Όταν ένας 9χρονος με το όνομα Χάρι έφυγε από τις Ακαδημίες της Άρσεναλ το 2002, κανείς δεν έδωσε σημασία. Τον είχε ανακαλύψει ένας σκάουτ στους Ρίτζγουει Ρόβερς, μια ομάδα που βασίζεται σε εθελοντές κυρίως και έχει ομάδες από Κ9 ως Κ16 βγάζοντας ταλεντάκια. Από εκεί πέρασε κι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ. Από εκεί περνούσε κι ο πιτσιρικάς Χάρι, ανάμεσα στις κυρίως αποτυχημένες δοκιμές σε άλλες ομάδες. Πρώτα στην Άρσεναλ, μετά στην Τότεναμ, μετά στη Γουότφορντ και μετά ξανά στην Τότεναμ. Στα διαλείμματα, σαν οπαδός στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν παρακολουθώντας ινδάλματά του όπως ο Τέντι Σέρινγχαμ και ο Ρόμπι Κιν. Αργότερα και σαν παίκτης των Σπερς από τα 11 όταν και τελικά τον πίστεψαν. Ο Χάρι Κέιν δεν ήταν κάποιο υπερ-ταλέντο μικρός, δεν μάγευε, όπως είναι προφανές και από το γεγονός ότι δοκιμάστηκε πολλές φορές σε πολλές ομάδες.

Είχε καλή τεχνική, αλλά ήταν αργός και χωρίς ιδιαίτερα σωματικά προσόντα. Έτσι, σε μια τέτοια ηλικία που ξεχωρίζουν άλλα πράγματα στα πιτσιρίκια, ο Κέιν δεν φαινόταν να έχει μεγάλο μέλλον. Για καλή της τύχη, η Τότεναμ δεν τον απέρριψε ξανά, ο Κέιν μεγάλωσε στις Ακαδημίες του συλλόγου και όσοι του έδιναν σημασία, έβλεπαν ότι μπορούσε να χειριστεί την μπάλα καλά. Τόσο καλά που συχνά έπαιζε ως χαφ. Κυρίως όμως, ο Κέιν είχε τη διάθεση να δουλεύει και να βελτιώνεται συνέχεια, να καλύπτει αδυναμίες, να ενισχύει τα προσόντα και να εξελίσσεται ως παίκτης. Στην Κ18 της Τότεναμ άρχισε να σκοράρει συχνά και όταν μεγάλωσε λίγο ακόμα, ξεκίνησαν οι δανεισμοί. Η Τότεναμ τον έδωσε διαδοχικά για να πάρει παιχνίδια στις Λέιτον Όριεντ, Μίλγουολ, Νόριτς και Λέστερ. Κάπου τα πήγε καλά, κάπου όχι, αλλά και πάλι κανείς δεν περίμενε τη συνέχεια.

