Η μετακίνηση του εξαιρετικού Λαμάρκους Όλντριτζ στους Σπερς έχει προκαλέσει αίσθηση στο κόσμο του ΝΒΑ και τρόμο στους αντιπάλους με τους ειδικούς να εικάζουν ότι η πανίσχυρη δυτική περιφέρεια βρήκε πραγματικό αφεντικό για τα επόμενα χρόνια. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι ακριβώς έτσι..

Ας πάρουμε ως πυλώνες στο σχόλιο μας δύο σταθερές θεωρητικά αδιαπραγμάτευτες.

Πρώτον, ο Όλντριτζ δεν ήταν το perfect fit για το σύστημα των Σπερς. Το ιδανικό κομμάτι για το μπάσκετ των Σπιρουνιών ήταν προφανώς ο Μαρκ Γκαζόλ του οποίου πραγματικά η ικανότητα στη πάσα μπορούσε να εκτοξεύσει τη motion oriented offense του Πόποβιτς. Όμως ο Ισπανός (perfect fit και εξωγηπεδικά για τη κοινωνία του Σαν Αντόνιο) δεν άφησε περιθώριο σε καμία άλλη ομάδα πέρα από το Μέμφις..

Δεύτερον, οι Σπερς βάσει της λογικής με την οποία πράττουν οι οργανισμοί στη λίγκα έπραξαν σωστά. Πήραν το καλύτερο ταλέντο που μπορούσαν να πάρουν. Γιατί ο Τεξανός PF είναι ένας σπουδαίος παίχτης. Το θέμα είναι να τον βάλουν να παίξει σωστά μαζί τους. Και εδώ έρχεται το μεγαλύτερο asset των Σπερς, ο Γκρεκ Πόποβιτς γι να φέρει την ισορροπία.

Ο Πόποβιτς έχει μια μαγική ικανότητα να απορροφά τα δυνατά χαρακτηριστικά ενός αθλητή στο παιχνίδι των Σπερς. Το Σαν Αντόνιο τρέχει όλα αυτά τα χρόνια μια motion επίθεση η οποία όμως άλλαξε δομή διαχρονικά αποτελώντας ουσιαστικά κάτι τελείως διαφορετικό στη σημερινή του μορφή. Το έχω αναλύσει και στο Hoopfellas προ διετίας.. Ο τρόπος με τον οποίο ο Πόποβιτς μετατόπισε το κέντρο βάρους της επίθεσης του αλλάζοντας δέρμα πρέπει να γίνει αντικείμενο μελέτης για το μέλλον. Από την post-heavy attack στα prime του Τιμ Ντάνκαν στη σημερινή pace & space.

Είναι εντυπωσιακό το πώς μετατόπισαν το βαρύ σασί τους στη περιφέρεια (Πάρκερ-Τζινόμπιλι) στηριζόμενοι στη κίνηση, το pick&roll και το spacing ανοίγοντας το τέμπο. Ή το πώς (όταν ο Ντανκαν και τα γκαρντς του έχαναν σταδιακά στο αμυντικό κομμάτι) πέρασε από την άμυνα σε μια φουλ επιθετική ομάδα που έκανε outscore σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Αυτή του την ικανότητα χρειάζεται ο οργανισμός τώρα στη περίπτωση του Όλντριτζ..

Ο 29χρονος PF έχει στοιχεία που μπορούν να ενταχθούν στο παιχνίδι των Σπερς όμως αυτό θα πάρει χρόνο. Κρατείστε αυτή τη παράμετρο. Οι Σπερς με τον Όλντριτζ αποκτούν έναν από τους καλύτερους παίχτες της λίγκας και ο Πόποβιτς πρέπει να βάλει κάτω και να πάρει το μάξιμουμ από τα τρία στοιχεία που φέρνει ο Τεξανός σε πρώτη φάση μαζί του. Size, length, mobility. Χαρακτηριστικά που δίνουν πολλές επιλογές στην άμυνα των Σπιρουνιών.

Ο Όλντριτζ μπορεί να μην είναι ο καλύτερος ψηλός στην άμυνα θέσης όμως είναι εξαιρετικός ψηλά και ξέρει να προστατεύει το καλάθι του. Φέτος τελείωσε 6ος σε OPPOSING FG% αμυνόμενος στο ζωγραφιστό, στοιχείο που σίγουρα μπορούν να το χρησιμοποιήσουν οι Σπερς που μέχρι τώρα βασίζονταν στον Σπλίτερ. Παράλληλα ο Όλντριτζ τους δίνει πολλές επιλογές στο pick & roll, αμυντικά κι επιθετικά. Έχει τα πόδια ώστε να αμυνθεί μετά από switch σε γκαρντ και να τον ακολουθήσει μέχρι τέλους ενώ στη pace & space επίθεση του Σαν Αντόνιο η ικανότητα του να σκοτώσει με pick & pop τον αντίπαλο φοβίζει. Ο Όλντριτζ παίζει πολύ με midrange παιχνίδι σε μια εποχή που στο βωμό των Analytics αυτό απομακρύνεται σταδιακά από τη λίγκα και η δεξιότητα του αυτή μπορεί να πληγώσει ανεπανόρθωτα αντιπάλους Centers (όταν παίζει στο «5») που θα βγαίνουν ψηλά πάνω αφήνοντας χώρο στο ζωγραφιστό για τα cuts των περιφερειακών του Πόποβιτς. Περιμένω πολύ απομόνωση στην πλευρά του ζευγαριού Πάρκερ-Όλντριτζ με τους σουτέρ των Σπέρς στημένους στην αδύνατη πλευρά..

Σίγουρα η προσθήκη του Όλντριτζ θα πάρει κάποιο χρόνο για να λειτουργήσει στο παιχνίδι των Σπερς και είναι λογικό αφού και ο ίδιος πρέπει να αποκωδικοποιήσει πράγματα και καταστάσεις. Η ουσία είναι ότι το Σαν Αντόνιο ανεβάζει σημαντικά τη ποιότητα του σαν ομάδα και ο Πόποβιτς έχει την ευλογία να έχει δύο από τους 10 καλύτερους παίχτες της λίγκας σε αρκετά καλή ηλικία μάλιστα, στα χέρια του (άντε να αποσυρθείς τώρα..). Με μια δεύτερη σκέψη, μάλλον για αυτούς είναι ευλογία που θα δουλέψουν μαζί του..