Ένα από τα πιο σημαντικά ποδοσφαιρικά γεγονότα του 1978, ήταν το Μουντιάλ που έγινε στην Αργεντινή. Και μία από τις πιο διάσημες στιγμές του είναι εκείνο το Αργεντινή-Περού 6-0, το παιχνίδι στο οποίο η Αργεντινή γνωρίζοντας το αποτέλεσμα της Βραζιλίας νωρίτερα, μπόρεσε και πήρε την πρόκριση σκοράροντας αρκετά γκολ, σε ένα παιχνίδι με πολλές σκιές που έμεινε στην ιστορία. Κι όμως. Εκείνο το Αργεντινή-Περού δεν είναι το μοναδικό ματς του 1978 που μια ομάδα σκόραρε ακατάπαυστα κυνηγώντας τη διαφορά των γκολ. Υπήρξε ένα ακόμα σημαντικό ματς, ένα ματς που έκρινε πρωτάθλημα και στο οποίο είχαμε ακόμα περισσότερα γκολ και ένα ιστορικό αποτέλεσμα, τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία μιας ομάδας.
Ταξιδεύουμε στη Γερμανία και την Μπουντεσλίγκα του 1978, η οποία ολοκληρώνεται νωρίτερα εξαιτίας του Μουντιάλ. Το πρωτάθλημα φτάνει στην 31η αγωνιστική και η Μπορούσια Ντόρτμουντ επικρατεί επί της Σάλκε στο τοπικό ντέρμπι με 2-0. Οι Βεστφαλοί με αυτή τη νίκη εξασφαλίζουν την παραμονή τους. Η Ντόρτμουντ δεν ζούσε τα καλύτερά της χρόνια. Αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, υποβιβάστηκε το 1972 και κατάφερε να ανέβει ξανά μετά από τέσσερα χρόνια κερδίζοντας στα μπαράζ τη Νυρεμβέργη. Ήταν η 2η σεζόν της στην Μπουντεσλίγκα μετά τον υποβιβασμό. Οι άνθρωποί της “έκλεψαν” τον Ότο Ρεχάγκελ από τη Βέρντερ το καλοκαίρι του 1976 και ο Ρεχάκλες, που ήταν τότε ένας φέρελπις και όχι έμπειρος τεχνικός, οδήγησε την Ντόρτμουντ σε μια άνετη 8η θέση. Η επόμενη σεζόν δεν είναι εξίσου καλή και, όπως είπαμε, η Ντόρτμουντ δεν είχε σωθεί μέχρι τελικά εκείνο το ματς με τη Σάλκε.
To ματς του 1ου γύρου ανάμεσα σε Γκλάντμπαχ και Κολωνία ήταν θρίαμβος για τους φιλοξενούμενους
Την ίδια στιγμή, ο τίτλος παιζόταν ανάμεσα σε δύο ομάδες. Η πρωταθλήτρια Γκλάντμπαχ έκανε κακό ξεκίνημα και χρειάστηκε να κάνει μεγάλη αντεπίθεση, μέχρι να φτάσει να διεκδικεί στα ίσια το πρωτάθλημα από την πολύ καλή Κολωνία. Έχουμε φτάσει στην τελευταία αγωνιστική και οι δυο ομάδες είναι ισόβαθμες στους 46. Μόνο που υπάρχει μεγάλο φαβορί. Στην ισοβαθμία μετράει η διαφορά τερμάτων και πριν το τελευταίο ματς η Κολωνία βρίσκεται στο +40, με την Γκλάντμπαχ να είναι στο +30. Mission Impossible θα μπει κάποιος. Ειδικά αν αναλογιστεί ότι η Κολωνία έπαιζε στο Αμβούργο, με την αδιάφορη, υποβιβασμένη και ουραγό Ζανκτ Πάουλι.
Η άλλη διεκδικήτρια, η Γκλάντμπαχ, υποδεχόταν στο Ντίσελντορφ (μια που στη φυσική της έδρα γίνονταν έργα) την Ντόρτμουντ, κυνηγώντας το θαύμα. Οι παίκτες της δεν πίστευαν ότι είχαν ελπίδες, αλλά αποφάσισαν να διεκδικήσουν μέχρι το τέλος το πρωτάθλημα. Ο βασικός τερματοφύλακας της Ντόρτμουντ επέστρεφε μετά από τραυματισμό, αλλά ο Ότο Ρεχάγκελ αποφάσισε να δώσει φανέλα στον αναπληρωματικό Πίτερ Έντρουλατ. Ο Έντρουλατ, που είχε περάσει ένα φεγγάρι και από τη Σάλκε, είχε ελάχιστες συμμετοχές, αλλά τα είχε πάει αρκετά καλά στα ματς που πήρε αντικαθιστώντας τον Μπέρτραμ. Έκανε ντεμπούτο την 29η αγωνιστική και ειδικά στο νικηφόρο ματς επί της Σάλκε ήταν καλός. Το συμβόλαιο του Έντρουλατ έληγε κι ο Ρεχάγκελ ήθελε να πάρει τις τελικές του αποφάσεις για το αν θα τον ανανεώσει, ο παίκτης περίμενε πώς και πώς να έρθει η πρόταση που του είχαν υποσχεθεί από τη διοίκηση. Η πραγματικότητα θα ήταν πολύ διαφορετική για όλους.
