Η δύναμη της λήθης

Ο Ολυμπιακός επιστρέφει στον τόπο όπου έλαβε τέλος η περυσινή του πορεία στη Euroleague. Είναι η στιγμή για να «παγώσει» τις αναμνήσεις του και να παρουσιάσει τη καλύτερη εκδοχή αυτού για το οποίο δουλεύει  καθημερινά.

Άλλωστε μιλάμε για μια πραγματικά έντονη σειρά η οποία «γράφει» στο μυαλό της κάθε ομάδας. Όμως είναι παρελθόν. Λένε ότι η μνήμη και η λήθη συνεργάζονται. Η μια δίνει στην άλλη ότι της φαίνεται «πολύ». Ο Ολυμπιακός πρέπει, για κάποιες ώρες  τουλάχιστον, να «σπρώξει» τις περυσινές εικόνες και την επίμονη μνήμη (αυτή που γεννά εκδικητικότητα) στη λήθη. Μέχρι να τις ξαναβγάλει από εκεί για να τις χρησιμοποιήσει ως κίνητρο.

Στο μονοπάτι της ανάκαμψης

H Ζάλγκιρις  προσπαθεί να μπει στο μονοπάτι της ανάκαμψης. Είναι προφανές ότι είναι πολύ καλύτερη ομάδα σε σχέση με το μέχρι τώρα ρεκόρ της στη διοργάνωση. Είναι όμως απαραίτητο να μπορέσει να βελτιώσει τον τρόπο που αντιδρά συνολικά και εκτελεί κάποιες λεπτομέρειες και στις δύο πλευρές του παρκέ ώστε να μπορέσει να είναι πιο αποτελεσματική.

Ο προπονητής της, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν κάθετος μετά την τελευταία ήττα από την Κίμκι στο Κάουνας.

«Είμαστε κοντά σε σχέση με τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Έχουμε μια πολύ καλή ομάδα η οποία ακόμα απλά δεν γνωρίζει πως να κερδίσει. Παρ’όλα αυτά είμαστε σε καλό δρόμο και έχω εμπιστοσύνη στους παίχτες μου. Ελπίζω αυτές οι ήττες να μη μας αποσπάσουν τη προσοχή. Μια νίκη μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα καλό σερί. Δεν ανησυχώ για τη βαθμολογία..»

Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Το παιχνίδι της Ζάλγκιρις είναι πλήρως ανταγωνιστικό απέναντι στο αντίστοιχο των καλύτερων ομάδων της διοργάνωσης. Για αυτό και τη βλέπουμε να πατάει γερά στα πόδια της μακριά από τη Λιθουανία. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το συγκεκριμένο σύνολο δεν έχει ακόμα μάθει να κερδίζει κλειστά ματς. Δεν έχει δημιουργήσει τους κώδικες επικοινωνίας ώστε να μπει σε ρομποτικό mode στα τελευταία τρία λεπτά ενός ντέρμπι, εκτελώντας κάθε επιθυμητή δράση με ακρίβεια μηχανής. Είναι αυτό που κάνουν οι ομάδες που νικούν στον αυτόματο. Η Ζαλγκίρις δεν είναι ακόμα τέτοια αλλά μπορεί να το κάνει. Απλά δε το έχει κάνει ακόμα. Αυτοί οι δυνατοί δεσμοί επικοινωνίας στο παιχνίδι μιας ομάδας της προσφέρουν πνευματική δύναμη και διαύγεια, πάνω από όλα πίστη. Χαρακτηριστικά που κάνουν τη διαφορά και κρίνουν τον νικητή σε ένα μίνι-τελικό 180 δευτερολέπτων.

Είναι γεγονός ότι η Ζάλγκιρις θέλει δουλειά στο αμυντικό κομμάτι όμως στα τελευταία άσχημα εντός έδρας αποτελέσματα, σταμάτησε για μεγάλα διαστήματα μέσα στο παιχνίδι να παίζει επίθεση. Αυτό προκάλεσε εύλογα ερωτήματα σχετικά με το πόσο έχει πειράξει τη σκέψη και τον ψυχολογικό ιστό  της ομάδας η δυσκολία να φτάσει στο αποτέλεσμα. Ειδικά στα παιχνίδια με τη Μπαρτσελόνα και την Κίμκι η επίθεση της Ζάλγκιρις δεν είχε ροή για μεγάλα διαστήματα ενώ παράλληλα έλειπαν οι καλές αποστάσεις και εμφανίστηκε μια ασυνήθιστη ροπή στη προσωπική φάση. Είναι ένα σημείο το οποίο θα ήταν ιδανικό να μπορέσει να την οδηγήσει ο Ολυμπιακός σήμερα το βράδυ.

