Το κλειδί της επιτυχίας είναι να μπορείς να επικεντρώσεις τη συνείδηση σου σε αυτά που θέλεις και όχι σε αυτά που φοβάσαι. Σε ένα σημαντικό σημείο της χρονιάς, ο Παναθηναϊκός ταξιδεύει στη Βαρκελώνη για να νικήσει πρώτα τον ίδιο του τον εαυτό και ύστερα, με όσες δυνάμεις του έχουν απομείνει να τα βάλει με τη Μπαρτσελόνα.
Μετά την εντός έδρας επιτυχία απέναντι στη Μπάγερν Μονάχου, ο Παναθηναϊκός ταξιδεύει στη Βαρκελώνη για να αντιμετωπίσει τη φορμαρισμένη Μπαρτσελόνα και το… φάντασμα των εκτός έδρας αναμετρήσεων.
Άνεμος αισιοδοξίας μετά από καιρό
Βαδίζουμε το πρώτο δεκαπενθήμερο του Γενάρη και για πρώτη φορά στη μετά-Πασκουάλ εποχή η Μπαρτσελόνα βρίσκεται σε θέση βολής αναφορικά με το πλασάρισμα της εντός του ανταγωνισμού στα υψηλά στρώματα της διοργάνωσης ενώ παράλληλα υπάρχει μια αισιοδοξία για την επίτευξη του βασικού στόχου ο οποίος είναι η είσοδος στα playoffs. Είναι η πρώτη σεζόν βέβαια που διατηρεί τον ίδιο προπονητή στο τιμόνι της. Ο Σβέτισλαβ Πέσιτς έχει δημιουργήσει ένα συμπαγές αμυντικό σύνολο (Νο3 άμυνα της διοργάνωσης με Defensive Rating: 109.9) το οποίο έχει εναλλακτικές πηγές δημιουργίας στο μισό γήπεδο, όπου αρέσκεται να παίζει, και δύναμη σε ζωτικούς τομείς όπως το ριμπάουντ (σημαντικό εργαλείο για να επιβάλλει τη χαμηλού ρυθμού-φιλοσοφία της σε κάθε περίπτωση).
Οι Καταλανοί βίωσαν το πρώτο δυνατό «ταρακούνημα» στη σεζόν στις αρχές Δεκέμβρη όταν και γνώρισαν τέσσερις συνεχόμενες ήττες στη διοργάνωση χάνοντας σημαντικό έδαφος. Το ματς που έδωσε «γροθιά» στο ηθικό τους ήταν η εμφατική εντός έδρας ήττα από την ελλιπή Φενέρ σε μια περίοδο όπου η Μπαρτσελόνα φαινόταν έτοιμη να αναρριχηθεί στη βαθμολογική κούρσα. Πλέον από τις 20 Δεκέμβρη και μετά η ομάδα του κόουτς Πέσιτς «τρέχει» σερί τεσσάρων νικών με το τελευταίο, σημαντικό διπλό στο Mediolanum απέναντι στην Αρμάνι να της δίνει ένα πρώτο προβάδισμα σε σχέση με τις ομάδες της ταχύτητας που μέχρι τώρα συμβάδιζε. Σε αυτό το διάστημα Ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά στην «επιστροφή» αυτή των Καταλανών είναι ο Κέβιν Σεραφέν. Ο θηριώδης Γάλλος σέντερ αποτελεί το καινούργιο σημείο αναφοράς στην (όχι ιδιαίτερα παραγωγική είναι η αλήθεια) επίθεση της Μπαρτσελόνα μετρώντας 12.5 πόντους (είχε μόλις 1 ματς με διψήφια παραγωγικότητα στα πρώτα του 11 φέτος στην Ευρωλίγκα, 4/4 πλέον) με 77.5% στα δίποντα και 4.5 ριμπάουντ. Η Μπαρτσελόνα στοχεύει να δώσει μπάλες στον Σεραφέν στο χαμηλό ποστ ενώ οι δύο πολύ προικισμένοι Pick & Roll Point guards της (Ερτέλ και Πάνγκος) δουλεύουν περισσότερο μαζί του σε καταστάσεις «σκριν στη μπάλα». Ο σέντερ των γηπεδούχων αποτελεί ένα βασικό πρόβλημα για το προπονητικό επιτελείο των πρασίνων μιας και ο κόουτς Πιτίνο δεν έχει παίχτης στα κυβικά του για να τον ματσάρει εκτός από τον Παπαγιάννη ο οποίος έχει σημαντικές αδυναμίες στην άμυνα εδάφους. Η επιλεκτική παγίδα ίσως εδώ είναι μια λύση απέναντι σε μια ομάδα η οποία είναι αδύναμη στη περιφερειακή εκτέλεση. Χρειάζεται φυσικά πολύ προσοχή στο παιχνίδι των Καταλανών γύρω από τα σκριν για τον Κάιλ Κούριτς (ο Ρικ Πιτίνο έχει δουλέψει μαζί του στο Louisville) όπου θα χρειαστεί δυναμισμός και αμυντική συνεργασία. Επίσης οι εμπνεύσεις του Τόμας Ερτέλ (εξαιρετικό σουτ μετά από ντρίμπλα, ανεπτυγμένα δημιουργικά ένστικτα) και η πίεση που βάζει στις άμυνες η παρουσία του στο παρκέ συνιστούν τη προσοχή των πρασίνων στα μετόπισθεν.