Πριν καλά καλά συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό του αγώνα, ο Γιουπ Χάινκες άνοιξε το σκορ με κεφαλιά. Το σοκ ήταν μεγάλο, αλλά η Ντόρτμουντ φάνηκε να στέκεται στα πόδια της για τα επόμενα δέκα λεπτά, προσπαθώντας να απαντήσει. Τότε ο Χάινκες εμφανίστηκε ξανά και στο 12′ έγραψε το 2-0. Ένα λεπτό αργότερα έγινε το 3-0. Και εκεί όλοι κατάλαβαν ότι θα βλέπαμε κάτι ξεχωριστό. Τα γκολ μπαίνουν βροχή και μέχρι το 38′ το σκορ έχει φτάσει στο απίστευτο 6-0 με τον Χάινκες να έχει σημειώσει τα μισά, ενώ θα μπορούσαν να είχαν μπει ακόμα δύο τουλάχιστον. Οι παίκτες της Ντόρτμουντ μοιάζουν ζαλισμένοι και μπλαζέ, οι παίκτες της Γκλάντμπαχ τα δίνουν όλα μέχρι τέλους, σε κάθε τάκλιν, σε κάθε τρέξιμο. Η Ντόρτμουντ έχει και την ατυχία να σημαδέψει το δοκάρι, με το σκορ στο 3-0, αλλά αυτά που γίνονται στην άμυνά της είναι κωμικοτραγικά.
Στις εξέδρες τα ωραία ραδιοφωνάκια με τις κεραίες που χρησιμοποιούνται ως όπλα για να βγάλουν μάτια έχουν πάρει φωτιά. Η Κολωνία φαίνεται να ζορίζεται, αλλά θα βρει το γκολ στο 38′. Και πάλι όμως, η διαφορά των γκολ έχει κοπεί στη μέση. Πλέον στην Γκλάντμπαχ αρχίζουν να το πιστεύουν και μέσα στα αποδυτήρια λένε να το συνεχίσουν έτσι και όπου βγει. Στα άλλα αποδυτήρια, ο Ρεχάγκελ ρωτάει τον Έντρουλατ αν θέλει να συνεχίσει. Η αλήθεια είναι ότι βλέποντας τις φάσεις παραπάνω, δεν έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για το σκορ. Στο 1ο γκολ σίγουρα φέρει ευθύνη, αλλά από εκεί και πέρα οι συμπαίκτες του παίζουν σαν να είναι ομάδα από παμπ. «Δεν θυμάμαι ποιος παίκτης σκόραρε ποιο γκολ. Έβλεπα μόνο μπάλες να έρχονται από τα 8 μέτρα και πήγαιναν πάντα στις γωνίες, χωρίς να μπορώ να αντιδράσω. Αν έκανα μια απόκρουση, ερχόταν ένας άλλος παίκτης και το έβαζα. Στάθηκα καλά, αλλά είχα φάει έξι γκολ στο ημίχρονο. Σήμερα το γνωρίζω, έπρεπε να είχα βγει. Θα έτρωγε ο Μπέρτραμ τα υπόλοιπα γκολ. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Ο περισσότερος κόσμος ξεχνάει ότι έπιασα, όσα μπορούσα να πιάσω», θα πει αργότερα ο τερματοφύλακας της Ντόρτμουντ.
