Μια από τις παραδοσιακές δυνάμεις του χώρου αλλά παράλληλα και μια πολύ συνεπής ομάδα, μπαίνει σε ένα τουρνουά όπου όλοι μιλούν για τους NBAers και τις τιτανομαχίες μεταξύ των stars της κορυφαίας λίγκας του πλανήτη. Μήπως όμως αυτή η ατμόσφαιρα στρώνει το χαλί για να περπατήσει η Λιθουανία τη διαδρομή μέχρι τις κορυφαίες θέσεις;
Δύο σερί άσχημα αποτελέσματα σε διεθνείς διοργανώσεις και μερικές χρονιές μακριά από τις κορυφαίες θέσεις είναι too much για μια τόσο μεγάλη σχολή. Οι Λιθουανοί αποτελούν άλλωστε μια από τις πιο συνεπείς ομάδες τα τελευταία τριάντα χρόνια, αναφορικά πάντα με την ποιότητα του παιχνιδιού, την αποτελεσματικότητα τους και την ικανότητα να σκαρφαλώνουν στις υψηλές θέσεις των καλοκαιρινών τουρνουά.
Μετά τα μετάλλια στα Ευρωμπάσκετ του 2013 και του 2015 (έφτασε μέχρι τον τελικό και στις δύο περιπτώσεις) και την τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο του 2014, η Lietuva έμεινε εκτός οχτάδας στο ευρωπαϊκό τουρνουά του 2017 και στο Μουντομπάσκετ του 2019. Για μια χώρα όπου η εθνική ομάδα μπάσκετ είναι κάτι το ιερό, η στεναχώρια ήταν μεγάλη. Πλέον όλοι μαζί (ομοσπονδία, παίχτες, τεχνικό επιτελείο) δουλεύουν ώστε να επιστρέψουν στις κορυφαίες θέσεις μιας άκρως ανταγωνιστικής διοργάνωσης.
Οι Λιθουανοί θα ξεκινήσουν τη φετινή προσπάθεια τους από την Κολονία και το δεύτερο γκρουπ . Δεν χρειάζεται νομίζω καν να πούμε πως πρόκειται για τον πιο ανταγωνιστικό όμιλο της πρώτης φάσης καθώς στη γερμανική πόλη θα βρεθούν εκτός των άλλων οι Γάλλοι, οι Σλοβένοι και οι οικοδεσπότες Γερμανοί. Βασικός στόχος λοιπόν για την ομάδα του Kazys Maksvytis είναι η πρόκριση στους «16» και το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα.
Ο κόουτς της Ζάλγκιρις έχει στα χέρια του ένα πολύ καλό, νεανικό ρόστερ και μια δεξαμενή δεξιοτήτων αρκετά συμβατή με το μπάσκετ που παίζεται σε αυτά τα τουρνουά. Αυτό είναι ένα στοιχείο που αρκετοί δεν έχουν ίσως λάβει υπόψη τους ακόμα, προχωρώντας στις διάφορες αξιολογήσεις των ομάδων πριν το Ευρωμπάσκετ. Ο Maksvytis έχει αναμφίβολα ποιότητα ως προπονητής αλλά όχι την εμπειρία και δεν εκπέμπει ακόμα τη σιγουριά στη διαχείριση οριακών καταστάσεων.
Αμέτρητα Ειδικά για το Eurobasket στη Stoiximan
Η Λιθουανία θα παραταχθεί με το πολύ δυνατό δίδυμο των Σαμπόνις-Βαλαντσιούνας στη γραμμή ψηλών, ελπίζοντας ότι ο Gytis Masiulis θα της δώσει από τον πάγκο το πολυπόθητο σουτ στη θέση του PF. Οι δύο NBAers φέρνουν στο τραπέζι σκορ με πλάτη στο καλάθι, μια σπουδαία δυναμική στο κομμάτι του ριμπάουντ αλλά και δημιουργικές αρετές. Το μέσα-έξω παιχνίδι των Λιθουανών και οι «δύο εναντίον δύο» συνεργασίες θα είναι μερικά από τα βασικά όπλα της επίθεσης τους.
Την ώρα που το δίδυμο Γιοκουμπάιτις-Λεκαβίτσιους παρουσιάζει αρκετά ικανοποιητικά δείγματα στην προετοιμασία αναφορικά με την επάρκεια στη νευραλγική θέση του πόιντ γκαρντ, οι Λιθουανοί βλέπουν το κρυφό χαρτί της φετινής ομάδας να βρίσκεται στις θέσεις των πλαγίων. Η τριάδα Γκριγκόνις, Γκιεντράιτις, Μπραζντέικις (συν τον Ντίμσα) πετάει φωτιές, φέρνοντας ένα πλήρες πακέτο χαρακτηριστικών στη γραμμή αυτή. Ο πρώην παίχτης του Μίτσιγκαν μάλιστα (Μπραζντέικις) έχει κλέψει την παράσταση με την αυτοπεποίθηση και τον δυναμισμό του, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις ενόψει της πρώτης χρονιάς του στην Ευρωλίγκα. Στις θέσεις «2» και «3» οι Λιθουανοί είναι πολύ καλά εξοπλισμένοι. Εκεί εντοπίζονται τα μεγάλα τους όπλα σε όρους περιφερειακής και τρανζίσιον εκτέλεσης αλλά και οι αθλητές-βαρόμετρα που θα καθορίσουν με τις επιδόσεις τους στο σουτ το πλαίσιο χώρων για τη συνεργασία των ψηλών με τον Γιοκουμπάιτις αλλά και για το περίφημο παιχνίδι μακριά από τη μπάλα που αποτελεί γνώρισμα της συγκεκριμένης σχολής.
Μπορούν οι Λιθουανοί να αναρριχηθούν και πάλι αθόρυβα στις κορυφαίες θέσεις ενός τουρνουά της FIBA; Πιθανόν, ναι. Δεν θα αποτελέσει έκπληξη. Παρότι αρκετός κόσμος δεν τους υπολογίζει ιδιαίτερα έχοντας στρέψει το ενδιαφέρον του σε σύνολα όπως αυτά της Σλοβενίας, της Γαλλίας, της Ελλάδας ή της Σερβίας, οι Λιθουανοί έχουν τα «εργαλεία» για να επιστρέψουν στα παιχνίδια των μεταλλίων. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι θα θυμηθούν το ένδοξο παρελθόν τους στο μεγάλο ματς των «8» (εφόσον φτάσουν μέχρι εκεί). Στη Βαλτική υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία. Με τους προβολείς της δημοσιότητας στραμμένους αλλού, η Λιθουανία μπορεί –και όσο κυλάει το τουρνουά- να αποτελέσει έναν σημαντικό διεκδικητή.