Ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στο Μόναχο για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις της σεζόν. Διαχρονικά οι μάχες μεταξύ του Γιώργου Μπαρτζώκα και του Αντρέα Τρινκιέρι έχουν τη δική τους, ξεχωριστή γοητεία…
Μια παρτίδα σκάκι. Αυτή είναι η εικόνα που βγάζουν παραδοσιακά τα «προπονητικά μπρα ντε φερ» μεταξύ των δύο ικανότατων κόουτς. Τόσο ο Έλληνας όσο και ο Ιταλός τεχνικός παίζουν τα ματς κατοχή με κατοχή και αρέσκονται στο να παρουσιάζουν σύνολα των οποίων το παιχνίδι βασίζεται στο λεγόμενο physicality (δυναμικό φυσικό προφίλ). Οι μονομαχίες τους έχουν πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αυτός που επικρατεί συνήθως έχει χρειαστεί να πάει αρκετά βαθιά πνευματικά στη διάρκεια του αγώνα για να το καταφέρει.
Ερωτηματικό η επίδραση των «παραθύρων»
Οι ερυθρόλευκοι πηγαίνουν στο Μόναχο για να συναντήσουν μια ανεβασμένη Μπάγερν. Οι Βαυαροί ξεκίνησαν τη σεζόν με 0-5 όμως αντέδρασαν τις τελευταίες δύο εβδομάδες, κερδίζοντας την πρωταθλήτρια Αναντολού στη Γερμανία και το rivalry με την Άλμπα στο Βερολίνο. Ήταν δύο κλειστά παιχνίδια, τα οποία πήγαν ακριβώς όπως είχε σχεδιάσει ο κόουτς Τρινκιέρι. Οι νίκες δε σε ματς τέτοιου χαρακτήρα (ειδικά όταν μιλάμε για επιτυχίες απέναντι στην πρωταθλήτρια της διοργάνωσης αλλά και σε ένα εθνικό rivalry) είναι ικανές να δώσουν αρκετούς πόντους στο ψυχολογικό κομμάτι.
Είναι σημαντικό να σταθούμε στη συνοχή και στην κουλτούρα υποστήριξης που παρουσίασε ο οργανισμός της Μπάγερν στο διάστημα των συνεχόμενων αποτυχιών. Υπήρχε μια σιγουριά για τις δυνατότητες του ανθρώπινου δυναμικού και κατ’επέκταση του συνόλου. Σχεδόν όλοι ήταν πεπεισμένοι ότι η ομάδα θα σταθεί στα πόδια της γρήγορα και θα επιστρέψει στο επιθυμητό επίπεδο ώστε να μπορεί να καλύψει το χαμένο έδαφος. Και φυσικά δείχνει (για άλλη μια φορά) να το καταφέρνει.
Στο Βερολίνο, οι Βαυαροί στάθηκαν όρθιοι σε μια αναμέτρηση όπου σούταραν με 37% στα δίποντα γιατί είχαν υπομονή, στόχευση όταν χρειάστηκε, έπαιξαν σε χαμηλό αριθμό λαθών και ήταν αποτελεσματικοί πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Η Μπάγερν πήρε μεγάλοι βοήθεια από τους βετεράνους της frontcourt και έκανε καταπληκτική δουλειά στην άμυνα επάνω στον Μπλατ.
Ένας σημαντικός παράγοντας για την εξέλιξη της αναμέτρησης εντοπίζεται στο γεγονός ότι και οι δύο ομάδες είδαν σημαντικούς για τη λειτουργία τους παίχτες να παίζουν «χοντρά» λεπτά στα παράθυρα της FIBA. Η τριάδα των Παπανικολάου-Λαρεντζάκη-Λούντζη έδωσε ένα πολύ απαιτητικό –ειδικά σε όρους ενέργειας- ματς στο Βέλγιο ενώ παρόμοια είναι η κατάσταση με τους Σέρβους της Μπάγερν, μιας και οι Λούτσιτς-Γιάραμαζ έδωσαν αντίστοιχης έντασης ματς με τους Τούρκους στο Βελιγράδι τη Δευτέρα. Μένει να δούμε πως θα γράψει όλο αυτό στο παιχνίδι των δύο αντιπάλων. Πρόκειται για αθλητές αρκετά σημαντικούς στο ενεργειακό κομμάτι εκατέρωθεν, σε μια αναμέτρηση που θα κριθεί εν πολλοίς στην απόδοση των ομάδων σε αυτό.
