Η σκηνή γνωστή στο Μπέργκαμο (και αρκετά συχνά και σε άλλα γήπεδα). Προσπάθεια της Αταλάντα, η μπάλα καταλήγει στον τύπο με τη φανέλα με το νούμερο 10 και με κάποιο τρόπο στα δίχτυα του αντιπάλου. Ο πανηγυρισμός ίδιος πάντα. Σαν να βρίσκεσαι σε κλαμπ για ώρες, να έχεις βαρεθεί και σε πιέζουν από την παρέα
Ο Μωυσής από το Βερτσέλι
Ήταν το 73ο λεπτό. Η Ιταλία κέρδιζε ήδη με 1-0 απέναντι στη Φινλανδία, αλλά δεν μιλάμε για τη σκουάντρα ατζούρα του παρελθόντος. Τότε που απλά θα έκλεινες την τηλεόραση σίγουρος ότι δεν θα έτρωγε γκολ ποτέ, για να λήξει το ματς με το σκορ που στις ποδοσφαιρικές εγκυκλοπαίδειες βρίσκεται στο λήμμα “ιταλική νίκη”. Μιλάμε για
Ντουβάν Ζαπάτα: Το θηρίο από το Κάλι
Στο βιβλίο του ‘Ονειροπαγίδα’ ο Στέφεν Κίνγκ περιγράφει την ανθρώπινη μνήμη ως μια νοητή εσωτερική βιβλιοθήκη, γεμάτη με κούτες αναμνήσεων που αλληλεπιδρούν στον χώρο ανάλογα με τις συνειρμικές σκέψεις ή πράξεις μας. Για παράδειγμα, όταν κάποιος διαβάζει τη λέξη ‘Ζέεφελντ’ και ο εσωτερικός βιβλιοθηκάριος του στέλνεται να τσεκάρει την αντίστοιχη κούτα, δίπλα της άμεσα εμφανίζονται
Η υπόσχεση του Ζοάο Κανσέλο
Τι μπορεί να ονειρεύεται ένα παιδάκι 13 ετών που πηγαίνει να παίξει ποδόσφαιρο στις ακαδημίες μιας ομάδας με τεράστια ιστορία; Να προχωρήσει, να ξεχωρίσει και κάποια στιγμή να φτάσει να φοράει τη φανέλα της. Το ίδιο όνειρο είχε κι ο μικρός Ζοάο Κανσέλο όταν εγκατέλειπε την Μπαρεϊρένσε, εκεί στα νοτιοδυτικά της Πορτογαλίας στην επαρχία Σετούμπαλ,
Μάρεκ Χάμσικ: Ο τελευταίος των Μοϊκανών
Στη φετινή Serie A δεν είναι λίγοι οι ξένοι ποδοσφαιριστές που φοράνε το περιβραχιόνιο μιας ομάδας, o “Πάπου” Γκόμες κι ο Μάουρο Ικάρντι είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς. Κανείς όμως δεν έχει υπηρετήσει με τόση συνέπεια και για τόσα χρόνια τον σύλλογό του όπως ο Μάρεκ Χάμσικ. Τον περασμένο Αύγουστο, ο Σλοβάκος παρουσίασε την