Οι ημέρες πέρασαν και πλέον φτάσαμε στην ώρα του τζάμπολ για ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα τουρνουά των τελευταίων ετών. Μεγάλες απουσίες, νέα πρόσωπα και ποιότητα η οποία πάντα είναι εκεί. To Stoiximan.blog θα αποτελέσει τον οδηγό σας στον δρόμο για την αφετηρία της διοργάνωσης.

Τρεις εβδομάδες μπασκετικής παράνοιας. Αυτό το συναίσθημα άλλωστε απορρέει από τα καλοκαιρινά τουρνουά. Εκεί που γράφεται η ιστορία και μερικές από τις πιο δυνατές μας πορτοκαλί “αναμνήσεις” . Το Eurobasket του 2017 ξεκινάει στα γήπεδα της Φινλανδίας, του Ισραήλ, της Ρουμανίας και της Τουρκίας. Πάμε μαζί να δούμε που πρέπει να επικεντρωθείτε τις επόμενες ημέρες.

Στη τελευταία προσπάθεια του Ετόρε Μεσίνα για εξιλέωση

Το περυσινό στραπάτσο του Προολυμπιακού εντός συνόρων αποτέλεσε χτύπημα για το ιταλικό μπάσκετ και το πρεστίζ του “καθηγητή” Ετόρε Μεσίνα ο οποίος ανέλαβε την αποτυχία. Ο κόουτς των Σπερς (σαφέστατα το βαρύτερο όνομα στους πάγκους της συγκεκριμένης διοργάνωσης) έχει σε αυτό το Eurobasket μια τελευταία ευκαιρία για εξιλέωση αφού μετά τους αγώνες αυτούς θα αποχωρήσει από την εθνική ομάδα όπως έχει γίνει γνωστό. Η συνθήκη (σε αντίθεση με αυτή πριν το μίνι-τουρνουά στο Τορίνο) δε μοιάζει ιδανική για τους Ιταλούς με τον Μεσίνα να έχει στα χέρια του ένα σύνολο που δεν αντικατοπτρίζει ακριβώς τον “ψυχισμό” του..

Στη Λετονία

Σοβαρή υποψηφιότητα για να αποτελέσει το Dark Horse του τουρνουά αρκεί να μη μπει στο τρυπάκι να κουβαλήσει στο μυαλό της όλο αυτό το hype που αρχίζει να δημιουργείται γύρω από τις δυνατότητες και τη προοπτική της στη διοργάνωση. Είναι καλή ομάδα, με σπουδαίες αθλητικές και παραγωγικές ικανότητες. Έχει επίσης τον Κρίσταπς Πορζίνγκις..

Στη Κροατία και όταν (εφόσον) αυτή θα βρεθεί αντιμέτωπη πάλι σε νοκ-άουτ ματς με τους Σέρβους

Οι Κροάτες έχουν καλό σύνολο το οποίο βρίσκεται στον δρόμο της ανόδους σε επίπεδο αγωνιστικών δεσμών. Δεν έχουν το βάθος όμως έχουν ρόλους και αγωνιστική ιεραρχία. Το Star quality των Μπογκντάνοβιτς-Σάριτς τους επιτρέπει να κάνουν όνειρα κορυφής. Μένει να καταρρίψουν τα προσωπικά τους συμπλέγματα σε ένα πιθανό νοκ-άουτ ματς απέναντι στον μεγάλο τους αντίπαλο, τη Σερβία. Υπάρχει κάποιου είδους κόμπλεξ αλήθεια..; O Aλεξάντερ Πέτροβιτς πάντως ήταν κάθετος σχετικά με αυτό..