Μπορεί να σκοράρει ο Παναθηναϊκός;
Eίναι ένα καλό ερώτημα. Το «τριφύλλι» θα βασίσει το πλάνο νίκης στο αμυντικό του κομμάτι όμως είναι δεδομένο ότι στο Παλάου Μπλαουγκράνα θα χρειαστεί έναν συγκεκριμένο όγκο παραγωγικότητας για να είναι ανταγωνιστικός. Η Μπαρτσελόνα θα πιέσει πολύ μακριά από τη μπάλα. Ξέρει να αμύνεται στην off ball- κίνηση και την εισαγωγική πάσα στο χαμηλό ποστ, γνωρίζει τον τρόπο να στέλνει εγκαίρως βοήθειες στις απόπειρες διείσδυσης. Πολλές φορές το δίδυμο των Χάνγκα-Σίνγκλετον (θυμηθείτε το ματς με την Αναντολού, ίσως το καλύτερο των Καταλανών στη διοργάνωση) την κάνει να μοιάζει πως αμύνεται με παίχτη παραπάνω. Οι δύο τους γνωρίζουν επίσης τον τρόπο να βγαίνουν πρώτοι στη μπάλα δημιουργώντας ουκ ολίγες φορές καταστάσεις ανοιχτού γηπέδου για τη Μπαρτσελόνα. Ο βετεράνος Πάου Ρίμπας έρχεται από ένα εξαιρετικό ματς στο Μιλάνο και αναμένεται να έχει και πάλι σημαντικό ρόλο στο rotation του Πέσιτς όπως και ο Οριόλα με την επιμονή του στη διεκδίκηση του ριμπάουντ. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να προστατέψει το «ζωγραφιστό» και έπειτα να βρει με υπομονή διαδρόμους στο αντίστοιχο των Καταλανών ώστε να συνδεθεί με το καλάθι και να τους φθείρει. Απαγορεύονται τα αβίαστα περιφερειακά σουτ απέναντι σε μια άμυνα που ξέρει να κατευθύνει τη μπάλα στα χέρια που θέλει αυτή όταν το ρολόι καλπάζει προς το μηδέν. Ο Παναθηναϊκός για να παράγει στη Βαρκελώνη πρέπει να «ξεριζώσει τη καρδιά» του αντιπάλου χτυπώντας τον στο κέντρο της ρακέτας (και στο ανοιχτό γήπεδο, όσο αυτό είναι δυνατό).
Η αναμέτρηση του Παλάου Μπλαουγκράνα είναι κομβικής σημασίας για τον Παναθηναϊκό μιας και αποτελεί την πρώτη από τις τρεις εκτός έδρας που θα ακολουθήσουν (Κάουνας και Τελ Αβίβ τα επόμενα ματς) σε ένα πραγματικά κρίσιμο σημείο της σεζόν όπου η ομάδα προσπαθεί να κρατήσει την επαφή της με βασικούς αντιπάλους. Το «τριφύλλι» πρέπει να κάνει πολλά παραπάνω πράγματα σωστά από όσα μας έχει συνηθίσει στα εκτός έδρας ματς για να παρουσιάσει ένα διαφορετικό πρόσωπο, αυτό του νικητή. Οφείλει να πιέσει την εισαγωγή της μπάλας στη ρακέτα του, να παράγει λάθη που θα του δώσουν ανοιχτό γήπεδο, να μετακινήσει με υπομονή τη μπάλα στην επίθεση χωρίς να παραδοθεί στον βολικό χαρακτήρα της άκοπης περιφερειακής εκτέλεσης. Τα προγνωστικά δεν είναι υπέρ του. Ειδικά από τη στιγμή που μοιάζει αμφίβολο το κατά πόσο μπορεί να ανοίξει τις αποστάσεις στην ισπανική άμυνα. Ίσως αυτή η δυσμενής πρόγνωση σε συνδυασμό με την άνευ όρων παράδοση που «επιτάσσει» το πρόσφατο ιστορικό των συγκεκριμένων αναμετρήσεων, να αποτελούν τα μεγαλύτερα κίνητρα της ελληνικής ομάδας στη σημερινή μάχη.