Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε ο Παναθηναϊκός να παίζει “τελικό” με την εξαιρετικά μαχητική φέτος Ζιελόνα Γκόρα για μια θέση στον ήλιο του TOP-16.. Τι μπορεί να επιφυλάσσει πραγματικά ένας τέτοιος αγώνας;
Συγκέντρωση και δυνατό πνεύμα. Αυτά είναι αρκετά για τον Παναθηναϊκό στο ματς της προτελευταίας αγωνιστικής απέναντι στην ομάδα του κόουτς Φιλιπόφσκι το οποίο είναι ντυμένο με ένα “Do or die” πέπλο που αλλάζει τελείως τα δεδομένα σε επίπεδο προσέγγισης και στις δύο πλευρές. Οι Πολωνοί έκαναν τεράστιο διπλό στη Ρωσία απέναντι στη Λοκομοτίβ και απρόσμενα βρέθηκαν σε θέση βολής ερχόμενοι στο ΟΑΚΑ. Μέχρι εδώ όμως.. Ο Παναθηναϊκός δε θα δώσει δικαιώματα. Είναι ένα παιχνίδι στο οποίο δε χρειάζονται πολλές κουβέντες. Μπαίνεις, πιάνεις τον αντίπαλο απ’το λαιμό με το καλημέρα, τον στριμώχνεις στη γωνία και τον γρονθοκοπείς ασταμάτητα μέχρι να φύγει κάθε σημείο ζωής από μέσα του.
ΠΙΑΣΕ ΜΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ..
Ο Φιλιπόφσκι πέρυσι λάνσαρε ένα up tempo style στη Πολωνία με τη Ζιελόνα να βασίζει το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής της σε εκτέλεση στο ανοιχτό γήπεδο, όμως αυτό ενώ άρεσε στον κόσμο δεν έφερε αποτελέσματα. Η φετινή version αποτελεί μια ολική αλλαγή φιλοσοφίας, κατά τη γνώμη μου μια προσέγγιση στον ρεαλισμό, από τον Σλοβένο κόουτς. Γνωρίζοντας ότι η ομάδα του υπολείπεται σε ταλέντο σχεδόν απέναντι σε κάθε αντίπαλο στην Ευρωλίγκα, έριξε το χειρόφρενο παίζοντας στο χαμηλότερο τέμπο της διοργάνωσης. Δίνει μεγάλη έμφαση στο ριμπάουντ και έχει εμφυσήσει στους παίχτες του τη νοοτροπία του να κυνηγάνε χαμένες θεωρητικά μπάλες μεταδίδοντας τους την αξία της έξτρα κατοχής σε ένα τέτοιο στυλ μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός φυσικά δεν έχει να φοβηθεί κάτι. Το βασικότερο χαρτί στη παρτίδα θα είναι το αμυντικό ριμπάουντ. Αν το πάρει, τρέχει και τελειώνει τον αντίπαλο. Με τον Καλάθη στο τιμόνι οι πράσινοι πρέπει να “θερίσουν” στη τρανζίσιον επίθεση κεφαλαιοποιώντας τη ποιοτική τους υπεροχή σε παιχνίδι πολλών κατοχών και βάθους και να μη παγιδευτούν στο μισό γήπεδο.
“ΑΙΜΑ” ΣΤΟ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΟ
Η υπεροχή της ελληνικής ομάδας στο ζωγραφιστό είναι δεδομένη και τα βιώματα του πρώτου ματς πρέπει να αποτελέσουν έξτρα κίνητρο. Η Ζιελόνα παράγει τους περισσότερους πόντους της στη ρακέτα όμως παράλληλα δέχεται και τους περισσότερους από εκεί. Ο Παναθηναϊκός θα στοχεύσει τη καρδιά της ρακέτας. Ραντούλιτσα (περιμένω συνέχεια και ένα ακόμα καλό παιχνίδι στην επίθεση, είναι χρυσή ευκαιρία) Γκιστ, Κούζμιτς, γιατί όχι και Πάβλοβιτς θα πρέπει να είναι επιθετικοί από την αρχή κερδίζοντας “θέσεις” πριν την εισαγωγική πάσα. Κάτι τέτοιο απέναντι στους Πολωνούς συνεπάγεται.. τελειωμένη φάση (καλάθι ή κερδισμένο φάουλ) σε μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων.
ΚΡΥΨΤΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ..
Η Ζιελόνα θα στηριχτεί και πάλι στον ταλαντούχο (έχουμε μιλήσει από αυτό εδώ το βήμα στο παρελθόν) Ponitka ο οποίος είναι ικανός slasher και επικίνδυνος παίζοντας πάνω στη base line και στο δίδυμο των ψηλών, Moldoveadu-Borovjak στην επίθεση. Γίνεται άμεσα κατανοητό ότι οι πράσινοι πρέπει να προστατέψουν τη ρακέτα τους και να μη δώσουν εύκολη εισαγωγική πάσα και δεύτερες επιθέσεις στη Ζιελόνα. Ειλικρινά και μιλώντας με καθαρά μπασκετικά κριτήρια, δε βλέπω πως οι Πολωνοί (ακόμα και με τα προβλήματα της ομάδας του Τζόρτζεβιτς στα μετόπισθεν) μπορούν να σκοράρουν αρκετούς πόντους στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός όχι μόνο μπορεί να τους κρατήσει χαμηλά με την άμυνα του αλλά εκτιμώ ότι φτάνοντας κοντά στα δικά του επιθετικά στάνταρντς δε θα απειληθεί. Αρκεί να αποτρέψει lay ups και γενικά εύκολους πόντους γύρω από το καλάθι του..
Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός είναι γκραν φαβορί όχι μόνο γιατί υπερέχει σε ποιότητα και γενικά σε αγωνιστικά κριτήρια απέναντι στους Πολωνούς αλλά και γιατί σαν οργανισμός έχει τη τεχνογνωσία να παίζει και να κερδίζει τέτοια ματς διαχρονικά. Η ιστορία είναι αδιάψευστος μάρτυρας.. Οι Πολωνοί θα παλέψουν όπως κάνουν από την αρχή της σεζόν, όμως είναι στο χέρι της ελληνικής ομάδας να επιβάλλει από την αρχή τον δικό της γρήγορο ρυθμό (αφού επιβάλλει τον νόμο της κοντά στο καλάθι..) και να καθαρίσει το ματς. Χωρίς πολλές κουβέντες..