Στον Lauri Markkanen

Ο ταλαντούχος Φινλανδός F/C (2.13-1997) και Νο7 του φετινού ντραφτ θα αποτελέσει τη δύναμη πυρός των γηπεδούχων του ομίλου μας. Η επιστροφή του Κοπόνεν μάλιστα (ηγέτης της ομάδας) θα αποσυμπιέσει τον νεαρό δίνοντας στην επίθεση της ομάδας του ένα σημείο αναφοράς στη περιφέρεια και ένα πολύ ικανό (εκτελεστικά και δημιουργικά) γκαρντ ώστε να συνεργαστεί. Ο σταρ του Αριζόνα, “παιδί” του Σον Μίλερ, είναι ένας έξυπνος PF με εξαιρετικό σουτ και το τουρνουά αυτό μαζί με όσα θα αντιμετωπίσαει στη διάρκεια του αποτελούν τη καλύτερη προετοιμασία του για τη ρούκι σεζόν του με τους Μπουλς.

Στη “Λιέτουβα”, “Λιέτουβα”…!!

Η αφοσίωση των Λιθουανών στην εθνική τους ομάδα μπάσκετ είναι κάτι πραγματικά που αξίζει τον θαυμασμό όλων. Πάνω σε αυτήν έχτισαν με υπομονή κουλτούρα νικητή στα ματς που βάζουν τη ταμπέλας της επιτυχίας ή της αποτυχίας στα μεγάλα τουρνουά. Περνούν μια περίοδο προσαρμογής από τη στιγμή που ο Γιόνας Καζλάουσκας δεν βρίσκεται στο τιμόνι της ομάδας. Ο Dainius Adomaitis είναι καλός προπονητής. Ανερχόμενος. Σε όλα τα επίπεδα..

Απλά δεν είναι τεσταρισμένος σε αυτό το επίπεδο. Οι Λιθουανοί δε ξεκίνησαν ιδιαίτερα καλά στα ματς προετοιμασίας. Πριν το εντός έδρας ματς με τη Γαλλία με πρωτοβουλία του Καλνιέτις διοργανώθηκε μίτινγκ παιχτών-προπονητών όπου ο καθένας μίλησε ανοιχτά για τον άλλον. Οι Γάλλοι έχασαν με 25.. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε που μπορούν να φτάσουν οι Λιθουανοί σε αυτό το τουρνουά και εάν, με νέα τεχνικό ηγέτη πλέον, τη κρίσιμη στιγμή θα ενεργοποιήσουν τους γνωστούς αμυντικούς μηχανισμούς που τους βγάζουν σταθερά στον αφρό..

Στην “και όμως είμαι ακόμα εδώ” Ισπανία

Όχι απλά εδώ αλλά και σαν φαβορί. Παρά τη μεγάλη ατυχία με τον τραυματισμό του Γιούλ οι Ισπανοί ξεκινούν τη διοργάνωση από τη pole position σε επίπεδο προγνωστικών. Ξέρετε, το έχουν κάνει τόσες φορές που είναι δύσκολο να σκεφτείς ότι αυτή τη φορά δε θα το ξανακάνουν. Έχουν φτάσει στο τέλος του δρόμου. Ξέρουν τη διαδρομή. Τα αδέρφια Γκασόλ είναι η μεγαλύτερη FIBA ασφάλεια στη νεότερη εποχή και η ικανότητες τους να παντρεύουν τα passing & post up skills τους στο μισό γήπεδο είναι εξαιρετική..

Στο τι θα κάνει ο Ντε Κολό την ώρα της κρίσεως

Είναι κάτι που θέλω προσωπικά να δω.. Παρά τις απουσίες οι Γάλλοι κατεβαίνουν με ένα πολύ ποιοτικό σύνολο στο τουρνουά. Ο Λοβερνί είναι σε εξαιρετική κατάσταση ενώ ο Fournier έρχεται από μια εξαιρετική σεζόν στο Ορλάντο (17.2 πόντοι) και θα τραβήξει πολλά βλέμματα. Το θέμα είναι η συμπεριφορά των Γάλλων σε ενδεχόμενα κλειστά ματς και ειδικά στο τέλος αυτών, όταν η μπάλα θα καίει. Τι θα κάνει αλήθεια ο Νάντο Ντε Κολό την ώρα της κρίσεως..;