Ο Ρεχάγκελ προσπαθεί να αλλάξει πράγματα, αλλά υπάρχουν ποδοσφαιριστές που αρνούνται να μπουν μέσα. Γιατί να φάνε το κράξιμο σε ένα χαμένο και ντροπιαστικό ματς; Το παιχνίδι στο 2ο ημίχρονο ξεκινά με την Ντόρτμουντ να αντέχει για τα πρώτα λεπτά, αλλά μετά συνεχίζεται στους ίδιους ρυθμούς. Μια κακή έξοδος του Έντρουλατ θα φέρει το 7-0 στο 58′, ξανά από τον Χάινκες. Εκτός όμως από τις εξέδρες και στον πάγκο τα ραδιοφωνάκια είχαν πάρει φωτιά. Το σκορ γίνεται 9-0 στο 66′. Ο σπουδαίος κόουτς Ούντο Λάτεκ και οι άνθρωποι του πάγκου της Γκλάντμπαχ ενημερώνουν τους παίκτες ότι χρειάζονται μόλις τρία γκολ ακόμα. «Ντράι, ντράι» τους λένε και τους δείχνουν με τα δάχτυλα. «Το ‘χουμε», θα σκεφτεί ο Χάινκες. Η ενημέρωση όμως είναι αμφίδρομη. Τα νέα φτάνουν και στο Αμβούργο. Οι φίλοι της Ζενκτ Πάουλι, πιστεύοντας ότι κάτι σάπιο γίνεται στο άλλο ματς, αρχίζουν να υποστηρίζουν την Κολωνία. Θα δημιουργηθεί και μια φιλία μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων εξαιτίας εκείνου του παιχνιδιού, μια φιλία που σταδιακά θα ατονήσει με τα χρόνια. Αντίστοιχα, οι οπαδοί της Κολωνίας θα αντιπαθήσουν την Ντόρτμουντ.
Ένα γκολ ακόμα και θα θέλαμε νέο πίνακα
Μόλις οι άνθρωποι της Κολωνίας βλέπουν ότι το πλεονέκτημα των 10 γκολ πάει να εκμηδενιστεί, ενημερώνουν τους παίκτες τους για να φορτσάρουν. Ο Χάινκες και οι φίλοι του θα βρουν τα τρία γκολ που ψάχνουν (το 11ο θα το βάλει ο «δικός μας» Έβαλντ Λίνεν που έχει περάσει ως αλλαγή) και το ματς θα λήξει τελικά με το 12-0 να σημειώνεται στις καθυστερήσεις. Ευτυχώς δεν μπαίνει άλλο γκολ γιατί ο πίνακας του Ράινστάντιον έχει γεμίσει και δεν υπάρχει άλλος χώρος για σκόρερ. Τα τρία γκολ όμως που στο 66′ είναι αρκετά, στο 90′ δεν ήταν. Η Κολωνία πήρε μπρος, βρήκε γκολ και ολοκλήρωσε το δικό της ματς με 0-5, κατακτώντας τελικά το πρωτάθλημα. Η βαθμολογία έγραψε +45 γκολ για την Κολωνία και +42 για την Γκλάντμπαχ. Και φυσικά η ιστορία γράφτηκε με την πιο βαριά ήττα στην ιστορία της Μπουντεσλίγκα για την Ντόρτμουντ.
Όπως φαντάζεται κανείς, η καριέρα του Έντρουλατ ουσιαστικά τελείωσε. «Μετά το τέλος του αγώνα δεν είχα κουράγιο να μιλήσω σε κανέναν. Πήρα το αυτοκίνητό μου και πήγα κατευθείαν σπίτι. Το γεγονός ότι η Κολωνία τελικά πήρε το πρωτάθλημα, το έκανε κάπως πιο υποφερτό. Περίμενα πώς και πώς την επέκταση του συμβολαίου εκείνη την περίοδο, αλλά μετά από αυτό το παιχνίδι δεν ήρθε ποτέ». Θα βρει καταφύγιο στην Τένις Μπορούσια Μπερλίν στη Β’ εθνική, όπου θα παίξει για τρεις σεζόν μέχρι να κρεμάσει τα γάντια του. Θύμα ενός αγώνα που τον στιγμάτισε για πάντα.
Πόσα φάγαμε;;;;
Ο Ρεχάγκελ παρότι σχεδίαζε την ομάδα της επόμενης σεζόν απολύθηκε άμεσα. Κοροϊδευτικά, άρχισαν να τον αποκαλούν Τορχάγκελ (από το γκολ στα γερμανικά). Ο ίδιος όμως όπως γνωρίζουμε έκανε σπουδαία καριέρα, με τρομερά επιτεύγματα. Το ματς αυτό δεν του έκοψε την καριέρα. Οι υπόλοιποι παίκτες της Ντόρτμουντ είχαν την ατυχία να γίνουν αντικείμενο χλεύης τις επόμενες ημέρες. Ο κόσμος της ομάδας πριν από αυτό το ματς ήταν γενικά σε καλή διάθεση, καθώς η ομάδα σώθηκε. Μετά από αυτό, κυριάρχησε η οργή και η ντροπή. Ο αμυντικός Αμάντ Τάις θα πει: «Δεν βγήκα για δυο μέρες από το σπίτι μετά το ματς. Είχα έναν κανόνα. Αν ο προσωπικός μου αντίπαλος σκοράρει δυο φορές, θα βγω αλλαγή». Σε εκείνο το ματς, ο κανόνας δεν ίσχυσε. Κανείς δεν ήθελε να μπει μέσα και ο Τάις έμεινε μέσα για να δει τον προσωπικό του αντίπαλο Χάινκες να σκοράρει πέντε γκολ. Η διοίκηση της Ντόρτμουντ έβαλε πρόστιμο 2.000 μάρκα σε κάθε παίκτη.
