Ο Παναθηναϊκός πηγαίνει πάνοπλος στη Βιτόρια, μπαίνοντας στη μάχη των Playoffs απέναντι στους Βάσκους του Γιάννη Μπουρούση. Είναι η χρονική περίοδος της σεζόν όπου γεννιούνται νικητές και γράφονται μερικές από τις ωραιότερες ιστορίες του αθλήματος..

Η ώρα της αλήθειας έφθασε λοιπόν για τους 8 μονομάχους, με τον Παναθηναϊκό του Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς να δίνει τη πρώτη μεγάλη μάχη στη Χώρα των Βάσκων με μοναδικό στόχο να φέρει το πλεονέκτημα στο ΟΑΚΑ. Ιδιαίτερα σειρά με το ενδιαφέρον να χτυπά κόκκινο..

Η σημασία του πρώτου ματς

Υπάρχει μια επικρατούσα άποψη σχετικά τη συνθήκη η οποία ευνοεί το break σε μια σειρά playoffs .Σύμφωνα με αυτή, στο πρώτο παιχνίδι, η πιθανότητα του φιλοξενούμενου να σπάσει την έδρα είναι μεγαλύτερη. Η ιστορία έχει δείξει ότι αυτό συμβαίνει.. Όμως κάθε φορά και ανάλογα το ζευγάρι, οι παράμετροι είναι πολλοί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρώ ότι η πιθανότητα του Παναθηναϊκού είναι μοιρασμένη. Μπορεί να κάνει το break (το οποίο είναι ο βασικός στόχος του) είτε στο πρώτο είτε στο δεύτερο ματς με τη σημείωση ότι τα δρώμενα στο πρώτο ματς σαφώς και θα επηρεάσουν το πλαίσιο που θα δημιουργηθεί στη δεύτερη αναμέτρηση.

Ψυχολογικό υπόβαθρο

Βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο της σεζόν (playoffs) όπου το ψυχολογικό υπόβαθρο κάθε ματς είναι πιθανόν σημαντικότερο ακόμα και από το ίδιο το αγωνιστικό πλάνο μάχης και τη τακτική που επιλέγει ο κάθε κόουτς. Οι ομάδες περνούν μια χρονοπύλη και βρίσκονται σε έναν κόσμο στον οποίο απαγορεύεται η υπερβολική χαρά και λύπη και στα σύνορα του οποίου υπάρχει μια μεγάλη επιγραφή η οποία υπογραμμίζει τη διαχείριση των συναισθημάτων. Ο Παναθηναϊκός μοιάζει πιο έτοιμος σαν οργανισμός για να ανταποκριθεί σε αυτή την πρόκληση. Έχει παίχτες με μεγαλύτερη προσωπικότητα και “χιλιόμετρα” στη διοργάνωση και ένα προφίλ μιας ομάδας που μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα αυτή την υπερβολική δόση συναισθημάτων που κατακλύζει κάθε σύνολο σε αυτή τη φάση σε μικρό χρονικό διάστημα. Είναι πιο πολύ ομάδα μυαλού και όχι ενστίκτου όπως οι Βάσκοι.

