Είσαι Γάλλος επιθετικός, 29 χρονών, παίζεις σε μια μεγάλη ομάδα της χώρας σου, έχεις μόλις ολοκληρώσει μια από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας σου, έχοντας πετύχει περισσότερα γκολ από τον Ζλάταν και τον Καβάνι, και μένεις ελεύθερος στην αρχή μιας χρονιάς που στο τέλος της έχει Euro που διεξάγεται στη χώρα σου. Τι κάνεις; Η λογική λέει πως ένας μέσος ποδοσφαιριστής θα επέλεγε μια από τις πολλές προτάσεις των ευρωπαϊκών ομάδων, κατά προτίμηση της Πρέμιερ Λιγκ, που θα του επέτρεπαν και να τσεπώσει έναν καλό μισθό και να παραμείνει σε υψηλό επίπεδο για να διεκδικήσει με αξιώσεις μια θέση για το πολυπόθητο Euro. Σωστά; Σωστά. Ας πούμε λοιπόν ότι ο Αντρέ-Πιερ Ζινιάκ δεν είναι ο μέσος ποδοσφαιριστής που έχουμε στο μυαλό μας.
Πόσους διάσημους διεθνείς ποδοσφαιριστές άλλωστε έχετε δει να κάθονται πίσω από έναν πάγκο με μεταχειρισμένα ρούχα σε κάποια λαϊκή αγορά ή να παίζουν μπάλα σε κάποια πλατεία με τσιγγάνους; Γεννημένος σε μια μικρή πόλη στα νότια της Γαλλίας ο “Ντεντε”, όπως θέλει να τον φωνάζουν, προέρχεται από οικογένεια τσιγγάνων με ρίζες στην Ισπανία. “Οι γονείς μου ήταν τσιγγάνοι από την Ισπανία αλλά αργότερα με υιοθέτησαν οι manouches (σημείωση: έτσι λέγονται οι τσιγγάνοι της Γαλλίας). Η γυναίκα μου είναι κι αυτή manouche ενώ η οικογένεια μου μένει σε τροχόσπιτα και δουλεύει στις λαϊκές. Όταν έχω ελεύθερο χρόνο πηγαίνω κι εγώ και κάνω παρέα στην πεθερά μου που πουλάει ρούχα”. Τα καλοκαίρια ο Ζινιάκ επιστρέφει συχνά στη γειτονιά που μεγάλωσε, συναναστρέφεται με τους τσιγγάνους της περιοχής και κάποιες φορές καταλήγει να παίζει μπάλα με τους γνωστούς του σε αυτοσχέδια γηπεδάκια, λίγο διαφορετικά από αυτά της Λιγκ 1.
Για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα και να γίνει ποδοσφαιριστής, ο μικρός Αντρέ-Πιερ χρειάστηκε τη βοήθεια όλης της οικογένειας. Όπως διηγείται ο Ζακ Αμπορντοναντό, αμυντικός με πάνω από 200 συμμετοχές στη Λίγκ 1, επίσης τσιγγάνος και ταυτόχρονα ξάδερφος του Ζινιάκ: “Τη μέρα του γάμου μου μ’έπιασε η γιαγιά του και μου είπε: ‘Πάντσο, ο μικρός θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής αλλά δεν έχει γερά κόκαλα. Πες του ότι πρέπει να τρώει όλο το φαΐ του.’ Πήγα και του είπα λοιπόν ότι αν θέλει να τα καταφέρει πρέπει να τρώει καλά και να πίνει αρκετό γάλα”. Όπως αποδείχτηκε αργότερα, ο πιτσιρικάς άκουσε μόνο ένα μέρος της συμβουλής.
Τρία χρόνια στη Λοριάν και τη Λιγκ 2 ήταν αρκετά για να του ανοίξουν τις πόρτες της Τουλούζ και ταυτόχρονα της πρώτης κατηγορίας. Τη δεύτερη κιόλας σεζόν του στο πρωτάθλημα των μεγάλων αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ με 24 γκολ, 7 περισσότερα από τον επόμενο της λίστας, κάποιον Καρίμ Μπενζεμά. Η πρωταθλήτρια Μαρσέιγ εντυπωσιάζεται από τις επιδόσεις του και το καλοκαίρι του 2010 του δίνει τη δυνατότητα να παίξει στην ομάδα που υποστηρίζει από μικρό παιδί.
