Όταν τον Ιούλιο οι παίκτες της Τσέλσι επέλεγαν τις φανέλες που θα φορέσουν φέτος, η κουβέντα για ένα συγκεκριμένο νούμερο ξεχώριζε. Αν και στις περισσότερες ομάδες η φανέλα με το νούμερο 9 είναι μια από τις πιο περιζήτητες (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ίντερ στα τέλη των 90s, όταν τη φορούσαν ταυτόχρονα και ο Ρονάλντο και ο Ζαμοράνο, χάρη στο τρικ του δεύτερου με το 8+1), στην Τσέλσι το συγκεκριμένο νούμερο έχει αποδειχτεί γκαντέμικο σε τέτοιο βαθμό που οι οπαδοί της ομάδας το θεωρούν πλέον καταραμένο.

Η… κατάρα του 9αριου φαίνεται να ξεκινάει από την ίδρυση της Πρέμιερ Λιγκ. Από τότε τη συγκεκριμένη φανέλα έχουν φορέσει πολλοί ποδοσφαιριστές, αρκετοί εκ των οποίων έχουν κάνει σπουδαία καριέρα σε άλλους συλλόγους, αλλά ελάχιστοι εξ αυτών έχουν καταφέρει να αποδώσουν τα αναμενόμενα με τους ‘μπλε’. Στη συγκεκριμένη λίστα βρίσκουμε μεταξύ άλλων τον Τόνι Κασκαρίνο, τον Ματέγια Κέζμαν, τον Τζίμι Φλόιντ Χασελμπάινκ, τον Φερνάντο Τόρες, τον Ερνάν Κρέσπο, τον Τζιανλούκα Βιάλι, τον Ραδαμέλ Φαλκάο, τον Άλβαρο Μοράτα και τον Γκονζάλο Ιγκουαίν. Από όλη αυτή τη λίστα των πασίγνωστων επιθετικών ο μόνος που κατάφερε να ξεπεράσει τα 15 γκολ στο πρωτάθλημα σε μια σεζόν ήταν ο Χασελμπάινκ, που θεωρείται και ο τελευταίος που στάθηκε αξιοπρεπώς μέσα στη βαριά αυτή φανέλα. Πότε έφυγε ο Ολλανδός από το Στάμφορντ Μπριτζ; Το 2004.

Από τότε η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Γιατί πολλοί μπορεί να μην πιστεύουν στις κατάρες αλλά το ψυχολογικό βάρος μιας τέτοιας αρνητικής παράδοσης επηρεάζει εύκολα αρκετούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Άλβαρο Μοράτα επέλεξε να αλλάξει νούμερο τη δεύτερη του σεζόν στο Λονδίνο, παίρνοντας το 29, μια κίνηση πάντως που δεν φαίνεται να τον βοήθησε και πολύ στο θέμα του σκοραρίσματος. Όλα αυτά μέχρι το φετινό καλοκαίρι.

Όταν μοιράστηκαν τον Ιούλιο οι φανέλες, ο νεαρός Τάμι Έιμπραχαμ ξάφνιασε τους πάντες λέγοντας με απόλυτη σιγουριά ότι θέλει να φορέσει το καταραμένο 9αρι. Ο Φρανκ Λάμπαρντ, που έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι πιστεύει πάρα πολύ στις δυνατότητες των πιτσιρικάδων της ομάδας, δεν είχε καμία αντίρρηση κι έτσι με συνοπτικές διαδικασίες το ‘9’ κατέληξε στον 22χρονο. Σύμφωνα με τον ίδιο: “Νιώθω τιμή που φοράω το Νο9 της Τσέλσι. Όπως είπα και στον προπονητή, νιώθω έτοιμος γι’αυτό. Έχω ακούσει όλες αυτές τις χαζομάρες που λένε γι’αυτό το νούμερο αλλά είμαι εδώ για να παίξω το δικό μου παιχνίδι. Αυτή η πίεση με εξιτάρει και μου δίνει εξτρά κίνητρο”.

Αυτή η αυτοπεποίθηση που εντοπίζεται στις δηλώσεις του δεν είναι τελείως αβάσιμη. Μπορεί ο 22χρονος Άγγλος να μην ήταν γνωστός ακόμα στην… πιάτσα της Πρέμιερ Λιγκ αλλά το αγροτικό του στην Τσάμπιονσιπ το είχε κάνει και με αξιοσημείωτη επιτυχία. Ένας δανεισμός στη Μπρίστολ Σίτι το 2016 και ένας πέρσι στην Άστον Βίλα ήταν αρκετοί για να φτάσει ο Έιμπραχαμ τα 48 γκολ στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας, ένα πρωτάθλημα που φημίζεται για τις ιδιαίτερες δυσκολίες του.

Τη χρονιά που ήταν στη Μπρίστολ χάρη στα 23 του γκολ κέρδισε όλα τα ατομικά βραβεία της ομάδας, σπάζοντας ταυτόχρονα το ρεκόρ γκολ από νέο παίκτη της Τσάμπιονσιπ, καθώς ήταν μόλις 19 χρονών. Πέρσι ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που η Άστον Βίλα έφτασε στην πολυπόθητη άνοδο, αφού τέλειωσε τη σεζόν με 26 γκολ και 3 ασίστ. Κανένας άλλος παίκτης της Βίλα δεν ξεπέρασε τα 9 γκολ. Την τελευταία φορά που κάποιος ποδοσφαιριστής των ‘χωριατών’ είχε βάλει περισσότερα από 25 γκολ σε μια σεζόν το ημερολόγιο έλεγε 1977!

