Στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 2018, στη Νιόν της Ελβετίας, έγινε η ψηφοφορία για τη χώρα που θα διοργάνωνε το Euro 2024. Οι απαιτήσεις ήταν 3 γήπεδα άνω των 50.000 θέσεων, 3 άνω των 40.000 θέσεων και 4 άνω των 30.000 θέσεων. Οι υποψήφιες χώρες ήταν η Γερμανία και η Τουρκία. Η πρώτη υπερίσχυσε με 12-4. Έξι χρόνια αργότερα, είμαστε μια ανάσα από την έναρξη του Εuro και η αλήθεια είναι ότι ίσως να μην υπήρχε καλύτερη χώρα ποδοσφαιρικά για μια τέτοια διοργάνωση. Σε ένα ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο που ζει στιγμές ακραίου πληθωρισμού, πολυϊδιοκτησίας με γκρουπ να ελέγχουν ομάδες σε διάφορες χώρες, χώρες του όχι-και-τόσο δημοκρατικού τόξου να κάνουν sportswashing ξοδεύοντας τρομερά ποσά και κυβερνήσεις να κάνουν τα στραβά μάτια, διασυλλογικές διοργανώσεις που όλο και περισσότερο θυμίζουν κλειστά κλαμπ σαν την Ευρωλίγκα και αποκλείουν ομάδες εκτός των μεγάλων χωρών, ενώ παράλληλα έχουμε προσπάθειες για “παράλληλες” λίγκες των πλουσίων, το γερμανικό ποδόσφαιρο είναι ίσως το μοναδικό στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες που προσπαθεί να διατηρήσει τα πράγματα σε μια υποφερτή κατάσταση. Φυσικά και όλα δεν είναι τέλεια. Είναι πολύ πρόσφατες οι προσπάθειες που έγιναν από τη Λίγκα εκεί για αλλαγές, υπάρχουν ομάδες που με τεχνάσματα ξεπερνούν το παραδοσιακό 50+1, η βία έχει αυξηθεί, αλλά όποιος βρεθεί στη Γερμανία για να δει ποδοσφαιρικό αγώνα, ακόμα και της Β’ εθνικής, ξέρει ότι ίσως αποτελεί ένα από τα τελευταία μέρη στα οποία υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στην παράδοση και την πρόοδο. Και αυτό είναι αρκετά εμφανές και στα 10 γήπεδα που επιλέχθηκαν για να φιλοξενήσουν αγώνες. 10 που βγήκαν πραγματικά με δυσκολία, καθώς έμειναν έξω γήπεδα όπως της Γκλάντμπαχ, της Καϊζερσλάουτερν ή της Βρέμης. Κάπως έτσι ξεκινάμε μια μικρή τουρνέ για να γνωρίσουμε αυτά τα γήπεδα καλύτερα.

1. Φούσμπαλ Αρένα, Μόναχο

Αν το όνομα δεν σας λέει τίποτα, είναι επειδή το γήπεδο το γνωρίζετε με το όνομα του σπόνσορα, Αλιάνζ, κάτι που δεν μπορεί να ισχύει σε διοργάνωση της ΟΥΕΦΑ. Ένα από τα πιο γνωστά γήπεδα της Ευρώπης με χωρητικότητα 75.000, στο γερμανικό πρωτάθλημα που επιτρέπονται οι όρθιοι, και 70.000 στις υπόλοιπες διοργανώσεις, αποτελεί έδρα της Μπάγερν Μονάχου. Μέχρι και το 2017 ήταν έδρα και της άλλης ομάδας της πόλης, της Μόναχο 1860, μετά όμως από τα οικονομικά προβλήματα και την κατάρρευση του συλλόγου, η Μπάγερν κράτησε το γήπεδο μόνο γι’ αυτή. Είναι από τα πιο εμβληματικά γήπεδα της Ευρώπης, ένα γήπεδο που το βλέπουμε κάθε χρόνο στο Τσάμπιονς Λιγκ και είναι από αυτά που γνωρίζουμε καλά. Αν θέλετε την ταπεινή μας άποψη, μια που έχουμε βρεθεί εκεί, εμφανισιακά δεν είναι τόσο ωραίο, αυτό που του χαρίζει ομορφιά είναι ο φωτισμός το βράδυ. Την ημέρα, αν βρεθείτε εκεί, είναι αρκετά “γκρίζο”. Εσωτερικά, παρά το μεγάλο του μέγεθος, έχει εξαιρετική ακουστική και γίνεται όμορφη ατμόσφαιρα. Χρειάστηκαν περίπου 300 εκατομμύρια Ευρώ για να ολοκληρωθεί το έργο, ένα έργο που σημαδεύτηκε από σκάνδαλα διαφθοράς (για να μη νομίζετε ότι οι Γερμανοί είναι τίποτα γατάκια).