Τα 5 χρόνια που περνάει στη Μασσαλία είναι γεμάτα συνεχή σκαμπανεβάσματα, ένα μοτίβο αρκετά γνώριμο για τον ίδιο αφού συνοδεύει την καριέρα του από τα πρώτα της βήματα. Όλα αυτά τα χρόνια και ανεξαρτήτως της ομάδας ή της κατηγορίας που αγωνίζεται ο Ζινιάκ εναλλάσσεται μεταξύ ζενίθ και ναδίρ με τρομερή ευκολία. Υπάρχουν μήνες που τα γκολ έρχονται βροχή, που οι προπονητές πίνουν κρασί στο όνομα του, που οι οπαδοί τον λατρεύουν σαν Θεό και υπάρχουν διαστήματα που δεν μπορεί να σκοράρει ούτε στην προπόνηση, που τραυματίζεται συνεχώς, που ακούει σφυρίγματα και αποδοκιμασίες από την εξέδρα, που το σώμα του δεν μοιάζει με σώμα επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Κι εδώ θυμόμαστε τη συμβουλή του φτασμένου τσιγγάνου ξαδέρφου: “Να τρως καλά”.
“Σε εμάς τους τσιγγάνους αρέσουν πολύ οι μεγάλες γιορτές” θα ομολογήσει κάποια στιγμή ο Ζινιάκ. “Φτιάχνουμε φαγητό που μπορεί να χορτάσει 100 άτομα, ακόμα κι αν έχουμε μόνο 30 καλεσμένους. Τρώμε και πίνουμε πολύ, παίζουμε παιχνίδια και μετά πάμε για κυνήγι”. Εκτός από τα τσιμπούσια της οικογένειας, τιμάει σε κάθε ευκαιρία τα φαστφουντάδικα της περιοχής του ενώ δείχνει μια ιδιαίτερη αδυναμία στις πίτσες και στα λουκάνικα. Όπως θυμάται ένας συμπαίκτης του από τη χρονιά που έπαιξε δανεικός στην Πο, στην 3η κατηγορία: “Γυρνούσαμε με το λεωφορείο από το πρώτο μας εκτός έδρας παιχνίδι και τον θυμάμαι να ανοίγει το σακίδιο του, να βγάζει ένα σαλάμι και να το τρώει ατάραχος κόβοντας το με ένα μαχαίρι. Αυτό αρκούσε για να καταλάβουμε με τι είχαμε να κάνουμε. Ο τύπος είχε έρθει από τη Λοριάν αλλά δεν τον έλεγες και επαγγελματία. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι έτρωγε κυριολεκτικά τα πάντα, δεν είναι μύθος αυτό.”
Η αγάπη του για το καλό φαγητό και τα εξτρά κιλάκια που συνήθως ακολουθούν το συγκεκριμένο χόμπι θα τον στιγματίσουν σε τέτοιο βαθμό που οι αντίπαλοι οπαδοί στη Γαλλία θα φτιάξουν συνθήματα μόνο γι’αυτόν, με πιο φημισμένο το λιτό και εύστοχο “Un Big Mac pour Gignac” που δεν χρειάζεται καν μετάφραση. Μεταξύ άλλων, θα γίνει στόχος τηλεοπτικής σάτιρας ουκ ολίγες φορές, θα καταφύγει σε χάπια αδυνατίσματος, τα γαλλικά Burger King θα χρησιμοποιήσουν (εν άγνοια του) σε μια αφίσα το όνομα του για να προωθήσουν ένα μπέργκερ ενώ η απηυδισμένη Μαρσέιγ θα τον στείλει ένα καλοκαίρι σε ειδικό κέντρο στην Ιταλία, το οποίο σε κάποιες περιγραφές αναφέρεται διπλωματικά ως “προπονητικό κέντρο” και σε κάποιες άλλες ως “κέντρο αδυνατίσματος”.
