Ο Ολυμπιακός αφήνει πίσω την ήττα της προηγούμενης εβδομάδας και ταξιδεύει στη Πόλη γνωρίζοντας ότι απλά “πρέπει”.. “Πρέπει”. Η παρούσα εικόνα των Τούρκων δεν αφήνει περιθώρια. Ο Ολυμπιακός πρέπει να ξαναμπεί στον δρόμο των επιτυχιών όπως πρέπει να το κάνει σωστά. Απέναντι του έχει μια ομάδα φορτωμένη με μπόλικο επιθετικό ταλέντο της οποίας πρέπέι να
Άρης εναντίον Ολυμπιακού.. Ένα από τα μεγαλύτερα bra de fer στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ. Πιπεράτο, σκληρό, ποιοτικό, ανταγωνιστικό. Μια μονομαχία με μεγάλο υπόβαθρο το οποίο μεν ξεκινησε κυρίως από τα late ’70s, αλλά κορυφώθηκε με την αποχώρηση του Γιάννη Ιωαννίδη από τον Άρη και την επιλογή του να πάρει τη τεχνογνωσία του νικητή και να κατηφορίσει στο
ΠΑΟΚ εναντίον Απόλλων Πατρών σε αυστηρά ασπρόμαυρο φόντο για τη τέταρτη αγωνιστική της Stoiximan gr. Basket League. Και έχω να θυμηθώ πάρα πολλά.. ΠΑΟΚ και Απόλλωνας ήταν για χρόνια κάτι σαν “αδελφοποιημένα” σωματεία με αιτία έναν παίχτη που κόστισε ένα γήπεδο, αλλά ουσιαστικά ποτέ δε κατάφερε να κάνει απόσβεση τα χρήματα αυτά με τα όσα προσέφερε. Αναφέρομαι
Ο Παναθηναϊκός πηγαίνει στη Μόσχα για να αντιμετωπίσει τη πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ ενώ παράλληλα προσπαθεί να διαχειριστεί τη πρώτη πολύ σοβαρή κρίση νωρίς στην αγωνιστική περίοδο.. Οκ, δε θα σας πω αυτή τη φορά ότι η ελληνική ομάδα ως άλλος Leo στο “Revenant” θα παλέψει απέναντι στην αρκούδα και στο τέλος θα τη σκοτώσει γιατί
Δεν υπάρχει καλύτερη εφαρμογή του ρητού του Γάλλου Paul Lefevre Geraldy την τοποθέτηση της στον πρόλογο μιας συζήτησης για την ιστορία των ντέρμπι μεταξύ Άρη και ΠΑΟΚ.. Μιλάμε άλλωστε για ΤΟ ντέρμπι. Το παιχνίδι πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε η ανασυγκρότηση της ελληνικής λίγκας, εκείνα τα σπουδαία χρόνια της αφύπνισης του αθλήματος. Η Θεσσαλονίκη΄στα 80s -Early