Ανήκω σε αυτούς (τους αρκετούς μάλλον) που δεν συμπαθούν την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γερμανίας. Όχι εξαιτίας των μνημονίων ή άλλων οικονομικοπολιτικών λόγων, αλλά για όλες αυτές τις φορές που χάλασε κάποιες από τις πιο όμορφες ποδοσφαιρικές ιστορίες σε διοργανώσεις. Για το πέναλτι του Μπρέμε του 1990 που έκανε τον Ντιέγκο να κλάψει, για το
Χαζεύοντας κανείς απ’έξω το επιβλητικό γήπεδο Αζτέκα, μπορεί να πετύχει στον τοίχο μια αναμνηστική χάλκινη πλάκα στην οποία αναγράφεται: “Το Στάδιο Αζτέκα αποτίει φόρο τιμής στις εθνικές ομάδες της Ιταλίας και της Γερμανίας, που πρωταγωνίστησαν στο ‘Παιχνίδι του αιώνα’, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970”. Κάτω από τις προτάσεις αυτές υπάρχει μια ημερομηνία. 17 Ιουνίου 1970.
Τον Νοέμβρη του 2013 η Ουρουγουάη κέρδιζε με τα χίλια ζόρια τη συμμετοχή της στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, αφήνοντας εκτός στα πλέι οφ την Ιορδανία. Λίγες μέρες μετά από την πρόκριση, η εταιρεία που ντύνει την εθνική ομάδα κυκλοφόρησε ένα διαφημιστικό. Ένας τύπος ντυμένος με ένα ολόσωμο γαλάζιο σεντόνι κυκλοφορούσε στο Ρίο ντε Τζανέιρο τρομάζοντας
10 Φεβρουαρίου 1946. Το Μονουμεντάλ στο Μπουένος Άιρες ήταν κατάμεστο και πανέτοιμο να υποδεχτεί το τελευταίο παιχνίδι του Κόπα Αμέρικα, που τότε λεγόταν ακόμα Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής, στο οποίο η διοργανώτρια Αργεντινή φιλοξενούσε τη Βραζιλία. Με τη διαφορά των δυο ομάδων στον ένα βαθμό (δεν υπήρχε νοκ άουτ φάση αλλά ένα μίνι πρωτάθλημα ενός γύρου
Ο Γιώργος Καραγκούνης κλείνει σήμερα τα 38 του χρόνια και είναι τα πρώτα, στα οποία μετά από πολλά χρόνια δεν είναι εν ενεργεία ποδοσφαιριστής. Ας θυμηθούμε την καριέρα του.