Μετά από το τελευταίο, δύσκολο διάστημα που βίωσε, Ολυμπιακός πηγαίνει –επιτέλους- πλήρης στη Βαρκελώνη για να αντιμετωπίσει τη μέχρι τώρα καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης. Η Μπαρτσελόνα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους είναι ένα τέρας με πολλά κεφάλια…
Είναι ένα από αυτά τα ματς που κάποτε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είχε χαρακτηρίσει ως «εύκολα». Δικαιολογώντας την τοποθέτηση του είχε πει ότι από τη στιγμή που αντίπαλος είναι φαβορί, το άγχος για την ομάδα του δεν υφίσταται όπως και η πίεση για το θετικό αποτέλεσμα, σε σχέση πάντα με τις αναμετρήσεις που πρέπει να κερδίσεις. Σε μια τέτοια κατάσταση βρίσκεται σήμερα ο Ολυμπιακός που αντιμετωπίζει στο θρυλικό «Παλάου Μπλαουγκράνα» τη Μπαρτσελόνα.
Οι ερυθρόλευκοι έρχονται από ένα κακό τελευταίο διάστημα όπου το χτύπημα της πανδημίας τους κόστισε σημαντικά σε διαθέσιμες λύσεις αλλά και σε ποιοτικές εργατοώρες μιας και η ομάδα δεν μπορούσε να δουλέψει όπως αυτή θέλει. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας επιτέλους είδε τους παίχτες του να επιστρέφουν και να προπονούνται μαζί. Είναι αρκετά έμπειρος ώστε να γνωρίζει ότι θα χρειαστεί λίγος χρόνος ώστε αυτό να απεικονιστεί θετικά στο συνολικό performance. Σίγουρα με μια πρώτη ματιά, η συγκυρία που φέρνει τους Καταλανούς στον δρόμο του Ολυμπιακού σε αυτό το χρονικό σημείο μοιάζει να μην είναι η καλύτερη δυνατή. Όμως κοιτάζοντας λίγο πιο βαθιά, μπορεί κανείς να βρει και θετικά σημεία. Η τριβή με το υψηλότερο επίπεδου ανταγωνισμού είναι ικανή να βοηθήσει την ελληνική ομάδα στην παρούσα φάση, επισπεύδοντας τις διαδικασίες ανασυγκρότησης στο αγωνιστικό της προφίλ.
Euroleague στη Stoiximan με Live Streaming* και “20άρα και… ταμείο”* (Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)
«Τέρας» με πολλά κεφάλια
Είναι βραδιές (και δεν είναι λίγες) που η φετινή Μπαρτσελόνα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους μοιάζει με ένα τέρας της μυθολογίας με πολλά κεφάλια. Διαθέτει το καλύτερο ρόστερ της Ευρωλίγκας, σπάνιο ποιοτικό βάθος και παράλληλα έχει καταφέρει να συνδέσει αρμονικά τις δεξιότητες εντός αυτού.
Στο σύστημα του Σάρας δεν υπάρχουν «βασιλιάδες» και «λαός». Δεν υπάρχουν πρώτοι και έσχατοι. Υπάρχουν απλά αυτοί που το ακολουθούν. Οι υπόλοιποι γίνονται αόρατοι. Σε αυτό το αγωνιστικό περιβάλλον, οι παίχτες-ρόλων έχουν μεγάλη πιθανότητα να βγουν μπροστά αποτελώντας βασικούς άξονες της νίκης τη στιγμή που οι πιο προικισμένοι αθλητές κάνουν συνειδητά ένα βήμα πίσω για το κοινό καλό. Όλοι υποστηρίζουν το σύστημα. Η βαθιά τομή που έκανε ο Λιθουανός στο αγωνιστικό DNA, στις συνήθειες, την οπτική αλλά και την κοινωνική λειτουργία του συνόλου είναι ίσως αυτό που χρειάζεται η Μπαρτσελόνα για να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης. Θέλει χρόνο, όμως το «καμάρι της Καταλονίας» φαίνεται ότι βαδίζει σε σωστό δρόμο.
