Σεζόν 2012-13. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μαθαίνει ότι κάπου στα νότια της Ισπανίας υπάρχει ένας πιτσιρικάς που το ταλέντο του ξεχωρίζει. Η ομάδα αναθέτει σ’έναν εκ των σκάουτερ να ταξιδέψει στην Ισπανία και να παρακολουθήσει τον νεαρό παίκτη της Μάλαγα. Λίγους μήνες αργότερα και μετά από παρακολούθηση και ανάλυση αρκετών παιχνιδιών ο σκάουτερ βγάζει την ετυμηγορία του, η οποία φτάνει στο τέλος στα χέρια του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: “Είναι καλός αλλά όχι αρκετά γρήγορος και το κεφάλι του είναι πολύ μεγάλο για το σώμα του”! Η Γιουνάιτεντ αποφασίζει να μην κινηθεί για τον πιτσιρικά κι έτσι ο 20χρονος Φρανθίσκο Ρόμαν Αλαρκόν Σουάρεθ παραμένει στην Ανδαλουσία.

Πολλές φορές όμως η ζωή παίζει πολύ περίεργα παιχνίδια. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 2017, η κάτοχος του Europa League, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αντιμετωπίζει τη Ρεάλ Μαδρίτης για το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Οι Ισπανοί κυριαρχούν στο γήπεδο και φτάνουν τελικά στη νίκη με 2-1. Σκόρερ του δεύτερου γκολ και αδιαμφισβήτητος MVP του αγώνα είναι ο 25χρονος, Φρανθίσκο Ρόμαν Αλαρκόν Σουάρεθ, τον οποίο όλος ο κόσμος ξέρει πλέον ως Ίσκο.

Η άτυπη απόρριψη από τους Άγγλους δεν ήταν η πρώτη στην καριέρα του Ισπανού μέσου. Ο Ίσκο ξεχώριζε από μικρός στο γήπεδο αλλά παρ’ότι ήταν πολλές φορές στο στόχαστρο αρκετών κυνηγών ταλέντων, έπρεπε να φτάσει στην εφηβεία για να αποφασίσει κάποια μεγαλύτερη ομάδα να τον διαλέξει. “Από τότε που ήμουν παιδί, έλεγα πάντα στον εαυτό μου ότι αν δεν τα καταφέρει ο Ίσκο, δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρει κανένας μας. Γιατί φαινόταν πως ήταν ξεχωριστός. Το αστείο όμως είναι ότι ερχόταν συνέχεια σκάουτερ να τον δούνε αλλά δεν τον επέλεγαν ποτέ. Κάποιοι έλεγαν ότι ήταν αργός και κάποιοι άλλοι ότι έφταιγαν τα πόδια του” λέει ένας παιδικός του φίλος, που έπαιζε μαζί του στις παιδικές κατηγορίες.

Εκείνη την εποχή οι απορρίψεις του δεν οφειλόταν στο… μεγάλο κεφάλι του. Οφειλόταν στα στραβά του πόδια! Αν παρατηρήσει κάποιος το αριστερό του πόδι θα διαπιστώσει ότι έχει μια περίεργη καμπυλότητα, που το κάνει να φαίνεται σαν να στρίβει προς τα μέσα. “To ξέρω ότι το περπάτημα μου είναι λίγο περίεργο και ότι τρέχω λίγο αστεία” παραδέχθηκε κάποτε και ο ίδιος. Όπως ακριβώς στην περίπτωση του Γκαρίντσα όμως, αυτή η ιδιομορφία των ποδιών εξελίχθηκε τελικά σε πλεονέκτημα. Ο χειρισμός της μπάλας και η ευκολία με την οποία ντριπλάρει και ξεφεύγει ακόμα και από ένα μπουλούκι αντιπάλων ο Ίσκο, το αποδεικνύουν.

Αυτή την εξέλιξη όμως δεν μπορούσαν να την προβλέψουν όσοι έβλεπαν ένα μικρό παιδί με στραβά πόδια που προσπαθούσε να ξεκινήσει μια καριέρα στο ποδόσφαιρο. Εξαίρεση αποτελούν ένας σκάουτερ της Βαλένθια, που στα 14 του τον έστειλε στις ακαδημίες των ‘νυχτερίδων’, και ο Αντόνιο Φερνάντεζ, ο τεχνικός διευθυντής της Μάλαγα, που το 2011 κινήθηκε για την απόκτηση του, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ο τότε τεχνικός της Βαλένθια, Ουνάι Έμερι δεν τον πίστευε αρκετά και δεν του έδινε ευκαιρίες για να προωθηθεί στην πρώτη ομάδα.

“Δεν μ’ενδιαφέρει πως περπατάει κάποιος στο δρόμο, δεν μ’ενδιαφέρει πως είναι όταν βγάζει έξω βόλτα το σκύλο του, το μόνο που με νοιάζει είναι πως παίζει ποδόσφαιρο” είχε πει τότε ο Φερνάντεζ που για 6 μόνο εκατομμύρια είχε αγοράσει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ισπανίας. Στο ‘Λα Ροζαλέδα’ ο Ίσκο βρήκε τις ευκαιρίες που χρειαζόταν για να αναδειχθεί και δυο μόλις χρόνια αργότερα (έχοντας στο μεταξύ κερδίσει το βραβείο του καλύτερου νεαρού παίκτη στην Ευρώπη) ήταν έτοιμος για το μεγάλο άλμα στην καριέρα του.

