Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η Αργεντινή δεν είναι ποδοσφαιρικά η πιο συμπαθής χώρα στις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Οι γείτονες είχαν ησυχάσει με τα τόσα χρόνια ανομβρίας και τώρα τους βλέπουν να σαρώνουν τους τίτλους, να πανηγυρίζουν προκλητικά, να κάνουν καζούρα στους υπόλοιπους. Να είναι οι ενοχλητικοί γείτονες. Με λίγα λόγια, σχεδόν όλοι
Σχεδόν κάθε χώρα έχει ένα μαγικό ποδοσφαιρικό καλοκαίρι που πάντα θυμάται. Για τους συμπαθείς Ιρλανδούς αυτό ήταν το καλοκαίρι του 1988 στα γήπεδα της Δυτικής Γερμανίας, σε ένα από ιστορικά Euro για πολλούς λόγους. Δυο χρόνια αργότερα θα ζούσε ακόμα ένα με το οποίο θα ασχοληθούμε, αλλά σήμερα μιλάμε για το Euro 1988, μια ιστορική
Η σημερινή μας ιστορία είναι κομματάκι διαφορετική. Από την αρχή της. Δεν είμαστε σε μια παραδοσιακή ποδοσφαιρική χώρα με συλλόγους μεγαθήρια. Δεν μιλάμε για μια ομάδα με ιστορία αιώνων, δεν πρόκειται να μπούμε σε ρομαντικές ιστορίες με παιδιά που έπαιζαν ξυπόλητα στον δρόμο, τρομερό πάθος σε ντέρμπι και άλλα τέτοια. Σήμερα θα μιλήσουμε για μια
Πέντε μήνες. Όχι δεν είναι ο χρόνος που πήρε στον Βίκτορ Γιόκερες να προσαρμοστεί στην Πορτογαλία. Είναι τα βραβεία του Παίκτη του Μήνα που μάζεψε ο Σουηδός στο πορτογαλικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Σπόρτινγκ. Και ουσιαστικά είναι έξι, γιατί Οκτώβριος/Νοέμβριος ήταν ένα. Από τον Σεπτέμβριο του 2023 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2024 ο
Το καλοκαίρι του 2018 ένα από τα πολλά ταλέντα των ακαδημιών της Μπαρσελόνα έκανε το πρώτο του σοβαρό επαγγελματικό βήμα. Ο Μαρκ Κουκουρέγια (όπως προφέρεται στα καστιγιάνικα, αν και συχνά θα πετύχουμε να τον λένε και Κουκουρέλα) πήγαινε δανεικός στην Εϊμπάρ και εκεί θα συναντούσε τον Χοσέ Μπεντιλίμπαρ. Ο Βαλβέρδε είχε αποφασίσει να κρατήσει τον