“Πόσα θέλετε για τον Ριμπερί;” Στο γραφείο του Ούλι Χένες επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής βρισκόταν ο Φλορεντίνο Πέρεθ, ο βοηθός του και ένας μεταφραστής. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα σκέψης, ο γενικός διευθυντής της Μπάγερν μίλησε. “Έχεις ένα στυλό και ένα κομμάτι χαρτί πρόχειρο;” “Ναι” απάντησε ο πρόεδρος της Ρεάλ. “Ωραία. Γράψε τότε έναν άσσο και μετά βάλε οχτώ μηδενικά”.
Η συζήτηση τελείωσε ουσιαστικά κάπου εκεί. Την εποχή που έγινε αυτή η συνομιλία, το καλοκαίρι του 2009 δηλαδή, τα 100 εκατομμύρια ευρώ ήταν ακόμα ένα σχετικά ακραίο ποσό για έναν παίκτη. Ο Ούλι Χένες δεν δίστασε καθόλου πάντως να εκστομίσει το νούμερο. Το είχε αναφέρει άλλωστε και δημόσια λίγο καιρό πριν, όταν απάντησε στις φήμες ότι η Τσέλσι πρόσφερε στη Μπάγερν 50Μ για τον Γάλλο: “Με ένα τέτοιο ποσό, στην καλύτερη περίπτωση παίρνεις ένα πόδι του μόνο”. Ήταν πλέον ξεκάθαρο σε όλους ότι ο Φράνκ Ριμπερί δεν ήταν για πούλημα. Ήταν στην καλύτερη ηλικία (26 χρονών), είχε κερδίσει ήδη ένα πρωτάθλημα κι ένα κύπελλο με τους Βαυαρούς, μετρούσε 33 γκολ στις δυο πρώτες του σεζόν στο Μόναχο και συγκαταλεγόταν πλέον στους καλύτερους μεσοεπιθετικούς της Ευρώπης. Ήταν ευτυχισμένος και είχε όλο τον κόσμο στα πόδια του.
Αφήνουμε για λίγο το χαρούμενο 2009 και γυρνάμε έξι χρόνια πίσω. Ο Φρανκ Ριμπερί είναι ένας ανερχόμενος ποδοσφαιριστής που δεν μπορεί να στεριώσει πουθενά. Στην ηλικία που όλοι οι πρωτοκλασάτοι παίκτες έχουν ήδη βρει το δρόμο τους (στα 20 ο Ρονάλντο ήταν βασικός με τη Γιουνάιτεντ και ο Μέσσι με τη Μπαρτσελόνα), ο Γάλλος δεν έχει παίξει ούτε ματς στις πρώτες κατηγορίες της Γαλλίας. Η ημιεπαγγελματική Ολιμπίκ Αλές στην οποία αγωνίζεται κηρύσσει πτώχευση και ο 20χρονος Ριμπερί αναγκάζεται, όσο ψάχνει για νέα ομάδα, να δουλεύει στην οικοδομή μαζί με τον πατέρα του. “Ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα εκείνη η περίοδος. Εκτός του ότι συνειδητοποίησα πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του πατέρα μου, κατάλαβα κι ότι δεν είναι για μένα. Έπρεπε οπωσδήποτε να πετύχω στο ποδόσφαιρο” σχολίασε αρκετά χρόνια αργότερα.
Η καριέρα του φαίνεται ότι πλησιάζει στο τέλος της, πριν καν ξεκινήσει. Μια μάλλον αναμενόμενη εξέλιξη για κάποιον που από μικρό παιδί είχε να αντιμετωπίσει κυρίως αναποδιές. Οι βιολογικοί του γονείς τον εγκατέλειψαν ως μωρό στα σκαλιά ενός μοναστηριού. Μεγαλώνοντας μετά σε μια φτωχή οικογένεια που ζούσε σε μια περιθωριακή γειτονιά της Βουλώνης, έφτασε πολύ κοντά στο θάνατο πριν καν κλείσει τα 2 του χρόνια. Ήταν το 1985, όταν ένα ΙΧ συγκρούστηκε με ένα φορτηγό κάπου στα βόρεια της Γαλλίας. Μέσα στο αυτοκίνητο βρισκόταν όλη η οικογένεια Ριμπερί. Από τη σύγκρουση ο μικρός Φρανκ πετάχτηκε από τη θέση του. Κανένας από τους επιβάτες δεν σκοτώθηκε αλλά το ατύχημα στιγμάτισε τον Φρανκ και όχι μόνο μεταφορικά. Το πρόσωπο του χρειάστηκε περισσότερα από 100 ράμματα, τα οποία άφησαν πίσω τους δυο πολύ ευδιάκριτα σημάδια στη δεξιά πλευρά.
Μεγαλώνοντας με δυο τεράστιες ουλές στο πρόσωπο ο Ριμπέρι κατάλαβε από νωρίς ότι για να τα καταφέρεις στη ζωή πρέπει να είσαι δυνατός. Στην περίπτωση του μάλιστα, πολύ δυνατός. “To ατύχημα που είχα μικρός διαμόρφωσε το χαρακτήρα μου και μου έδωσε τη δύναμη που έχω. Όπου κι αν πήγαινα, ο κόσμος με κοιτούσε. Όχι γιατί με έλεγαν Φρανκ ή επειδή ήμουν καλός στη μπάλα αλλά γιατί είχα ένα σημάδι. Αυτό ήταν σκληρό. Όταν είσαι μικρός υποφέρεις κάθε φορά που σπάνε πλάκα μαζί σου. Ούτε μια φορά όμως δεν πήγα στη γωνία να κλάψω. Ποτέ.” εξομολογήθηκε σε μια πρόσφατη συνέντευξη του.