Στο στάδιο θα γίνει η πρεμιέρα μεταξύ Γερμανίας και Σκωτίας, δύο αγώνες του Γκρουπ Γ, ένας του Γκρουπ Ε και ένας ημιτελικός. Το γήπεδο φυσικά έχει χρησιμοποιηθεί για αγώνες του Μουντιάλ του 2006, καθώς και για το Euro 2020.

2. Στάδιο της Κολωνίας, Μούνγκερσντόφερ, Κολωνία

Ξεκινάμε την τουρνέ μας στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, την ποδοσφαιρομάνα της Γερμανίας. Μια περιοχή με πολλές πόλεις μαζεμένες σε σχετικά μικρή απόσταση, πολλές σημαντικές ομάδες και φυσικά πολλά γήπεδα. Και εδώ γνωστό με άλλο, εμπορικό όνομα, ή με το πιο παραδοσιακό Μούνγκερσντόφερ, το Στάδιο της Κολωνίας αποτελεί έδρα της τοπικής ομάδας. Το πρώτο Μούνγκερσντόφερ χτίστηκε μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1923, και βοήθησε πολύ την τοπική ομάδα εκείνα τα χρόνια. Το δεύτερο έγινε στον ίδιο χώρο το 1975 και χρησιμοποιήθηκε στο Euro του 1988. Η τρίτη και πιο πρόσφατη έκδοσή του έγινε το 2004 με αφορμή το Μουντιάλ του 2006, αλλά και το Confederations που έγινε έναν χρόνο πιο πριν. Ιστορικά στο γήπεδο έχουν γίνει πολύ μεγάλες συναυλίες, καθώς έχουν παρελάσει οι Queen, Rolling Stones, Guns n’ Roses, Pink Floyd, Dire Straits και AC/DC (στην προηγούμενη έκδοσή του) και πιο πρόσφατα Metallica, Iron Maiden, Red Hot Chilli Peppers και οι Muse μεταξύ άλλων. Η “γερμανική” του χωρητικότητα είναι 50.000, αλλά στις υπόλοιπες διοργανώσεις πέφτει περίπου στις 46.000. Ένα κάπως “συντηρητικό” σε εμφάνιση στάδιο, τετραγωνισμένο (θυμίζει αρκετά αγγλικό στιλ), μέσα στο πράσινο της ευρύτερης περιοχής, αλλά ένα πολύ “ποδοσφαιρικό” γήπεδο.

Στο στάδιο θα γίνουν αγώνες των Γκρουπ Α, Γ, Ε και ένας αγώνας στη φάση των 16.

3. Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, Βερολίνο

Εδώ πάμε σε λίγο πιο δύσκολα πράγματα. Όχι επειδή το συγκεκριμένο στάδιο είναι το λιγότερο “σύγχρονο”, αλλά γιατί ξυπνάει άσχημες αναμνήσεις. Το συγκεκριμένο στάδιο ήταν να χτιστεί αρχικά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1916. Αυτοί δεν έγιναν ποτέ λόγω του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου ή αλλιώς του “Μεγάλου Πολέμου”, καθώς κανείς δεν ήξερε ότι θα είχαμε και 2ο. Και όταν λέμε κανείς, σίγουρα όχι και η επιτροπή που ανέθεσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στη Γερμανία. Οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία και το Ολυμπιακό Στάδιο πήρε τη μορφή που γνωρίζουμε πολλοί από τα βίντεο της εποχής. Οι σκηνές με τον Χίτλερ έχουν μείνει για πάντα στην ιστορία, το ίδιο όμως έχει συμβεί και με τον Τζέσε Όουενς και τα όσα έκανε. Το στάδιο χρησιμοποιήθηκε ως μέσο προπαγάνδας για την ανωτερότητα της Αρίας φυλής και τελικά έγινε το μέρος όπου μεγαλούργησαν μη-Άριοι, όχι μόνο ο τεράστιος Όουενς με τα τέσσερα χρυσά το 1936, αλλά πολλά πολλά χρόνια αργότερα ο Γιουσέιν Μπολτ, όταν και έσπασε τα παγκόσμια ρεκόρ στα 100 και 200 μέτρα.

