Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, ο πρωταγωνιστής του έχει 59 γκολ σε 141 εμφανίσεις στην Πρέμιερ Λιγκ. Καθόλου ευκαταφρόνητο νούμερο. Έχει παίξει και 11 φορές στην εθνική Αγγλίας. Κι όμως όσοι τον γνωρίζουν, πιθανότατα δεν μπορούν να σκεφτούν για ποιον μιλάμε. Και όσοι δεν ασχολούνται τόσο φανατικά με το αγγλικό πρωτάθλημα, πέρα από τους μεγάλους, ίσως να μην θυμούνται καν το όνομά του. Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του παίκτη. Όπως πιστεύει ο ίδιος, έχει να κάνει με τον ίδιο του τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. «Νομίζω ότι ίσως περνάω απαρατήρητος. Δεν μιλούν αρκετά για μένα. Το γνωρίζω ότι από τότε που ήρθε ο Έμερι είμαι πολύ παραγωγικός, αλλά αυτό περνά λίγο απαρατήρητο», θα πει ο Όλι Γουότκινς που εκτός από τα γκολ του έχει και 10 ασίστ στο πρωτάθλημα.
«Πολλοί μου λένε ότι πρέπει να προωθώ το προφίλ μου, ένας επαγγελματικός συνεργάτης μου με πιέζει συνέχεια να ποστάρω στο Instagram. Δεν θέλω όμως να βγάζω κάτι εκεί έξω που δεν είναι αυθεντικό, που δεν είναι ο εαυτός μου». Ο Όλι δεν κάνει συχνά δημοσιεύσεις, δεν μοιράζεται με τον κόσμο καθημερινά τι έφαγε, πού πήγε. Πιστεύει ότι αρκεί να είναι καλός στην μπάλα και τα υπόλοιπα θα πάρουν τον δρόμο τους. Και πράγματι φέτος, αυτό γίνεται. Όπως στο τελευταίο ματς με την Άρσεναλ, σκοράροντας το 0-2 σε μια αντεπίθεση και ξεκινώντας το πάρτι για τους οπαδούς της Βίλα που είχαν ταξιδέψει στο Λονδίνο.
Με αυτό το γκολ επί της Άρσεναλ ισοφάρισε το ρεκόρ γκολ για την Άστον Βίλα στην Πρέμιερ Λιγκ. Έχει φτάσει πλέον στα 19, όσα είχε και ο Μπέντεκε πριν 11 χρόνια. Και το εντυπωσιακό για τον Γούοτκινς είναι ότι το κατάφερε χωρίς να έχει σκοράρει ούτε ένα πέναλτι. Και ελπίζει μέσα στα επόμενα ματς στην Πρέμιερ Λιγκ να το ξεπεράσει. Ήταν ο πρώτος παίκτης στο πρωτάθλημα φέτος που έφτασε διψήφιο αριθμό γκολ και ασίστ τον περασμένο Φεβρουάριο.
Ο Γουότκινς είναι από την περιοχή του Ντέβον στα νοτιοδυτικά της Αγγλίας και μια πόλη που λέγεται Νιούτον Άμποτ και έχει κάτι παραπάνω από 26.000 κατοίκους. Πάντα του άρεσε το ποδόσφαιρο, αλλά δεν πήγαινε σε κάποια ομάδα. Μέχρι που μια μέρα ένας φίλος του πέρασε από το σπίτι του πριν πάει για ποδόσφαιρο στην τοπική ομάδα και του είπε «δεν έρχεσαι κι εσύ;». Ο Όλι ήταν 7-8 χρονών, είπε «γιατί όχι» και όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι. Οι κυνηγοί ταλέντων της Έξετερ τον εντόπισαν γρήγορα, ο Γουότκινς δοκιμάστηκε, αλλά όπως παραδέχεται κι ο ίδιος ήταν συνηθισμένος να παίζει σε πιο παρεΐστικη ατμόσφαιρα, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Οι άνθρωποι της Έξετερ του είπαν να επιστρέψει έξι βδομάδες αργότερα για να δοκιμαστεί ξανά.
