Στις 6 Οκτωβρίου η Γουλβς άλωνε το Έτιχαντ έχοντας πάρει ένα τεράστιο διπλό, με 0-2, από την Μάντσεστερ Σίτι. Ήταν η μέρα που, για πολλούς, προλόγισε, όσο και αν ήταν νωρίς, την αντίθετη πορεία που θα διέγραφαν οι πρωταθλητές σε σχέση με την διεκδικήτρια (Λίβερπουλ) στο κυνήγι του πρωταθλήματος και η μέρα, επίσης, που ολόκληρη η ποδοσφαιρική Ευρώπη ήρθε, για πρώτη φορά, σε τόσο στενή επαφή με τον παίκτη που έχει στρέψει, φέτος πάνω του, δικαίως, όλα τα βλέμματα. Το όνομά του Αντάμα Τραορέ. Σκόρερ και των δύο τερμάτων των «λύκων» σ’ εκείνο το ματς. Η απόφαση του Νούνο Εσπίριτο Σάντο να τον αλλάξει στο ημίχρονο, από δεξί μπακ-χαφ, και να τον φέρει κεντρικά στην επίθεση, ήταν αυτό που διέλυσε τους «πολίτες», στην κόντρα, και έβαλε τον 23χρόνο στην καθημερινότητά μας. Μάλιστα, και για να μπει καλύτερα στο μάτι όλων μας, ήταν ο βασικός υπαίτιος στην αντεπίθεση που οδήγησε στη νίκη, από 0-2 σε 3-2, και στο δεύτερο παιχνίδι των δύο ομάδων στο Μολινό, σκοράροντας αλλά και δημιουργώντας. Όταν έχεις διαλύσει σε διάστημα λίγων μηνών δύο φορές την ομάδα των ρεκόρ του Γκουαρδιόλα, είναι λογικό να ασχοληθεί ο κόσμος μαζί σου. Ποιος είναι όμως αυτός ο Αντάμα Τραορέ;
Ο Τραορέ γεννήθηκε τον Ιανουάριο του ’96 στην Βαρκελώνη μιας και οι δύο γονείς του είχαν βρεθεί εκεί ως μετανάστες από το Μάλι. Στην ηλικία των 8 ετών, και αφού είχε προηγηθεί η ενασχόληση του με το άθλημα στην ομάδα της περιοχής που ζούσε, βρέθηκε στην φημισμένη ακαδημία της Μπάρτσα, εκεί όπου έδειξε αρκετά γρήγορα το πλούσιο ταλέντο του, στους έμπειρους προπονητές του. Ένα ταλέντο που, σε συνδυασμό με την εξωπραγματική του σωματική διάπλαση αλλά και το σημαντικότερο συστατικό στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, φυσικά και αναφέρομαι στην ταχύτητα, τον έκαναν αρκετά γρήγορα ένα από τα πιο σημαντικά και άκρως εξελίξιμα ταλέντα της Μασία. Τότε απέκτησε και το παρατσούκλι Γιουσέιν Μπολτ. Για την ιστορία, αξίζει να αναφέρω πως η ταχύτητά του έχει μετρηθεί, περίπου, στα 22 μίλια την ώρα, έχοντας όμως την μπάλα στα πόδια και προσπαθώντας να αποφύγει τάκλιν, δεξιά και αριστερά. Ο σπουδαίος Τζαμαϊκανός σπρίντερ έχει μετρηθεί στα 27.8 μίλια την ώρα σε συνθήκες όμως αγώνα σε ταρτάν, και χωρίς μια μπάλα να μπλέκεται στα δικά του πόδια, σε μια σίγουρα άνιση μάχη.
Μεγαλώνοντας, φυσικά και το όνειρό του δεν ήταν άλλο από το να αγωνιστεί με την ανδρική ομάδα, σε μια εποχή μάλιστα που η Μπάρτσα ήταν η καλύτερη ομάδα στον πλανήτη και ο Τραορέ ήθελε να μοιάσει, όπως όλα τα πιτσιρίκια εκείνο το διάστημα, στον Λίο Μέσσι. Αν και πήρε κάποιες ευκαιρίες, δυστυχώς για τον ίδιο, όπως και για αρκετούς άλλους, έπεσε πάνω στην αλλαγή νοοτροπίας, και φιλοσοφίας, της Μπάρτσα, όταν σταμάτησε δηλαδή να εμπιστεύεται την φημισμένη της ακαδημία και άρχισε να λειτουργεί περισσότερο ως η Ρεάλ των Γκαλάκτικος, αγοράζοντας ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε, και δεν έπεισε. Κάπως έτσι, και ευτυχώς για τους φίλους του αγγλικού ποδοσφαίρου, πουλήθηκε στην Άστον Βίλα, με τον όρο να έχει η πρώην ομάδα του τον πρώτο λόγο εφόσον επιλέξει να τον κάνει ξανά δικό της. Ο ίδιος πάντως, όσο και αν πληγώθηκε, θεωρεί ακόμα και σήμερα εκείνες τις μέρες στις πιο σημαντικές της ζωής του μιας και, σύμφωνα με τον ίδιο: «Η δυνατότητα να προπονείσαι με τον Μέσσι είναι κάτι μοναδικό που επιδρά μόνο θετικά σε ένα ποδοσφαιριστή. Πόσο μάλλον σε ένα νεαρό και άγουρο παιδί».