Το στάδιο που χωρούσε και 100.000 θεατές, σήμερα χωράει περίπου 75.000 και αποτελεί έδρα της Χέρτα. Το γήπεδο έχει χρησιμοποιηθεί και από άλλες ομάδες της πόλης κατά καιρούς, πιο πρόσφατα και από την Ουνιόν, καθώς και από την εθνική Γερμανίας. Είναι ίσως το πιο “παλιακό” γήπεδο από αυτά που θα χρησιμοποιηθούν στο Euro, αλλά έχει έναν μοναδικό χαρακτήρα. Τόσο γιατί είναι συνυφασμένο με την ίδια την ιστορία του Βερολίνου, της Γερμανίας, αλλά και γενικότερα της Ευρώπης, ένας χώρος που δεν σε αφήνει να ξεχάσεις το παρελθόν, όσο και γιατί η κλίση στις εξέδρες δίνει στον θεατή μια διαφορετική αίσθηση, δημιουργεί ένα δέος. Είναι ένα στάδιο που έχει δει τα πάντα, από πολιτικές εξελίξεις, μέχρι ιστορικά αθλητικά γεγονότα. Το Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου θα φιλοξενήσει αγώνες των Γκρουπ Β και Δ, καθώς και ένα ματς των 16, έναν προημιτελικό και φυσικά τον μεγάλο τελικό.

 

4. Βεστφάλεν, Ντόρτμουντ

Επιστρέφουμε στη Βεστφαλία και αυτή τη φορά μάλλον πάμε στο πιο εμβληματικό γήπεδο της χώρας. Όποιος ασχολείται με το ποδόσφαιρο, σίγουρα κάπου-κάποτε έχει πετύχει μια φωτογραφία από το κίτρινο τείχος των περίπου 24.000 θεατών. Με συνολικά 81.000 θέσεις (66.000 για τις μη-γερμανικές διοργανώσεις), το στάδιο του Ντόρτμουντ είναι μια από τις πιο όμορφες έδρες στην Ευρώπη και το μεγαλύτερο γήπεδο της Γερμανίας. Μάλιστα, από πέρσι, ήταν μέσα στα γήπεδα που πήραν το ΟΚ για την “πειραματική” λειτουργία με εξέδρες ορθίων στο Τσάμπιονς Λιγκ. Έχει φιλοξενήσει αγώνες για το Μουντιάλ του 1974 και του 2006. Χτίστηκε τη δεκαετία του 1970, αλλά από τότε έχει υποστεί αρκετές ανακαινίσεις. Δείχνει κάπως τα χρονάκια του, αλλά αυτή η αίσθηση που δημιουργεί δεν συγκρίνεται.

Σε έναν από τους μεγαλύτερους ναούς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, οι τυχεροί που θα παίξουν θα είναι οι Ιταλία, η Αλβανία, η Τουρκία, η Γεωργία, η Πορτογαλία, η Γαλλία και η Πολωνία. Επίσης θα γίνει ένα ματς των 16 και ένας ημιτελικός. Ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες θα ήταν και η Ελλάδα, αν δεν είχε αποτύχει να πάρει την πρόκριση πριν λίγους μήνες. Το Τουρκία-Ελλάδα θα ήταν σίγουρα ένας πονοκέφαλος για την αστυνομία, αλλά θα ήταν και ένα σπάνιο ποδοσφαιρικό ιστορικό γεγονός.

