Το πάρτι της Ευρωλίγκα ξεκίνησε… Κι είναι θαρρώ, μακράν του δευτέρου, το καλύτερο που υπάρχει στην Ευρώπη. Το ότι ο Ολυμπιακός μπήκε με το δεξί, παρά τις απουσίες και το «ουδέτερο» Κλειστό του Ηρακλείου, το λες και καλό οιωνό… Αλλά, πριν και πάνω απ’όλα οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Τόσο οι Πειραιώτες, όσο και ο Παναθηναϊκός, με τις συνθήκες που επικρατούν οικονομικά στη χώρα, για να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής, στο Βελιγράδι, πρέπει να υπερβάλλουν εαυτόν. Να τρυπήσουν για μια ακόμη φορά, για μια ακόμη χρονιά το «ταβάνι» τους.

Όχι γιατί δεν έχουν τις δυνατότητες να πάνε στο FINAL 4 αλλά διότι τουλάχιστον θεωρητικά, Ρώσοι, Ισπανοί και Τούρκοι έχουν ξεφύγει. Όπου «θεωρητικά» βάλτε κυρίως τη λέξη «μπάτζετ». Προφανώς και δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα τα καταφέρουν, αν και εφόσον τα καταφέρουν οι Έλληνες. Πλην όμως, ο μόνος τρόπος για να βοηθήσουμε τις ομάδες μας είναι ακριβώς αυτός: Να μην τους πνίξουμε με το πρέπει.

Η σεζόν θα είναι (και φέτος) μακριά και δύσκολη. Οι ήττες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ακριβώς σαν ήττες και οι νίκες επίσης… ακριβώς σαν νίκες. Ούτε καταστροφή αλλά ούτε και πανηγύρι.

Γνωρίζοντας καλά το άθλημα και τις απαιτήσεις που έχει μία από τις δυσκολότερες διοργανώσεις στον πλανήτη, ο Τσάβι Πασκουάλ και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, θα επιδιώξουν να πάρουν το 101% από το ρόστερ που έχουν στη διάθεση τους. Αν τα καταφέρουν, το Βελιγράδι θα έρθει πιο κοντά από ποτέ… Αν όχι, πέραν της απόστασης Αθήνας/Πειραιά- Βελιγραδίου, θα μεγαλώσει και αυτή με τους… ξένους. Που, μεταξύ μας, είναι και το λογικό, άσχετα, αν οι Έλληνες (ειδικά στο μπάσκετ) είμαστε μαθημένοι σε θαύματα.

SOKIN