Ήταν η εποχή που άρχισε το πρώτο κύμα ντόρου γύρω από το όνομά του, τότε που είχαν ενδιαφερθεί για τον ίδιο ακόμα και ομάδες από το NFL, μιας και πολλοί προπονητές του αθλήματος έβλεπαν πάνω του τον τέλειο συνδυασμό σώματος, δύναμης, εκρηκτικότητας, και ταχύτητας, ώστε να διδαχτεί το δικό τους, ξένο για τους Ευρωπαίους, άθλημα και, δύσκολα ή εύκολα, ο νεαρός να εξελιχθεί σε ένα σπουδαίο Running Back. Τον παίκτη δηλαδή που θα ξεκινά απ’ τη γραμμή, και θα τρέχει για να υποδεχτεί την μπάλα, προσπαθώντας να αποφύγει βίαια μαρκαρίσματα με σκοπό το Touchdown, να σκοράρει για την ομάδα του. Το ίδιο πάνω κάτω που κάνει τα τελευταία χρόνια στην Αγγλία, όχι όμως με τα χέρια, αλλά με τα πόδια. Σκοράροντας σημαντικά τέρματα και ζαλίζοντας κάθε προσωπικό αντίπαλο με τις ντρίμπλες του, δημιουργώντας παράλληλα για τους συμπαίκτες του με κάθετες μπαλιές και σέντρες ακριβείας από το πλάι, ενώ τα τάκλιν σφυρίζουν στα αυτιά του και ταλαιπωρούν τα πόδια του.
Ο Νούνο Εσπίριτο Σάντο ήταν ο πρώτος προπονητής που κατάφερε να χωρέσει πραγματικά το ακατέργαστο, για πολλούς, ταλέντο του σε ένα σύγχρονο στυλ και ένα αρκετά ευέλικτο σχήμα, παίρνοντας παράλληλα, και σε απόλυτη ισορροπία τα καλύτερα ατομικά του χαρίσματα, κάνοντάς τον να λειτουργήσει ως το μηχανάκι που βοηθά την ομάδα σε όλες της τις γραμμές. Δεν είναι τυχαίο πως φέτος ο Τραορέ μετρά στο πρωτάθλημα, εκτός των επιθετικών του επιδόσεων (4 γκολ-4 ασίστ), 1,5 επιτυχημένο τάκλιν και σχεδόν ένα κλέψιμο, έχοντας και 73% ποσοστό επιτυχίας σε πάσες. Γιατί μπορεί αυτή τη στιγμή ο Αντάμα Τραορέ να ντριμπλάρει σαν εκτροχιασμένο τρένο σε κάθε παιχνίδι, έχοντας τον καλύτερο μέσο όρο στην Ευρώπη με 5.6 ντρίμπλες ανά παιχνίδι, ελάχιστα πάνω και από τον Λίο Μέσσι που έχει 5.5 την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, φτάνοντας μάλιστα τις 15 στο παιχνίδι απέναντι στην Γουότφορντ, αλλά αυτό λειτουργεί θετικά και ουσιαστικά για τους «λύκους». Και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο για παίκτες με τα χαρακτηριστικά του που μπορούν πολύ εύκολα να πέσουν, πολλές φορές, σε ανούσια μονοπάτια φλυαρίας.