Οι σκιές φυσικά πολλές. Βλέπεις για παράδειγμα το γκολ του 10-0 και λες δεν γίνεται. Οι παίκτες της Ντόρτμουντ συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι όλα ήταν καθαρά. Ο Τάις θα δηλώσει: «Απ’ έξω μοιάζει ότι κάτι δεν ήταν φυσιολογικό, αλλά δεν υπήρξε κάτι παράνομο. Κάθε σουτ έμπαινε μέσα και στο τέλος τα παρατήσαμε. Η ντροπή παρέμεινε για πολλά χρόνια». Η γερμανική Π.Ο. αποφάσισε να κάνει έρευνα και κάλεσε τους παίκτες της Ντόρτμουντ (άλλωστε ήταν πολύ πρόσφατα όσα οργιώδη είχαν γίνει τα περασμένα χρόνια). Ο Μπέρτι Φογκτς (βασικός σε εκείνο το ματς για την Γκλάντμπαχ) θα μας πείσει θρησκευτικά. «Το ξέρετε, είμαι Καθολικός. Ορκίζομαι ότι δεν υπήρχε κάτι ύποπτο σε εκείνο το παιχνίδι». Ο κόουτς Ούντο Λάτεκ μάλιστα θα βγει στην αντεπίθεση και πει ότι το… στήσιμο πήγε να γίνει στο άλλο παιχνίδι. «Στο ημίχρονο οι άνθρωποι της Κολωνίας πλησίασαν αυτούς τους Ζενκτ Πάουλι και τους έδωσαν υποσχέσεις, αλλά πώς να το αποδείξεις». Ένας άλλος παίκτης της Γκλάντμπαχ θα πει ότι εκείνη τη μέρα είχε πολλή ζέστη. «Όταν φτάσαμε στο γήπεδο, οι παίκτες της Ντόρτμουντ είχαν βγάλει τις φανέλες, άραξαν στο χορτάρι και λιάζονταν. Ήταν θέμα νοοτροπίας». Και η αλήθεια είναι ότι γενικά το κλίμα ήταν χαλαρό στην αδιάφορη Ντόρτμουντ.
Δύο από τους πρωταγωνιστές εκείνης της ημέρες, Φογκτς και Ρεχάγκελ, θα έγραφαν ιστορία ως προπονητές αργότερα
Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές ανακουφίστηκαν όταν το ανάθεμα της διοίκησης έπεσε μόνο στον κόουτς και αυτοί την γλίτωσαν με το πρόστιμο. Αλλά το μαρτύριό τους δεν είχε τελειωμό. Η διοίκηση έκλεισε διάφορα φιλικά με ομάδες από χωριά και σε κάθε παιχνίδι οι παίκτες άκουγαν από τους θεατές προσβολές, γιούχες και κοροϊδία. «Πού είναι το καινούριο σου αυτοκίνητο; Πού είναι το καινούριο σου σπίτι» ρωτούσαν τους παίκτες, θεωρώντας ότι τα είχαν αρπάξει. Οι έρευνες δεν απέδειξαν ποτέ κάτι πάντως, δεν υπήρξε κάποια τιμωρία ή κάτι άλλο. Απλώς ένα στίγμα που ακολούθησε τις ομάδες. Ορισμένοι από τους παίκτες της Γκλάντμπαχ είπαν ότι ίσως ήταν καλύτερο που τελικά δεν κατέκτησαν το πρωτάθλημα γιατί θα υπήρχαν σκιές για πάντα. Ίσως όμως το είπαν γιατί πίστευαν ότι τα «πουλάρια» θα παρέμεναν για πάντα μια από τις κορυφαίες ομάδες στη Γερμανία, όπως εκείνη την δεκαετία. Τελικά, μέχρι και σήμερα, το πρωτάθλημα του 1977 είναι το τελευταίο του συλλόγου. Όπως κι αυτό του 1978 για την Κολωνία. Σε αντίθεση με τη Ντόρτμουντ που από τότε έχει κατακτήσει πέντε πρωταθλήματα και ελπίζει να το κάνει και φέτος, παρά τις συνεχείς της γκέλες και αποτυχίες. Για να το καταφέρει θα πρέπει να περιμένει μια γκέλα της Μπάγερν, αλλά κυρίως, να κερδίσει τα παιχνίδια της με πρώτο αυτό με την Γκλάντμπαχ. Και σίγουρα η Γκλάντμπαχ δεν θα χάσει με 12-0.