Στην πρωτεύουσα του κρασιού, το ποδόσφαιρο κινδυνεύει

Οι παροιμίες του σοφού λαού περιγράφουν με επιτυχία πολλές καταστάσεις σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής. Το “όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι” για παράδειγμα, φαίνεται να περιγράφει πολύ καλά την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ιστορική Μπορντώ στη Γαλλία. Οι Γιρονδίνοι είναι μια ομάδα με ιστορία από το 1881 και αυτή φαίνεται ότι μπορεί να γκρεμιστεί μέσα σε μια χρονιά. To 2018, o Αμερικανός επενδυτής Τζόζεφ ΝταΓκρόσα αγοράζει τη γαλλική ομάδα που για πολλά χρόνια ήταν υπό την ιδιοκτησία του γαλλικού τηλεοπτικού ομίλου Μ6. Ο ΝταΓκρόσα δεν φαίνεται να ταιριάζει πολύ με το κλίμα της γαλλικής πρωτεύουσας του κρασιού. Γεννημένος στο Γιόνκερς της Νέας Υόρκης, έχει κάνει όνομα στον κόσμο των επιχειρήσεων, όταν ηγήθηκε της εξαγοράς του franchise των χρεοκοπημένων Burger Kings.

Όπως καταλαβαίνει κανείς, ένας εντρεπρενέρ με μπέργκερς που η σχέση του με τον αθλητισμό είναι ότι υποστηρίζει τους Νιου Γιορκ Μετς δεν ταιριάζει αισθητικά με τους αμπελώνες, το γαλλικό κρασί και το ποδόσφαιρο. Αλλά σίγουρα 114 εκατομμύρια δολάρια μπορούν να κάμψουν πολλές αντιρρήσεις. Ας είμαστε ανοιχτόμυαλοι άλλωστε. Στις συνεντεύξεις του, ο νέος ιδιοκτήτης της Μπορντώ αναλύει το όραμά του, λέει ότι συζήτησε με πολλά μέλη του δημοτικού συμβουλίου της πόλης που ήταν επιφυλακτικά για να τους κάμψει τις αντιρρήσεις και δείχνει ότι ήρθε για να μείνει. Η νέα ιδιοκτησία θα κάνει την Μπορντώ ξανά πρωταθλήτρια και θα βάλει πολλά χρήματα στην ομάδα. Τα πράγματα μοιάζουν ιδανικά, αλλά γρήγορα θα φανεί το πρόβλημα με τα λόγια του Αμερικάνου.

Τι γυρεύει ένας Νεοϋορκέζος στο Μπορντώ;
Η ιστορία δεν είχε happy ending.

Ο ΝταΓκρόσα παρότι έχει το μάνατζμεντ του συλλόγου, δεν έχει και το μεγαλύτερο μερίδιο, μια που για να αγοράσει την Μπορντώ το κάνει με τη βοήθεια μιας άλλης επενδυτικής εταιρείας, της King Street. Αν η ιστορία σάς θυμίζει κάτι, τότε πιθανότατα είχατε διαβάσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Λιλ και είναι παρόμοια. Σε μια χώρα που οι οικονομικές αρχές είναι πολύ αυστηρές με τους συλλόγους, η Μπορντώ παρουσίαζε ήδη ένα έλλειμμα και το μισθολόγιό της έφτανε περίπου στα 100 εκατομμύρια Ευρώ. Ο ΝταΓκρόσα και η διοίκησή του, όχι μόνο δεν φρόντισαν να το περιορίσουν, αλλά αύξησαν τα λειτουργικά έξοδα του συλλόγου κατά 76%. Η King Street που δεν μπήκε στην ομάδα επειδή θαύμαζε τον Σιλβέν Βιλτόρ και τον Λιλιάν Λασλάν πριν 20 χρόνια, ήθελε να αρχίσει να έχει έσοδα. Αντίθετα, έβλεπε ότι η επένδυση αποτελούσε μια οικονομική μαύρη τρύπα. Κάπως έτσι, το fund αποφασίζει να πετάξει έξω τον ΝταΓκρόσα (που κατά καιρούς έχει ακουστεί ότι ενδιαφέρεται να αγοράσει πολλούς συλλόγους), αποφασίζοντας να καλύψει και το έλλειμμα που είχε φτάσει στα 35 εκατομμύρια πλέον.

