Αν ζητήσεις από 10 Έλληνες να σου περιγράψουν με σύντομο τρόπο το ολλανδικό πρωτάθλημα, οι 6 εξ αυτών θα σου πούνε “στανταράκι όβερ”, οι τρεις θα αναφέρουν τον Άγιαξ είτε της περιόδου Κρόιφ είτε των 90s με Λιτμάνεν, ντε Μπουρ, Ζεέντορφ, Ντάβιντς και Κλάιφερτ και ένας Κρητικός θα θυμηθεί τον Νίκο Μαχλά. Με αφορμή το
Φθινόπωρο του 1944. Οι Σύμμαχοι προσπαθούν να ανοίξουν την πρόσβαση προς το λιμάνι της Αμβέρσας, ώστε να έχουν μια γραμμή εφοδιασμού στη βορειοδυτική Ευρώπη. Οι δυνάμεις της Βέρμαχτ οχυρώνονται και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τους καθυστερήσουν. Πλημμυρίζουν περιοχές γύρω από τον ποταμό Σκάλδη, γεμίζουν με νάρκες πολλά μέρη και με ελεύθερους σκοπευτές και βαρύ
Ήταν αρκετά μετά τα μεσάνυχτα όταν ένας Ολλανδός δημοσιογράφος άκουσε κάποιον να χτυπάει την πόρτα του δωματίου του ξενοδοχείου. Ο νεαρός ρεπόρτερ που κάλυπτε τα εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια της Αϊντχόφεν πετάχτηκε έντρομος από το κρεβάτι και πλησίασε διστακτικά την πόρτα. Όταν την άνοιξε, μια έκπληξη τον περίμενε. Μπροστά του στεκόταν ο Ρομάριο, με ένα χαμόγελο
Ο χρόνος στο ποδόσφαιρο κυλάει διαφορετικά απ’ ότι στις κανονικές μας ζωές. Όταν η ομάδα σου ψάχνει το γκολ, δεν καταλαβαίνεις πώς φτάνεις στα τελευταία λεπτά. Όταν είναι αυτή που πρέπει να αμυνθεί, κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με αιώνας. Αλλά και από σεζόν σε σεζόν, τα πράγματα αλλάζουν τόσο ριζικά που οι λίγοι μήνες φαίνονται χρόνια.