Παρ’ότι ήταν ακόμα στα 21 του, είχε αποδείξει ότι μπορεί να συνδυάσει ιδανικά ουσία (17 γκολ και 8 ασίστ σε 2 σεζόν στη Μάλαγα) με θέαμα (οι εντυπωσιακές του ντρίπλες και ο τρόπος που ξεγλιστρούσε ανάμεσα στις αντίπαλες άμυνες τον έκαναν τον πιο αγαπημένο παίκτη της κερκίδας) κι αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο φυσικά από τους ‘μεγάλους’. Ρεάλ και Μάντσεστερ Σίτυ κατέθεσαν δελεαστικές προτάσεις για την απόκτηση του, με τον Ισπανό να επιλέγει τελικά την ομάδα της χώρας του, παρά την επισήμανση του Μανουέλ Πελεγκρίνι ότι στη Μαδρίτη δύσκολα θα βρει μεγάλο χρόνο συμμετοχής.

Οι πρώτες του στιγμές στο Μπερναμπέου αποδείχτηκαν λίγο άβολες, καθώς οι δημοσιογράφοι ανακάλυψαν προηγούμενες δηλώσεις του στις οποίες επαινούσε τους Ινιέστα-Τσάβι και έλεγε ότι επηρεάστηκε πολύ από τον Ροναλντίνιο ενώ τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο περίεργα όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε ονομάσει τον σκύλο του Μέσσι, επιλογή που είχε δικαιολογήσει με μπόλικη αθωότητα λέγοντας: “Ο Μέσσι είναι ο καλύτερος στον κόσμο, το ίδιο και ο σκύλος μου”.

Πέντε χρόνια μετά, ο Ίσκο βρίσκεται ακόμα στη Ρεάλ αλλά κανένας δεν τον κοιτάει πλέον με στραβά μάτια. (Αν και όπως λέει ο ίδιος με χιουμοριστική διάθεση: “Η αλήθεια είναι ότι δεν βγάζω πλέον βόλτα τον σκύλο μου στους δρόμους, γιατί φανταστείτε να τον φωνάζω δημόσια Μέσσι”) Με ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο και 3 Τσάμπιονς Λιγκ στο παλμαρέ του και περισσότερες από 200 συμμετοχές με τη λευκή φανέλα, θεωρεί τον εαυτό του πλέον κανονικό “Madridista”.

Η σχέση του με την ομάδα όμως έχει περάσει από πολλά διαφορετικά στάδια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα απ’όλα εντοπίζεται στη θέση του, μια θέση που πλέον δεν υπάρχει. Τα 10αρια μας έχουν αφήσει χρόνους και κάπως έτσι ο, υπέροχος για να τον χαζεύεις όταν χαϊδεύει τη μπάλα, Ίσκο δοκιμάστηκε σχεδόν παντού, σε μια προσπάθεια να χωρέσει στο εκάστοτε σύστημα της Ρεάλ. Μετά από αρκετά αποτυχημένα πειράματα σε θέσεις που τον ανάγκαζαν να θυσιάζει σε μεγάλο βαθμό τη δημιουργικότητα του, ο Ζιντάν τον μετατόπισε πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή, μια θέση που προτιμάει ξεκάθαρα και ο ίδιος ο παίκτης. Ακόμα κι εκεί όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. “To πρόβλημα δεν είναι ο Ίσκο. Είναι ότι έχω 25 παίκτες και μπορούν να παίζουν μόνο οι 11 εξ αυτών” δήλωσε πριν λίγο καιρό ο Ζιντάν, συνοψίζοντας την κατάσταση.

Η τρομερή ποιότητα που έχει το ρόστερ της Ρεάλ μπορεί να έχει βοηθήσει στη βελτίωση του αλλά ταυτόχρονα αποτελεί μεγάλο εμπόδιο σε ένα στοιχείο που απαιτείται από όλους τους μεγάλους παίκτες. Κι αυτό είναι η συνέπεια. Ο Ίσκο έχει συμμετοχή στα περισσότερα παιχνίδια είτε ως αλλαγή, είτε ως βασικός αλλά ακόμα και όταν ξεκινάει στην 11αδα πολύ σπάνια μένει μέσα ως το τέλος (το ποσοστό ολοκληρωμένων 90λεπτων του είναι μικρότερο του 20%). Ένα χρόνο πριν, όταν η Ρεάλ έφτανε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, στο ρόστερ της ομάδας υπήρχαν 21 παίκτες που είχαν παίξει περισσότερα λεπτά απ’αυτόν! Λίγους μήνες αργότερα η ομάδα του Ζιντάν πανηγύριζε το πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ, με τον Ισπανό να θεωρείται ένας από τους MVP της σεζόν, παρά το συνεχόμενο μπες-βγες στην ενδεκάδα.

