Μια από τις αγαπημένες μας μορφές ιστορίας είναι αυτή που ξεκινάει με τον πρωταγωνιστή να αγωνίζεται σε κάποια περιοχή ξεχασμένη από τον Θεό και σε μια ομάδα που μόνο οι φανατικοί με το στοίχημα γνωρίζουν και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων να φιγουράρει με τη φανέλα μιας μεγάλης ομάδας σε
Καναβάρο, Τζαμπρότα, Ζλάταν, Βιεϊρά, Τουράμ. Ποιο το κοινό τους; Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές. Συμπαίκτες στη Γιούβε. Έφυγαν όταν αυτή υποβιβάστηκε. Κανείς δεν μπορεί να τους κακοχαρακτηρίσει, ειδικά τους μη-Ιταλούς που δεν γεννήθηκαν ως οπαδοί της Γηραιάς Κυρίας. Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να μην θαυμάσει περισσότερο αυτούς που έμειναν πίσω. Και ανάμεσά τους και ένας παίκτης
Τη φάση την ξέρουμε καλά όλοι. Σίγουρα κάποια στιγμή έχει περάσει και από τη δική σου οθόνη. Το πιθανότερο μάλιστα είναι πως την έχεις πετύχει τόσες φορές που μπορείς να την περιγράψεις με χαρακτηριστική ακρίβεια ανά πάσα στιγμή. Σε κάποιο Λάτσιο-Ρόμα ο Νέντβεντ προσπαθεί να μαρκάρει τον Καφού κάπου στη δεξιά πλευρά του γηπέδου. Ο
Το βράδυ της Τετάρτης στο Ολίμπικο θα διεξαχθεί ο τελικός του φετινού Κυπέλλου Ιταλίας. Τον τίτλο θα διεκδικήσουν οι δυο καλύτερες ομάδες της χώρας την τελευταία δεκαετία: H σχεδόν μόνιμη πρωταθλήτρια Γιουβέντους και η ομάδα που την έχει κοντράρει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τα τελευταία χρόνια, η Νάπολι. Παρά την ξεκάθαρη κυριαρχία της Γιούβε, οι
Το ευρωπαϊκά κύπελλα πάντα αποτελούσαν ένα όμορφο ταξίδι για τις ελληνικές ομάδες που δεν μονοπωλούν τους τίτλους. Παράσημο στην ιστορία τους και χαρά για τους οπαδούς τους που επέλεξαν να υποστηρίζουν συλλόγους ιστορικούς μεν, αλλά μακριά από πολλά πρωταθλήματα και κύπελλα. Η επιβράβευση των κόπων για όλους. Έτσι και φέτος που το ταξίδι του Πανιωνίου