5. Στούτγκαρτ Αρένα, Νέκαρστάντιον, Στουτγκάρδη

Πάμε προς τα νότια της χώρας για να συναντήσουμε ένα γήπεδο που έχει αλλάξει πολλά ονόματα. Ονόματα χορηγών, το όνομα του γειτονικού ποταμού, καθώς για πολλά χρόνια όλοι το γνώριζαν ως Νέκαραστάντιον, το όνομα του Χίτλερ για 12 ολόκληρα χρόνια. Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ακόμα ένα στάδιο με μεγάλη ιστορία. Χτίστηκε λίγο πριν την άνοδο των Ναζί και αμέσως πήρε το όνομα του Αδόλφου. Μετά το τέλος του πολέμου χρησιμοποιήθηκε από τους Αμερικάνους στρατιώτες για αγώνες μπέιζμπολ. Από τότε έχουν γίνει πολλές ανακαινίσεις και επεκτάσεις. Σε μια από αυτές προστέθηκε η εμβληματική “υφασμάτινη” οροφή. Το ρεκόρ προσέλευσης είναι σχεδόν 100.000, από το πολύ μακρινό 1950, αλλά πλέον χωράει 60.000 (με τη χωρητικότητα να μειώνεται στις 54.000 χωρίς όρθιους). Χρησιμοποιείται από τη Στουτγκάρδη, ενώ στο παρελθόν έχουν γίνει και πολλές σημαντικές διοργανώσεις στίβου. Μετά τα τελευταία έργα, το γήπεδο έχει γίνει αμιγώς ποδοσφαιρικό. Στο παρελθόν έχουν γίνει σπουδαίες συναυλίες από Depeche Mode μέχρι Genesis.

Το γήπεδο όπως είπαμε είναι δίπλα στο ποτάμι σε μια ωραία περιοχή και χαρίζει στον θεατή πολύ ωραία οπτική προς το γήπεδο, εξαιτίας της κλίσης της κερκίδας. Θα γίνουν αγώνες των ομίλων Α, Γ, και Ε, καθώς και ένας προημιτελικός.

6. Αρένα ΑουφΣάλκε, Γκελζενκίρχεν

Επιστρέφουμε στη Ρηνανία-Βεστφαλία και στο αντίπαλο δέος της Ντόρτμουντ. Μπορεί η Σάλκε να μην περνάει καλά, το αντίθετο μάλλον, αλλά είναι ακόμα ένα εντυπωσιακό γήπεδο της Γερμανίας και μία πραγματική γηπεδική εμπειρία. Σε αντίθεση με το Βεστφάλεν, μιλάμε για ένα πολύ πιο νέο γήπεδο. Η Σάλκε εγκατέλειψε το καλτ Παρκστάντιον και μετακόμισε σε ένα υπερσύγχρονο γήπεδο το 2001. Και, από προσωπική εμπειρία, παρά τα 20 χρόνια, το γήπεδο της Σάλκε εξακολουθεί να… μυρίζει καινούριο. Παρότι είναι σχετικά απομονωμένο, γεμίζει με κόσμο πριν τους αγώνες της Σάλκε και δημιουργείται μια τρομερή ατμόσφαιρα, ακόμα και όταν η ομάδα παίζει στη Β’ εθνική. Το γήπεδο έχει οροφή που μετακινείται, αλλά το ίδιο συμβαίνει και για το γρασίδι που μπορεί να βγει… βόλτα, τόσο για να… μαζέψει ήλιο, όσο και για να προστατευτεί αν γίνεται π.χ. κάποια συναυλία. Και όταν λέμε συναυλίες, μιλάμε για τα πιο μεγάλα ονόματα. Rolling Stones, Bon Jovi, Ρόμπι Γουίλιαμς, Coldplay, Metallica και U2. Χωράει 62.000 θεατές και κάτι παραπάνω από 54.000 χωρίς τους όρθιους.

Μπορεί το Γκελζενκίρχεν να μην είναι ο πιο σέξι τουριστικός προορισμός (το αντίθετο θα λέγαμε, δεν το λες και ωραίο μέρος), αλλά η Αρένα της Σάλκε είναι σίγουρα στα γήπεδα που κάποιος πρέπει να επισκεφτεί. Το γήπεδο χρησιμοποιήθηκε στο Μουντιάλ του 2006 και για το Euro του 2024 θα έχουμε το Ιταλία-Ισπανία, καθώς και άλλα δύο ματς ομίλων και ένα ακόμα στη φάση των 16.