https://youtu.be/EAWRV0GThIs

Μέχρι τη σεζόν 2014-15 μόνο οι πιο φανατικοί οπαδοί των Σπερς τον ήξεραν, μέσα σε λίγους μήνες τον έμαθε όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος, κυρίως λόγω της πίστης που του έδειξε ο Ποκετίνο, αλλά και επειδή οι άλλοι φορ της ομάδας απογοήτευαν. Ξεκίνησε με γκολ στην Ευρώπη, πέτυχε στα 20 του το πρώτο του χατ-τρικ και μάλιστα στην Ευρώπη απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Στο ίδιο ματς έπαιξε και τέρμα όταν ο Γιορίς αποβλήθηκε και δέχθηκε και ένα γκολ. Αλλά η αρχή είχε γίνει. Ο Κέιν εκμεταλλεύτηκε όλες τις ευκαιρίες που του δόθηκαν. Άρχισε να σκοράρει συνεχώς και οι οπαδοί της Τότεναμ δεν το πίστευαν. Τον Γενάρη όλοι είχαν καταλάβει ότι μιλούσαμε για το επόμενο αστέρι του συλλόγου, το επόμενο καυτό όνομα μετά τον Γκάρεθ Μπέιλ, αλλά αυτή τη φορά και έναν οπαδό της ομάδας. Στο παιχνίδι με την Τσέλσι ο Κέιν τα έβαλε με τη μισή ομάδα της Τσέλσι που δεν μπορούσε να τον κόψει και τελικά με ένα ωραίο σουτ ισοφάρισε σε 1-1. Στο 2ο ημίχρονο έκανε μια μαγική ριβέρς-ντρίμπλα και ένα ιδανικό τελείωμα για το 3-1. Οι Σπερς κέρδισαν τελικά με 5-3 με τον Κέιν να δίνει και μια ασίστ. Ήταν η υπογραφή σε μια σχέση αγάπης που μόλις ξεκινούσε με τους οπαδούς της Τότεναμ. Έναν μήνα αργότερα σκόραρε δις επί της Άρσεναλ σε μια νίκη με 2-1. Το “είναι ένας από μας” έγινε σύνθημα για έναν παίκτη που βάζει γκολ ακατάπαυστα.

https://www.youtube.com/watch?v=Y2psvPsLBu8

Ένα από τα καλύτερά του γκολ ήρθε στο ντέρμπι της επόμενης σεζόν

Η Τότεναμ αντιμετωπίζει απόψε την Μπράιτον και ο Χάρι Κέιν θέλει να σπάσει το ρεκόρ του Άλαν Σίρερ. Αυτό για τα περισσότερα γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ σε ημερολογιακό έτος. Ο παίκτης της Τότεναμ έχει 33 σε 32 παιχνίδια και απέχει μόλις τρία από τα 36 του Σίρερ το 1995. Ρεκόρ που άγγιξαν, αλλά δεν έφτασαν Τιερί Ανρί και Ρόμπιν φαν Πέρσι. Ήδη μερικές μέρες πριν έπιασε ένα άλλο ρεκόρ που κρατούσε 8ο χρόνια. Αυτό του ιστορικού Ντίξι Ντιν της Έβερτον από το 1927. Ο Κέιν σκόραρε 50 φορές για ομάδα και εθνική μέσα σε ένα ημερολογιακό έτος. Κι όλα αυτά αφού ξανά δεν κατάφερε να σκοράρει στον… κακό του μήνα, τον Αύγουστο. Αν σε ένα παράλληλο σύμπαν είχαμε 11 μήνες μόνο με τον Αύγουστο να είναι εκτός, ο Κέιν θα είχε σπάσει πολλά περισσότερα ρεκόρ. Έχει ήδη φτάσει τα 90 γκολ σε 128 παιχνίδια σε τόσο μικρή ηλικία. Κι οι συγκρίσεις συνεχίζονται. Άλλοι αναρωτιούνται αν θα σπάσει το ρεκόρ του Σίρερ στα συνολικά γκολ στο πρωτάθλημα, άλλοι αν θα περάσει τον Γουέιν Ρούνεϊ στην εθνική. Μήπως βιάζονται;