Η King Street φυσικά δεν ήταν κάποιος Μεσσίας και ο κόσμος στην πόλη του Μπορντώ ήταν υποψιασμένος. Η γκρίνια ξεκίνησε ήδη από την απόφαση να αλλάξει το σήμα της ομάδας για να βοηθήσει στην… εξάπλωση του brand. Ο COVID όμως είχε φτάσει, τα έσοδα περιορίστηκαν και οι τύποι που έδωσαν τα δάνεια περίπου 40 εκατομμυρίων € στην King Street για να πάρει την Μπορντώ ήθελαν πίσω τα χρήματά τους. Την ίδια στιγμή, η σκληρή DNCG, η επιτροπή που ελέγχει τα οικονομικά των γαλλικών συλλόγων απειλούσε την Μπορντώ. Παρά τις συνεχείς πωλήσεις παικτών (Κουντέ και Τσουαμενί έφεραν αρκετά χρήματα), τα πράγματα δεν άλλαζαν, καθώς η κακοδιαχείριση ήταν εντυπωσιακή. Η Μπορντώ είχε συνολικά 300 εργαζομένους, λες και ήταν η Τζάιαντ του Γιάγκου Δράκου, αριθμό που συναντά κανείς σε ομάδες Τσάμπιονς Λιγκ και όχι συλλόγους που τερματίζουν στη μέση της Λιγκ 1. Ο ΝταΓκρόσα αύξησε κατά τα 10 εκατομμύρια το μισθολόγιο, με πολλές προσλήψεις υψηλόμισθων. Μια ομάδα που δεν έδωσε φράγκο (εδώ ταιριάζει καλά η φράση) για μεταγραφές το περασμένο καλοκαίρι, έδωσε, σύμφωνα με τα όσα λέγονται, περίπου 2-3 εκατομμύρια για την αλλαγή του logo και όλα όσα συνοδεύουν αυτές τις “στρατηγικές branding”. Αλλά αυτά δεν παίζουν μπάλα και η ομάδα χωρίς μεταγραφές και συνεχείς απώλειες παικτών δεν έχει καλά αποτελέσματα και συνεπώς δεν έχει και αρκετά έσοδα. Ακόμα πιο εντυπωσιακά τα… Bordeaux Leaks που έβγαλαν οι οργανωμένοι οπαδοί του συλλόγου. Ηχογραφημένες συνομιλίες που αποδεικνύουν τα όσα γίνονταν στο εσωτερικό της ομάδας και τον κακό τρόπο διοίκησης του συλλόγου από ανθρώπους χωρίς όραμα που έφταναν στο σημείο να εξαφανίζουν τα “φτηνά” εισιτήρια και ο κόσμος να μη βρίσκει (παρά το γεγονός ότι το γήπεδο δε γέμιζε).

Όλοι ξέρουμε ότι το παλιό σήμα στα αριστερά δεν φέρνει χρήματα, ενώ το δεξιά θα σε κάνει πλούσιο
(Πηγή: Footyheadlines)

Κάπως έτσι, το περασμένο καλοκαίρι, η Μπορντώ βρέθηκε στο μεταίχμιο της σωτηρίας ή της καταστροφής, πριν την απόφαση της DNCG για αδειοδότηση. Η Μπορντώ ζήτησε παράταση και τελικά, μετά από τις εγγυήσεις της King Street ότι θα συνεχίσει τη χρηματοδότηση, οι Γιρονδίνοι πήραν το ΟΚ και σώθηκαν. Δυστυχώς όμως για τον σύλλογο, τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν από τότε. Η αποχώρηση της ισπανικής εταιρείας που είχε πάρει τα τηλεοπτικά δικαιώματα της Ligue 1, μοιράζοντας στα λόγια τρελά ποσά, έκανε ακόμα χειρότερη την κατάσταση, καθώς οι περισσότερες ομάδες βασίζονταν στα τηλεοπτικά. Η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, αποδυναμωμένη, βρίσκεται στο κάτω μισό του πίνακα και φλερτάρει με τον υποβιβασμό, λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος. Αλλά ακόμα και να τα καταφέρει, κανείς δεν είναι σίγουρος ότι δεν θα κινδυνεύσει εξωαγωνιστικά. Η King Street έψαχνε εδώ και καιρό για αγοραστή, χωρίς αποτέλεσμα. Και έτσι, πριν λίγες ημέρες, ανακοίνωσε ότι σταματά τη χρηματοδότηση του συλλόγου από δω και πέρα. Μια απόφαση που έφερε οργή και απογοήτευση στον κόσμο της ομάδας. Η Μπορντώ βρίσκεται πλέον σε μια κατάσταση αντίστοιχη με αυτή που λέμε εδώ “διοίκηση πρωτοδικείου” και το ποσό που ακούγεται ότι μπορεί να φτάσει το χρέος της στο τέλος της σεζόν αγγίζει τα 80 εκατομμύρια σύμφωνα με τη L’ Equipe. H επενδυτική εταιρεία είχε υποσχεθεί το καλοκαίρι ότι θα στηρίξει την ομάδα και μόλις πριν λίγο καιρό ζήτησε από παίκτες, διοίκηση και κόσμο να ενωθούν για να σωθεί η ομάδα. Για να είμαστε δίκαιοι, η εταιρεία έβαλε αρκετά εκατομμύρια € φέτος (αναφέρεται ένα ποσό 60 εκατομμυρίων), ενώ προσπάθησε να κατεβάσει και το μπάτζετ με ένα πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου για τους εργαζόμενους, με το οποίο περίπου 30 άτομα έφυγαν. Αλλά αυτά φαίνονται ως σταγόνα στον ωκεανό.

