Είναι το Ολυμπιακός εναντίον Παναθηναϊκού. Η μάχη των δύο «αιωνίων» αντιπάλων. Η σύγκρουση δύο πολύ δυνατών μπασκετικών μυαλών και ισχυρών προσωπικοτήτων στην άκρη των πάγκων. Η νύχτα των στρατηγών. Ντέηβιντ Μπλατ εναντίον Ρικ Πιτίνο. Εν τέλει, είναι ίσως το καλύτερο προϊόν της διοργάνωσης της Ευρωλίγκας, σε μια πραγματική λαμπερή του έκδοση. Σήμερα το βράδυ.

Με αφορμή τη σημερινή μεγάλη μάχη των «αιωνίων» στο ξεκίνημα του δευτέρου γύρου της Ευρωλίγκας, η σκέψη μου ασυνείδητα πηγαίνει αρκετά χρόνια πριν. Κάπου στα 90s, η ελίτ της φημισμένης προπονητικής σκηνής των «πλάβι» είχε βρει στην Ελλάδα το δικό της «Ελντοράντο», τοποθετώντας τη χώρα μας σε επίκεντρο της προσοχής του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ήταν μια περίοδος ζυμώσεων για το άθλημα στα δικά μας μέρη η οποία άφησε ισχυρή παρακαταθήκη και συνετέλεσε στη δημιουργία μιας βάσης για τις επιτυχίες που ακολούθησαν. Αυτόματα κάποιος μπορεί να ταξιδέψει νοητά στο σήμερα. Εν έτη 2019, οι δύο «αιώνιοι» θα διασταυρώσουν και πάλι τις ματιές τους μόνο που αυτή τη φορά στην άκρη των πάγκων τους θα βρεθούν δύο τεράστιες προσωπικότητες προερχόμενες από τη μήτρα του αθλήματος, την Αμερική. Έχουν μεσολαβήσει σχεδόν τρεις δεκαετίες. Σημάδια των καιρών; Στροφή στη Δύση; Μα τότε, εκείνα τα χρόνια, η εξελικτική υπεροχή που συμβολίζει κοινωνικά ο όρος «Δύση», απεικονιζόταν μπασκετικά στη κεντροανατολική Ευρώπη και τη περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Από εκεί έρχονταν τα «φώτα του Διαφωτισμού» για το άθλημα. Η ουσία είναι ότι το ελληνικό μπάσκετ είναι εδώ, στις επάλξεις. Και σήμερα, με μεγαλύτερη προσήλωση ίσως από ποτέ, τα βλέμματα ολόκληρης της ευρωπαϊκής μπασκετικής κοινότητας θα στραφούν στην Ελλάδα.

Το τάλισμαν της επιτυχίας: Ο τρόπος που ξετυλιχθεί το κουβάρι στη μάχη του «άξονα»

Και οι δύο ομάδες έχουν μεγάλη ανάγκη τη νίκη σε βαθμολογικό επίπεδο. Ο Ολυμπιακός δεν έχει περιθώριο απώλειας. Έρχεται από ένα κακό αποτέλεσμα στη Πόλη απέναντι στη Νταρουσάφακα, σε μια περίοδο όπου η ομάδα έδειχνε ότι αρχίζει να ρολάρει. Οφείλει πλέον να κάνει τα πάντα για να κρατηθεί σε επαφή με τα υψηλά στρώματα της βαθμολογίας και δη τη πρώτη τετράδα. Μετράει ήδη δύο ήττες φέτος από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και το κίνητρο είναι τεράστιο. Ξέρει ότι ο αντίπαλος είναι σε καλό φεγγάρι. Δεν έχει όμως κανένα περιθώριο να ζυγίσει τα συναισθήματα του. Ο Παναθηναϊκός με τη σειρά του πήρε ζωή και συνεχίζει ωθούμενος από τον άνεμο αλλαγής που έφερε στο ΟΑΚΑ η έλευση του Ρικ Πιτίνο. Την ομάδα έχει ποτίσει τεράστιος ενθουσιασμός και το γεγονός ότι μερικοί παίχτες (οι οποίοι δεν έκαναν τη καλύτερη σεζόν μέχρι τώρα) βρίσκονται σε κατάσταση «συναγερμού» για να αποδείξουν στον καινούργιο προπονητή ότι αξίζουν μια θέση στον σκληρό πυρήνα του rotation έχει δώσει ώθηση στη συνολική εικόνα.

