Ίσως αρκετοί δεν το γνωρίζουν, αλλά στην Αργεντινή, μια χώρα με παράδοση σε πολλά αθλήματα, υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον για λιγότερο δημοφιλή σπορ. Ένα από αυτά είναι το χόκεϊ επί χόρτου. Τα λιοντάρια και οι λιονταρίνες (έτσι είναι τα παρατσούκλια των εθνικών ομάδων της χώρας) έχουν αρκετές επιτυχίες. Για την ανδρική ομάδα η μεγαλύτερη ήταν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016. Η δε ομάδα των γυναικών έχει κατακτήσει τρία ασημένια και τρία χάλκινα μετάλλια. Ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ των δύο αυτών εθνικών είναι ο Κάρλος «Τσάπα» Ρετέγκι. Διεθνής επί 17 χρόνια με τα λιοντάρια, προπονητής για λίγο στην ομάδα και στη συνέχεια προπονητής και στις γυναίκες με σημαντικές επιτυχίες. Και φυσικά πατέρας του Ματέο Ρετέγκι, του ποδοσφαιριστή που την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο είναι πρώτος σκόρερ στη Serie A, με τη φετινή εξαιρετική Αταλάντα. Και διεθνής με την εθνική Ιταλίας. Τίποτα από τα δύο όμως (ποδοσφαιριστής και… Ιταλός) δεν ήταν σίγουρο. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
Όλα ξεκίνησαν όταν διαφορετικοί άνθρωποι εγκατέλειψαν την Ευρώπη για να διασχίσουν τον Ατλαντικό και να φτάσουν στη Νότια Αμερική. Από την πλευρά της μητέρας του, από το Κανικάτι της Σικελίας, μια πόλη περίπου 30.000 κατοίκων κοντά στο Παλέρμο. Από την πλευρά του μπαμπά, η σκούφια κρατάει από τη Γένοβα (και πιο πριν από τη χώρα των Βάσκων). Ο Ματέο όμως δεν είχε κάποια ιδιαίτερη επαφή με την Ιταλία. Γεννήθηκε στο Σαν Φερνάντο, μια πόλη λίγο έξω από το Μπουένος Άιρες (πόλη που επίσης εξέλεξε τον πατέρα του ως περιφερειακό σύμβουλο το 2019) της Αργεντινής.
Ο Ματέο μεγάλωσε όπως κάθε γνήσιο “αργεντινάκι” παίζοντας μπάλα. Λόγω όμως της οικογενειακής παράδοσης, έπαιζε και χόκεϊ επί χόρτου. Βλέπετε δεν είναι μόνο ο μπαμπάς που ασχολείται με το χόκεϊ. Η μητέρα του υπήρξε σπουδαία αθλήτρια, ενώ και η αδερφή του Μικαέλα είναι Ολυμπιονίκης. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη Ρίβερ και οι άνθρωποι της Μπόκα τον εντόπισαν σε ένα παιχνίδι μεταξύ των δύο μεγάλων αντιπάλων, με πιτσιρίκια πού ήταν περίπου 8 χρονών. Ο ξανθούλης Ματέρο ξεχώρισε και μάλιστα σκόραρε. Ο σκάουτ της Μπόκα Ντιέγκο Ματσίλι έψαξε την περίπτωσή του, αλλά είδε ότι ο πιτσιρικάς ήταν δεμένος στη Ρίβερ. Και ψυχικά, ήταν ομάδα που υποστήριζε, αλλά κυρίως με το δελτίο του. Έναν μήνα αργότερα, κατά σύμπτωση, πέτυχε τον πιτσιρικά σε μια παραλία. Και επειδή αν είσαι σκάουτ, ο σωστός εξοπλισμός είναι μαγιό, πετσέτα, αντηλιακό και κάρτα, βρήκε τον μικρό να παίζει στην άμμο και του έδωσε μια κάρτα του. Το πιο πιθανό είναι αυτή η κάρτα να πετάχτηκε στα σκουπίδια, αλλά οι συμπτώσεις δεν σταματούν εκεί, όπως διηγείται ο σκάουτ.