Η απουσία του Γιανκούνας έπαιξε τον ρόλο της. Μιλάμε για τον παίχτη ο οποίος έχει τον ρόλο του ηγέτη (ειδικά σε ψυχολογικό επίπεδο) αλλά και αυτόν που, με τη παρουσία του στο χαμηλό ή το ψηλό ποστ,  δημιουργεί όταν η μπάλα βρίσκεται μακριά από τα χέρια των περιφερειακών του Σάρας και εκτελεί με μεγάλη αποτελεσματικότητα συγκεκριμένες δράσεις οι οποίες εντάσσονται στη  «λίστα ασφαλείας», δηλαδή στις καταστάσεις που ενεργοποιεί η Ζάλγκιρις σε οριακό σημείο και όταν χρειάζεται απαραίτητα και με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια, πρόσβαση στο καλάθι. Ο Γιασικεβίτσιους ανέβασε στο rotation τον Γκριγκόνις ο οποίος ανταποκρίθηκε περίφημα, εντάσσοντας την ικανότητα του να επιτεθεί κατά τη μετακίνηση της άμυνας και να πάει σε συνέχεια στη γραμμή των προσωπικών (17/19 βολές στα τρία τελευταία ματς), στοιχείο το οποίο άλλωστε αποτελεί χαρακτηριστικό του παιχνιδιού της Ζάλγκιρις συνολικά, στο επιθετικό πλαίσιο των Λιθουανών. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αμυνθεί έξυπνα και να μειώσει τον αριθμό των επισκέψεων της στη γραμμή της φιλανθρωπίας. Δεν είναι τυχαίο ότι χωρίς τους σπουδαίους παίχτες σε επίπεδο προσωπικής φάσης  οι Λιθουανοί κερδίζουν τις περισσότερες προσωπικές από κάθε άλλη ομάδα στη διοργάνωση.  Φυσικά και ενόψει της αναμέτρησης με τον Ολυμπιακό, οφείλουμε να σταθούμε στον Μπράντον Ντέηβις. Ο Αμερικανός που πέρυσι έκανε εκπληκτικά playoffs απέναντι στην ελληνική ομάδα, είναι σε εξαιρετική κατάσταση «μετρώντας» στα δύο τελευταία ματς των Λιθουανών 25.0 πόντους με 15/21 δίποντα και 20/28 βολές, 11.5 ριμπάουντ, 3.5 ασσίστ και 1.0 κλέψιμο σε 28.0’.

Ο Ντέηβις θα αποτελέσει σημαντικό τεστ για την άμυνα του Ολυμπιακού. Φυσικά οι ερυθρόλευκοι έχουν τον δικό τους, αρκετά φορμαρισμένο ψηλό.

Στα τελευταία τρία ματς των Πειραιωτών, ο Zach LeDay μετράει 17.3 πόντους (14/22 δίποντα), 8.3 ριμπάουντ και 1.6 κλεψίματα, επιδόσεις αν μη τι άλλο εντυπωσιακές. Ο Ντέηβις θα αποτελέσει ένα μεγάλο τεστ για τον Αμερικανό του Ολυμπιακού ώστε να δει που πραγματικά βρίσκεται απέναντι στους καλύτερους ψηλούς της διοργάνωσης.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να παίξει ένα ολοκληρωμένο παιχνίδι για να φύγει νικητής από το Κάουνας. Ο αντίπαλος είναι μια πολύ καλή ομάδα (προσωπικά την εκτιμώ απεριόριστα), όμως  ακόμα οικοδομεί την αυτοπεποίθηση του και αυτή είναι μια μάλλον ευαίσθητη περίοδος για το άτομο ή (στη προκειμένη περίπτωση) το σύνολο που τη βιώνει. Οι ερυθρόλευκοι έχουν καλό μομέντουμ. Πατούν γερά στα πόδια τους μακριά από τον Πειραιά  και φέτος, παρά το γεγονός ότι σε θέσεις-κλειδιά υπάρχουν παιδιά χωρίς μεγάλη εμπειρία σε αυτό το επίπεδο. Η ελληνική άμυνα οφείλει να αμυνθεί αποτελεσματικά στο ζωγραφιστό (η Ζάλγκιρις θα ακουμπήσει τη μπάλα εκεί σε κάθε ευκαιρία) και (είτε επιλέξει ντουμπλάρισμα είτε μονή άμυνα με τη μπάλα χαμηλά) να μειώσει τις καταστάσεις ελεύθερης περιφερειακής επίθεσης που παράγουν οι γηπεδούχοι, παίζοντας (άμυνα) συγκεντρωμένα για 24’’.  Το ενδεχόμενο να καταφέρει η ικανή σε αυτό το κομμάτι ελληνική άμυνα να κρατήσει χαμηλά το ποσοστό της Ζάλγκιρις στο τρίποντο (ακόμα και εάν δε σουτάρει πολλά, έχει τον μικρότερο αριθμό εκτελέσεων στην Ευρωλίγκα) χαμηλώνοντας παράλληλα  τους δείκτες δημιουργίας στη Λιθουανική επίθεση, μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μια σπουδαία βραδιά. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για ένα από τα δυσκολότερα και πιο ενδιαφέροντα παιχνίδια της σεζόν.