Τη στιγμή που ο Ολυμπιακός δοκιμάζεται στο Λας Πάλμας αναζητώντας τη «συνέχεια», το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για τον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι παίζουν το ματς που πιθανόν θα κρίνει τους κόπους μιας ολόκληρης σεζόν στο Μιλάνο απέναντι στην Αρμάνι σε μια μάχη «μόνο για άντρες».
Η ώρα της αλήθειας λοιπόν έφτασε. Τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος της κανονικής περιόδου, ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, κατάσταση την οποία πρέπει να πιστοποιήσει σήμερα στα Κανάρια σε ένα «πονηρό» παιχνίδι, ώστε να ξεχωρίσει στη μάχη της οχτάδας διασφαλίζοντας σταδιακά τη πρόκριση. Ο Παναθηναϊκός με τη σειρά του παίζει το πιο σημαντικό παιχνίδι της σεζόν στην Ιταλία απέναντι σε έναν απευθείας αντίπαλο του για τη μάχη της οχτάδας, την Αρμάνι Μιλάνο. Το «τριφύλλι» έφτασε σε θέση βολής και είναι ώρα να ολοκληρώσει μια δουλειά που μέχρι πριν λίγο καιρό ισοδυναμούσε με μια πολύ μακρινή πιθανότητα.
Να την απογοητεύσει γρήγορα
Το παιχνίδι στο Λας Πάλμας είναι πολύ σημαντικό για τον Ολυμπιακό και απαιτεί πολύ υψηλό επίπεδο συγκέντρωσης ώστε η ελληνική ομάδα να βγει αλώβητη από τις κακοτοπιές που κρύβει. Πρόκειται για μια τυπική «πονηρή» αναμέτρηση όπου το πιο ποιοτικό σύνολο οφείλει να πιάσει συγκεκριμένα στάνταρντ για να μη βρεθεί προ εκπλήξεως. Η διαφορά της Γκραν Κανάρια με τις υπόλοιπες «δίχως ουσιαστικό κίνητρο» ομάδες της διοργάνωσης έγκειται στη πρόσληψη του Πέδρο Μαρτίνεθ στον πάγκο. Πρόκειται για μια κίνηση η οποία εκτός του ότι έφερε στο κλαμπ τον αέρα του νέου τεχνικού ηγέτη (με ότι αυτό συνεπάγεται), βοήθησε στο να επιστρέψει η αισιοδοξία και το κίνητρο στο μυαλό των παιχτών. Αναμφίβολα μιλάμε για έναν πολύ ικανό κόουτς ο οποίος θα χρειαστεί σίγουρα χρόνο όμως έχει αυτό που απαιτεί η συγκεκριμένη περίσταση για να βελτιώσει το σύνολο.
Το χαμόγελο επέστρεψε στο πρόσωπο των ερυθρολεύκων μετά την κατά κράτος επικράτηση απέναντι στη Μπάγερν και αυτή ήταν μια εξέλιξη την οποία προσδοκούσαν στο λιμάνι εδώ και καιρό. Ο Ολυμπιακός έπαιξε καλό μπάσκετ, ήταν τακτικά άρτιος και γρήγορα έσβησε τις ελπίδες των Βαυαρών για οτιδήποτε καλό στον Πειραιά. Πλέον ο στόχος είναι η συνέχεια. Ένα ακόμα μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αυτή που οδηγεί στην «επαναφορά». Η Γκραν Κανάρια δεν είναι αμελητέος αντίπαλος. Πρόκειται για ένα σύνολο με ιδιαίτερο στυλ το οποίο τρέχει και σουτάρει πολύ από την περιφέρεια, κατάσταση που μπορεί να γεννήσει δυσκολίες στη προσπάθεια μιας άμυνας να ελέγξει τον ρυθμό. Ο Μαρτίνεθ θα προσπαθήσει να βελτιώσει τους «νησιώτες» στο αμυντικό κομμάτι (όπου τον τελευταίο καιρό είναι απογοητευτικοί) και στο σετ παιχνίδι. Παίχτες όπως ο Eriksson, o Hannah, o Strawberry και o Wiley μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα τόσο στο μισό όσο και στο ανοιχτό γήπεδο.
