Ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στην Ιβηρική αυτήν την εβδομάδα με πρώτο σταθμό τη Βαλένθια. Οι «νυχτερίδες» του Jaume Ponsarnau τον περιμένουν διψώντας για το νέκταρ της νίκης που θα τις κρατήσει ζωντανές στη μάχη για μια θέση στην οχτάδα.
Διανύουμε πλέον τα τελευταία βήματα πριν το τερματισμό στο μαραθώνιο της κανονικής περιόδους για τη φετινή Ευρωλίγκα. Η τελευταία εβδομάδα διπλών παιχνιδιών θα κρίνει πολλά στη μάχη της οχτάδας ενώ δεν αποκλείεται η τελική στελέχωση των ομάδων για τα φετινά playoffs να κριθεί την τελευταία αγωνιστική που ακολουθεί.
Σε αντίθεση με τις ελληνικές ομάδες, η Βαλένθια «καίγεται» για το αποτέλεσμα. Βρίσκεται στο 17-14, σε απόσταση αναπνοής από την όγδοη θέση. Αντιμετωπίζει σήμερα τον Ολυμπιακό στη La Fonteta, πηγαίνει στο Βερολίνο προσεχώς και κλείνει την κανονική περίοδο στη Βιτόρια απέναντι σε ένα κατευθείαν ανταγωνιστή, σε μια αναμέτρηση που μπορεί να κρίνει ακόμα και αυτόν που θα πάρει το τελευταίο εισιτήριο για τα playoffs.
Οι «νυχτερίδες» βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Βλέποντας την πορεία τους μέσα στη σεζόν μπορεί κάλλιστα κανείς να συμπεράνει ότι δικαιούνται (όπως και η Μπασκόνια άλλωστε) μια θέση στην οχτάδα, τουλάχιστον όσο και η Ρεάλ Μαδρίτης την οποία η Βαλένθια «σκόρπισε» δύο φορές φέτος. Το βασικό μειονέκτημα του συνόλου του Ponsarnau αφορά την άμυνα και τη γενικότερη συμπεριφορά της Βαλένθια στο συγκεκριμένο κομμάτι όπου στερείται σταθερότητας, μιας και εντοπίζονται εντός του σαρανταλέπτου διαστήματα όπου οι Ισπανοί αποδίδουν καλά στα μετόπισθεν και άλλα στα οποία δέχονται με χαρακτηριστική άνεση καλάθι, από κάθε σημείο του γηπέδου.
Μετά την ήττα της στο ΟΑΚΑ (αναπάντεχα εύκολη μάλιστα) στα τέλη του Γενάρη, η Βαλένθια ανασυγκροτήθηκε , στοχεύοντας σε ένα τελευταίο push, μια τελευταία προσπάθεια για να εξαντλήσει τις πιθανότητες που τις απέμεναν ώστε να κερδίσει μια θέση στα playoffs. Ο καθρέφτης του παρκέ έδειξε ότι οι «νυχτερίδες» ήταν τελικά καλύτερη ομάδα από όσο πολλοί νόμιζαν εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Bασιζόμενη σε παίχτες όπως ο Mike Tobey (11.3 πόντοι με 74.3% στα δίποντα και 4.5 ριμπάουντ στα τελευταία οχτώ ματς), ο βετεράνος Βαν Ρόσομ (απέδειξε την ηγετική του φυσιογνωμία σε ουκ ολίγες περιστάσεις, χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τρόπος που καθάρισε τη Μπάγερν κόντρα στη ροή του αγώνα την περασμένη εβδομάδα) και κρυφός MVP της φετινής προσπάθειας, Νίκολα Κάλινιτς (11.1 πόντοι, 4.4 ριμπάουντ και 4.0 τελικές στις τελευταίες οχτώ αναμετρήσεις), η Βαλένθια έτρεξε ένα 6-3, κερδίζοντας ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ, η Μπάγερν και η Ζενίτ στην Αγία Πετρούπολη στην καλύτερη φετινή βραδιά του συνόλου του Ponsarnau (62-91). Πλέον η Βαλένθια έχει βάσιμες ελπίδες για την τελική οχτάδα.
