Μετά το πέρας των τρίτων παιχνιδιών στα playoffs της Ευρωλίγκας, οι δύο ελληνικές ομάδες βρίσκονται με τη πλάτη στον τοίχο. Η ήττα που έφερε τον αντίπαλο ένα βήμα πριν το Βελιγράδι, ο εκνευρισμός, ο θυμός και οι οριακές καταστάσεις που βιώνει ένα σύνολο που πρόκειται να αγωνιστεί με τη πλάτη στον τοίχο. Ξύνοντας λίγο τη χλωμή επιφάνεια κάνει την εμφάνιση της και η ελπίδα της μιας ακόμα ευκαιρίας…

H σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο Ολυμπιακός…

Το τρίτο ματς στο Κάουνας απεικόνισε τη δυσκολία του εγχειρήματος των ερυθρολεύκων. Όπως είπαμε μετά τη δυάδα παιχνιδιών του Φαλήρου, η Ζαλγκίρις φαίνεται ότι είναι η καλύτερη ομάδα στη σειρά. Ο Ολυμπιακός, ένα σύνολο που πολλάκις στο παρελθόν έχει γυρίσει βράχους ανάποδα, αντιμετωπίζει μια πολύ διαφορετική πραγματικότητα αυτή τη φορά. Ίσως μιλάμε (σε καθαρά αγωνιστικούς όρους) για την υπέρτατη πρόκληση για αυτήν την παρέα που έχει φτάσει σε τόσες επιτυχίες τα τελευταία χρόνια.

Οι ερυθρόλευκοι στη παρούσα φάση (και σε συνάρτηση με τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετωπίζουν) δείχνουν να δυσκολεύονται σημαντικά να ακολουθήσουν τους Λιθουανούς σε επίπεδο ενέργειας και ταχύτητα ειδικά στο μισό γήπεδο. Η επίθεση της Ζαλγκίρις βασίζεται στον κανόνα «η μπάλα ταξιδεύει στον αέρα πάντα πιο γρήγορα από ένα ζευγάρι πόδια», βασιζόμενη στην εξαιρετική κυκλοφορία με αφετηρία πάντα τη καρδιά της ρακέτας της ελληνικής άμυνας.

Στην προηγούμενη ανάρτηση μας αναρωτηθήκαμε εάν ο Ολυμπιακός μπορεί να προστατέψει το ζωγραφιστό του. Η Ζαλγκίρις μέτρησε 84% στα δίποντα στο πρώτο ημίχρονο τελειώνοντας με το επίσης εντυπωσιακό 73% το ματς. Το γεγονός ότι ο Παπανικολάου (βαρόμετρα στα μετόπισθεν) δεν είναι σωματικά καλά έχει επηρεάσει σημαντικά την ερυθρόλευκοι άμυνα η οποία δυσκολεύεται στο μέγιστό βαθμό να ακολουθήσει τους περιφερειακούς του Γιασικεβίτσιους. Ο Πάνγκος κάνει εξαιρετική σειρά.

Περιμένω από τον κόουτς Σφαιρόπουλο να ανεβάσει τον Παπανικολάου πάνω του (ώστε να έχει τη δυνατότητα «αλλαγής» στο pop out του Γιανκούνας, κομβικό στη Τρίτη αναμέτρηση) και να βάλει τους Τόμπσον-Ουίλτζερ στην εξίσωση ώστε να προσπαθήσει να δώσει ώθηση στην επίθεση του. Η κατάσταση του Πρίντεζη (βαρόμετρο στην επίθεση ως σημείο αναφοράς στο ζωγραφιστό) επιβάλλει το «βήμα μπροστά» από παίχτες-ρόλων.

Οι ερυθρόλευκοι θα πρέπει να σουτάρουν εξαιρετικά από το τρίποντο και να εξωθήσουν τους γηπεδούχους σε σεβαστό αριθμό λαθών (είναι επιρρεπείς οι Λιθουανοί σε αυτά). Εάν ο Ολυμπιακός καταφέρει να μετατρέψει τη τέταρτη αναμέτρηση σε κλειστό ματς που θα κριθεί στα τελευταία 2-3 λεπτά έχει σημαντική τύχη να επιβιώσει..

