Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης στο ΟΑΚΑ θέλοντας να αναδείξει τη σημασία του να μπορείς να κάνεις πράξη αυτό που για πολλούς εκ των προτέρων θεωρείται δεδομένο…
Μετά την άσχημη εμπειρία του Βελιγραδίου, ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στην Αθήνα ψάχνοντας τη νίκη απέναντι στη λαβωμένη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης. Το “τριφύλλι” γύρισε στη βάση του χωρίς θετικό αποτέλεσμα από το ταξίδι του σε Ισπανία και Σερβία, πιστοποιώντας ότι ακόμα το παιχνίδι του δεν είναι στο επίπεδο που απαιτείται για να κοιτάξει ψηλότερα.
Λαβωμένη αλλά πάντα μαχητική
Η Ζενίτ βρίσκεται στην ουρά της βαθμολογικής κούρσας όμως δεν έχει αφήσει σε κανέναν το παραμικρό περιθώριο για να αμφισβητήσει τη μαχητικότητα της. Είναι κάτι που πρέπει να πιστωθεί στη ρωσική ομάδα, τον κόουτς Πλάθα και τους συνεργάτες του οι οποίοι παλεύουν με ότι έχουν, παρουσιάζοντας ένα ανταγωνιστικό πρόσωπο. Κέρδισαν στη Μόσχα τη Χίμκι, ηττήθηκαν στην εκπνοή στο Μιλάνο, επιβλήθηκαν του Ολυμπιακού εντός έδρας.
Το τελευταίο πλήγμα που δέχθηκε η ομάδα της Αγίας Πετρούπολης είχε να κάνει με τους τραυματισμούς των Άιβερσον και Ρένφρο που θα χάσουν (από ότι φαίνεται) σημαντικό διάστημα. Πρόκειται για βετεράνους σε θέσεις ζωτικής σημασίας στο ρόστερ, οι οποίοι έδιναν μεγάλες βοήθειες και ποιοτικά λεπτά από τον πάγκο. Οι λύσεις που έχει πλέον στα χέρια του ο Χουάν Πλάθα περιορίζονται.
Σίγουρα ένα παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, αποτελεί μια πολύ δύσκολη αποστολή για ένα σύνολο των δυνατοτήτων της Ζενίτ. Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα με σαφώς μεγαλύτερο ποιοτικό βάθος και δυνατότητες και εκτός των άλλων, χρειάζεται επειγόντως τους δύο βαθμούς. Οι Ρώσοι αρέσκονται να παίζουν τα ματς σε έναν ελεγχόμενο ρυθμό, διατηρώντας το χαμηλότερο pace στη διοργάνωση μαζί τις Ζάλγκιρις και Φενέρ. Η απουσία του Άιβερσον εδώ, τους στερεί μια εναλλακτική (post ups) αναφορικά με τον τρόπο που θα προσπαθήσουν να χαμηλώσουν το τέμπο. Είναι μια ομάδα που βασίζεται στις συνεργασίες ως εργαλείο για την επιθετική της ανάπτυξη. Είναι αρκετά δουλεμένη σε αυτό το κομμάτι (δύο εναντίον δύο, τρεις εναντίον τριών-καταστάσεις) κεφαλαιοποιώντας την ύπαρξη παιχτών που μπορούν να δημιουργήσουν πέραν των πόιντ γκαρντ (Αγιόν, Χόλινς) αλλά και την κίνηση μακριά από τη μπάλα που έχει εισάγει ο κόουτς Πλάθα κατά τα ισπανικά πρότυπα. Αυτό το στοιχείο θα αποτελέσει ένα τεστ για την ελληνική άμυνα η οποία δεν φημίζεται για την αποτελεσματικότητα των συνεργασιών της μακριά από τη μπάλα.
Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο αναφορικά με το ματσάρισμα των πρασίνων με τη Ζενίτ, έχει να κάνει με την ικανότητα των Ρώσων στο επιθετικό ριμπάουντ. Είναι ένας τομέας στον οποίον οδηγούν την Ευρωλίγκα, διαθέτοντας παίχτες όπως οι Αγιόν-Τόμας-Αμπρομάιτις συν τους Πόνιτκα-Άιβερσον οι οποίοι κατεβάζουν σχεδόν 3.0 επιθετικά ριμπάουντ ο καθένας τη βραδιά. Λαμβάνοντας υπόψη το πρόβλημα του Παναθηναϊκού στην εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ, μπορούμε να κατανοήσουμε το μέγεθος της κομβικότητας του συγκεκριμένου πεδίου. Οι γηπεδούχοι άλλωστε θα επιδιώξουν να τρέξουν. Αυτό είναι το παιχνίδι τους και έχουν τις προδιαγραφές να καθαρίσουν την αναμέτρηση μέσα από τη σωστή ανεύρεση καταστάσεων ανοιχτού γηπέδου, οι οποίες όμως προϋποθέτουν αμυντικό ριμπάουντ.
Σημειώστε ότι η κλειστή άμυνα της Ζενίτ (επιλέγει να φορτώνει κορμιά στον άξονα κλείνοντας τους διαδρόμους στη ρακέτα τους και παράλληλα τζογάροντας επιλεκτικά στην περιφερειακή εκτέλεση του αντιπάλου) παράγει ευκαιρίες για σουτ από την περίμετρο σε κάθε ομάδα που έχει υπομονή ώστε να ψάξει τη σωστή μεταβίβαση. Οι Ρώσοι επιτρέπουν ποσοστό ευστοχίας της τάξεως του 40% από τη γραμμή του τριπόντου, στις επιθέσεις που αντιμετωπίζουν. Νομίζω πως θα παρουσιαστεί μια καλή ευκαιρία στους Φρεντέρ, Τόμας, Ράις και Παπαπέτρου (δίνει αγώνα δρόμου για προλάβει το ματς) ώστε να αξιοποιήσουν την ικανότητα τους στην περιφερειακή εκτέλεση. Κρατήστε επίσης ότι ένα από τα βασικά επιθετικά προβλήματα της καλής passing-team που λέγεται Ζενίτ, αφορά την αναποτελεσματικότητα της στο τρίποντο. Οι Ρώσοι σουτάρουν μόλις με 33.2% στη διοργάνωση έχοντας μόνο τον Χόλινς και τον Αμπρομάιτις (από τη θέση “4”) ως πραγματικά αξιόπιστες παραγωγικές πηγές πίσω από τη γραμμή.
Το τέλος μιας εβδομάδας διπλών παιχνιδιών και ο συνδυασμός πνευματικής-σωματικής κόπωσης που χαρακτηρίζει συνήθως τις ομάδες εγκυμονεί κινδύνους. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να είναι έτοιμος να κάνει το καθήκον του. Είναι αρκετά έμπειρος, έξυπνος και συνολικά ικανός για να επιβάλλει τα δικά του στρατηγικά “θέλω” στο ματς και να μην πέσει στην παγίδα του χαμηλού ρυθμού, στην οποία θα προσπαθήσει να τον αιχμαλωτίσει το σύνολο της Αγίας Πετρούπολης. Όπως έχουμε υπογραμμίσει πολλάκις στο παρελθόν, σε αυτή τη διοργάνωση είναι εξόχως σημαντικό να μπορείς να εκτελείς με ασφάλεια αυτό που όλοι (ίσως και εσύ ο ίδιος) θεωρούν εκ των προτέρων ως δεδομένο. Στην πραγματικότητα τα πάντα μπορούν να συμβούν και το βλέπουμε στο παρκέ κάθε εβδομάδα. Είναι λοιπόν η στιγμή που το “τριφύλλι” πρέπει να κάνει τη δουλειά του, εκτιμώντας ακριβώς την αξία που έχει στην Ευρωλίγκα το να είσαι σε θέση να επιβεβαιώνεις τα προγνωστικά…