Όπως και με τη Μπάγερν, οι ερυθρόλευκοι πρέπει να χτίσουν το αγωνιστικό τους πλάνο επάνω στην υπεροχή τους στο κομμάτι του ριμπάουντ, ειδικά από τη στιγμή που οι Ισπανοί είναι η πλέον αδύνατη ομάδα στη μάχη των αιθέρων. Αξιολογώντας τη φύση της άμυνας των γηπεδούχων οφείλουμε να σταθούμε σε δύο σημεία όπου ο Ολυμπιακός πρέπει να παρουσιαστεί αποτελεσματικός ώστε να καταφέρει γρήγορα να τους απογοητεύσει.
-Τρανζίσιον επίθεση. Η άμυνα της Γκραν Κανάρια σε αυτόν τον τομέα παρουσιάζει προβλήματα όλη τη σεζόν και είναι εξαιρετικά αμφίβολο το πόσο μπορεί ο Μαρτίνεθ μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να τη βελτιώσει. Οι παίχτες του Μπλατ θα έχουν ευκαιρίες για σκορ στο ανοιχτό γήπεδο και δεν θα πρέπει να φοβηθούν να της κυνηγήσουν.
-Περιφερειακή εκτέλεση. Νομίζω ότι εάν ο Ολυμπιακός μπορέσει να εκτελέσει σε average (μέσος όρος) επίπεδο τα περιφερειακά σουτ που θα του δώσουν οι γηπεδούχοι, θα έχει το πάνω χέρι για τη νίκη. Η Ουνικάχα σούταρε 13/33 τρίποντα τη Κυριακή στο Λας Πάλμας ενώ προχθές η Μπαρτσελόνα «έγραψε» το εκκωφαντικό 19/28.
Ακόμα και εάν το παιχνίδι του Γιώργου Πρίντεζη στο χαμηλό ποστ λοιπόν δεν είναι «εκεί», η μέτρια ποιότητα της άμυνας των Ισπανών εγγυάται στον Ολυμπιακό ότι θα έχει ευκαιρίες για σκορ. Χρειάζεται υπομονή και πολύ υψηλό επίπεδο συγκέντρωσης από την ελληνική ομάδα ώστε να μπορέσει γρήγορα να απογοητεύσει (είναι η λέξη-κλειδί) έναν αντίπαλο του οποίου το βασικό όπλο θα είναι ο ενθουσιασμός, τελειώνοντας τη δουλειά. Μετά τα πολλά προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί επάνω από την ομάδα του Πειραιά τον τελευταίο καιρό, ένα πιθανό 2/2 αυτήν την εβδομάδα μοιάζει με ισχυρό φάρμακο.
Μόνο για άντρες
Στο Mediolanum θα κριθεί εν πολλοίς η τύχη του Παναθηναϊκού στη φετινή διοργάνωση. Χωρίς πολλές κουβέντες και περιστροφές, το παιχνίδι αυτό αποτελεί την «απόλυτη μάχη». Δύο ομάδες με διαφορετική πορεία στη σεζόν, διαφορετικό αγωνιστικό χαρακτήρα, συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, με κοινή συνισταμένη τη μεγάλη προσπάθεια που κάνουν τον τελευταίο καιρό ώστε να μπουν στο τραίνο των playoffs αφήνοντας πίσω κάθε είδους προβλήματα αλλά κυρίως υπερβαίνοντας σε πολλές περιπτώσεις τις ίδιες τους τις δυνάμεις.
Η Αρμάνι έρχεται από μια υπερπροσπάθεια κόντρα στη Ρεάλ όπου ηττήθηκε στις λεπτομέρειες στη μεγάλη βραδιά του Μάικ Τζέιμς.
https://www.youtube.com/watch?v=fhCRYWFPHQA
Η επίθεση της πετάει φωτιές. Πρόσφατα εκθειάσαμε μάλιστα το γεγονός ότι η σταθερά εντυπωσιακή παραγωγικότητα των Λομβαρδών δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι ο Πιανιτζιάνι έχει φέτος στα χέρια αρκετό και σπουδαίο ταλέντο αλλά και στο ότι η Αρμάνι λειτουργεί υποδειγματικά στο επιθετικό κομμάτι, απόρροια της δημιουργία ενός πλαισίου κατάλληλου για να ενταχθούν σε αυτό οι δεξιότητες των περισσότερων προικισμένων σκόρερ της. Ο Τζέιμς είναι σε εξαιρετική κατάσταση, οι Νέντοβιτς-Τζέρελς έχουν προσωπικότητα και αποτέλεσαν το κλειδί σε σημαντικές νίκες της ομάδας τελευταία και ο Νάναλι έδωσε τεράστια ώθηση δικαιολογώντας πλήρως την επιμονή των Λομβαρδών να τον φέρουν στο Μιλάνο. Από την άλλη οι αμυντικές της αδυναμίες είναι δεδομένες. Το πρόβλημα αναφορικά με τις συνεργασίες της στα μετόπισθεν είναι προφανές. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε όμως πως θα μεταφραστεί η συμπεριφορά της αυτή απέναντι σε μια επίθεση η οποία στοχεύει να εκτελεί στα πρώτα δευτερόλεπτα όπως αυτή του Παναθηναϊκού. Για να γίνω πιο κατανοητός, μια άμυνα με αδυναμίες αυτής της φύσεως θεωρητικά θα αντιμετώπιζε μεγαλύτερο πρόβλημα απέναντι σε μια επίεθση που θα κυκλοφορήσει τη μπάλα με υπομονή και θα την ανάγκαζε να πάει “βαθιά” σε επίπεδο αμυντικών συνεργασιών για να αποτρέψει το καλάθι. Ο Παναθηναϊκός δουλεύει διαφορετικά αν και η transition άμυνα των Λομβαρδών του αφήνει “ανοιχτό παράθυρο” αναφορικά με τις πιθανότητες του σε επίπεδο παραγωγής.
