vince-carter

Βινς Κάρτερ: H ζωή δεν είναι σινεμά

Ίσως δεν είναι το ιδανικό τέλος για αυτόν τον σπουδαίο παίκτη. Όμως η ζωή δεν είναι σινεμά. Η αυλαία έπεσε για τον μοναδικό παίχτη στην ιστορία του ΝΒΑ που αγωνίστηκε σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες…

Ήταν γραφτό να τελειώσει εντός μισής σεζόν, όπως και όταν άρχισε. Το 1998 οι Ουόριορς επιλέγουν τον Βινς Κάρτερ στο Νο5 του ντραφτ όμως το Τορόντο προσφέρει το Νο4 και τον κολλητό του «Vinsanity»  (επίσης Ταρ Χιλ, συμπαίχτης του στο Νορθ Καρολάινα) Αντουάν Τζέιμσον, αποκτώντας τον μεγάλο σταρ επάνω στον οποίον θα οικοδομούσαν την ολοκαίνουργια (μόλις τρία χρόνια στη λίγκα) ομάδα τους. Το ΝΒΑ διένυε περίοδο λοκ-άουτ και ο Κάρτερ  έπρεπε να περιμένει μέχρι εκείνο τον Φλεβάρη για το ντεμπούτο του.

Ο Κάρτερ έβγαλε τους Ράπτορς από την αφάνεια. Έγινε ο πιο τρομακτικός «πτερόσαυρος» στον πλανήτη από την Ιουρασική περίοδο και μετά. Άλλαξε συνολικά οχτώ ομάδες, αγωνίστηκε για 22 σεζόν στα παρκέ του ΝΒΑ. Πέρυσι το καλοκαίρι ανακοίνωσε την πρόθεση του να αποσυρθεί μετά το τέλος της τρέχουσας χρονιάς, στα 43 του πλέον. Η πανδημία και η διακοπή της λίγκας (οι Χοκς δεν θα συνεχίσουν στη Φλόριντα, πολιτεία όπου γεννήθηκε ο Κάρτερ) δεν του επέτρεψαν  να βάλει ένα τέλος όπως αυτός θα ήθελε. 

«Είναι ένας παράξενος τρόπος  για να τελειώσεις μια καριέρα». 

Σωστά Βινς. Ειδικά μια τόσο μεγάλη καριέρα όπως η δική σου.

Πάμε να θυμηθούμε μαζί μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές του «Half Man-Half Amazing» στα παρκέ. Ενός παίχτη που αποτέλεσε σύμβολο για μια (;) γενιά, στις αρχές του αιώνα μας όπου η δημοτικότητα του βρισκόταν στα ουράνια.

Ο διαγωνισμός καρφωμάτων του 2000

Νομίζω πως το όνομα του Βινς Κάρτερ θα αποτελούσε πιθανόν την πιο δημοφιλή απάντηση στην ερώτηση «ποιος είναι ο καλύτερος dunker στην ιστορία του ΝΒΑ». Από τα χρόνια των Tar Heels, ο Κάρτερ είχε καθηλώσει ολόκληρη τη χώρα με την αθλητική του ικανότητα, τη τεχνική και τη φαντασία του στην εκτέλεση δύσκολων και εντυπωσιακών καρφωμάτων. Ο διαγωνισμός του 2000 (δεύτερη σεζόν του Βινς στη λίγκα) είναι η καλύτερη απόδειξη για αυτό. 