Ο Γουότκινς δεν το έκανε. Οι γονείς του προτίμησαν να αφήσουν το παιδί τους να συνεχίσει να παίζει μπάλα στην τοπική ομάδα με τους φίλους του, να μεγαλώσει κάπως και τελικά πέρασαν περίπου 2,5 χρόνια μέχρι ο Όλι να δοκιμαστεί ξανά, αυτή τη φορά με επιτυχία. Ξεκίνησε λοιπόν στις ακαδημίες της Έξετερ, χωρίς να βγάλει την αίσθηση του παιχνιδιού από μέσα του. Κάνοντας εντυπωσιακές ντρίμπλες, παίζοντας για τη χαρά του αθλήματος, ενώ συνέχισε να παίζει μπαλίτσα και με τα φιλαράκια του. Σιγά σιγά όμως το ποδόσφαιρο άρχισε να γίνεται η βασική του προτεραιότητα, το πλάνο του ήταν να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Θα παίξει σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Από αριστερό μπακ μέχρι επιθετικός, το πλούσιο ταλέντο του τον κάνει κατάλληλο για αρκετές από αυτές τις θέσεις. Από την άλλη συχνά όταν κάνεις πολλά πράγματα μαζί, δεν είσαι καλός σε ένα. Στα 19 του θα βρει τον δρόμο για την πρώτη ομάδα της Έξετερ και θα κάνει ντεμπούτο στη League Two, την 3η κατηγορία της Αγγλίας. Δεν θα βρει χρόνο όμως και θα πάει δανεικός στον πάτο του αγγλικού ποδοσφαίρου (σχεδόν). Στην Γουέστον-σούπερ-Μέαρ, μια ομάδα που ήταν τελευταία στην Conference South, σε ένα γήπεδο που κατά κύριο λόγο ήταν λασπωμένο μονίμως. Ο Γουότκινς δεν θα το δει σαν πισωγύρισμα, αλλά μια ευκαιρία να βελτιώσει πράγματα. Όπως λέει ο τότε προπονητής του: «Στις Ακαδημίες επικεντρώνεσαι στο τι θα κάνεις με την μπάλα, οπότε αν παίζεις στην επίθεση συχνά απλώς περιμένεις την μπάλα να φτάσει στα πόδιά σου μέσα από οργανωμένο ποδόσφαιρο. Αν μόνο έτσι παίρνεις την μπάλα, τότε δεν μπορείς να βοηθήσεις πολύ σε μια ομάδα που δεν κυριαρχεί». Ο Γουότκινς θα αναγκαστεί να βγει από την comfort zone του ποδοσφαίρου των Ακαδημιών και να μπει στο σκληρό ποδόσφαιρο των χαμηλών κατηγοριών. Θα μοχθήσει για να πιέσει, να κλέψει μπάλες, να εκμεταλλευτεί τα λάθη των αντιπάλων. Θα αποκτήσει μια σκληράδα, μια δύναμη για να κρατάει την μπάλα που τη βλέπουμε συχνά και σήμερα στην Πρέμιερ. Θα χρειαστεί μόλις 12 λεπτά για να σκοράρει στο πρώτο του ματς και η Γουέστον θα κάνει την πρώτη της νίκη μετά από οκτώ συνεχόμενες ήττες. Το αγροτικό του θα πάει καλά, θα σκοράρει δέκα φορές συνολικά, θα μεταμορφώσει τη σεζόν της άσημης ομάδας του και θα επιστρέψει στην Έξετερ αρκετά διαφορετικός. Από εκεί και πέρα αρχίζει η άνοδος. «Μέχρι να μπω στην πρώτη ομάδα, δεν δούλευα τόσο σκληρά. Όταν μπήκα, όλα άλλαξαν», θα πει.
