«Πρέπει να το αγαπήσεις και να το πονέσεις. Να το σεβαστείς για να φτάσεις ψηλά». Η αφοσίωση του Φραγκίσκου Αλβέρτη στο άθλημα ήταν το μεγαλύτερο του όπλο και το όχημα για να φτάσει σε μερικές από τις μεγαλύτερες του στιγμές.
Είναι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να βάλει το πρόσωπο του δίπλα στο σήμα του μπασκετικού τμήματος με το «τριφύλλι». Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δεν ήταν ο καλύτερος παίχτης ποτέ με τα πράσινα του Παναθηναϊκού. Σίγουρα όχι. Ήταν όμως ένας από τους μεγαλύτερους ηγέτες και αρχηγούς που είδε το σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ στο κορυφαίο του επίπεδο.
Ένας σπουδαίος σουτέρ με ιδιαίτερα, ασυνήθιστα ψυχικά χαρίσματα και δυνάμεις. Ένας τύπος που χωρίς να είναι καν skilled αθλητής ή χαρισματικός σε όρους ταλέντου, μπορούσε να εμπνεύσει και να ξεσηκώσει τους συμπαίχτες του όσο λίγοι. Ένας αθλητής-νικητής που κεφαλαιοποίησε την αφοσίωση του στο άθλημα και την εργατικότητα του με ένα σπουδαίο νούμερο τίτλων και επιτυχιών.
11 Πρωταθλήματα Ελλάδας
8 Κύπελλα Ελλάδας
5 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (σε 9 F4)
1 Διηπειρωτικό Κύπελλο
Απλά «Φράγκι»…
Πάμε μαζί να θυμηθούμε μερικές από τις μεγάλες βραδιές ή προσωπικές στιγμές της καριέρας του, με τα χρώματα της Εθνικής ομάδας και του Παναθηναϊκού.
Νο5: 1997-Τζιρόνα, Ελλάδα-Βοσνία
Ευρωμπάσκετ 1997, Τζιρόνα. Στα πρώτα βήματα του Παναγιώτη Γαννάκη στον πάγκο της ομάδας, το εθνικό μας συγκρότημα μετά από δύο νίκες βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο απέναντι στους Βόσνιους οι οποίοι προηγούνται με 75-76 και έχουν και τη μπάλα, 33 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του ματς. Ο Κορωνιός μαζεύει το ριμπάουντ 13 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη όμως η επίθεση μας μοιάζει στατική. Ο Αλβέρτης αφήνει το σκριν που είχε στήσει ο Άγγελος (πριν ο πόιντ γκαρντ της Εθνικής μας ξεκινήσει την ντρίμπλα) και βγαίνει στην κορυφή. Ο χρόνος κυλάει, μένουν μόλις δύο δευτερόλεπτα. Όμως ο Φράγκι έχει σηκώσει το κεφάλι και ξέρει ότι ήρθε η ώρα να ανοίξει το αλεξίπτωτο. Βήμα πίσω και σουτ τριών πόντων εύστοχο. Οι Βόσνιοι στο καναβάτσο…
Νο4: 2003-Λάρισα (Τελικός Κυπέλλου Ελλάδας), ΠΑΟ-ΑΡΗΣ
Σε ένα από τους καλύτερους τελικούς Κυπέλλου των τελευταίων χρόνων, ο αποφασισμένος Άρης των Ουίλι Σόλομον και Ράιαν Στακ πηγαίνει στη Λάρισα για να σηκώσει την κούπα όμως απέναντι του θα βρει τον Παναθηναϊκό. Είναι μια μάχη θέλησης ανάμεσα σε δύο ομάδες που δείχνουν με κάθε τρόπο πόσο πολύ θέλουν εκείνο τον τίτλο. Όταν ο Άρης κάνει τη μεγάλη του αντεπίθεση και παίρνει κεφάλι, ο Αλβέρτης και ο Μίντλεντον κρατούν το «τριφύλλι» ζωντανό. Ο αρχηγός των πρασίνων πυροβολεί κατά ριπάς (τρίποντα στο transition, κυνικές catch & shoot εκτελέσεις χωρίς σκέψη στο μισό γήπεδο) τελειώνοντας το ματς με 22 πόντους και 4 ριμπάουντ στη νίκη της ομάδας του. Μετά το τέλος του τελικού δηλώνει: «Οι αποτυχίες κουράζουν. Οι αποτυχίες δεν φέρνουν ποτέ κορεσμό».
