Αρκετά συχνά βλέπουμε ανθρώπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε δύσκολες συνθήκες να αρπάζουν την ευκαιρία μέσω του ποδοσφαίρου. Η παρηκμασμένη Μίλαν βρέθηκε να έχει δυο τέτοιες περιπτώσεις φέτος στο ρόστερ της. Δυο άνθρωποι που ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά και έφτασαν πολύ ψηλά. Μόνο που ένας μόχθησε πολύ για να φτάσει, ενώ ο δεύτερος έμεινε το αιώνιο ταλέντο που έκανε γρήγορα χρήματα και σχεδόν ποτέ δεν τα δικαιολόγησε.
Ο πρώτος είναι ο Κάρλος Μπάκα. Το 2006 ακόμα βρισκόταν στο Πουέρτο Κολόμπια και οδηγούσε λεωφορείο. Θα ήταν ίσως ακόμα πιο ωραίο να ήταν ταξιτζής και να έλεγε “έλα μωρέ τώρα, ποιος Φαλκάο, εγώ είμαι καλύτερος” στους επιβάτες του, αλλά ο Κολομβιανός δεν προτίμησε το ελεύθερο επάγγελμα. Ο Μπάκα πριν γίνει οδηγός πουλούσε ψάρια σε υπαίθρια αγορά για να ζήσει αυτόν και την οικογένειά του σε μια από τις φτωχογειτονιές της πόλης. Το ποδόσφαιρο φυσικά το λάτρευε και ονειρευόταν δόξες, αλλά για καιρό η μόνη του επαφή ήταν η “κυριακάτικη” ομάδα στην οποία έπαιζε με συναδέλφους του.
Κάπου εκεί τον ανακάλυψαν οι άνθρωποι της Μπαρανκίγια, αλλά το άστρο του δεν έλαμψε αμέσως καθώς πήγε δανεικός στη Β’ εθνική της Βενεζουέλας. Με την επιστροφή του άρχισε να σκοράρει, πήρε μεταγραφή και τελικά το 2011 σε ηλικία πλέον 25 ετών έκανε το πέρασμα στην Ευρώπη και στην Μπριζ. Στο Βέλγιο τον είδαν οι άνθρωποι της Σεβίλλης, που μαζί με αυτούς της Πόρτο μπορείς να τους στείλεις σε ένα ξερονήσι και να σου βρουν έναν παιχταρά, και έδωσαν 7 εκατομμύρια Ευρώ. Σε λιγότερο από 9 χρόνια ο ψαράς και οδηγός λεωφορείου έφτασε από μια πόλη ούτε τριάντα χιλιάδων κατοίκων στα βόρεια της Κολομβίας να ζει σε μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές πόλεις της Ευρώπης, το Μιλάνο, με την Μίλαν να δίνει τα 30 εκατομμύρια της ρήτρα του. Εκεί βρήκε τον τρελο-Μάριο.
Ο Μάριο Μπαλοτέλι αντίθετα με τον Μπάκα δεν χρειάστηκε να φτάσει 25 ετών για να ταξιδέψει στην Ευρώπη. Παιδί Γκανέζων μεταναστών γεννήθηκε στο Παλέρμο και μεγάλωσε δύσκολα, καθώς οι βιολογικοί γονείς του δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα. Ο Μάριο κατέληξε στην οικογένεια των Μπαλοτέλι που τον υιοθέτησε. Η Ίντερ τον ανακάλυψε και ο Μάριο έδωσε μάχη για να αποδείξει την αξία του. Δυστυχώς όμως η καριέρα του ήταν γεμάτη ψήγματα ποιότητας, αστάθεια και συνεχή εξωαγωνιστικά προβλήματα. Στην Ίντερ δέχτηκε κριτική από τον κόσμο μέχρι τον Μουρίνιο και τον αρχηγό Ζανέτι και όλοι μάλλον ανακουφίστηκαν όταν πωλήθηκε στην Σίτι. Ανέπτυξε μια σχέση αγάπης με τον Μαντσίνι, αλλά η απόδοσή του είχε σκαμπανεβάσματα ξανά και ήταν γεμάτη από ιστορίες καθημερινής τρέλας. Σε τρεις σεζόν στο Μάντσεστερ τιμωρήθηκε γιατί πετούσε βελάκια στα πιτσιρίκια της ακαδημίας, τράκαρε με το πανάκριβο αυτοκίνητό του κοντά στο προπονητικό κέντρο, μάζεψε πολλές κλήσεις, έβαλε φωτιά και κατέστρεψε την τουαλέτα του σπιτιού του όταν άναψε πυροτεχνήματα, ήρθε στα χέρια με τον Μαντσίνι, μάλωσε με τους Κομπανί, Τέβες και Ρίτσαρντς, σταμάτησε σε ένα γυμνάσιο του Μάντσεστερ και χρησιμοποίησε τις τουαλέτες. Συνολικά στην Αγγλία η αστυνομία τού μάζεψε το αυτοκίνητο πάνω από 20 φορές, ο Μάριο πλήρωσε πάνω από 10.000 λίρες σε κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα και τιμωρήθηκε από την ομάδα του με πρόστιμα αξίας 300.000 λιρών.
Μπάκα και Μπαλοτέλι βρέθηκαν φέτος μαζί και είναι οι ζωντανές αποδείξεις ότι μπορείς να ξεφύγεις από τη δύσκολη ζωή μέσω του ποδοσφαίρου. Είναι όμως και οι αποδείξεις ότι από ένα σημείο και μετά το ταλέντο δεν αρκεί και χρειάζεται και λίγο μυαλό στο κεφάλι. Πιθανότατα ο Μπαλοτέλι να έχει περισσότερο ταλέντο από τον Κολομβιανό, αλλά η φετινή του χρονιά να είναι και η τελευταία του ευκαιρία να αναστήσει την καριέρα του. Σε αυτούς τους δύο ανθρώπους με παρόμοιες αφετηρίες αλλά διαφορετικές πορείες θα βασιστεί σε μεγάλο ποσοστό φέτος η Μίλαν.