7. Βάλντστάντιον, Φρανκφούρτη

Πηγαίνουμε λίγο πιο μακριά και σε ένα όχι τόσο γνωστό στάδιο. Η Άιντραχτ Φρανκφούρτης είναι μια ιστορική ομάδα της Γερμανίας και το γήπεδό της έχει κι αυτό μεγάλη ιστορία. Το πρώτο Βάλντστάντιον χτίστηκε το 1925. Η Άιντραχτ τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πρόοδο και μαζί της και ο κόσμος της που έχει κάνει ορισμένες εντυπωσιακές μετακινήσεις σε ευρωπαϊκά ματς. Δυστυχώς αρκετές φορές με κάποια παρατράγουδα. Το Βάλντστάντιον μπορεί να μην είναι τόσο γνωστό, αλλά εκτός από φοβερή ατμόσφαιρα, είναι και πανέμορφο. Βρίσκεται σχετικά έξω από την πόλη και κοντά στο αεροδρόμιο και είναι μέσα στο πράσινο και το δάσος της περιοχής. Το “νέο” γήπεδο φτιάχτηκε κι αυτό για το Μουντιάλ του 2006, ενώ στο παρελθόν φιλοξένησε αγώνες του Μουντιάλ του 1974, του Euro 1988, του Confederations του 2005 και τώρα θα φιλοξενήσει τέσσερις αγώνες τριών ομίλων, καθώς και έναν αγώνα προημιτελικών.

Το γήπεδο χωράει 58.000 που μετατρέπονται σε περίπου 54.000 σε διεθνείς διοργανώσεις και έχει οροφή που μπορεί να κλείσει. Έχει φιλοξενήσει αγώνες NFL, συναυλίες και πολύ πολύ παλιά έναν αγώνα του Μοχάμεντ Άλι. Φυσικά από τότε, όπως είπαμε, έχει αλλάξει πολύ. Μπορεί να μην είναι ο τοπ ποδοσφαιρικός προορισμός, αλλά αν βρεθείτε στην περιοχή αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη σε έναν αγώνα της Άιντραχτ (ή αν είστε τυχεροί σε ένα ματς του Euro, καθώς θα γίνουν τέσσερις αγώνες τριών ομίλων και ένας αγώνας των 16). Τόσο το γήπεδο, όσο και η ατμόσφαιρα είναι μια αμιγώς ποδοσφαιρική εμπειρία.

8. Φόλκσπαρκστάντιον, Αμβούργο

Πάμε στο, με διαφορά, πιο βόρειο γήπεδο της διοργάνωσης. Ακόμα μια ιστορική ομάδα, το Αμβούργο, που μετά το μοναδικό σερί στην Α’ εθνική, δεν λέει να σηκώσει κεφάλι και με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο συνεχίζει να παραμένει στη 2η κατηγορία. Γήπεδο στην περιοχή υπήρχε από το 1925, ενώ το πρώτο Φόλκσπαρκ (το Πάρκο του Λαού) χτίστηκε το 1953 με υλικά από τα κατεστραμμένα κτίρια μιας ολόκληρης περιοχής της πόλης από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων. Δέκα χρόνια περίπου μετά μετακόμισε και το Αμβούργο εκεί, γράφοντας μεγάλη ιστορία στην Μπουντεσλίγκα. Το νέο γήπεδο χτίστηκε το 2000 και μάλιστα έκανε εγκαίνια με ένα φιλικό της Γερμανίας με την Ελλάδα. Φυσικά, η μεγαλύτερη… ατραξιόν του ήταν για χρόνια το ρολόι που μετρούσε τον χρόνο που το Αμβούργο ήταν συνεχόμενα στην Μπουντεσλίγκα.

Το γήπεδο χρησιμοποιήθηκε στο Μουντιάλ του 1974 και μάλιστα ήταν το γήπεδο της ιστορικής νίκης της Ανατολικής Γερμανίας επί της Δυτικής. Το 1988 είχε φιλοξενήσει μια ακόμα επίπονη ήττα, αυτή της Γερμανίας από την Ολλανδία στον ημιτελικό του Euro. Πολύ σοφά οι διοργανωτές λοιπόν δεν έχουν βάλει αγώνες του ομίλου της Γερμανίας εκεί. Το γήπεδο θα φιλοξενήσει τέσσερα ματς ομίλων και έναν προημιτελικό. Παρότι έχει τα χρονάκια του πλέον, αγγίζοντας την 25ετία, είναι ακόμα ένα από τα ωραία γήπεδα της Γερμανίας και με την τελευταία ανακαίνιση βελτιώθηκε σε αρκετά σημεία. Η χωρητικότητά του είναι 57.000 θεατές και χωρίς τους όρθιους πέφτει στις 51.000.