Για τον Ολυμπιακό τα πράγματα είναι εκ των προτέρων δύσκολα στη Βαρκελώνη. Όμως, επαναλαμβάνω, το πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον που θα του προσφέρουν οι Καταλανοί ίσως αποδειχθεί ευεργετικό στοιχείο στην προσπάθεια της ομάδας να ανακάμψει. Που οφείλει όμως να κατευθυνθεί αγωνιστικά το σύνολο του κόουτς Μπαρτζώκα σήμερα το βράδυ;
Στρατηγικός πυλώνας Νο1: O Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης. Πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι υπομονετικός, σκληρός πνευματικά και σωματικά ώστε να επιμείνει στο να βάλει τη μπάλα στα δικά του σημεία στη τελική ευθεία της επίθεσης του για να εκτελέσει. Όσο πιο εύκολα αλλάζει τη στόχευση λόγω της πίεσης των γηπεδούχων, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες του να βγει παραγωγικά «εκτός» αγώνα σχετικά νωρίς. Χρειάζεται επιμονή και μεθοδικότητα.
Euroleague στη Stoiximan με Live Streaming* και “20άρα και… ταμείο”* (Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)
Στρατηγικός πυλώνας Νο2: H ελληνική άμυνα πρέπει να πιέσει στο όριο τους σουτέρ των γηπεδούχων (Κούριτς, Αμπρίνες, Μίροτιτς), ξεκινώντας από την αρχή των δράσεων που ενεργοποιούν για αυτούς οι Καταλανοί μακριά από τη μπάλα. Μιλάμε για «δολοφόνους», όχι απλά για καλούς σουτέρ. Είναι αυτοί που (σε συνεργασία με τον Καλάθη και συνήθως τον Ντέιβις σε ρόλο screener-roller) ορίζουν το πλαίσιο χώρων και το τέμπο των παιχνιδιών.
Εάν η ελληνική περιφερειακή άμυνα δεν παλέψει και δεν κυνηγήσει εξαντλητικά τους εκτελεστές της Μπαρτσελόνα, θα δυσκολευτεί πολύ να δώσει stops στο παιχνίδι προσωπικής φάσης των Χίγκινς-Μίροτιτς-Ντέιβις γιατί πολύ απλά το πλαίσιο χώρων που θα δημιουργηθεί θα ευνοεί τους σταρ τους Σάρας. Η Μπαρτσελόνα σουτάρει με 38.1% πίσω από τη γραμμή σε 20.5 προσπάθειες ανά αγώνα (ένας από τους χαμηλότερους αριθμούς εκτελέσεων στη λίγκα μιας και πλέον κινείται σε κατεύθυνση ανάλογη με αυτή της Ζάλγκιρις σημαδεύοντας την καρδιά του ζωγραφιστού).
Στρατηγικός πυλώνας Νο3: Κατοχές. Η επικράτηση στο πεδίο αυτό μπορεί να βάλει τις βάσεις για κάτι καλό αναφορικά με τη σημερινή παρουσία της ελληνικής ομάδας στη Βαρκελώνη. Η Μπαρτσελόνα είναι δυνατή στο κομμάτι του ριμπάουντ και δη σε αυτό του επιθετικού όπου οι Σμιτς, Μίροτιτς, Ντέιβις και Οριόλα κάνουν καλή δουλειά. Απέναντι σε μια ομάδα με τέτοιο οπλοστάσιο και υψηλούς δείκτες επιθετικής αποτελεσματικότητας απλά απαγορεύεται να δώσεις έξτρα ευκαιρίες. Το μειονέκτημα των Καταλανών από την άλλη είναι η σημαντική ροπή στο λάθος. Ο Ολυμπιακός λοιπόν δεν πρέπει να φοβηθεί να πιέσει στο μισό γήπεδο. Οι έξτρα κατοχές μπορούν να αποβούν «χρυσάφι».
Όπως καταλαβαίνετε, το εγχείρημα του Ολυμπιακού στη Βαρκελώνη σήμερα θα είναι αρκετά δύσκολο απέναντι σε ένα σύνολο που μετράει 8 νίκες στα τελευταία 9 ματς και κυρίως δείχνει να έχει σαφή κατεύθυνση, κανόνες, κώδικες αξίας και ισχυρά «πιστεύω» πάνω σε αυτά που δουλεύει. Όμως η φύση της διοργάνωσης είναι τέτοια που δεν επιτρέπει σε κανέναν την παραμικρή χαλάρωση. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, ακόμα και για ομάδες όπως αυτή η Μπαρτσελόνα. Και παράλληλα, αφήνει ένα ανοιχτό παράθυρο επιτυχίας για όλα τα outsiders. Ο Ολυμπιακός θα μπει στη μάχη ως τέτοιο (outsider) στο «Παλάου Μπραουγκράνα». Το τι θα γίνει στο παρκέ, ίσως είναι μια διαφορετική ιστορία…