Η Πιναμάρ και ο κόσμος της
Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όμως. Ή κάπως έτσι. Δύο χρόνια αργότερα. Το μέρος, ίδιο. Πιναμάρ. Μια ήσυχη πόλη περίπου 400 χιλιόμετρα από το Μπουένος Άιρες, που το καλοκαίρι γεμίζει με τουρίστες. Και όταν λέμε γεμίζει, μπορείτε να δείτε την παραπάνω φωτογραφία. Ποιες οι πιθανότητες να πετύχεις κάποιον γνωστό σε αυτό το μέρος; Ο Ντιέγκο Ματσίλι βρισκόταν με την οικογένειά του κάτω από μία ομπρέλα όταν ένα ξαμολημένο σκυλί ήρθε κατά πάνω τους. Ο ιδιοκτήτης του έτρεχε να το προλάβει και φυσικά ζήτησε συγγνώμη για την αναστάτωση. Μαζί και η κόρη του, η οποία είπε στον σκάουτ της Μπόκα ότι ο πατέρας της είναι ο προπονητής στην ομάδα γυναικών της Αργεντινής. Ο Ντιέγκο αμέσως κατάλαβε ποιος ήταν απέναντί του και τον ρώτησε για τον γιο του. Ο Κάρλος εντυπωσιάστηκε με το ενδιαφέρον και του αποκάλυψε ότι ο Ματέο είχε παρατήσει την μπάλα και το είχε ρίξει στο χόκεϊ. Όχι γιατί ήταν αυτό που προτιμούσε, αλλά γιατί συνάντησε κάποια προβλήματα με τη συμπεριφορά των ανθρώπων της Ρίβερ και έτσι άφησε την μπάλα. Η Ρίβερ είχε έναν άλλον ταλαντούχο πιτσιρικά, τον Εσεκιέλ Παλάσιος που άφηνε τον Ματέο στον πάγκο. Ο Ρετέγκι ξεχώριζε και στο χόκεϊ, αλλά ο κύριος Κάρλος είπε ότι θα ήθελε να τον δει να παίζει μπάλα.
Το μυαλό του Ντιέγκο πήρε μπρος και αφού σκέφτηκε ότι αφού είχαν περάσει δύο χρόνια το παιδί θα ήταν ελεύθερο από τη Ρίβερ, προχώρησε. Μπαμπάς και σκάουτ έκλεισαν ραντεβού την επόμενη μέρα στην παραλία, αλλά μια νεροποντή τους έκανε να μη βρεθούν. Κάπως έτσι, σκάουτ και ταλέντο χάθηκαν ξανά. Βρισκόμασταν όμως στην εποχή των social media και μέσω του Facebook ο πολυμήχανος σκάουτ βρήκε την οικογένεια Ρετέγκι και έκλεισε επιτέλους την πολυπόθητη δοκιμή στις ακαδημίες της Μπόκα. Για να καταλάβουμε τη σημασία και τη δυσκολία, ο Ματσίλι λέει ότι τα πιτσιρίκια της Μπόκα εκείνων των ηλικιών είχαν σαρώσει τα πρωταθλήματα. Ο Ρετέγκι είχε να παίξει δύο χρόνια μπάλα και οι άνθρωποι της ομάδας βλέπουν περίπου 40.000 παιδιά τη χρονιά. Ο Ρετέγκι δοκιμάστηκε σε περίοδο που δεν γίνονταν δοκιμές και παρόλα αυτά σκόραρε γκολ, τα πήγε εξαιρετικά και κέρδισε μια θέση στις ακαδημίες του σπουδαίου συλλόγου. Όχι μικρό κατόρθωμα.