Τα εγκώμια των αντιπάλων και των συμπαικτών είναι δεκάδες. Στα αποδυτήρια όλοι τον φωνάζουν “Μάγο” και δεδομένης της ποιότητας των συμπαικτών του, καταλαβαίνει κανείς για τι κομπλιμέντο μιλάμε. Ο προπονητής της Ιταλίας, Τζιάν Πιερό Βεντούρα, δήλωσε μετά από μια πραγματική μαγική εμφάνιση του στο περσινό ματς των δυο εθνικών ομάδων: “Δεν γινόταν να μην τον χειροκροτήσω με αυτά που έκανε. Ήταν αντίπαλος αλλά είμαι και οπαδός του όμορφου ποδοσφαίρου”. To 2015 o Ίκερ Κασίγιας είχε προβλέψει πως μέσα στα επόμενα χρόνια ο Ίσκο θα είναι ο πιο σημαντικός παίκτης της Ισπανίας και οι παραστάσεις που έδωσε φέτος με την εθνική ομάδα ήταν τόσο εντυπωσιακές (μετά το σόου με την Ιταλία, ακολούθησε το πρώτο χατ-τρικ της καριέρας του στη φιλική 6αρα στην Αργεντινή) που η επιβεβαίωση της πρόβλεψης του Ισπανού τερματοφύλακα δεν βρίσκεται μακριά.

https://www.youtube.com/watch?v=lYJpSGuKBaY

Επιπλέον, ο κόσμος τον αγαπάει γιατί συνεχίζει να συνδυάζει ουσία και θέαμα και ο Ζιντάν μιλάει γι’αυτόν με τα καλύτερα λόγια: “Ξέρει ότι είναι πολύ σημαντικός για εμάς. Παίζει σαν να είναι ακόμα στο δρόμο και μου αρέσει αυτό γιατί δεν αγχώνεται όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Είναι πολύ άνετος στο γήπεδο”. Κι όμως ο Ίσκο, στα 26 του πλέον, παραμένει ουσιαστικά ένας ρολίστας που ψάχνει μια μόνιμη θέση στην 11αδα και έναν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια ομάδα γεμάτη σούπερ σταρ, ώστε να μπορέσει να αποκτήσει την πολυπόθητη συνέπεια.

Εξαιτίας αυτής της πολυσύνθετης κατάστασης, το όνομα του βρίσκεται συχνά-πυκνά στα μεταγραφικά σενάρια. Ανάμεσα στις ομάδες που φημολογείται πως τον έχουν προσεγγίσει, ποντάροντας πως θα τον πείσουν προσφέροντας του πρωταγωνιστικό ρόλο, βρίσκονται η Μάντσεστερ Σίτυ, η Άρσεναλ, η Λίβερπουλ, ακόμα και η Μπαρτσελόνα στο πρόσφατο παρελθόν. Ο ίδιος πάντως διαψεύδει ότι θέλει να φύγει, χαρακτηρίζει παρεξήγηση τις πρόσφατες δηλώσεις του πως αισθάνεται καλύτερα όταν παίζει με την εθνική Ισπανίας (“εδώ έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή, στη Ρεάλ μάλλον όχι” είχε πει τον Μάρτιο, με τα ΜΜΕ να το χαρακτηρίζουν ως έμμεση επίθεση στον Ζιντάν) και ετοιμάζεται για τον τέταρτο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ σε 5 χρόνια.

Το βράδυ του Σαββάτου στο Κίεβο, η Ρεάλ θα κυνηγήσει την τρίτη σερί κούπα, απέναντι στη Λίβερπουλ, την τελευταία ομάδα που έχει κερδίσει τους ‘μερένγκες’ σε τελικό πρωταθλητριών, το μακρινό 1981. Μέχρι και σήμερα, μια μέρα πριν το παιχνίδι, κανένας δεν γνωρίζει αν ο Ζιντάν θα επιλέξει για την αρχική ενδεκάδα τον Ίσκο. Στους προηγούμενους τρεις τελικούς ήταν στη βασική ενδεκάδα μόνο πέρσι με τη Γιουβέντους, ενώ στους δυο πρώτους είχε μπει ως αλλαγή, όντας πάντως εξαιρετικός στην παράταση του τελικού με την Ατλέτικο. Ανεξάρτητα όμως από το αν θα κερδίσει αύριο ένα ακόμα μετάλλιο πρωταθλητή και από το αν τη νέα σεζόν θα βρίσκεται στο Μπερναμπέου ή σε κάποια άλλη ομάδα, το σίγουρο είναι ότι ο ‘Μάγος’ με τα στραβά πόδια, που η χάρη του με τη μπάλα σε κάποιος (ανάμεσα τους και ο Αντσελότι) θυμίζει λίγο τον Ζιντάν, έχει και τα προσόντα και όλο το μέλλον μπροστά του για να γίνει ένας από τους καλύτερους μέσους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.