«Τρέχει γύρω σου, δίπλα σου, από μέσα σου. Είναι απίστευτος». Αυτή ακριβώς ήταν η δήλωση του αρχηγού της Γουλβς, Κόνορ Κόαντι πριν λίγες μέρες όταν και ρωτήθηκε για το φαινόμενο Τραορέ. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στη Μίντλεσμπρο ήταν ο παίκτης που πολλές φορές απλά έτρεχε, σε ένα διαφορετικό στυλ ποδοσφαίρου, κουράζοντας πολλές φορές ακόμα και τον εαυτό του και όχι σωματικά. Στην καλοδουλεμένη όμως ομάδα της Γουλβς είναι ο παίκτης που θα τρέξει δίχως φρένα αλλά ξέρει πότε, και πώς, να το κάνει. Αυτή η διαχείριση του ταλέντου του, μέσα από σωστές αποστάσεις και με συμπαίκτες που ξέρουν πότε να κινηθούν, μέσα από ένα πλάνο, όταν θα δημιουργηθεί το ρήγμα, είναι όλο το «αλατοπίπερο» για την ομάδα των «λύκων». Δεν είναι τυχαίο πως ο Τραορέ φέτος ντριμπλάρει λιγότερο συχνά από αυτό που μας είχε συνηθίσει στην μέχρι τώρα καριέρα του, αλλά έχει μεγαλύτερη και σημαντικότερη επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας του. Όταν έχει την μπάλα, πολλές φορές έρχονται πάνω του δύο και τρεις, μπορεί και παραπάνω αντίπαλοι, μια και στο ένας με έναν είναι πραγματικά ανίκητος. Αυτό που τον ξεχωρίζει από άλλους εξαιρετικούς ντριμπλέρ είναι το γεγονός πως έχει την ικανότητα να δει, και να βρει, το κατάλληλο κενό και να στείλει σωστά την μπάλα. Οι σχεδόν δύο key passes το παιχνίδι είναι ακόμα ένα εξαιρετικό στατιστικό που «μεταφράζει» πολλά από τα παραπάνω.
https://www.youtube.com/watch?v=Prtqsg4qM_w
Η εξαιρετική του ποδοσφαιρική ηλικία, η απίστευτη σωματοδομή του, που όντως θυμίζει παίκτη του Ράγκμπι, με τον ίδιο μάλιστα να αρνείται κατηγορηματικά ότι κάνει βάρη και πως όλοι αυτοί οι μύες είναι αποτέλεσμα του καλού γενετικού του υλικού, και φυσικά η τεχνική του και η ταχύτητά του τον κάνουν περιζήτητο για ομάδες που αρέσκονται να λειτουργούν έχοντας παίκτες με αυτά τα χαρακτηριστικά. Ο ίδιος φυσικά και δεν κλείνει τα αυτιά του στις »Σειρήνες» και, όπως είναι λογικό, ονειρεύεται την μεταγραφή σε μια πιο μεγάλη, μια κορυφαία ομάδα, συνεχίζοντας όμως να δουλεύει με την μανία εκείνου του 15χρόνου που βρέθηκε κάποτε στη Μασία και χάζευε τον Μέσι και τον Νεϊμάρ στην προπόνηση. Όπως δήλωσε άλλωστε πρόσφατα, μεγάλος στόχος, είναι η βελτίωση του αριστερού του ποδιού, μιας και ξέρει πως αν καταφέρει να το φτάσει και αυτό σε ικανοποιητικά επίπεδα, τότε θα είναι πραγματικά ασταμάτητος.
Ο πρώην προπονητής του στην Μίντλεσμπρο, Άιτορ Καράνκα, είχε δηλώσει πως ο Τραορέ έχει μέσα του τα καλύτερα στοιχεία του παιχνιδιού του Κριστιάνο Ρονάλντο, εννοώντας την δύναμη και τα σωματικά προσόντα, σε συνδυασμό με πολλά στοιχεία του παιχνιδιού του Λίο Μέσσι, εννοώντας το ταλέντο του στο να τρέχει και να ντριμπλάρει με την μπάλα. Η δήλωση είχε χαρακτηριστεί ως υπερβολική αλλά με αυτά που κάνει στην τρέχουσα σεζόν δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως ο Καράνκα δεν είχε ξεστομίσει και κάτι τόσο «αιρετικό». Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι λίγες οι κορυφαίες ομάδες που εξετάζουν την περίπτωσή του με τα πρώτα ποσά που ακούγονται να είναι πραγματικά τεράστια.
Ο ίδιος συνεχίζει να δουλεύει με ταπεινότητα μιλώντας προς το παρόν μόνο για το επόμενο παιχνίδι με την Νιούκαστλ. Ένα παιχνίδι που σε περίπτωση νίκης θα φέρει τους «λύκους» ακόμα πιο κοντά στην τετράδα. Μια τετράδα που μπορεί να μην είναι ρεαλιστικός στόχος, αλλά όσο πιο κοντά της είναι κάποιος τόσο καλύτερα φανερώνει την δυναμική του. Η στιγμή που θα φορέσει την φανέλα μιας πολύ μεγάλης ομάδας δεν είναι μακρινή και αν αποφασίσει να φορέσει την φανέλα και της Ισπανίας, μιας και δηλώνει αναποφάσιστος ανάμεσα στο Μάλι και την Φούρια Ρόχα, λογικά θα τον χαζέψουμε και στο Γιούρο το καλοκαίρι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας απασχολήσει για πολλά χρόνια ακόμα.