Η δύσκολη παιδική ηλικία εξελίχθηκε, αναμενόμενα, σε ζόρικη εφηβεία, στην οποία ο μικρός Φρανκ δεν είχε μόνο να διαχειριστεί την απόρριψη από τους γύρω του (“Kοίτα το πρόσωπο του, κοίτα πόσο άσχημος είναι” ήταν κάποια από τα σχόλια που άκουγε συνέχεια) αλλά και την ποδοσφαιρική απόρριψη. Στα 16 του και μετά από τρία χρόνια που πέρασε στις ακαδημίες της, η Λιλ του έδειξε την πόρτα της εξόδου γιατί, εκτός του ότι θεωρούσε πως ήταν υπερβολικά μικροκαμωμένος, δυσκολευόταν να συγκρατήσει και τα νεύρα του, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να αποβληθεί από το σχολείο μετά από μια γροθιά στο πρόσωπο ενός συμμαθητή.
Όταν μετά απ’όλα αυτά φτάνεις στο σημείο που ο θρύλος Φραντς Μπεκενμπάουερ δηλώνει γεμάτος χαρά “με την απόκτηση του Ριμπερί ήταν σαν να πιάσαμε το λόττο”, καταλαβαίνεις ότι έχεις καταφέρει κάτι ανέλπιστο και πολύ σπουδαίο. Ο 20χρονος αποτυχημένος Γάλλος που δεν έβρισκε ομάδα στις πρώτες κατηγορίες έγινε μέσα σε λίγα χρόνια με σκληρή δουλειά, πολλές πετυχημένες κούρσες και αρκετά γκολ και ασίστ, ένας 26χρονος παγκοσμίου φήμης εξτρέμ, το όνομα του οποίου έμπαινε στην ίδια πρόταση με τη φράση “100 εκατομμύρια ευρώ”.
Δεκαπέντε χρόνια μετά από τα πρωινά που κουβαλούσε τσιμέντο στην οικοδομή και εννιά χρόνια μετά το τηλεφώνημα που ενημέρωνε τον Πέρεθ ότι ο παίκτης δεν πρόκειται να φύγει από το Μόναχο, ο Φρανκ Ριμπερί είναι ζωντανός θρύλος της Μπάγερν (πρώτος ξένος σε συμμετοχές στην ιστορία της ομάδας), έχει κερδίσει σχεδόν όλους τους συλλογικούς τίτλους (ανάμεσα τους και την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ, με την οποία – όπως αποκάλυψε – κοιμήθηκε αγκαλιά) και ετοιμάζεται πλέον για τη μεγάλη έξοδο. Αλλά δεν βιάζεται. Τον Απρίλιο, λίγες μέρες μετά τα 35α γενέθλια του, η Μπάγερν ανακοίνωσε πως οι δυο πλευρές συμφώνησαν να επεκτείνουν τη συνεργασία τους για άλλη μια σεζόν.
Αυτή θα είναι η 12η σεζόν του με τη φανέλα της Μπάγερν, μια ομάδα που τον υποδέχτηκε θερμά όταν κατέφθασε από τη Μαρσέιγ και τον αγάπησε όσο λίγους, βλέποντας σ’αυτόν τον ιδανικό συνδυασμό ταλέντου και πάθους. “Νιώθω πως θέλω να μείνω εδώ για το υπόλοιπο της ζωής μου, γιατί εδώ είμαι πραγματικά ευτυχισμένος” είχε δηλώσει πριν μερικά χρόνια και για έναν άνθρωπο που μετά από τέτοια παιδικά χρόνια αντιμετώπιζε αναποδιές μέχρι και τα 22 του (τότε έφυγε άρον-άρον από την Τουρκία όταν κατάλαβε πως η Γαλατασαράι δεν θα του πλήρωνε ποτέ τους μισθούς που του χρωστούσε), το να νιώθει ότι κάπου τον αγαπάνε και τον αποδέχονται γι’αυτό που πραγματικά είναι, είναι το μόνο που μετράει.
Η Μπάγερν άλλωστε είχε σταθεί δίπλα του την εποχή που οι τραυματισμοί του διαδέχονταν ο ένας τον άλλον αλλά και κατά τη διάρκεια της περιπέτειας που είχε το 2010, όταν κατηγορήθηκε πως είχε σχέση με μια ανήλικη ιερόδουλη. Οι κατηγορίες εναντίον του έπεσαν ένα χρόνο μετά όταν το δικαστήριο αποδέχθηκε ότι ο παίκτης δεν ήξερε την πραγματική ηλικία της συνοδού. Ο ίδιος πάντως έχει αναγνωρίσει το λάθος του και έχει δηλώσει δημόσια συγγνώμη.
Σήμερα το απόγευμα στο Μόναχο ο ‘Σημαδεμένος’, όπως είναι ένα από τα παρατσούκλια του, θα παίξει απέναντι στη Στουτγκάρδη το 386ο παιχνίδι του με τη φανέλα της Μπάγερν. Το μικροκαμωμένο, άσχημο παιδί από τη Βουλώνη όχι μόνο τα κατάφερε αλλά το έκανε και χωρίς να προσπαθήσει να κρύψει τις πληγές του από τον κόσμο. Όταν τον είχαν ρωτήσει παλιότερα γιατί δεν κάνει μια πλαστική επέμβαση τώρα που έχει τα λεφτά η απάντηση του ήταν: “Τα σημάδια στο πρόσωπο μου είναι ένα μέρος του εαυτού μου πλέον και ο κόσμος θα πρέπει να με δεχθεί όπως ακριβώς είμαι”