Η νίκη επί της Ρεν πριν λίγες μέρες έφερε μια ανάσα στην Μπορντώ που παραπαίει

Αν τα καταφέρει να σωθεί η Μπορντώ, το καλοκαίρι θα πρέπει να περάσει ξανά από αξιολόγηση και με τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν έχει ελπίδα. Ο δήμαρχος του Μπορντώ δήλωσε ότι περίμενε την εξέλιξη, καθώς είχε ψηφίσει αρνητικά το 2018 για τη μεταβίβαση των μετοχών. Ο ίδιος λέει ότι έχει μιλήσει ήδη με δύο ενδιαφερόμενους για την αγορά του συλλόγου. Την ίδια στιγμή θρύλοι της Μπορντώ παίρνουν θέση. Ο Αλέν Ζιρές αποκάλεσε σκάνδαλο και προδοσία την όλη ιστορία, λέγοντας ότι αυτά συμβαίνουν όταν άνθρωποι άσχετοι με το ποδόσφαιρο αναλαμβάνουν τις τύχες ομάδων. Ο Κριστόφ Ντουγκαρί είπε ότι νιώθει αηδιασμένος, αλλά και ανακουφισμένος που οι απατεώνες έφυγαν. Στο ίδιο μήκος κύματος κι ο Λιζαραζού, που αποκάλεσε ανίκανους τους ανθρώπους που είχαν την Μπορντώ. Αλλά και από την Ισπανία, o Ζινεντίν Ζιντάν ξανατόνισε πόσα όμορφα πράγματα έζησε στον σύλλογο αυτό και την αγάπη για τους οπαδούς του και ευχήθηκε όλα να πάνε καλά.

Η πορεία της Μπορντώ έχει λίγο πολύ όλες τις παθογένειες του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Ένας σύλλογος που ήταν σταθερά στα κόκκινα οικονομικά και είχε μια γαλλική εταιρεία να ενισχύει. Κάποια στιγμή, η Μ6 το παίρνει απόφαση ότι δεν μπορεί να συνεχίζει έτσι και αποφασίζει να πουλήσει. Έρχεται ένας επενδυτής παντελώς άσχετος με το άθλημα και ένα fund εξίσου άσχετο που ανέλαβαν μια ποδοσφαιρική ομάδα υπερεκτιμώντας τις δυνατότητες του συλλόγου. Μπορεί να είχαν όλη την καλή προαίρεση στον κόσμο και να βάλουν χρήματα (γιατί όντως έχουν βάλει), αλλά η κακοδιαχείριση και η αλυσιδωτή αντίδραση της πανδημίας και της ακύρωσης του τηλεοπτικού συμβολαίου στη Γαλλία, έριξαν το τελευταίο χτύπημα. Και τώρα τι;

Ζιντάν, Λιζαραζού και Ντουγκαρί, από τα χρυσά χρόνια της Μπορντώ

Ο πατέρας του ιδιοκτήτη της Ρεν, βαθύπλουτος επιχειρηματίας Φρανσουά Πινώ (και πεθερός της Σάλμα Χάγιεκ) σε μια ανοιχτή επιστολή του δηλώνει τη μεγάλη του στενοχώρια (Γάλλοι παιδί μου, άλλη κουλτούρα) ως ποδοσφαιρόφιλος για τον κίνδυνο της καταστροφής του ιστορικού συλλόγου (που κλείνει 140 χρόνια φέτος) και κάνει έκκληση στους οινοπαραγωγούς της περιοχής να σώσουν το δεύτερο καμάρι της, μετά το κρασί. Η ύπαρξη της ομάδας είναι σημαντική για την ίδια την πόλη, λέει ο Πινώ, λέγοντας ότι οι οινοπαραγωγοί έχουν τα χρήματα για να σώσουν την ομάδα. Ο 85χρονος εκατομμυριούχος Μπερνάρ Μαγκρέ και διάσημος οινοπαραγωγός συντάχθηκε αμέσως υπέρ μιας τέτοιας ιδέας, καλώντας και άλλους συναδέλφους του να επενδύσουν στον σύλλογο. Προς το παρόν όμως, η μόνη προχωρημένη προσπάθεια είναι από ένα γκρουπ ντόπιων επιχειρηματιών στον τομέα της οικονομίας και της τεχνολογίας. Οι περίπου 10 άνθρωποι που το αποτελούν, θέλουν να προχωρήσουν σε ένα μοντέλο με μέλη, παρόμοιο με αυτό στην Ισπανία και σε άλλες χώρες. Αν θα προχωρήσει αυτό, θα φανεί πολύ σύντομα. Έτσι κι αλλιώς, ο Χατέμ Μπεν Αρφά και οι φίλοι του θα πρέπει αρχικά να σώσουν την ομάδα μέσα στο γήπεδο. Ο κόσμος κάνει ό,τι μπορεί, συνοδεύει την ομάδα από το ξενοδοχείο στο γήπεδο και ελπίζει σε κάποιον σωτήρα. Αρκεί να μην υποσχεθεί πάλι τον ουρανό με τ’ άστρα.