Νο3: 2001 (Ευρωμπάσκετ) -Aττάλεια, Ελλάδα-Ιταλία
Ευρωμπάσκετ 2001, ψυχοβγαλτικό ματς με τους Ιταλούς οι οποίοι έχουν το επάνω χέρι στη τελική ευθεία. Ο Φούτσκα ευστοχεί στην ελεύθερη βολή κάνοντας το 82-80 υπέρ των «ατζούρι» και στο χρονόμετρο μένουν 5 δευτερόλεπτα. Ο Παπαλουκάς ντριμπλάρει γρήγορα στην πλευρά, οι Ιταλοί τον παγιδεύουν ψηλά ελπίζοντας σε λάθος. Η πάσα βρίσκει τον Αλβέρτη στη γωνία με πλάτη στο καλάθι. Ο Φράγκι γυρνάει και πηγαίνει στο τρίποντο εκτελώντας χωρίς σκέψη στην εκπνοή στέλνοντας μια χώρα στον έβδομο ουρανό (τελικό σκορ 83-82). Ήταν ένα «αριστούργημα», δηλώνει μετά το ματς ο μεγάλος Τάνιεβιτς (κόουτς των Ιταλών).
Νο2: 1996, Παρίσι (Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών)-Παναθηναϊκός Μπαρτσελόνα
Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης στο Παρίσι και ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τη Μπαρτσελόνα. Ο 22χρονος φόργουορντ παίζει δίπλα στους Ντομινίκ Ουίλκινς και Νίκου Οικονόμου, καλύπτοντας μαζί τους τις τρεις ενδιάμεσες θέσεις της πεντάδας (το ανέβασμα του Φράγκι στο «2» για να χωρέσει μαζί με τον Ουίλκινς ήταν μια από τις «προσαρμογές» του Μάλκοβιτς). Σε ένα πολύ κλειστό ματς όπου τα καλάθια έμπαιναν με το σταγονόμετρο, ο Αλβέρτης διατηρεί την επαφή του με το καλάθι, παίζοντας καταλυτικό ρόλο στη τελική επικράτηση των πρασίνων με 67-66. Είχε συνολικά 17 πόντους με 7/10 σουτ και 2/2 βολές εκείνη τη βραδιά.
Νο1: 2001, ΟΑΚΑ (5οςτελικός Ελληνικού πρωταθλήματος), ΠΑΟ-ΟΣΦΠ
Πέμπτος τελικός του 2001. Στο ΟΑΚΑ κρινόταν ο τίτλος του πρωταθλητή Ελλάδας και ο Ολυμπιακός του Ηλία Ζούρου είχε έρθει αποφασισμένος να ανατρέψει τα προγνωστικά και να κατακτήσει τον τίτλο απέναντι στον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς και των Μποντίρογκα-Ρέμπρατσα. Οι ερυθρόλευκοι απέδειξαν ότι μπορούσαν, φτάνοντας πολύ κοντά στη νίκη εκείνη τη βραδιά. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης όμως είναι απλά συγκλονιστικός. Από την αρχή δίνει τον τόνο και μαζί το προβάδισμα στην ομάδα του, με εκτελέσεις ακριβείας ενάντια στη ζώνη του Ολυμπιακού. Όταν δε, οι φιλοξενούμενοι με τρομερή προσπάθεια γύρισαν το ματς και πήραν το προβάδισμα, πέντε λεπτά πριν τη λήξη, ο «Φράγκι» επέστρεψε στο παρκέ για το μεγαλύτερο ίσως προσωπικό ρεσιτάλ της καριέρας του. Με τον Μίλαν Τόμιτς να τον κυνηγάει γύρω από τα σκριν μετέτρεψε με 7 προσωπικούς πόντους το 59-61 σε 66-61, βάζοντας φωτιά με τις αντιδράσεις και τον ενθουσιασμό του στην κερκίδα. Ουσιαστικά η παράσταση του Αλβέρτη άλλαξε τελείως το μομέντουμ στο πιο κρίσιμο σημείο του τελικού, βοηθώντας τους πράσινους να φτάσουν στη νίκη με 79-63 και φυσικά, στην κατάκτηση του τίτλου. «Έγραψε» 23 πόντους και 3 ριμπάουντ σε 26 λεπτά συμμετοχής…