H λειτουργία των γκαρντς ως ball stoppers

H Laboral είναι μια ομάδα η οποία (παραδοσιακά μάλιστα) τρέχει εξαιρετικά το γήπεδο και τις αρέσει να τελειώνει φάσεις με εκτέλεση στα πρώτα 7-8” της κατοχής της. Έχει χτίσει τη transition επίθεση της πάνω στη δύναμη της στο αμυντικό ριμπάουντ (1η στο TOP-16 με 27.6 μ.ο.), στο καλό αθλητικό πακέτο των παιχτών της και στην ικανότητα τους στη προσωπική φάση. Ο κόουτς Περάσοβιτς έχει δώσει το πράσινο στους παίχτες του να επιτίθενται στο ρήγμα και να πάρουν το καλό περιφερειακό σουτ ακόμα και αν αυτό προκύπτει νωρίς στην επίθεση με την προϋπόθεση ότι μπορούν πραγματικά να το διαβάσουν. Εδώ έπαιξε μεγάλο ρόλο η παρουσία του Μπουρούση ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις και όσο η ομάδα έχτιζε τις επιλογές στη transition επίθεση λειτουργούσε ως “φρένο” μιλώντας συνεχώς στους συμπαίχτες του για το κομμάτι της απόφασης. Ο Παναθηναϊκός απλά πρέπει να σταματήσει τη μπάλα στο ανοιχτό γήπεδο. Απαγορεύεται η παρατεταμένη ντρίμπλα στον άξονα και ο ντριμπλέρ που θα πάρει τον κεντρικό διάδρομο ορμώντας προς το πράσινο καλάθι θα πρέπει να αποτελέσει εικόνα σπάνια στη σειρά. Ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς έχει γκαρντς που μπορούν να τρέξουν μαζί με τους Βάσκους και να λειτουργήσουν ως ball stoppers. Η τριάδα των Καλάθη-Ουίλιαμς-Φελντέιν έχει το πακέτο για να το κάνει. Σκεφτείτε ότι σταματώντας αυτόν τον τρόπο ανάπτυξης, ο Παναθηναϊκός αναγκάζει ουσιαστικά τη Λαμποράλ να σκοράρει απέναντι στην άμυνα του στο μισό γήπεδο, κατάσταση στην οποία η επίθεση της είναι λιγότερη αποτελεσματική.

Τα βαρόμετρα: Καλάθης-Ουίλιαμς και αμυντικό ριμπάουντ

Τα δύο πιο καλοπροπονημένα γκαρντς των πρασίνων θα έχουν αυξημένες αρμοδιότητες σε μια σειρά που απαιτείται πολύ τρέξιμο για ..κατεβάσεις τον ρυθμό και να φέρεις τη κατάσταση στα μέτρα σου. Τόσο όμως ο Καλάθης όσο και ο Ουίλιαμς αποτελούν πυλώνες στην επίθεση του Τζόρτζεβιτς. Ο Αμερικανός wing θα πρέπει να παρουσιάσει το γνωστό του κάθετο μπάσκετ δημιουργώντας ρήγματα απέναντι σε έναν πολύ ικανό αμυντικό όπως ο Χάνγκα και ο Καλάθης, επιτέλους, να σουτάρει τη μπάλα καλύτερα. Καταλαβαίνετε πόσο κομβικό θα είναι αυτό όταν μιλάμε για έναν από τους παίχτες που θα κληθεί να πάρει αποφάσεις στο τέλος του ματς.

Το αμυντικό ριμπάουντ από την άλλη, είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο σε αυτή τη σειρά για τον Παναθηναϊκό. Η ελληνική ομάδα πρέπει να βελτιώσει την απόδοση της σε αυτό το κομμάτι όπου συχνά μέσα στη σεζόν προβλημάτισε. Είναι συλλογική ευθύνη και νομίζω ότι τα πολύ καλά rebounding guards του Τζόρτζεβιτς μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Το αμυντικό ριμπάουντ αποτελεί τη βάση στο πλάνο των πρασίνων έτσι ώστε η ελληνική ομάδα να παγιώσει τον ρυθμό της και να μην επιτρέψει έξτρα ευκαιρίες στο μισό γήπεδο στους Βάσκους.

Μπουρούσης..