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να απολέσει το συναίσθημα της χαμένης ευκαιρίας…

Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα οι πράσινοι πρέπει να αδειάσουν συναισθηματικά από την ένταση της απώλειας μιας σπουδαίας ευκαιρίας για break η οποία χάθηκε στο τελευταίο δίλεπτο του τρίτου ματς στη Μαδρίτη. Ο Παναθηναϊκός έχει τύχη να μείνει όρθιος στη Μαδρίτη αρκεί να είναι «όπως πρέπει», τακτικά και αγωνιστικά. Η φετινή Ρεάλ δεν είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Το «τριφύλλι» θα πρέπει να βρει τρόπους να ανεβάσει τη παραγωγικότητα του στο όριο των 80 πόντων για να μπορεί να παίξει δυνατά τη τελευταία του ζαριά. Δεν έχει τη πολυτέλεια να μη παίρνει σκορ από παίχτες όπως ο Σίνγκλετον και ο Ρίβερς. Ο τελευταίος (χρησιμοποιώντας την εμπειρία του στη Μαδρίτη) είναι ένας παίχτης ο οποίος εκτός των άλλων μπορεί να αποτελέσει μια καλή λύση στο μαρκάρισμα του Κάρολ, ο οποίος έχει καθορίσει υπέρ της Ρεάλ τα δύο τελευταία ματς της σειράς. Ο Ρίβερς ξέρει να δουλέψει μακριά από τη μπάλα μένοντας μαζί με τους σουτέρ (Κάρολ, Ρούντι) της Ρεάλ στο κυνήγι γύρω από τα σκριν και ίσως είναι χρήσιμος ακόμα και στη κακή επιθετικά βραδιά του. Ο Μάρκους Ντένμον είναι ένας περιφερειακός που μπορεί να βοηθήσει σημαντικά. «Κουμπώνει» σωστά δίπλα στον Καλάθη και είναι εξαιρετικός στα μετόπισθεν, στον δρόμο για ένα ματς στο οποίο η Ρεάλ υποχρεούται να ιδρώσει για κάθε πόντο της. Οι Μαδριλένοι απενεργοποίησαν το κεντρικό PnR των Καλάθη-Γκιστ και αυτό είχε άμεση απεικόνιση στην αναλογία ασσίστ/λαθών του διεθνούς PG (4/3) στο τρίτο ματς. Είναι θετικό ότι οι πράσινοι έλεγξαν το ριμπάουντ εχθές το οποίο αποτέλεσε μαύρη τρύπα στο δεύτερο ματς.

Ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί να πάει πνευματικά βαθιά στο τέταρτο ματς για να «σπάσει» τα δικά του όρια. Αυτό αφορά τον κάθε παίχτη και τον προπονητή συνολικά, πρωτίστως όμως το σύνολο. Οι πράσινοι πάλεψαν στο τρίτο παιχνίδι αλλά δεν άφησαν την αίσθηση ότι αυτή τους η παρουσία αποτέλεσε την «ύστατη μάχη». Το «τριφύλλι» απλά δε πρέπει να παραιτηθεί ακόμα και στις πιο «σκοτεινές» στιγμές του τέταρτου ματς. Αυτή η Ρεάλ έχει τρωτά σημεία και είναι εύθραυστη ψυχολογικά.

Κλείνουμε με ένα ρητό του μεγάλου Μπόμπι Νάιτ που αφορά και τις δύο ελληνικές ομάδες αναφορικά με τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται.

«Δεν αγωνίζεσαι απέναντι στον αντίπαλο. Αγωνίζεσαι απέναντι στο ίδιο το παιχνίδι (και τους κανόνες του)…» Εάν εκτελέσεις τις λεπτομέρειες σωστά, το ίδιο το μπάσκετ θα σου δείξει τον δρόμο…