Οι φωτογραφίες του Ρετέγκι στην Μπόκα είναι κυρίως από προπονήσεις
Στο σημείο αυτό θα μπορούσαμε να πούμε κάτι σε στιλ “από εκεί και πέρα όλα πήγαν καλά”. Δεν έγινε αυτό. Ο Ματέο Ρετέγκι ζορίστηκε πολύ να προσαρμοστεί στην Μπόκα, υπήρχε τεράστιος ανταγωνισμός και για μεγάλο διάστημα δεν έπαιζε καθόλου. Παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει για δεύτερη φορά την μπάλα και να γυρίσει στο χόκεϊ οριστικά. Που μεταξύ μας, όσο και παράδοση να έχει στην Αργεντινή, δεν πηγαίνουν 40.000 πιτσιρίκια να δοκιμαστούν σε μια ομάδα. Ο Ματσίλι ενημερώθηκε ότι ο Ματέο θα πήγαινε για μια τελευταία φορά στις εγκαταστάσεις της Μπόκα για να ανακοινώσει την απόφασή του και να φύγει. Έστησε ολόκληρη επιχείρηση και τελικά άλλαξε γνώμη στον Ρετέγκι. Τον έφερε στο φιλότιμο, του είπε ότι είναι δειλός που θέλει να τα παρατήσει το όνειρό του, τον έκανε να συγκινηθεί. Χρησιμοποίησε κάθε επιχείρημα λογικής και συναισθήματος. Ο Ρετέγκι άλλαξε γνώμη, παρέμεινε στην Μπόκα και σιγά σιγά ανέβηκε στην ιεραρχία των μικρών της. Άρχισε να βλέπει το ποδόσφαιρο όλο και περισσότερο ως την επιλογή του (μέχρι τότε συνέχιζε να παίζει παράλληλα και χόκεϊ, με αποτέλεσμα συχνά να έχει θεματάκια τραυματισμών από τις διπλές προπονήσεις και τους διπλούς αγώνες) και να σταθεροποιείται.
Η απόφαση να αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο ήρθε, αλλά σημαντικός χρόνος στην πρώτη ομάδα της Μπόκα δεν ήρθε. Ο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που είχε μετατραπεί σε επιθετικός (ξεκίνησε ως αμυντικός χαφ), έφτασε πλέον στα 20 του και πήγε δανεικός στη Λα Πλάτα και την τοπική Εστουδιάντες. Καμιά 30αρια συμμετοχές και 5 γκολ και επόμενος σταθμός η Κόρδοβα και η Ταγιέρες. Δανεικός, με 6 γκολ σε περίπου 50 αγώνες. Νέα αλλαγή περιβάλλοντος. Αυτή τη φορά στην Τίγκρε. Εκεί είναι που θα ξεχωρίσει. Θα σκοράρει τα 19 από τα 41 γκολ της Τίγκρε και θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στην Αργεντινή το 2022. Η επόμενη σεζόν δεν θα είναι τόσο καλή για την Τίγκρε (θα τερματίσει 16η στις 28 ομάδες), αλλά ο Ρετέγκι θα συνεχίσει να σκοράρει ικανοποιητικά, με 11 γκολ στο πρωτάθλημα. Πλέον δεν χρειάζεται να τον πετύχεις σε κάποια πολύβουη παραλία. Η φήμη του έχει ταξιδέψει μέχρι την Ιταλία.
Ο Ματέο είχε ήδη παίξει κάποιες λίγες φορές στις μικρές εθνικές της Αργεντινής. Πριν ακόμα κάνει το ξεπέταγμα με την Τίγκρε είχε συμμετοχή στους Παναμερικανικούς Αγώνες του 2018. Η πολυκοσμία στην επίθεση της Αργεντινής, με πολλές λύσεις, δεν είχε φέρει κάποια πρόσκληση από τον Λιονέλ Σκαλόνι. Αντίθετα, οι Ιταλοί δεν είναι μυστικό ότι δεν έχουν και τους σούπερ φορ. Ο Μαντσίνι έψαχνε αποκούμπι και φυσικά όταν είδε ότι ο Ρετέγκι είχε τη δυνατότητα να αγωνιστεί με την σκουάντρα ατζούρα, το κυνήγησε. Μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο παλιός συμπαίκτης (και φίλος) του Μαντσίνι, ο Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν. Ο Βερόν μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον χαρακτήρα και το ταλέντο του παλιού του ποδοσφαιριστή στην Εστουδιάντες.
