Ίσως αρκετοί δεν το γνωρίζουν, αλλά στην Αργεντινή, μια χώρα με παράδοση σε πολλά αθλήματα, υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον για λιγότερο δημοφιλή σπορ. Ένα από αυτά είναι το χόκεϊ επί χόρτου. Τα λιοντάρια και οι λιονταρίνες (έτσι είναι τα παρατσούκλια των εθνικών ομάδων της χώρας) έχουν αρκετές επιτυχίες. Για την ανδρική ομάδα η μεγαλύτερη ήταν το
Δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ για τον Μάρτεν ντε Ρόουν για να καταλάβεις τι παλικάρι είναι. Αρκεί να μπεις στον λογαριασμό του στο Twitter. Ούτε καν χρειάζεται να ψάξεις τα τιτιβίσματά του. Αρκεί να δεις το “βιογραφικό” του. Εκεί που οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές έχουν στεγνές πληροφορίες τύπου: “Διεθνής ποδοσφαιριστής της Γερμανίας που παίζει στην Μπάγερν”,
Η Αταλάντα έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να αποκτήσει ένα σωρό συμπάθειες στον ποδοσφαιρικό κόσμο. Κι αν τα παλιότερα χρόνια “τέτοιες” ομάδες, ομάδες δηλαδή που έμπαιναν σφήνα στους μεγάλους της Ευρώπης, ήταν αρκετά συχνές (με φαινόμενα τύπου Πόρτο, Βαλένθια, Ντεπορτίβο, Διναμό Κιέβου) με το ποδόσφαιρο να έχει γίνει ένα πολύ πιο κλειστό κλαμπ ομάδων, κάτι
Θα έπρεπε να είναι μια χρονιά που το Μπέργκαμο θα πανηγύριζε. Που θα χαιρόταν και θα ήταν περήφανο για την ομάδα του. Όχι βέβαια ότι δεν ήταν τα πρόσφατα χρόνια. Η Αταλάντα έκανε το ένα βήμα μετά το άλλο, πήρε καλές θέσεις στο πρωτάθλημα, έκανε καλές πορείες στην Ευρώπη, ο κόσμος το γιόρταζε, αλλά όπως
Άνοιξη του 1994. Η Αταλάντα βρίσκεται κολλημένη στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας και η αποφυγή του υποβιβασμού, του πρώτου μετά από έξι σεζόν στην Σέριε Α, φαίνεται αδύνατη. Ο κόσμος της ομάδας είναι εξοργισμένος και στο στόχαστρο βρίσκονται όλοι. Διοίκηση, παίκτες και προπονητής. Η γιούχα στο τέλος των αγώνων είναι συνηθισμένο φαινόμενο, οι ποδοσφαιριστές δεν