Mπορεί τα ’80s και τα ’90s να έχουν κερδίσει τη καρδιά των περισσότερων οπαδών του ΝΒΑ ανά τον πλανήτη, όμως είναι γεγονός ότι και η δεκαετία των ’00s είχε τη δική της γοητεία. Πάμε να κάνουμε μαζί μια βουτιά στη θάλασσα των αναμνήσεων από εκείνη την, όχι και τόσο μακρινή είναι αλήθεια, περίοδο.
Οχτώ δυνατές εικόνες από το ΝΒΑ των ’00s λοιπόν. Τι θυμόμαστε.
Τον κυρίαρχο συνδυασμό Kobe-Shaq
Η μεγάλη ομάδα των Λέηκερς κυριάρχησε στη λίγκα στο ξεκίνημα της δεκαετίας φτάνοντας σε τρεις συνεχόμενους τίτλους (2000, 2001, 2002) με ολοκληρωτικό μπάσκετ το οποίο βασίστηκε σε έναν από τους πιο ταλαντούχους συνδυασμούς ιστορικά όταν το πιο ώριμο πλέον παιχνίδι του του Μπράιντ μπήκε στο μείγμα δίπλα στον τεράστιο “Σακ”. Ο Φιλ Τζάκσον κατάφερε να βρει τη χρυσή τομή και την ισορροπία ανάμεσα στους δύο μεγάλους stars, η σχέση των οποίων πέρασε από σαράντα κύματα. “Η αύξηση των προσπαθειών μου έχει βοηθήσει πολύ την ομάδα. Αντίθετα η επιθετική ικανότητα του Σακίλ δε πρέπει να τον αποπροσανατολίζει από τα αμυντικά του καθήκοντα” δήλωνε ο Κόμπι με τον γίγαντα να δίνει πληρωμένη απάντηση υπογραμμίζοντας ότι “εάν το μεγάλο σκυλί στην ομάδα δεν είμαι εγώ, το σπίτι θα μείνει απροστάτευτο..”. Λίγο “ζεν”, λίγο η τριγωνική επίθεση και η δημιουργία ενός πολύ καλού supporting cast αποτέλεσαν το αντίδοτο στα χέρια του Φιλ Τζάκσον στον δρόμο για την ανεύρεση της ισορροπίας.
Τον Άλεν Άιβερσον
Ο αθλητής που στιγμάτισε ολόκληρη τη λίγκα με το gangsta στυλ , την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του αλλά και το εκπληκτικό ταλέντο του μένοντας στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ στην ιστορία της λίγκας. Η πορεία του με τους Σίξερς τη σεζόν 2000-01 καθήλωσε ολόκληρο τον μπασκετικό πλανήτη. Ο ΑΙ3 μοιάζει ευλογημένος εκ των άνωθεν ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο που βρίσκεται στο δρόμο του. Παίζει με κάταγμα, καταπίνει το αίμα από τα χείλη του για να μη γίνει αλλαγή, τα βάζει με θεούς και δαίμονες φτάνοντας στους τελικούς απέναντι στο θηρίο των Λέηκερς. Στον πρώτο αγώνα η σφεντόνα του Δαυίδ (48 πόντοι από τον γκαρντ των Σίξερς) ρίχνει στο καναβάτσο τον Γολιάθ μέσα στο Staples Center (οι Λέηκερς παρ’όλα αυτά κέρδισαν τον τίτλο με 4-1). “Πριν το ματς πολλοί πόνταραν το σπίτι τους ότι θα ηττηθούμε. Πάλι καλά που δε πόνταραν τη ζωή τους, γιατί τώρα θα ήταν νεκροί..” Τυπικός Άλεν.
Την επαναφορά του Wade
Με τους Μαβς να προηγούνται με 2-0 και με 89-76 στα μέσα της τρίτης περιόδου μέσα στο Μαϊάμι, ο Ντουέην Ουέιντ μετατρέπει το αίσθημα της απόγνωσης σε πάθος και δημιουργία αλλάζοντας με ένα καταπληκτικό προσωπικό performance τα δεδομένα στους τελικούς του 2006. Ο Flash τελειώνει τους τελικούς με μέσους όρους 34.7 πόντων, σχεδόν 8 ριμπάουντ και 4 ασσίστ, οδηγώντας τη Χιτ στον πρώτο τίτλο της ιστορίας της.
Τις πάσες του “White Chocolate”
O “μάγος” Jason Williams ηλέκτρισε τα πλήθη με το παιχνίδι του όντας ένας από τους πιο άρτιους τεχνικά και ικανούς πασέρ που είδε το άθλημα ιστορικά. Ο Ουίλιαμς μιλούσε με τη μπάλα φτιάχνοντας με εκπληκτικό τρόπο το fast break των Κινγκς από τους οποίους μετακόμισε στις αρχές της δεκαετίας πηγαίνοντας στο Μέμφις. Το 2006 λυτρώθηκε φτάνοντας στον τίτλο με τους Χιτ. Αποτέλεσε πόλο έλξης για τους μύστες; του αθλήματος καθώς η μπάλα έμοιαζε με φρίσμπι στα χέρια του. Ιδιαίτερο παιδί, ακόμα πιο ιδιαίτερο ταλέντο. Πάνω στο street style του παιχνιδιού του βασίστηκαν φιγούρες που αποτέλεσαν τη βάση για τα επόμενα video games.