Στα αλώνια της League Two με τη φανέλα της Έξετερ
Τη σεζόν 2016-17 θα παίξει σε 45 αγώνες με την Έξετερ και θα σκοράρει 13 γκολ. Είναι η Μπρέντφορντ, της Τσάμπιονσιπ ακόμα, που θα τον δει. Ο Γουότκινς έχει κερδίσει πολλά βραβεία, όπως παίκτης του μήνα και καλύτερος νέος παίκτης και η Μπρέντφορντ θα δώσει περίπου 2 εκατομμύρια Ευρώ για να τον κάνει δικό της. Το ποσό δεν είναι τεράστιο, αλλά θα μεγαλώσει αρκετά παραπάνω στο μέλλον, μια που η Έξετερ έχει βάλει ποσοστά 15% για τα μελλοντικά κέρδη της Μπρέντφορντ.
Στην Μπρέντφορντ είναι που ο Γουότκινς θα φτιάξει το όνομά του. Οι πρώτες του δύο χρονιές είναι καλές, αλλά η τρίτη θα είναι η κορυφαία, αφού θα κουβαλήσει επιθετικά την Μπρέντφορντ με 25 γκολ σε 46 αγώνες. Η ομάδα θα τερματίσει 3η και θα παίξει στα πλέι οφ ανόδου. Θα αποκλείσει τη Σουόνσι και θα φτάσει στον τελικό με τη Φούλαμ. Εκεί θα ηττηθεί στην παράταση. Η Φούλαμ ανεβαίνει, ο Μίτροβιτς βγαίνει 1ος σκόρερ, η Μπρέντφορντ παραμένει και ο Γουότκινς είναι 1 γκολ πίσω από τον Σέρβο. Οι εμφανίσεις του όμως προκαλούν το ενδιαφέρον άλλων ομάδων και είναι η Βίλα αυτή που τελικά θα δώσει περίπου 30 εκατομμύρια για να τον κάνει δικό της. Ο προπονητής Ντιν Σμιθ είναι αυτός που τον είχε φέρει στην Μπρέντφορντ και τώρα τον θέλει και στη Βίλα. Ευνοημένη από όλο αυτό η Έξετερ.
Οι άνθρωποί της μπορεί να πήραν “μόλις” 2 εκατομμύρια από τη μεταγραφή του, αλλά όπως είπαμε έβαλαν έναν όρο για ποσοστό 15% στην Μπρέντφορντ. Ποσοστό που δεν ήταν μόνο για μεταπώληση, αλλά για οτιδήποτε θα κέρδιζε η Μπρέντφορντ από τον παίκτη. Για παράδειγμα, η Μπρέντφορντ έβαλε όρο ότι θα παίρνει 1 εκατομμύριο για κάθε συμμετοχή του Γουότκινς με την εθνική (μέχρι προφανώς ένα συγκεκριμένο όριο). Από αυτό το ποσό, η Έξετερ παίρνει 150.000. Υπήρχε όρος για το αν η Βίλα σωθεί την πρώτη της σεζόν. Θα πληρωθεί τόσο η Μπρέντφορντ, όσο και η Έξετερ. Ό,τι χρήματα παίρνει ακόμα η Μπρέντφορντ, πρέπει να δίνει το μερτικό της στην Έξετερ. Κάπως έτσι, ο σύλλογος αποφάσισε να ρίξει τα χρήματα στις υποδομές του, το προπονητικό του κέντρο. Να αντικατασταθούν οι προσωρινές κατασκευές που υπήρχαν για περίπου 30 χρόνια και να φτιαχτεί ένα κτίριο με γυμναστήριο, χώρο ανάλυσης με βίντεο, κυλικείο και γενικά οτιδήποτε χρειάζεται μια ομάδα. Ο Γουότκινς βοήθησε αγωνιστικά την Έξετερ, αλλά είναι κυριολεκτικά ευεργέτης της από τότε που έφυγε.