Κι ενώ η καριέρα του, σε πλήρη αντίθεση με το βάρος του, φαίνεται να παίρνει την κατιούσα η έλευση του Μαρσέλο Μπιέλσα στη Μασσαλία το 2014 θα αλλάξει τα δεδομένα. Ο ιδιότροπος Αργεντινός θα πείσει τον Ζινιάκ ότι αν χάσει 5 κιλά και δουλέψει όπως ακριβώς θα του υποδείξει, θα κλείσει τη σεζόν με 25 γκολ. Ο Γάλλος θα αφεθεί στα χέρια του ‘Λόκο’, θα τα δώσει όλα στις προπονήσεις, θα κόψει όλες κάποιες από τις κακές διατροφικές του συνήθειες και το αποτέλεσμα θα φανεί γρήγορα στο χόρτο. Ο ‘Ντεντε’ θα κάνει την καλύτερη χρονιά του στο Βελοντρόμ, θα σκοράρει 23 φορές, θα βγει 2ος σκόρερ του πρωταθλήματος πίσω μόνο από τον Λακαζέτ και θα ανατρέψει την εικόνα που είχαν γι’αυτόν οι οπαδοί της ομάδας. Τα σφυρίγματα και τα ειρωνικά γέλια θα αντικατασταθούν από επευφημίες και έστω και στο φινάλε της θητείας του εκεί ο Ζινιάκ θα κάνει επιτέλους περήφανο τον πατέρα του, που είναι φανατικός οπαδός της Μαρσέιγ.
Το καλοκαίρι που ακολουθεί θα πει αντίο στη Γαλλία και θα πάρει τη μεγάλη και περίεργη απόφαση να μετακομίσει στο Μεξικό, μια χώρα που σπάνια υποδέχεται Γάλλους διεθνείς ποδοσφαιριστές σε τέτοια ηλικία και σε τέτοια φόρμα. Κι ενώ όλοι πιστεύουν ότι πηγαίνει στην Τίγκρες απλά για το καλό συμβόλαιο (αν και αυτό δεν ισχύει σε μεγάλο βαθμό αφού ο μισθός του εκεί είναι σχεδόν ίδιος με αυτόν που έπαιρνε στη Μαρσέιγ) και τη χαλαρή, χωρίς πολλές απαιτήσεις, ποδοσφαιρική καθημερινότητα ο Ζινιάκ απαντάει στους ψιθύρους με τον τρόπο που ξέρει καλύτερα. Με γκολ. Ή για την ακρίβεια, με γκολάρες.
Επικό βίντεο με τόσα πολλά πανέμορφα γκολ που καταλήγεις να μην ξέρεις ποιο να διαλέξεις
Με την ψυχολογία στα ύψη από την τελευταία του σεζόν στη Γαλλία προκαλεί ντελίριο στον κόσμο της Τίγκρες, που έτσι κι αλλιώς φημιζόταν για το πάθος του, σκοράροντας ασταμάτητα και με μια μεγάλη και θεαματική γκάμα ενεργειών: Με πλασεδάκια, με γυριστά από το ύψος της μεγάλης περιοχής, με κεφαλιές, με τακουνάκια, με κλασικά σεντερφορίσια γκολ μέσα από την περιοχή, με βρωμόσουτα από τα 20 και 30 μέτρα, με φαντεζί λόμπες, με εντυπωσιακά ψαλιδάκια.