Τους Big-3 των Σέλτικς
Σε μια νύχτα ο πολυμήχανος Ντάνι Έιντζ μετατρέπει τη μέτρια ομάδα των Σέλτικς σε “μηχανή θανάτου” φέρνοντας στη Βοστόνη τους Κέβιν Γκαρνέτ και Ρέι Άλεν οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους με αυτές του Πολ Πιρς υπό τον Ντοκ Ρίβερς. Η Βοστόνη βελτιώνει ρεκόρ της κατά 42 νίκες (από το 24-58 του 2006-07 στο 66-16) και φτάνει στους τελικούς της λίγκας όπου αντιμετωπίζει τους Λέηκερς. Το “ξωτικό” του logo των “Κελτών” ξυπνάει μέσα στον Πολ Πιρς ο οποίος κερδίζει τη μονομαχία με τον Κόμπι οδηγώντας την ομάδα του στη κατάκτηση του τίτλου με το εκκωφαντικό 131-92 στο έκτο ματς και την αποθέωση που ακολούθησε να γράφουν ένα ακόμα χρυσό κεφάλαιο στην ιστορία της Bean Town. Anything is possible.
Tους Spurs
Μπαίνοντας σε μια καινούργια εποχή μετά την αποχώρηση του Ντέηβιντ Ρόμπινσον οι Σπερς του Γκρέγκ Πόποβιτς στα ’00s βάζουν τις βάσεις ώστε να αποτελέσουν τον πιο πολυνίκη οργανισμό στην ιστορία των αμερικανικών σπορ. Ο Τιμ Ντάνκαν είναι το νέο αφεντικό και οι Τζινόμπιλι-Πάρκερ τα κατάλληλα εργαλεία που εκτοξεύουν τα “Σπιρούνια” στη κορυφή της λίγκας. Ο TP παίρνει το βραβείο του ΜVP των τελικών το 2007, σε μια δεκαετία όπου το Σαν Αντόνιο έφερε στο Τέξας τρία πρωταθλήματα κερδίζοντας χιλιάδες νέους οπαδούς κατά μήκος του πλανήτη.
Tα back to back MVPs του Στιβ Νας
Ο άνθρωπος που “στη γκαρνταρόμπα του έχει δύο σκισμένα τζιν και τρία λευκά t-shirts” κατά ομολογία συμπαίχτη του, οδηγεί τη τότε πιο παραγωγική επίθεση της λίγκας με τους Phoenix Suns του Μάικ Ντ’Αντόνι να αποτελούν το καλύτερο θέαμα στο ΝΒΑ τη διετία 2004-06. Στην Seven seconds or Less Offense του Ιταλοαμερικανού κόουτς (εκτέλεση μέσα στα πρώτα 7”) ο Στιβ Νας κάνει θραύση. Η Pick & Roll δράση του με τον Αμάρε Στούντεμαϊρ διαλύει κάθε άμυνα και το Phoenix βάζει φωτιά στα παρκέ της Άγριας Δύσης. Ο Νας κερδίζει διαδοχικά MVP κανονικής περιόδου ξυπνώντας μνήμες από Μάτζικ Τζόνσον και το Show time των Lakers την εποχή των 80s.
Pistons του Larry Brown
To 2004 ο Larry Brown δημιουργεί τη δεύτερη εκδοχή των Bad Boys αναβιώνοντας τον μύθο των late ’80s στο Ντιτρόιτ. Εκείνοι οι Πίστονς ήταν μια από τις καλύτερες σε επίπεδο λειτουργίας ομάδες που είδε το σύγχρονο ΝΒΑ και οι φορτωμένοι με stars Lakers το βίωσαν για τα καλά στους τελικούς της αντίστοιχης σεζόν. Με το δίδυμο των Ρασίντ και Μπεν Ουάλας να δημιουργεί “τείχος” μπροστά από το καλάθι, τον Πρινς να βρίσκεται παντού και δίδυμο των Μπίλαπς-Χάμιλτον να δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με το καλύτερο backcourt στην ιστορία ενός οργανισμού που κάποτε είχε τους Ντούμαρς-Αϊζάια Τόμας στη περιφερειακή του γραμμή, τα “Πιστόνια” περνούν πάνω από τους Lakers κερδίζοντας τους τελικούς με 4-1. Ήταν ένας θρίαμβος της συνεργασίας και του ομαδικού μπάσκετ των ρεαλιστικών στόχων εντός παρκέ. Bad Boys Forever..