Σύμφωνα με τον Φρανκ Λάμπαρντ, που αντιμετώπισε πέρσι στην Τσάμπιονσιπ τον νεαρό επιθετικό ως προπονητής της Ντέρμπι, ο Έιμπραχαμ θα έπαιρνε φέτος τις ευκαιρίες που χρειάζεται για να αποδείξει την αξία του ακόμα και αν η ομάδα δεν είχε τιμωρηθεί με απαγόρευση μεταγραφών. Το εξτρά πλεονέκτημα που λογικά προσέφερε η απαγόρευση είναι ότι αναγκαστικά ο πανύψηλος φορ θα είχε και πίστωση χρόνου. Όπως αποδείχτηκε όμως, αυτή δεν ήταν αναγκαία.

Με μοναδική εξαίρεση το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, όπου και αστόχησε στη διαδικασία των πέναλτι δίνοντας τον τίτλο στη Λίβερπουλ, ο Έιμπραχαμ κάνει μια μαγική σεζόν, που ακυρώνει αυτόματα κάθε κουβέντα περί καταραμένης φανέλας. Αν και βρισκόμαστε ακόμα στον Νοέμβριο, ο Άγγλος μετράει ήδη 10 γκολ και 2 ασίστ σε 11 αγώνες στο πρωτάθλημα (11 γκολ και 3 ασίστ συνολικά, συνυπολογίζοντας το Τσάμπιονς Λιγκ), νούμερα που αρκετοί από τους top class επιθετικούς που φόρεσαν την ίδια φανέλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν έφτασαν ποτέ. Ανεξαρτήτως αριθμού στη φανέλα, μόνο ο Ντιέγκο Κόστα και ο Χασελμπάινκ έχουν φτάσει τα 10 γκολ με τα μπλε σε λιγότερους αγώνες.

Η επιλογή του Λάμπαρντ να στηρίξει κατά κύριο λόγο την επίθεση του στον άπειρο Έιμπραχαμ και όχι στον μπαρουτοκαπνισμένο Ολιβιέ Ζιρού αποδεικνύεται πολύ κομβική στην εντυπωσιακή πορεία της ανανεωμένης Τσέλσι ως τώρα. (Λίγο πριν αρχίσει η 13η αγωνιστική οι ‘μπλε’ είναι στη 2η θέση της βαθμολογίας μαζί με τη Λέστερ και πάνω από τη Μάντσεστερ Σίτι, την οποία αντιμετωπίζουν το Σάββατο). Ο Έιμπραχαμ φιγουράρει στη 2η θέση των σκόρερ της Πρέμιερ Λιγκ, ένα γκολ πίσω από τον Τζέιμι Βάρντι, με στατιστικά που θα ζήλευαν αρκετοί φτασμένοι επιθετικοί της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα xgoals έχει πετύχει 3 γκολ περισσότερα απ’όσα αναμενόταν βάσει των ευκαιριών που είχε ενώ και στον τομέα της ευστοχίας βρίσκεται πίσω μόνο από τον διαστημικό φέτος Βάρντι. Πέρα από τον επιθετικό της Λέστερ, μόνο 3 παίκτες στα 5 κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης έχουν σκοράρει περισσότερο φέτος και όλοι τους έχουν αγωνιστεί περισσότερα λεπτά από τον νεαρό της Τσέλσι.

Το εντυπωσιακό ξεκίνημα του με την ομάδα του Λονδίνου του άνοιξε αυτόματα και τις πόρτες της εθνικής. Ο Έιμπραχαμ έκανε το ντεμπούτο του σε επίσημο αγώνα με την Αγγλία τον Οκτώβριο απέναντι στην Τσεχία και στη δεύτερη μόλις συμμετοχή του, πριν λίγες μέρες με αντίπαλο το Μαυροβούνιο, άνοιξε λογαριασμό και με την εθνική, δίνοντας το πάτημα στους Άγγλους δημοσιογράφους να τον αποκαλέσουν μελλοντικό αντικαταστάτη του Χάρι Κέιν.

Όταν πριν από λίγο καιρό τον ρώτησαν πως αισθάνεται με αυτή τη θεαματική εξέλιξη της καριέρας του, η απάντηση του ήταν: “Πριν τον αγώνα με τη Βαλένθια μιλούσα με τα άλλα παιδιά της Τσέλσι που προωθήθηκαν φέτος και λέγαμε για την περσινή σεζόν που παίζαμε στην Τσάμπιονσιπ. O Ρις (Τζέιμς) μάλιστα έδινε μάχη για να μην υποβιβαστεί η Γουίγκαν. Τώρα παίζουμε στο Τσάμπιονς Λιγκ, που ήταν όνειρο για όλους μας. Πάντα πιστεύαμε ότι μια μέρα μπορούμε να παίξουμε στην πρώτη ομάδα και τελικά τα καταφέραμε. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή”. Με τέτοια αρχή πάντως, είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε τη συνέχεια.