Ο Όλι είναι πλέον στην 4η και καλύτερη σεζόν του στη Βίλα. Όπως και όλη η ομάδα, αποδίδει καλύτερα με τον Έμερι. Δεν είναι μόνο τα γκολ στο πρωτάθλημα, αλλά και τα γκολ στο Κόνφερενς Λιγκ, μια διοργάνωση που ο Έμερι τη θέλει σίγουρα και η Βίλα έχει ως στόχο. Η κλήρωση ήταν μια από τις πιο δύσκολες για τη Βίλα, παίζοντας με τη Λιλ. Ο Γούοτκινς έκανε τη δουλειά του στο πρώτο ματς, αλλά όλα είναι ανοιχτά στη ρεβάνς.
Ο Γουότκινς μιλάει μεταξύ άλλων για το άσθμα του, τη διατροφή του και τον ύπνο
Και ο μεγάλος στόχος για τον Άγγλο φορ είναι το καλοκαίρι να βρίσκεται στο Euro. Ο Σάουθγκεϊτ ακούει πολλά. Η δουλειά του προπονητική σε μια εθνική είναι πάντα δύσκολη και είναι ακόμα δυσκολότερη σε μια χώρα όπως η Αγγλία. Ο Γουότκινς κάνει σούπερ σεζόν και οι φωνές ότι αδικείται να βρίσκεται πίσω από άλλους παίκτες μεγαλώνουν. Το γεγονός ότι οι αποστολές των ομάδων μπορεί να έχουν τελικά περισσότερους παίκτες, κάτι που θα αποφασιστεί σύντομα μετά τις συζητήσεις της UEFA με τους προπονητές, δίνει κάποιες παραπάνω ελπίδες στον 28χρονο πλέον Γουότκινς. Ακόμα κι αν πάει, σίγουρα θα είναι πίσω από τον Χάρι Κέιν, αλλά και η παρουσία του και μόνο θα είναι το επιστέγασμα όλης αυτής της δουλειάς που έχει ρίξει.
Ο ίδιος αντιμετωπίζει με τη στωικότητά του την κατάσταση. Δεν δημιουργεί δράματα. Είναι άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων. «Δεν νιώθω άβολα στη σιωπή. Εκεί που οι άλλοι θα σηκώσουν το κινητό τους, εγώ το αφήνω πάντα πάνω στο τραπέζι. Δεν είναι ότι είμαι βαρετός και δεν έχω τι να πω, απλά είμαι πάντα ήρεμος.» Η μόνη φορά που έγινε θέμα ήταν σε ένα Μπρέντφορντ-Βίλα πριν λίγο καιρό. Ο Γουότκινς σκόραρε το νικητήριο γκολ στο τέλος και πανηγύρισε έντονα, δείχνοντας προς την εξέδρα των οπαδών της πρώην του ομάδας. Αυτό έφερε αντιδράσεις εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Όπως ο ίδιος ο παίκτης είπε, δεν είχε να κάνει με όλον τον κόσμο της Μπρέντφορντ, αλλά με έναν συγκεκριμένο οπαδό που του έβριζε την οικογένεια σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Ο Ουνάι Έμερι δεν σταματά να μιλά με τα καλύτερα λόγια για τον φορ του. Λέει ότι ο Όλι είναι ένα παράδειγμα για τους άλλους παίκτες, δουλεύει σκληρά και προσπαθεί καθημερινά να μαθαίνει περισσότερα. Γι’ αυτό και είναι ένας τόσο πλήρης παίκτης, σκοράρει, δημιουργεί φάσεις, δίνει ασίστ, βοηθά αμυντικά με την πίεσή του, αλλά και στα στημένα, έχει τρομερή φυσική κατάσταση. Και στο τέλος της ημέρας είναι ένας ταπεινός τύπος που δεν αφήνει το “εγώ” του να τον αλλάξει. «Έφτασα στο σημείο που βρίσκομαι σήμερα, κάνοντας αυτά που πιστεύω. Τα Social Media δεν είναι η νο1 προτεραιότητά μου. Το ποδόσφαιρο είναι». Τον περασμένο Οκτώβριο είχε κάνει πρόβλεψη ότι θα φτάσει τα 20 γκολ στο πρωτάθλημα. Λίγους μήνες αργότερα το έχει καταφέρει σχεδόν.