Ήταν η πρώτη φάση που μου ήρθε στο μυαλό σκεπτόμενος την αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τη Λιμόζ στο Φάληρο. Μια ρετρό μονομαχία που ξεσηκώνει αναμνήσεις αλλά και νοσταλγία. Τα πράγματα όμως πλέον έχουν αλλάξει..
Η Λιμόζ των 90s (μετά την ομάδα που άφησε το στίγμα της με τις μονομαχίες της απέναντι στον Άρη) έφτασε στη κορυφή της Ευρώπης διαφημίζοντας ουσιαστικά τη σκληροτράχηλη άμυνα της και το μπάσκετ με πλήρη έλεγχο του χρονομέτρου από γκαρντς που ξέρουν να παίζουν με αυτό. Ο οργανισμός πέρασε πολλά από τότε, την εποχή δηλαδή των early ‘90s, φτάνοντας στο σημείο να πέσει κατηγορία όμως με αρωγό το καταπληκτικό κοινό του Μπομπλάν (εύκολα από τους πιο πιστούς οπαδούς ανάμεσα στα μπασκετικά κλαμπ ανά την Ευρώπη) οι «Λιμουζό» επέστρεψαν και πήραν πάλι τα ηνία στη Γαλλία, με έναν τελείως διαφορετικό μανδύα όμως..
Η σημερινή version του θρύλου του Γαλλικού μπάσκετ είναι μια ομάδα με τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Ένα σύνολο με αρκετό (για τα δεδομένα της Pro A) ατομικό επιθετικό ταλέντο αλλά όχι ακόμα ανεπτυγμένο επίπεδο συνεργασιών και κυρίως πολύ αδύνατη άμυνα. Βασικά ας το ξαναγράψω για να κατανοήσετε την έμφαση που θέλω να δώσω.. Π ο λ ύ α δ ύ ν α τ η ο μ α δ ι κ ή ά μ υ ν α, πάντα μιλώντας σε αυτή τη περίπτωση για το επίπεδο της Ευρωλίγκας. Η ομάδα του άλλοτε σύγχρονου τοτέμ της Ορλεάν, Φιλίπ Ερβέ, προσπάθησε μετά τη περυσινή κατάκτηση του γαλλικού πρωταθλήματος να προσθέσει ποιότητα στο ρόστερ της δημιουργώντας ένα ανταγωνιστικό σύνολο στην επιστροφή της στην Ευρωλίγκα. Το πρόβλημα όμως μέχρι τώρα στη σεζόν είναι η παντελής έλλειψη συγκέντρωσης, συνεργασίας και συνοχής στο αμυντικό κομμάτι.
Η Λιμόζ αδυνατεί απλά να ελέγξει σε κάθε περίπτωση τη μπάλα σε μισό γήπεδο και καταστάσεις τρανζίσιον ενώ η συμπεριφορά των παιχτών της σε επίπεδο αμυντικών rotations είναι τουλάχιστον παιδική. Η άλλοτε κραταιά ομάδα και σύμβολο της σκληροτράχηλης άμυνας .. Ειρωνεία. Δεν είναι λίγες οι φορές που μετά τη πρώτη αμυντική περιστροφή το μπέρδεμα για τους παίχτες του Ερβέ (σε επίπεδο ορθότητας των θέσεων που πρέπει να πάρει ο καθένας) είναι τόσο μεγάλο που νομίζεις ότι καλούνται να λύσουν πρόβλημα πυρηνικής φυσικής..
Χωρίς πολλές κουβέντες γίνεται κατανοητό ότι ο Ολυμπιακός έχει μια πολύ καλή ευκαιρία να σκοράρει πολύ και να βάλει πολλούς παίχτες στην επίθεση του και στη παραγωγική διαδικασία τονώνοντας τους ψυχολογικά. Εκτιμώ ότι η επίθεση των ερυθρολεύκων ακόμα και με τα διόλου ευκαταφρόνητα προβλήματα λειτουργικότητας που παρουσιάζει, μπορεί να παράγει πολύ απέναντι στους Λιμουζό.
Η ομάδα του Σφαιρόπουλου καλείται να πιέσει, απέναντι σε μια ομάδα που είναι πολύ επιρρεπής στο λάθος και να βρει εύκολο σκορ. Σαφέστατα θέλει προσοχή όπως και ο κάθε ματς σε αυτό το επίπεδο. Δεν είναι «κλισέ» αυτά τα λόγια.. Ρίξτε μια ματιά τριγύρω σας και δείτε τις βόμβες που σκάνε, με τελευταία αυτή της Τσεντεβίτα στη Πόλη. Και η Λιμόζ είναι ομάδα με μεγαλύτερο ταλέντο από τους Κροάτες.. Ο Ερβέ στηρίζεται στη τριάδα των γκαρντς του όπου τοποθετεί τον Ουέστερμαν στο «1» και εναλλάσσει τους δύο κόμπο, Σαφάρτζικ (στάρτερ) και Καλπέπερ (εξαιρετικός σκόρερ, έρχεται από τον πάγκο) στο backcourt rotation συν το σπουδαίο εργαλείο που ακούω στο όνομα Μαρκ Πέην (ναι ο γνωστός μας πρώην πλάγιος του Πανιωνίου και του ΠΑΟΚ) και τον 3&D Mat Gatens, τη «σταθερά» Μπουνγκού Κολό στο «3» και την τριάδα Τραορέ-Ουίλ Ντανιελς (πρώην της Καβάλας)-Ζερμπό.
Στην Ευρωλίγκα ξεκινάει με ψηλό σχήμα και τους Ζερμπό-Τραορέ μαζί (μπορεί ο Ολυμπιακός να χτυπήσει τον Αϊβοριανό σέντερ, Ζερμπό, στα πόδια) για να ελέγξει το ριμπάουντ, όχι πάντοτε με επιτυχία.Γενικά η Λιμόζ είναι ένα σύνολο που ψάχνει τον δρόμο της σε αυτό το επίπεδο. Δεν είναι καν η καλύτερη ομάδα της Γαλλίας στο θεσμό (όπως σας έχω πει η Στρασμπούργκ είναι πιο δουλεμένη ομάδα η οποία παίζει το μπάσκετ πιο κοντά στον τρόπο που τον αντιλαμβάνεται η πραγματικά προηγμένη μπασκετικά Ευρώπη όμως με το στυλ που κυριαρχεί στη Pro A η Λιμόζ μπορεί να αφήσει πίσω τέτοιες ομάδες) όμως βρίσκεται σε έναν όμιλο που της αφήνει ανοιχτό το παράθυρο για ενδεχόμενη επιτυχία την οποία και θα κυνηγήσει.
Μάλιστα υπέγραψε τον Ντιαβαρά, σημαντική προσθήκη στις θέσεις των φόργουορντς για να ενισχύσει κι άλλο το οπλοστάσιο της με τον 33χρονο διεθνή να είναι διαθέσιμος για τον αγώνα του Φαλήρου. Ο Ολυμπιακός μπορεί να τρέξει, να κάνει σκορ και να κρατήσει τον αντίπαλο χαμηλά στο επίπεδο που θα του επιτρέψει η πίεση που θα ασκήσει ο ίδιος στον εαυτό του. Πάντα με απόλυτη συγκέντρωση. Το τελευταίο που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου είναι να σκάσει μια βόμβα και στο δικό της στρατόπεδο..