Ο ίδιος ο Μαντσίνι παραδέχτηκε ότι δεν περίμενε ότι ο Αργεντινός θα απαντούσε τόσο εύκολα θετικά. Ο Ρετέγκι που δεν μιλούσε γρι ιταλικά κλήθηκε στην εθνική Ιταλίας και μάλιστα έκανε ντεμπούτο σε ένα γήπεδο, τόσο στενά συνδεδεμένο με την Αργεντινή. Το στάδιο που πλέον ονομάζεται Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα στη Νάπολη. Σκόραρε στο πρώτο του παιχνίδι απέναντι στην Αγγλία και έχει πλέον διψήφιο αριθμό εμφανίσεων με την εθνική. Το θέμα στην Αργεντινή πήρε δημοσιότητα, αλλά όχι σε τέτοιο επίπεδο όπως π.χ. του Γκαρνάτσο. Εκεί τα ΜΜΕ της χώρας για καιρό συζητούσαν για την επιλογή του παίκτη, με αγωνία για την απόφαση του παίκτη της Γιουνάιτεντ. Αντίθετα για τον Ρετέγκι πέρασε κάπως στα ψιλά. Δεν υπήρχε η ίδια εκτίμηση στο ταλέντο του παίκτη της Τίγκρε. Ο προπονητής του στην Τίγκρε Ντιέγκο Μαρτίνες είπε ότι ο Ρετέγκι είχε ανάμικτα συναισθήματα για την απόφαση του εξαιτίας της αγάπης του για την Αργεντινή. «Κατάλαβε ότι είχε μια σπουδαία ευκαιρία για την καριέρα του και είχε την ευκαιρία να παίξει σε υψηλό επίπεδο. Προσωπικά χάρηκα γιατί είναι ένα παιδί που δουλεύει σκληρά και δείχνει σεβασμό. Είναι προσγειωμένος και θέλει να συνεχίσει να βοηθάει την Τίγκρε».
Ο Ρετέγκι όντως βοήθησε, αλλά για λίγο ακόμα. Λίγους μήνες αργότερα θα έκανε την αντίθετη διαδρομή από αυτή που είχε κάνει ο παππούς του πριν πολλά πολλά χρόνια. Μπουένος Άιρες-Γένοβα. Η Τζένοα δίνει ένα αρκετά σεβαστό ποσό και τον κάνει δικό της. Ο Ρετέγκι στο ενδιάμεσο έχει έρθει σε επαφή με τις ιταλικές του ρίζες, πηγαίνοντας στη Σικελία, στην πατρίδα της γιαγιάς του. Η πρώτη του χρονιά στην Ιταλία δεν ήταν εκρηκτική, σκόραρε 7 φορές στο πρωτάθλημα, αλλά άφησε υποσχέσεις και έδειξε ότι έχει μέλλον. Μέλλον σε δύο επίπεδα. Συλλογικά, καθώς η Αταλάντα ήρθε το καλοκαίρι που μας πέρασε και έδωσε 22 εκατομμύρια για να τον πάρει και να καλύψει το κενό του Σκαμάκα. Αλλά και σε επίπεδο εθνικής, καθώς βρίσκεται σταθερά στις επιλογές της χώρας.
Τρία γκολ και μία ασίστ στο ματς με την πρώην ομάδα του, την Τζένοα
Η φετινή του χρονιά έχει ξεκινήσει με εντυπωσιακό τρόπο. Μετά από 11 αγωνιστικές, έχει 11 γκολ. Με κεφαλιές, με το αριστερό, με το δεξί. Παίζει σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ομάδες της χώρας τα τελευταία χρόνια, παίζει σε υψηλότατο επίπεδο και στο Τσάμπιονς Λιγκ και στα 25 του βρίσκεται με διαφορά στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του. Είναι τόσο σπουδαίος για να κάνει ακόμα μεγαλύτερη καριέρα; Μάλλον όχι. Κανείς δεν τον βάζει σε λίστες καλύτερων παικτών, κανείς δεν θα σου πει τι παικταράς είναι. Αλλά κανείς δεν θα τον πει υπερτιμημένο. Είναι ένας παίκτης που περνάει κάτω από τα ραντάρ συνήθως, αλλά έχει τη χρυσή ευκαιρία να γίνει ακόμα πιο διάσημος και να ανέβει επίπεδο. Παίζοντας σε μια ομάδα και για έναν προπονητή που του ταιριάζουν, να χαρεί την μπάλα, να συνεχίσει να πραγματοποιεί το όνειρό του. Ένα όνειρο που πιθανώς θα το είχε αφήσει, αν δεν βρισκόταν ένας ατίθασος σκύλος να αλλάξει τη ζωή του, αρκετά χρόνια πριν σε μια γεμάτη κόσμο παραλία.