Σεληνιασμένος εδώ και πολύ καιρό, με δυναμικό παρών στα μεγάλα ματς σε επίπεδο που ακουμπάει το MVP της φετινής διοργάνωσης. Ο διεθνής σέντερ έχει βρει την ομάδα που ταιριάζει στα χνώτα του και πάει για τη μεγάλη ζαριά απέναντι στον Παναθηναϊκό σε μια σειρά που μυρίζει ..πεπρωμένο. Η εκτίμηση μου είναι ότι ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς θα πρέπει να επιλέξει με την αμυντική του τακτική το προφίλ που θα εμφανίσει ο Μπουρούσης στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό. Δημιουργός ή σκόρερ; Θεωρώ ότι η βασική προτεραιότητα του Παναθηναϊκού θα πρέπει να είναι να τον κρατήσει μακριά από το καλάθι, στη πλάτη των ψηλών του ώστε να μη του δώσει επιθετικό ριμπάουντ και καλές θέσεις όταν η μπάλα ταξιδεύει και φυσικά παιχνίδι μακριά από αυτήν καθώς ο 33χρονος σέντερ ξέρει να βρίσκεται εκεί που πρέπει στον σωστό χρόνο. Παράλληλα, ο Σέρβος κόουτς θα πρέπει να επιλέξει τον τρόπο που θα τον ντουμπλάρει και τον παίχτη με τον οποίο αν χρειαστεί θα τζογάρει το σουτ από πλευράς Λαμποράλ. Η μάχη του Έλληνα σέντερ των Βάσκων με τον Ραντούλιτσα θα είναι ίσως το κλου της σειράς. Νομίζω ότι και στις δύο περιπτώσεις πρέπει να εγκαταλειφθεί η ιδέα της “μονής” άμυνας.

Εν κατακλείδι.. Μπήκαμε στο πιο καυτό σημείο της σεζόν. Τα πάντα μετρούν πλέον. Πάνω από όλα το περιβόητο mental toughness που χτίζει οχυρά και γκρεμίζει παλάτια εν μια νυκτί. Ο Παναθηναϊκός μπορεί και πρέπει να σταθεί όρθιος στη Βιτόρια. Ακόμα και αν κάποια στιγμή όλα τριγύρω καταρρέουν και το παιχνίδι θυμίζει για αυτόν πλημμύρα, πρέπει να συνεχίσει να παίζει με ατσάλινη προσήλωση στο πλάνο του, προσεγγίζοντας το παιχνίδι κατοχή με κατοχή. Αυτά είναι τα playoffs κύριοι.. Εδώ γεννήθηκαν οι μεγαλύτεροι θρύλοι και οι πιο ωραίες ιστορίες του αθλήματος. Απολαύστε το..

Φενερ-Ρεάλ
Χωρίς τον Βέσελι ο οποίος θα έγερνε κατά την άποψη μου τη πλάστιγγα υπέρ των Τούρκων, η σειρά παίρνει μια άγρια ομορφιά. Επιλέξτε τον ρυθμό που θα επικρατήσει και αναλόγως τον νικητή. Μπορούν οι “προσαρμογές” του Ομπράντοβιτς να πάνε το παιχνίδι στην επαφή και το μισό γήπεδο ή μήπως οι gunners της Ρεάλ ανοίξουν τον ρυθμό, κατάσταση η οποία σαφώς και ευνοεί τους πρωταθλητές σε βάθος χρόνου;

Λοκομοτίβ-Μπαρτσελόνα

Η Λοκομοτίβ βρίσκεται μπροστά σε έναν τοίχο (πριν το.. Βερολίνο) ο οποίος αντιπροσωπεύει όλα τα συμπλέγματα που πρέπει να ξεπεράσει μια καλή αλλά άπειρη σε αυτό το επίπεδο ομάδα απέναντι σε ένα “γέρικο σκυλί” που ..ξέρει τα κόλπα όπως ο Πασκουάλ και η Μπαρτσελόνα. Οι Ρώσοι έχουν τη ποιότητα.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Ερυθρός Αστέρας

Θα έλεγα ότι ο Ερυθρός Αστέρας κάλλιστα μπορούσε να είναι πολύ ανταγωνιστικός στη σειρά εάν δεν υπήρχε αυτή η συνεχής κάμψη στην απόδοση του μετά την ημιτελική φάση της Αδριατικής λίγκας. Η φετινή ΤΣΣΚΑ έχει αρκετά τρωτά σημεία. Παρ’όλα αυτά το ποιοτικό βάθος και η υπεροχή της σε αυτό το κομμάτι είναι αδιαμφισβήτητη. Η πραγματικότητα λέει ότι δύσκολα οι Σέρβοι θα την ακολουθήσουν σε παιχνίδι υψηλού ρυθμού και μεγάλης παραγωγής πόντων.