Σε μια εποχή όπου το συγκεκριμένο event είχε χάσει τη λάμψη και το κοινό νοσταλγούσε την εποχή του Τζόρνταν και του Ντομινίκ, ο Βινς Κάρτερ άλλαξε τα standards κρατώντας στην πραγματικότητα «ζωντανό» τον διαγωνισμό. Ο ξάδελφος και συμπαίχτης του Τρέισι Μακρέιντι, ο Στιβ Φράνσις και ο (επίσης Tar Heel) Τζέρι Στάκχαουζ  ήταν οι αντίπαλοι του σε μια συναρπαστική μονομαχία. Ποιος δεν θυμάται το reverse 360-εισαγωγικό του κάρφωμα που απέσπασε το απόλυτο 50 στη βαθμολογία; ;H το θρυλικό «under his legs» όταν ο Μακρέιντι χτύπησε τη μπάλα για αυτόν στο παρκέ και ο Κάρτερ την πέρασε από το αριστερό, και κάτω από τα πόδια του, στο δεξί του χέρι για να καρφώσει.

Οι περισσότεροι σαραντάρηδες νομίζω έχετε ένα τέτοιο ή παρόμοιο πόστερ στην κατοχή σας από εκείνη τη βραδιά…

«RIP» Αλόνζο (2005)

Ο Κάρτερ έχει ταπεινώσει ουκ ολίγους σπουδαίους αμυντικούς και rim protectors, όμως η στιγμή που περιγράφεται παρακάτω είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές.

Το 2005 οι Νετς επισκέπτονται το Μαϊάμι. Ο Βινς Κάρτερ “θάβει” έναν από τους καλύτερους μπλοκέρ και πιο περήφανους αμυντικούς παίχτες του ΝΒΑ, τον Αλόνζο Μούρνινγκ, με ένα ασύλληπτο κάρφωμα που καθήλωσε τους πάντες. ήταν τέτοια η ταπείνωση για τον Ζο που πολύ συνάδελφοι του χρησιμοποίησαν τη λέξη “προσβολή” δίνοντας έκταση στο θέμα. Ο Κάρτερ είπε λίγο αργότερα ότι ο Μούρνινγκ άργησε χαρακτηριστικά να βγει στο κέντρο του ζωγραφιστού και όταν πλέον το αποφάσισε ήταν πολύ αργά. Το απίστευτο είναι ότι ο τότε σέντερ των Χιτ έκανε 6 ή 7 χρόνια, μετά από εκείνο το βράδυ, για να μιλήσει ξανά στον Κάρτερ. “Και καλά έκανε. Ήταν πολύ προσβλητικό..” δήλωνε μεταξύ σοβαρού και αστείου ο ξάδερφος του Βινς, Τρέισι ΜακΓκρέιντι.

Η σειρά του 2007 απέναντι στους Ράπτορς

Το 2004 και μετά ένα μεγάλο σήριαλ, ο Κάρτερ γίνεται ανταλλαγή από τους Ράπτορς στο Νιού Τζέρσεϊ και τους Νετς. Η έκβαση αυτή δεν αρέσει καθόλου στους οπαδούς του Τορόντο που βάζουν τον άλλοτε απόλυτο ήρωα τους στη μαύρη λίστα. Γιουχάρισμα σε κάθε αναμέτρηση, κάψιμο της εμφάνισης με το όνομα του κτλ.

Το κλίμα ήταν τεταμένο στα δύο πρώτα ματς στο Τορόντο όπου οι δύο αντίπαλοι μοιράστηκαν τις νίκες. Όταν η σειρά μεταφέρθηκε στο Νιού Τζέρσεϊ ο Κάρτερ έδειξε ποιος είναι το αφεντικό, σκοράροντας 37 πόντους στο τρίτο ματς και 27 στο τέταρτο για τις δύο εύκολες νίκες των Νετς, οι οποίοι τελικά επικράτησαν με 2-4. Ο Κάρτερ έκλεισε στόματα τελειώνοντας τη σειρά με 25+7+4 και το εισιτήριο για τον επόμενο γύρο στα χέρια.

Οι ημιτελικοί της Ανατολής το 2001

Σίξερς εναντίον Ράπτορς, Άιβερσον εναντίον Κάρτερ στην κόντρα της νέας γενιάς του ΝΒΑ. Η θέληση των δύο ομάδων είναι τεράστια και η μαχητικότητα τους παράγει μια καταπληκτική σειρά. 