9. Στάδιο Λειψίας, Λειψία

Αν το όνομα δεν σας λέει τίποτα είναι γιατί το γήπεδο θα το γνωρίζετε με το όνομα του ποτού που βρίσκεται και στο όνομα της τοπικής ομάδας. Είπαμε και στον πρόλογο, δεν είναι όλα τέλεια στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Και έτσι το 50+1% έχει ξεπεραστεί και η πολυϊδιοκτησία έχει κάνει την εμφάνισή της. Η Λειψία δεν είναι η πιο δημοφιλής ομάδα στη Γερμανία, το αντίθετο μάλλον, αλλά το γήπεδό της επιλέχθηκε για τους αγώνες του Euro.

Εικόνες από το παλιό γήπεδο

Το γήπεδο είχε μέχρι το 2010 το όνομα Τσέντραλστάντιον. Η Λειψία ήταν μέρος της Ανατολικής Γερμανίας και το “αυθεντικό” Τσέντραλστάντιον χωρούσε μέχρι και 100.000 θεατές στα παλιά τα χρόνια. Η ομάδα υπέστη αρκετές αλλαγές εξαιτίας του καθεστώτος και το γήπεδο αποφασίστηκε να γκρεμιστεί και να χτιστεί εκ νέου το 2000. Χρειάστηκαν να περάσουν τέσσερα χρόνια για την κατασκευή του. Το γήπεδο δεν ήταν έργο της εταιρείας που έχει κυριαρχήσει στη Φόρμουλα 1 και προσπαθεί να κάνει το ίδιο και στο ποδόσφαιρο. Είχε ήδη χρησιμοποιηθεί σε πολλά παιχνίδια του Μουντιάλ του 2006. Η αλήθεια είναι όμως ότι συνεχώς βελτιώνεται και μεγαλώνει. Είναι το μοναδικό γήπεδο της πρώην Ανατολικής Γερμανίας που χρησιμοποιείται στο Euro. Η χωρητικότητά του είναι 47.000 θεατές, αλλά για τα διεθνή πέφτει στις περίπου 40.000. Όπως και όλα τα υπόλοιπα είναι σύγχρονο και ωραίο, αλλά (εντελώς υποκειμενικά) θα ήταν η τελευταία επιλογή μας να το επισκεφτεί κανείς τουριστικά και μόνο. Πάντως, έχει παράδοση καλών αγώνων (όπως εκείνο το Αργεντινή-Μεξικό του 2006) και τα τρία ματς των ομίλων που θα φιλοξενήσει (μεταξύ τους το Γαλλία-Ολλανδία) φαίνονται χορταστικά. Συν έναν αγώνα της φάσης των 16.

10. Ντίσελντορφ Αρένα, Ντίσελντορφ

Θα κλείσουμε την τουρνέ μας με το 10ο και τελευταίο γήπεδο, πού αλλού, φυσικά στη Βεστφαλία-Ρηνανία. Μπορεί να μην έχει την αίγλη των υπολοίπων, μπορεί να μην φιλοξενεί κάποιο μεγαθήριο ή κάποια ιστορική ομάδα ή έστω μια νεόκοπη πρωταγωνίστρια, αλλά η Ντίσελντορφ Αρένα δεν έχει να ζηλέψει πολλά από τα υπόλοιπα γήπεδα. Η αλήθεια είναι ότι η εξωτερική τετραγωνισμένη εμφάνιση δεν συγκινεί, μοιάζει περισσότερο με εμπορικό κέντρο παρά με γήπεδο. Η έδρα της Φορτούνα Ντίσελντορφ χτίστηκε το 2004 και στην αδιάφορη είδηση της ημέρας, φιλοξένησε και μια Eurovision. Το γήπεδο έχει οροφή που κλείνει και θέρμανση και γι’ αυτό γίνονται από διαγωνισμοί τραγουδιού και συναυλίες, μέχρι αγώνες μποξ. Μπορείς να απολαύσεις τη μουσική σου χωρίς να σε πιάνει το κρύο που έρχεται από το κοντινό ποτάμι, τον Ρήνο.

Είπαμε, απ’ έξω πιθανόν να είναι το λιγότερο όμορφο από τα δέκα γήπεδα (γούστα είναι αυτά), αλλά μέσα η εμπειρία είναι πολύ διαφορετική. Και άλλωστε είναι το μέρος που έγινε το “πείραμα” της Φορτούνα Ντίσελντροφ με το δωρεάν εισιτήρια και με οποίο ασχοληθήκαμε πρόσφατα. Θα φιλοξενήσει αγώνες τριών ομάδων, έναν αγώνα των 16 και έναν προημιτελικό.