Το κλειδί της επιτυχίας αναφορικά με τη μάχη της τακτικής βρίσκεται στην επίδραση που θα έχει και για τους δύο η μάχη του κεντρικού άξονα στα μετόπισθεν των πρασίνων. Ο Παναθηναϊκός του Πιτίνο θα προσπαθήσει να παγιδεύσει κάθε μπάλα που περνάει στον κεντρικό διάδρομο της άμυνας του. Παγίδες στα χαμηλό ποστ και στο κάθετο παιχνίδι των περιφερειακών των γηπεδούχων. Οι ψηλοί του πιθανόν θα δουλέψουν για να μείνουν μπροστά από το δίδυμο Μιλουτίνοφ-Πρίντεζη (ξέρουμε όλοι πόσο σημαντικοί είναι οι συγκεκριμένοι παίχτες στη παραγωγική διαδικασία των ερυθρολεύκων) εξαναγκάζοντας τη λόμπα και αποτρέποντας τη γρήγορη, ευθεία ή σκαστή πάσα, κατάσταση που δίνει ένα πλεονέκτημα χρόνου στην άμυνα. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό το πώς θα διαχειριστεί η επίθεση του Ολυμπιακού αυτή την προσέγγιση. Επίσης, η πρόγνωση θέλει τους φιλοξενούμενους να αμύνονται δυναμικά στη κίνηση των παιχτών του Ολυμπιακού (στη μπασκετική ορολογία λέγεται Bump the Cutter) προσπαθώντας να τους βγάλουν εκτός θέσης, χαλώντας παράλληλα τους χρόνους επίθεσης των γηπεδούχων. Θα είναι κομβικό το πώς θα σουτάρουν οι πλάγιοι του Μπλατ (Τουπάν, Στρέλνιεκς, Παπανικολάου, Βεζένκοφ) όταν η μπάλα βγει από πιθανό ντουμπλάρισμα.

Ο Ολυμπιακός γνωρίζει τις αδυναμίες των πρασίνων στην επίθεση μισού γηπέδου. Αυτόματα γίνεται κατανοητό ότι ο αριθμός των λαθών των γηπεδούχων, τα οποία θα δώσουν ανοιχτό γήπεδο στον Παναθηναϊκό, αποτελεί κομβική παράμετρο στην εξέλιξη της αναμέτρησης. Ο Καλάθης θα προσπαθήσει να σπρώξει γρήγορα τη μπάλα στην επίθεση και θα επιδιώξει να διεμβολίσει με transition επίθεση την άμυνα των γηπεδούχων. Για το «τριφύλλι» είναι μείον η πιθανή σωματική αδυναμία του Παππά μετά το πρόβλημα των τελευταίων ημερών. Είναι σημαντικός παίχτης στο στυλ παιχνιδιού του Πιτίνο και εάν δεν βρεθεί στο απαιτούμενο επίπεδο οι φιλοξενούμενοι ίσως δυσκολευτούν να βρουν ισορροπία (με τον Λοτζέσκι δε μπορούν να αμυνθούν το ίδιο επιθετικά, σχήματα με τρεις φόργουορντ στις ενδιάμεσες θέσεις πάσχουν σε συγκεκριμένα κομμάτια της επίθεσης, πιθανό να δούμε πεντάδες με τον Λεκαβίτσιους δίπλα στον Καλάθη). Από τη μεριά του ο Ντέηβιντ Μπλατ ξέρει ότι πρέπει να ετοιμάσει μια «έκπληξη», παίρνοντας έξτρα πράγματα από κάποιον παίχτη ο οποίος βρίσκεται αυτή τη στιγμή πίσω από τα φώτα των προβολέων. Ο Μάντζαρης και ο Βεζένκοφ είναι οι βασικοί υποψήφιοι για αυτή την αποστολή. Εκτιμώ επίσης ότι η αποτελεσματικότητα των βασικών σκόρερ της ομάδας (Σπανούλης, Μιλουτίνοφ, Πρίντεζης) στο να δημιουργήσουν για τους υπόλοιπους (με γνώμονα ότι θα συγκεντρώσουν αρκετή πίεση) θα κρίνει πολλά. Ο Μιλουτίνοφ από το ψηλό ποστ, ο Πρίντεζης βγάζοντας τη μπάλα από τις παγίδες χαμηλά και ο Σπανούλης σε όλα τα επίπεδα ως ο βασικός εκφραστής της υπομονής που θα χρειαστούν οι γηπεδούχοι για να δαμάσουν την επιθετικότητας της πράσινης άμυνας.

Πρόκειται για ένα ματς-σταθμό στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι μορφές των Ντέηβιντ Μπλατ και Ρικ Πιτίνο στην άκρη των πάγκων για πρώτη φορά σε «αιώνια» σύγκρουση, του προσδίδουν την αύρα του classic. Ενός παιχνιδιού που θα περάσει μείνει στη μνήμη μας και θα ταξιδέψει από στόμα σε στόμα μέσα στον χρόνο. Ελπίζω και το καθαρά αγωνιστικό περιεχόμενο να φανεί αντάξιο των προσδοκιών που έχουν δημιουργηθεί αναφορικά με τη μάχη σε τακτικό επίπεδο. Είναι η νύχτα των στρατηγών. Και οφείλουμε να την απολαύσουμε..