Ο Γάλλος που υποτίθεται πως πήγε στο Μεξικό για μια απλή κονόμα, θα κουμπώσει τέλεια στο σύνολο που έφτιαχνε για χρόνια ο Ρικάρντο Φερέτι και με τα γκολ του αλλά και τις ηγετικές αρετές που εμφάνισε σχεδόν από το πουθενά θα μετατρέψει την Τίγκρες από μια μετριοκαλή ομάδα σε πρωταγωνίστρια του μεξικάνικου ποδοσφαίρου. Μια ομάδα που στα 55 προηγούμενα χρόνια της ιστορίας της μετρούσε 3 πρωταθλήματα μόνο, θα κερδίσει μέσα σε αυτή την 6ετια που βρίσκεται ο Ζινιάκ εκεί άλλα 4, θα κατακτήσει το πρώτο της Τσάμπιονς Λιγκ Κεντρικής και Βόρειας Αμερικής και θα γίνει η πρώτη μεξικάνικη ομάδα που φτάνει σε τελικό Λιμπερταδόρες, τον οποίο και θα χάσει από τη Ρίβερ Πλέιτ.
Καλοκαίρι 2019: Ο Ζινιάκ έχει φτάσει τα 105 γκολ, έχει γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Τίγκρες και πριν το επόμενο παιχνίδι 105 μαριάτσι παίζουν για χάρη του ένα τραγούδι με τίτλο “Ο βασιλιάς”
Στο διάστημα αυτό ο νέος της επιθετικός θα πετύχει 147 γκολ σε 246 αγώνες, θα κληθεί κανονικά στην εθνική Γαλλίας για το Euro 2016, θα αναδειχτεί δυο φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, θα χαρακτηριστεί η καλύτερη μεταγραφή που έχει γίνει ποτέ στη χώρα, θα βγει πρώτος σκόρερ στο κερδισμένο Τσάμπιονς Λιγκ της ομάδας του (σκοράροντας και το νικητήριο γκολ στο 84ο λεπτό του τελικού), θα γίνει πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Τίγκρες, θα δεθεί με την ομάδα και θα λατρευτεί από τους οπαδούς της (ένα 80% των εμφανίσεων που πουλάει ο σύλλογος έχουν το νούμερο του τυπωμένο πίσω!), θα δώσει, πάλι εν άγνοια του, το όνομα του σε ένα πιάτο με τάκος, θα δει αμέτρητες γαλλικές σημαίες να κουνιούνται στις κερκίδες, θα απορρίψει πολλές δελεαστικές προτάσεις (ανάμεσα τους μια από τη Μπόκα και κάποιες από το MLS και την Κίνα που θα του αύξαναν κατά πολύ τον τραπεζικό λογαριασμό) και σύντομα θα γίνει ακόμα και άγαλμα, που θα τοποθετηθεί έξω από το γήπεδο!
O Ζινιάκ και το βασίλειο του
Στα 35 του πλέον ο Αντρέ-Πιερ Ζινιάκ είναι ήδη θρύλος μιας ομάδας που εδρεύει αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα του αλλά αγώνα με τον αγώνα καταφέρνει να μεγαλώνει το κύρος του, όπως ακριβώς συμβαίνει αυτές τις μέρες στο Κατάρ. Με δυο γκολ στον προημιτελικό και ένα γκολ με πέναλτι στον ημιτελικό απέναντι στην Παλμέιρας, ο Γάλλος οδήγησε την ομάδα του σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, ένα κατόρθωμα που δεν έχει πετύχει ποτέ καμία άλλη μεξικάνικη ομάδα.
Το έργο της εκεί απέναντι στη Μπάγερν είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο αλλά και μόνο η παρουσία της σε ένα τέτοιο παιχνίδι αποτελεί άθλο για μια ομάδα που κέρδισε φέτος τον πρώτο σημαντικό τίτλο της εκτός συνόρων. Όσο για τις λιγοστές ελπίδες των Μεξικανών, αυτές στηρίζονται στο εντελώς απρόβλεπτο βρωμοπόδαρο ενός Γάλλου γεματούλη τσιγγάνου που ακόμα και στα 35 του, όπως του έγραψε πρόσφατα και ο Μπιέλσα σε ένα αποθεωτικό γράμμα του, “είναι ένας ερασιτέχνης που καταφέρνει και παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο”. Και αυτό, κατά την ταπεινή μας άποψη, είναι ένα τεράστιο κομπλιμέντο την σήμερον ημέραν.