Στον Ολυμπιακό γνωρίζουν τις δυσκολίες της απαιτητικής αυτής εβδομάδας και στοχεύουν στο να παρουσιάσουν το καλύτερο δυνατό πρόσωπο, μένοντας ανταγωνιστικοί απέναντι σε δύο πολύ καλές ομάδες όπως η Βαλένθια και η Ρεάλ Μαδρίτης. Η επίθεση των «νυχτερίδων είναι μια από τις αποτελεσματικότερες και πιο άρτια δομημένες στο ευρωπαϊκό στερέωμα (και) φέτος. Το παραδοσιακό passing game, οι αυτοματοποιημένες συνεργασίες, η κίνηση μακριά από τη μπάλα, το γρήγορο «διάβασμα» της άμυνα από όλους σχεδόν τους όλους παίχτες και η πολυπρόσωπη συμμετοχή στο μοίρασμα των εκτελέσεων κατά την παραγωγική διαδικασία αποτελούν μερικά από τα όπλα της. Το κυριότερο όμως (μαζί με την πολύ καλή τεχνική κατάρτιση των παιχτών της η οποία στην πλειοψηφία τους είναι δυνατοί στα βασικά μπορώντας να σουτάρουν και να πασάρουν πολύ αποτελεσματικά) είναι ο αλτρουισμός. Οι ερυθρόλευκοι θα κληθούν να σταματήσουν μια επίθεση οι οποία αν και δεν στελεχώνεται με τους πιο γρήγορες αθλητές, αναγκάζει την άμυνα να τρέχει όσο καμία άλλη ίσως, μετακινώντας τη μπάλα από άκρη σε άκρη του γηπέδου (κυρίως στο σετ παιχνίδι) με μεγάλη ταχύτητα. Αυτή θα είναι μια σημαντική πρόκληση για την ελληνική ομάδα.
Οι γηπεδούχοι έχουν βέβαια και «μελανά σημεία» στο αγωνιστικό τους σώμα. Δυσκολεύονται ιδιαίτερα να ελέγξουν την περιφερειακή εκτέλεση των αντιπάλων (37.8% το ποσοστό ευστοχίας των επιθέσεων απέναντι στην ισπανική άμυνα) ενώ συνολικά επιτρέπουν αρκετές «καλές ματιές» και πληθώρα εκτελέσεων υπό καλές προϋποθέσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι ερυθρόλευκοι με υπομονή και αφού βρουν τα δικά τους σημεία αναφοράς σε επίπεδο ανάπτυξης, θα είναι σε θέση να απειλήσουν με σουτ υψηλής αποτελεσματικότητας.
Οι Σλούκας-Βεζένκοφ και ο Μακίσικ θα έχουν τον πρώτο λόγο και πάλι στην παραγωγική διαδικασία της ελληνικής ομάδας ενώ τα ψηλά κορμιά της Βαλένθια ίσως δώσουν μια ακόμα ευκαιρία στον Κώστα Κουφό να βρεθεί στο παρκέ μερικά λεπτά παραπάνω, εφόσον φυσικά ο Έλληνας σέντερ δείξει ότι μπορεί να προσαρμοστεί στην ικανότητα τους να βγουν στην περίμετρο και να σουτάρουν (41.2% ο Τobey, 36.2% o Ντούμπλιεβιτς).
Για τον Ολυμπιακό, σε αυτό το σημείο της χρονιάς, είναι σημαντικό να δείξει στο ταξίδι του στην Ιβηρική ότι μπορεί να ανταγωνιστεί τέτοιες ομάδες. Τα τελευταία παιχνίδια της χρονιάς, αποτελούν επίσης και τις τελευταίες ευκαιρίες για μερικούς αθλητές ώστε να δείξουν ότι μπορούν να αποτελέσουν κομμάτια της επόμενης ομάδας. Μένει να δούμε εάν κάποιοι από αυτούς μπορέσουν να τις αξιοποιήσουν…