Φτάσαμε στην τελευταία αγωνιστική του φετινού ιταλικού πρωταθλήματος με πολλές εκκρεμότητες να υπάρχουν ακόμα. Κι αν η κορυφή ήταν ένα θέμα που σταμάτησε να μας απασχολεί εδώ και καιρό, βρισκόμαστε στα τέλη Μαΐου και ακόμα παίζονται τα εισιτήρια του Τσάμπιονς Λιγκ και ο υποβιβασμός. Αταλάντα, Ίντερ, Μίλαν και Ρόμα έχουν ελπίδες (μεγάλες ή μικρές) για
Live is Life: Η χαρά του ποδοσφαίρου κι η Νάπολι του 1989
Σε εκείνα τα πρώτα χρόνια του Ίντερνετ, που η ταχύτητα των συνδέσεων ήταν λίγο πιο αργή από την ανάπτυξη της Ελλάδας στο ματς με τη Σουηδία για το Euro 2008, τα βίντεο δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Δεν υπήρχε YouTube και τα πλάνα από κάθε ματς ήταν δυσεύρετα (και σε άθλια ποιότητα). Τότε ήταν που
Ο Τζιανλούκα Βιάλι μεταμόρφωνε κάθε ομάδα
Είναι πολλές οι ποδοσφαιρικές ιστορίες μας που ξεκινούν με μια δύσκολη κατάσταση. Ζόρικα παιδικά χρόνια, ανέχεια, οικογενειακά προβλήματα, γειτονιές με εγκληματικότητα κι ο ήρωας του εκάστοτε κειμένου μας που δραπετεύει απ’ όλα αυτά. Σήμερα δεν θα γίνει κάτι τέτοιο. Θα πάμε στην Κρεμόνα της Λομβαρδίας, κάπου ανάμεσα στο Μιλάνο και την Μπολόνια. Δεν θα πάμε
Ο Μωυσής από το Βερτσέλι
Ήταν το 73ο λεπτό. Η Ιταλία κέρδιζε ήδη με 1-0 απέναντι στη Φινλανδία, αλλά δεν μιλάμε για τη σκουάντρα ατζούρα του παρελθόντος. Τότε που απλά θα έκλεινες την τηλεόραση σίγουρος ότι δεν θα έτρωγε γκολ ποτέ, για να λήξει το ματς με το σκορ που στις ποδοσφαιρικές εγκυκλοπαίδειες βρίσκεται στο λήμμα “ιταλική νίκη”. Μιλάμε για
Η υπόσχεση του Ζοάο Κανσέλο
Τι μπορεί να ονειρεύεται ένα παιδάκι 13 ετών που πηγαίνει να παίξει ποδόσφαιρο στις ακαδημίες μιας ομάδας με τεράστια ιστορία; Να προχωρήσει, να ξεχωρίσει και κάποια στιγμή να φτάσει να φοράει τη φανέλα της. Το ίδιο όνειρο είχε κι ο μικρός Ζοάο Κανσέλο όταν εγκατέλειπε την Μπαρεϊρένσε, εκεί στα νοτιοδυτικά της Πορτογαλίας στην επαρχία Σετούμπαλ,