Στην Ο Μ Α Δ Α (μόνο με κεφαλαία γιατί έτσι πρέπει)

Παρά τα τρομερά πλήγματα απουσιών λόγω τραυματισμών οι Σέρβοι συνεχίζουν τον δρόμο τους με το βλέμμα στραμμένο στη κορυφή. Είναι η αύρα του συνόλου, της ομάδας, των ισχυρών δεσμών αγωνιστικά και μη, που τους συνοδεύει ως φυλαχτό το οποίο ξορκίζει το κακό (απουσίες) που θα μπορούσε να γονατίσει ψυχολογικά κάθε ομάδα. Δυστυχώς ο τελευταίος κεραυνός με το κόψιμο του κομβικού στο αμυντικό κομμάτι (αμυντικό ριμπάουντ, press άμυνες) Κάλινιτς και του εξαιρετικούς Νέντοβιτς ίσως τελικά αποβεί το πιο κρίσιμο. Ο Μπογκντάνοβιτς είναι σε εξαιρετική κατάσταση και ο Lucic μπορεί να αποτελέσει το κρυφό χαρτί του Σάλε..

Στον “μικρό μάγο”

https://www.youtube.com/watch?v=MGU28rD-Y2E

Τα όσα έχει παρουσιάσει ο Λούκα Ντόνσιτς στα ματς προετοιμασίας (μετά τη σπουδαία σεζόν με τη Ρεάλ) έχουν αφήσει πολλές υποσχέσεις αναφορικά με το performance του σε αυτό το τουρνουά. Ο τύπος μοιάζει βγαλμένος από χαρακτήρα του “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών”και η νέα κατεύθυνση που έχει επιλέξει ο Κοκόσκοφ στην εθνική ομάδα της Σλοβενίας με την (αλά Suns) 3 PG-Lineup στρώνει το χαλί για μεγαλύτερη ταχύτητα και ευκαιρίες ώστε ο “μικρός μάγος” να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Must Watch..

Στην “Επίσημη Αγαπημένη” όλων των Ελλήνων

Η ομάδα μας αποτελεί το μεγάλο ερωτηματικό της διοργάνωσης. Ακόμα και χωρίς τα “φτερά” του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο δείκτης ποιότητας στο ρόστερ είναι αρκετά υψηλός όπως και το βάθος που διαθέτουμε σαν σύνολο. Μας λείπει όμως η συνοχή και η αγωνιστική κατεύθυνση. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων της βιομηχανίας του μπάσκετ ,ε το οποίο έχω μιλήσει τον τελευταίο καιρό αδυνατεί να βγάλει ασφαλές συμπέρασμα.

Μπαίνουμε στο τουρνουά με αντίπαλο την Ισλανδία. Είναι πρεμιέρα αλλά επιβάλλεται να παίξουμε καλό μπάσκετ και να γυρίσουμε στα αποδυτήρια με “καθαρή ψυχή” στρώνοντας το χαλί για τη μεγάλη δυάδα αγώνων με Γαλλία-Σλοβενία. Όπως έχουμε πει, παίζουμε ένα τουρνουά ρυθμού και διαχείρισης.

Σε αυτού του είδους τις διοργανώσεις με τα συνεχόμενα ματς το ψυχολογικό πλαίσιο είναι ιδιαίτερο. Αρκεί να αποκτήσεις (μέσα από ένα καλό δεκάλεπτο ή μια καλή βραδιά) σημείο αναφοράς καταφέρνοντας να ανέβεις στο άρμα που μεταφέρει τις «Σταχτοπούτες» (όσο και εάν για την Ελλάδα ο όρος δεν είναι τόσο δόκιμος) τέτοιων διοργανώσεων στο τέλος του δρόμου..