Η σκηνή γνωστή στο Μπέργκαμο (και αρκετά συχνά και σε άλλα γήπεδα). Προσπάθεια της Αταλάντα, η μπάλα καταλήγει στον τύπο με τη φανέλα με το νούμερο 10 και με κάποιο τρόπο στα δίχτυα του αντιπάλου. Ο πανηγυρισμός ίδιος πάντα. Σαν να βρίσκεσαι σε κλαμπ για ώρες, να έχεις βαρεθεί και σε πιέζουν από την παρέα
Στο βιβλίο του ‘Ονειροπαγίδα’ ο Στέφεν Κίνγκ περιγράφει την ανθρώπινη μνήμη ως μια νοητή εσωτερική βιβλιοθήκη, γεμάτη με κούτες αναμνήσεων που αλληλεπιδρούν στον χώρο ανάλογα με τις συνειρμικές σκέψεις ή πράξεις μας. Για παράδειγμα, όταν κάποιος διαβάζει τη λέξη ‘Ζέεφελντ’ και ο εσωτερικός βιβλιοθηκάριος του στέλνεται να τσεκάρει την αντίστοιχη κούτα, δίπλα της άμεσα εμφανίζονται
Μεγαλώνοντας στο χωριουδάκι Καλτσινάτε, λίγο έξω από το Μπέργκαμο, ο μικρός Αντρέα Μπελότι δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με τα σπορ. Έπρεπε να φτάσει στα έξι του, όταν ο κυρ-Ρομπέρτο ο πατέρας του επιστρέφοντας από τη δουλειά τού έφερε δώρο μία μπάλα. Εκεί ξεκίνησε ο έρωτας για το ποδόσφαιρο. Αρχικά με τον σκύλο των γειτόνων. Ο
Όταν το πρωτάθλημα στην Ιταλία ξεκίνησε τον Αύγουστο, η Αταλάντα έφερε ένα χορταστικό 3-4 με την Λάτσιο και μετά έχασε με 2-1 από τη Σαμπντόρια. Την 5η αγωνιστική, βρισκόταν στη 19η και προτελευταία θέση με τέσσερις ήττες, έχοντας προλάβει να δεχτεί 12 γκολ. Οι φανατικοί της οπαδοί δεν σταμάτησαν να γεμίζουν την Κούρβα Νορντ, το γήπεδο