Ο Ρικ Πιτίνο γνωρίζει ότι για να επιβιώσει η ομάδα του στο Μιλάνο θα χρειαστεί να κάνει ένα σπουδαίο αμυντικό παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να υπερβεί εαυτόν σε αυτό το κομμάτι σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο. Οι γκαρντ του Πιανιτζιάνι παράγουν ρήγμα από το πουθενά και έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν για τους συμπαίχτες τους αλλά και για τον εαυτό τους εκτελώντας με ακρίβεια. Οι σουτέρ του επίσης έχουν πάντα έτοιμα χέρια ενώ η ικανότητα παιχτών όπως οι Τζέιμς-Νέντοβιτς-Μίτσοβ στη πάσα “ξεκλειδώνει” συνεχώς καταστάσεις στην αδύνατη πλευρά.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει στο παρκέ για να κάνει θόρυβο και όχι να παρακολουθήσει το σόου των γηπεδούχων. Οφείλει οπωσδήποτε να ελέγξει το αμυντικό ριμπάουντ και να σουτάρει αποτελεσματικά αυτά τα σουτ των “καλών προϋποθέσεων” που θα του δοθούν από τη τριβή με την ιταλική άμυνα. Νομίζω πως η συμπεριφορά των πρασίνων σε αυτά τα δύο κομμάτια θα διαδραματίσει κομβικό ρόλο στην εξέλιξη του ματς.
Τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε η ομάδα του Ρικ Πιτίνο να παίξει σχεδόν ολόκληρη τη σεζόν στα σαράντα λεπτά ενός εκτός έδρας παιχνιδιού. Τα βαθμολογικά σενάρια είναι αρκετά όμως είναι προφανές ότι ο νικητής του παιχνιδιού στο Mediolanum αποκτά σοβαρό προβάδισμα για τη πρόκριση στην οχτάδα παρότι η φύση της διοργάνωσης υπογραμμίζει ότι τα πάντα παραμένουν ανοιχτά.
Η Αρμάνι κλείνει τη κανονική περίοδο με δύο αναμετρήσεις απέναντι στις τουρκικές ομάδες (Φενέρμπαχτσε εντός, Αναντολού εκτός) οι οποίες πιθανόν δεν θα έχουν τόσο ισχυρό κίνητρο έχοντας εξασφαλίσει την επιθυμητή θέση στον πίνακα. Αυτό είναι κάτι που διαχρονικά μετράει στη τελική ευθεία της regular season με τις ομάδες που «το θέλουν πιο πολύ» και έχουν ισχυρότερο κίνητρο να έχουν ένα μικρό προβάδισμα. Ο Παναθηναϊκός το απέδειξε αυτό στη Μόσχα. Βγήκε ζωντανός από το σοκ του δευτέρου ημιχρόνου στο παιχνίδι με τη Μπασκόνια και πηγαίνει οπλισμένος με θάρρος και υψηλό ηθικό για τη μεγάλη αναμέτρηση στο Μιλάνο. Είναι ένα ματς που προσεγγίζεται και από τους δύο αντιπάλους ως «νοκ-άουτ». Κάτι σαν το πέμπτο παιχνίδι μιας σειράς play-offs όπου ξεχωρίζουν όχι οι προικισμένοι παίχτες αλλά αυτοί που διαθέτουν τα μεγαλύτερα ψυχικά αποθέματα. Μια μάχη μόνο για άντρες.