Όταν βγήκαν τα ζευγάρια στους «16» του Champions League είχες ή μάλλον πίστευες ότι είχες μπροστά σου τουλάχιστον τέσσερα ζευγαρώματα που θα σπάσουν καρδιές.

Με δεδομένο ότι ο… πεθαμένος δεν πέρδεται (sic) και η Άρσεναλ του Βενγκέρ σπανίως έχει δώσει τόσο ηχηρές ανατροπές (πόσο μάλλον δε με 0-2 στην πλάτη της, με τη ρεβάνς μέσα στο σπίτι της Μπαρτσελόνα) και μετά τις προκρίσεις στο ρελαντί των Παρί και Ρεάλ κόντρα στις Τσέλσι και Ρόμα αντίστοιχα, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για μια μεγάλη συγκίνηση στη Γιουβέντους. Και δικαίως. Μετά το 2-2 στο Τορίνο η «Μεγάλη Κυρία» θα πάει στο Μόναχο για να πουλήσει πανάκριβα το τομάρι της απέναντι στη γερμανική μηχανή που λέγεται Μπάγερν.

Και θα το κάνει διότι έτσι έχει μάθει να πορεύεται όλα αυτά τα χρόνια στα σαλόνια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, πατώντας πολλές φορές πάνω στο χαλί με λασπωμένα παπούτσια. Μην σου πω και ματωμένα. Από… αρχαιοτάτων χρόνων οι Γιουβεντίνοι έμαθαν να θυσιάζουν το θέαμα για την ουσία. Αυτό θα επιχειρήσουν να κάνουν και απέναντι στην ομάδα του Γκουαρντιόλα. Και μάλλον είναι οι μόνοι που μπορούν από τους «16» που έχουν μείνει στη διοργάνωση. Αν όχι οι μόνοι, αυτοί που μπορούν να το κάνουν καλύτερα από τον καθένα.  Ο Αλέγκρι και οι παίκτες του απέναντι στη Μπάγερν είναι σαν τον πυροτεχνουργό απέναντι στη βόμβα. Ξέρουν πως οι πιθανότητες, ακόμη και ο χρόνος που κυλάει, είναι εις βάρος τους αλλά δεν παίρνουν χαμπάρι. Τυχαίο είναι πως ήταν Ιταλός αυτός που είπε πρώτος το vivere pericolosamente; Δεν νομίζω…

SOKIN