Η φρενίτιδα του Last Dance δίνει… ασίστ στον Hoopfellas να μας παρουσιάσει στο Stoiximan Blog ιστορίες από τον Μάικλ Τζόρνταν.
Ως γνωστόν, ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν εθισμένος με τη νίκη, όχι μόνο εντός των τεσσάρων γραμμών. Κάπως έτσι οικοδόμησε την persona του πιο ανταγωνιστικού αθλητή στην ιστορία των σπορ. Αυτές είναι δύο χαρακτηριστικές ιστορίες σχετικά με την απέχθεια του για την ήττα.
Ο Λέτνερ και το πινγκ-πονγκ
Στην προετοιμασία της Ντριμ-Τιμ για τους Ολυμπιακός του 1992, η σύμπραξη όλων αυτών των αστέρων ήταν κάτι πρωτόγνωρο. «Ήταν όλοι πολύ ανταγωνιστικοί τύποι» όπως άλλωστε διηγείται ο φωτογράφος του περιοδικού SLAM, Nat Butler ο οποίος ήταν κοντά στην ομάδα τότε.
Στοιχημάτιζαν για τα πάντα, η κόντρα υπήρχε σε κάθε τι καθημερινό κυρίως για να κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον και τη μαχητική τους φύση. Έβλεπαν ένα τραπέζι του πινγκ-πονγκ και αμέσως έφτιαχναν brackets. Ποιος θα παίξει με ποιον, φάιναλ-φορ, τελικός κτλ. Σε μια τέτοια περίσταση βρέθηκε ο σταρ του Ντιούκ αλλά «κύριος-κανένας» σε εκείνο το σύνολο, Κρίστιαν Λέτνερ. «Ήθελαν από την αρχή να μου δείξουν ότι απαγορεύεται να ξεφύγω από τον ρόλο μου. Ήμουν απλά ένας ρούκι. Έπαιρνα τα άπλυτα τους για το πλυντήριο, έφερνα τους καφέδες ή τα πούρα τους. Ήμουν πολύ καλός σε αυτό» λέει γελώντας ο Λέτνερ.
Ο νεαρός των Blue Devils για κάποιο λόγο, ήταν καλός στο πινγκ-πονγκ. Kαι την ημέρα εκείνη φτάνει στον τελικό της αυτοσχέδιας διοργάνωσης των σταρ της Dream Team όπου αντιμετωπίζει τον Τζόρνταν. Ο «Αέρινος» ως συνήθως έπαιζε για να κερδίσει. Ίδρωνε, παθιαζόταν, πάλευε για την επικράτηση. Το πρόβλημα (κυρίως για τον Λέτνερ όπως καταλαβαίνετε) ήταν ότι ο MJ έχασε τον τελικό από τον νεαρό.
Πέταξε με δύναμη τη ρακέτα του σκορπίζοντας σιγή στο δωμάτιο. Για μερικές ημέρες δεν μιλούσε σε κανέναν. Ο Air είχε ηττηθεί. Και μάλιστα από έναν νεαρό του μισητού Ντιούκ (όταν έχεις φοιτήσει στο North Carolina το μετράς διαφορετικά).
Ο αστικός μύθος λέει ότι μετά από λίγο, φεύγοντας, ο Τζόρνταν ζήτησε να του φέρουν στο δωμάτιο του ένα τραπέζι του πινγκ-πονγκ. Δύο ημέρες μετά πήρε σηκωτό τον Λέτνερ για τη ρεβάνς. Υπάρχει δε, η φήμη ότι χτύπησε την πόρτα του δωματίου του μικρού πολύ πρωινή ώρα, φωνάζοντας του «φέρε τον κ… σου κάτω». Ο έντρομος Λέτνερ κατέβηκε φυσικά για να αγωνιστεί και καταποντίστηκε χάνοντας με μεγάλη διαφορά. Ο ίδιος μέχρι σήμερα το διαψεύδει…
Κέρδιζε στοιχήματα από τον Πίπεν για μια ολόκληρη σεζόν
Ήταν ημέρα παιχνιδιού για τους Μπουλς. Για κάποιον λόγο, ο Μάικλ Τζόρνταν είχε φτάσει νωρίτερα εκείνο το απόγευμα στο Chicago Stadium και συνάντησε τους υπαλλήλους που εργάζονταν για να ετοιμάσουν τα διάφορα events για το κοινό.
Σε ένα από αυτά, τρεις ταύροι-καρτούν, διαφορετικού χρώματος, διαγωνίζονταν σε μια κούρσα ταχύτητας. Οι οπαδοί των Μπουλς που παρακολουθούσαν από το Jumbotron του γηπέδου, καλούνταν να μαντέψουν ποιος από τους ταύρους αυτούς θα τερμάτιζε πρώτος κάθε φορά. Τυχαία, ο Τζόρνταν -παρακολουθώντας τη διαδικασία- κατάλαβε ότι το αποτέλεσμα της κούρσας ήταν προκαθορισμένο. Σκάει στα γέλια.
«Δηλαδή γνωρίζετε το αποτέλεσμα;» ρωτάει με νόημα.
«Ναι Μάικλ, είναι prerecorded (ήδη εγγεγραμμένο)» του απαντούν.
Αυτό ήταν. Η ιδέα κατέβηκε. Είχε ήδη στα χέρια του την πηγή, την πληροφορία. Λίγη ώρα μετά σε κάποιο τάιμ-άουτ των Μπουλς, ο Τζόρνταν πλησιάζει πολύ σοβαρός τον Πίπεν και αφού κοίταζε με προσήλωση το Jumbotron και την κούρσα που θα ξεκινούσε, λέει στον «Ινδιάνο»: «100 δολάρια στοίχημα ότι ο κόκκινος θα κερδίσει».
Φυσικά ο κόκκινος κέρδισε. Όπως κέρδιζε η επιλογή του Μάικ κάθε φορά για μια ολόκληρη σεζόν, χωρίς ο Πίπεν να αντιληφθεί τι γίνεται και πως κάνουν φτερά 100 δολάρια συνέχεια από το πορτοφόλι του.
Μάικλ, μετά το δεύτερο επεισόδιο και τον ντόρο για τις απολαβές του Πίπεν, καλό είναι αυτή η ιστορία να μη συζητιέται πολύ…