Panagiotis-Retsos-Olympiakos-Stoiximan

Ψάχνοντας νέους… Ρέτσους!

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε μία από τις σπουδαιότερες μεταγραφικές υποθέσεις στην Ιστορία του. Κι ας μην ήταν παίκτης που ήρθε αλλά έφυγε από το λιμάνι. Ο Παναγιώτης Ρέτσος, στα 19 χρόνια του, αποχαιρέτισε τον Ολυμπιακό για την Μπάγερ Λεβερκούζεν έναντι 22.000.000 ευρώ αποτελώντας την ακριβότερη μεταγραφή στην Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός παραχώρησε έναντι αυτού του ποσού, σε μία γερμανική ομάδα, έναν 19χρονο αθλητή είναι όχι απλά επιτυχία αλλά κάτι περισσότερο. Είναι ο δρόμος στον οποίο οφείλουν να βαδίσουν όλες οι ελληνικές ομάδες. Και να επενδύουν με συνέπεια και συνέχεια σε αυτό. Η ανάδειξη νέων Ελλήνων παικτών που θα προέρχονται από τις Ακαδημίες των Συλλόγων, απαιτείται να είναι όχι ένας ακόμη στόχος των ΠΑΕ αλλά Ο ΣΤΟΧΟΣ.

Μεγαλύτερος και από έναν τίτλο ενδεχομένως. Για να είναι ανταγωνιστικές οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη και κυρίως για να στηριχτούν σε κάτι άλλο εκτός από τις οικονομικές δυνατότητες του προέδρου/χρηματοδότη τους, ο οποίος λανθασμένα αναφέρεται πολλές φορές ως «επενδυτής».

Ουδείς από τους προέδρους του ελληνικού ποδοσφαίρου και ενδεχομένως του ελληνικού αθλητισμού είναι επενδυτής. Γιατί σε μια επένδυση, αναμένεις τα χρήματα που θα σου φέρει πίσω. Και η ενασχόληση κάποιου με τον ελληνικό αθλητισμό, δεν αποτελεί ποτέ επένδυση. Ίσως να γίνει (ότ)αν οι Ρέτσοι αποτελούν κανόνα και όχι εξαίρεση. Όταν δηλαδή οι σύλλογοι ασχοληθούν με την ίδια πρεμούρα που έχουν για την πρώτη ομάδα, με τις Ακαδημίες τους. Από το επίπεδο του σκάουτινγκ μέχρι τις… μεταγραφές όταν και όποτε χρειάζεται.

Σε κάθε περίπτωση, άλλος δρόμος δεν υπάρχει…