Η αλήθεια είναι ότι ο Κέιν σκοράρει σταθερά και αμείωτα. Κι όπως εύστοχα είχε γράψει ο Γκάρντιαν σε ένα άρθρο του πριν δύο χρόνια, μοιάζει με έναν οπαδό που κέρδισε σε διαγωνισμό τη θέση του στην ομάδα. Τρέχει, μάχεται, μοχθεί, κρατάει την μπάλα, συνεργάζεται με τα χαφ και φυσικά σκοράρει. Από την άλλη όμως κανείς δεν ξέρει το μέλλον του. Ο ίδιος αγαπάει την Τότεναμ, αλλά υπήρξαν πολλοί ποδοσφαιριστές στο παρελθόν που αγαπούσαν μια ομάδα και έφυγαν σε κάποια στιγμή. Ειδικά όταν αυτή δεν μπορεί να χτυπάει τίτλους. Το 2015 δήλωνε ότι θέλει να γίνει θρύλος της ομάδας, φέτος το καλοκαίρι ότι τα χρήματα δεν είναι το παν στο ποδόσφαιρο.  Όταν το 2016 όλοι οι ουδέτεροι χαίρονταν για το θαύμα της Λέστερ, δεν ήταν ούτε οι ομάδες του Μάντσεστερ, ούτε η Λίβερπουλ, ούτε οι Άρσεναλ και Τσέλι αυτές που στενοχωρήθηκαν. Ήταν η τεράστια, χρυσή ευκαιρία της Τότεναμ να πάρει τον τίτλο. Μια ομάδα που ήταν σίγουρα πιο θεαματική και πιο ευχάριστη στο μάτι από αυτή του Ρανιέρι, αλλά αυτοκτόνησε στο τέλος. Κι αν όλοι χαίρονταν με τη Λέστερ, οι Σπερς θα θυμούνται πάντα το πρωτάθλημα που έχασαν με όλους τους ισχυρούς σε μέτρια κατάσταση. Η Τότεναμ το πάλεψε και πέρσι με τον Κέιν μπροστάρη και πρώτο σκόρερ με 29 γκολ, αλλά η Τσέλσι ήταν πιο δυνατή. Για φέτος δεν το συζητάει κανείς. Η Σίτι δείχνει να το καθαρίζει από νωρίς, αλλά ακόμα κι αυτό να μη γίνει, σίγουρα δεν είναι η Τότεναμ αυτή που μπορεί να τη σταματήσει.  Για πόσο θα κουβαλάει την Τότεναμ και θα σπάει τα ρεκόρ χωρίς τίτλους; Θα βάλει την αγάπη του για το Γουάιτ Χαρτ Λέιν πάνω από πιθανά μεγάλα συμβόλαια (ίσως και εκτός Αγγλίας) και πρωταθλήματα;

Οι οπαδοί της Άρσεναλ προσπάθησαν να πικάρουν τους αντιπάλους τους ανακαλύπτοντας αυτή τη φωτογραφία. Ο Κέιν δεν πτοήθηκε.

Όσο δε για το ρεκόρ του Ρούνεϊ, εκεί δεν είναι μόνο δικό του θέμα. Είναι θέμα όλου του αγγλικού ποδοσφαίρου που μετά από μαζεμένες επιτυχίες σε μικρές ηλικίες, βάζει για πολλοστή φορά στόχο ένα Μουντιάλ. Η παρουσία στο τελευταίο Euro ήταν απογοητευτική για τα λιοντάρια και ο Κέιν έφτασε να γίνεται θέμα αστείων βίντεο με τις άσχημες στιγμές του, αλλά και τα κόρνερ που εκτελούσε ύστερα από την επιμονή του Χότζσον. Το 2018 φαίνεται να είναι πολύ κρίσιμο για τον Κέιν. Τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και σε εθνικό. Είναι μόλις 24, αλλά ίσως είναι η στιγμή να περάσει στην παραπάνω κλίμακα παικτών. Μια πορεία με την Τότεναμ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ένα καλό Μουντιάλ και ο μικρός που δεν πίστευαν στις Ακαδημίες πολλών ομάδων θα μπορεί να χαρακτηριστεί ένας από τους κορυφαίους στον κόσμο. Ο ίδιος πάντως δεν φαίνεται να αγχώνεται. Όπως δηλώνει άλλωστε τα μεγαλύτερα προτερήματά του είναι η πίστη στον εαυτό του και η υπομονή του. Προσγειωμένος, μακριά από ταμπλόιντς, με τους ίδιους φίλους από τα παλιά, παίζοντας γκολ. Ξέρει ότι τα δύσκολα πέρασαν και απολαμβάνει την δίκαια αναγνώρισή του.