Δουλεύοντας στο γνώριμο μοντέλο
Η Μπάγερν δουλεύει και φέτος στο ίδιο αγωνιστικό μοντέλο που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια υπό τον Τρινκιέρι. Πρόκειται για μια δοκιμασμένη συνταγή, η οποία έφερε σε συνέχεια την ομάδα στα playoffs χωρίς να χρειαστεί αυτή να ανεβάσει σημαντικά τον προϋπολογισμό της.
Οι Βαυαροί βελτιώνονται σταδιακά μέσα στη σεζόν, φουλάροντας τις μηχανές στο δεύτερο μισό όπου όλοι οι δείκτες αξιολόγησης τους (και στις δύο πλευρές του παρκέ) πιάνουν τα επιθυμητά νούμερα. Physicality, παιχνίδι υψηλής ενέργειας με έμφαση στο μισό γήπεδο και στην προσωπική φάση, καλές συνεργασίες σε 2 εναντίον 2 καταστάσεις, ελεγχόμενος ρυθμός.
Η Μπάγερν του Τρινκιέρι είναι μια από τις πιο low pace ομάδες της Ευρωλίγκας. Είναι δεδομένο ότι θα προσπαθήσει να πιέσει τον Ολυμπιακό στο μισό γήπεδο, προσπαθώντας να κερδίσει πάση θυσία τη μάχη των θέσεων μακριά από τη μπάλα. Αυτά τα πολύτιμα εκατοστά που μπορούν να καθορίσουν τις πιθανότητες επιτυχίας μιας εκτέλεσης.
Πρόκειται για μια αρκετά αποτελεσματική ομάδα στα Spot Up σουτ (με τον εκτελεστή στημένο) ως απόρροια της ικανότητας να απειλεί με τον χειριστή στις Pick & Roll δράσεις και να μοιράζεται τη μπάλα, δουλεύοντας την έξτρα πάσα. Ο παλιός ηγέτης των Spartans, Κάσιους Ουίνστον, ακόμα μαθαίνει την ευρωπαϊκή πραγματικότητα (είναι ευλογία για αυτόν η σύμπραξη με τον Τρινκιέρι, ελπίζω να κατανοήσει το μέγεθος της ευκαιρίας) ενώ ο Νικ Βάιλερ-Μπαμπ ακόμα προσπαθεί να συνέλθει μετά το σοκ των δύο καθοριστικών, άστοχων βολών στο τέλος της αναμέτρησης με την Αρμάνι τον περασμένο μήνα (ξεκίνησε πολύ καλά τη σεζόν, βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση μετά το ματς αυτό). Αρκετή προσοχή χρειάζονται οι Off screen-δράσεις των γηπεδούχων για τον Andreas Obst και φυσικά η ικανότητα του πρώην ερυθρόλευκου Augustine Rubit στην προσωπική φάση. Ο δυναμικός Αμερικανός έχει παιχνίδι με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι και μπορεί να απειλήσει από την περίμετρο αλλά και από την καρδιά της ρακέτας.
Ο Ολυμπιακός θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια ομάδα η οποία ξέρει να αμύνεται πολύ σωστά στον χειριστή, αναφορικά με τις Pick & Roll δράσεις, αλλά υστερεί όταν πρόκειται να αναχαιτίσει ικανούς Post Up ψηλούς (παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι). Η ελληνική επίθεση οφείλει να είναι υπομονετική λοιπόν ψάχνοντας τον Φαλ (o Τρινκιέρι θα ρίξει τον Gillespie επάνω του) και συνολικά την καλύτερη δυνατή κατάσταση για εκτέλεση. Ο Κώστας Σλούκας (είχε 10 τελικές πάσες στο αντίστοιχο περυσινό ματς) πιθανόν μπορεί να πληγώσει τον αντίπαλο περισσότερο ως δημιουργός, παρά ως εκτελεστής.
Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός περιμένει μια δύσκολη, κλειστή αναμέτρηση στο Μόναχο απέναντι στη Μπάγερν. Ο ίδιος θα προσπαθήσει να ανοίξει τον ρυθμό, βρίσκοντας πόντους στο επιθετικό transition (είναι αδύναμοι οι Βαυαροί σε αυτό το κομμάτι) κυρίως με τον Βεζένκοφ ενώ στα μετόπισθεν οφείλει να παίξει πολύ καλή προσωπική άμυνα, τόσο στην περίμετρο όσο και στο low post. Το ματς έχει τεράστιο τακτικό ενδιαφέρον και είναι από αυτά όπου η νίκη μπορεί να βοηθήσει τον Ολυμπιακό να ματσάρει εν μέρος τις δύο ήττες στο ΣΕΦ.
Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές.
Hoopfellas.gr