Οι Ράπτορς (στη δεύτερη φορά της ιστορίας τους που μπαίνουν στα playoffs) παίρνουν εκδίκηση από τους Νικς στον πρώτο γύρο για τον αποκλεισμό της προηγούμενης σεζόν και μπαίνουν φουριόζοι στη μάχη. Κάρτερ και Άιβερσον κάνουν «μαγικά». Ο Βινς σκοράρει 35, 50 (με 9 τρίποντα) και 39 πόντους στις τρεις νίκες της ομάδας του και ο Άλεν 54, 30 και 52. 

Τη βραδιά της 19ης του Μάη, και με τις δύο ομάδες να βρίσκονται στο 3-3, ο Κάρτερ επιβιβάζεται στο ιδιωτικό τζετ του Larry Tanebaum. Το επόμενο πρωί ο σταρ των Ράπτορς παρακολουθεί τη τελετή αποφοίτησης του στο Chapel Hill της Βόρειας Καρολίνας και επιστρέφει μετά από μια πτήση ογδόντα λεπτών πίσω στη Φιλαδέλφια όπου η ομάδα του θα έπαιζε το καθοριστικό Game 7 απέναντι στους Σίξερς. Οι βετεράνοι της ομάδας. Charles Oakley και Antonio Davis,  μοιάζουν δυσαρεστημένοι με την απόφαση του νεαρού ηγέτη τους να αφήσει τους συμπαίχτες του λίγο πριν τη «μητέρα των μαχών». Ο Κάρτερ προσπάθησε να εξηγήσει σε όλους τη προηγούμενη ημέρα ότι το να βρεθεί στο Chapel Hil για την τελετή ήταν κάτι πολύ σημαντικό για αυτόν καθώς το είχε υποσχεθεί στη μητέρα του.

Στο έβδομο ματς (και οι δύο έμειναν σχετικά χαμηλά για τα στάνταρντ τους), ο Κάρτερ –με τους Ράπτορς να βρίσκονται έναν πόντο πίσω- αστοχεί στο τελευταίο σουτ και δέχεται κύμα κατηγοριών σχετικά με την απόφαση του να παρακολουθήσει εκείνη τη τελετή.

To κάρφωμα του Θανάτου

Στους Ολυμπιακούς του 2000 ο Κάρτερ εκτελεί αυτό που ονομάστηκε αργότερα ως «κάρφωμα του θανάτου» (le dunk de la morte κατά το «θύμα») πηδώντας πάνω από τον ύψους 2.16 μέτρων Γάλλο σέντερ Frederic Weis σε μια απίστευτη σκηνή. Είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες στην ιστορία του τουρνουά μπάσκετ η οποία έγραψε στο μυαλό των θεατών και συνδέθηκε με την υπεροχή των Αμερικανών.

Ο Weis, ο οποίος σήμερα είναι ιδιοκτήτης ενός tobacco store στη Γαλλία, απέφευγε να δει το συγκεκριμένο βίντεο για περίπου δέκα χρονιά μετά το συμβάν. Η φάση αυτή του «έκοψε τα φτερά» όπως θα παραδεχθεί αργότερα. Ο Γάλλος δε κατάφερε ποτέ να κάνει το βήμα για το ΝΒΑ αξιοποιώντας την επιλογή των Νικς στο ντραφτ του ’99. Μήνες μετά το μυθικό εκείνο κάρφωμα, ο Κάρτερ προσπαθούσε να το ξαναεκτελέσει στις προπονήσεις των Ράπτορς με τους συμπαίχτες του χωρίς καμία επιτυχία. Πρόκειται για ένα από τα πιο «πολυπαιγμένα» καρφώματα στην πλατφόρμα του Youtube και αναμφίβολα, μια από τις εντυπωσιακότερες φάσεις στην ιστορία του αθλήματος.

Βινς, σε ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις…