Σας έλειψε;  Μετά από αρκετούς «στείρους» μήνες, το μεγαλύτερο ντέρμπι του ευρωπαϊκού μπάσκετ επιστρέφει. Είναι η στιγμή όπου ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός θα διασταυρώσουν και πάλι τα «ξίφη» τους σε μια κόντρα που δίκαια έχει κατακτήσει τον τίτλο της «μητέρας των μαχών».  Ας το απολαύσουμε…

Είναι η πρώτη συνάντηση των δύο «αιωνίων» μετά τα περυσινά γεγονότα που άλλαξαν τον χάρτη στην ελληνική λίγκα, η οποία μάλιστα έρχεται σε μια περίοδο όπου τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός, περπατούν το μονοπάτι της βελτίωσης. Ασχέτως με τον τρόπο που προσεγγίζει τη συγκεκριμένη μάχη ο μέσος Έλληνας οπαδός, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πρόκειται μεν για ένα πολύ σημαντικό ματς αλλά σίγουρα όχι για μια αναμέτρηση δίχως αύριο. Ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στη Μαδρίτη την άλλη εβδομάδα ενώ για τον Παναθηναϊκό ξεκινάει ένα «Γολγοθάς» που θα ολοκληρωθεί το πρώτο δεκαήμερο του Γενάρη, με συνεχόμενα παιχνίδια απέναντι στις ποιοτικότερες ομάδες της Ευρωλίγκας. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι όχι απλά «η ζωή συνεχίζεται» αλλά το κάνει και με έντονους ρυθμούς και για τους δύο…

Ο ρυθμός θα καθορίσει τις πιθανότητες επιτυχίας για τον Ολυμπιακό

Οι ερυθρόλευκοι έρχονται στο ΟΑΚΑ γνωρίζοντας ότι μπορούν να φύγουν με το διπλό. Το μομέντουμ είναι καλό για την ομάδα του Κεστούτις Κεμζούρα, η οποία παρουσιάζει αξιοσημείωτη βελτίωση τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Η πρόοδος στο φυσικό/αθλητικό κομμάτι απεικονίζεται σε διάφορους τομείς της αγωνιστικής συμπεριφοράς του συνόλου.

Ο Ολυμπιακός τρέχει και αμύνεται καλύτερα, εκτελεί πιο αποτελεσματικά επιθετικές δράσεις και είναι σε θέση να αναχαιτίσει την παραγωγική διαδικασία του αντιπάλου έχοντας αναβαθμίσει το επίπεδο της άμυνας του μακριά από τη μπάλα. Αυτό το στοιχείο έχει βοηθήσει τους ερυθρόλευκους να υποστηρίξουν πιο χαμηλά σχήματα τα οποία μέχρι πρότινος έμοιαζαν αδόκιμα λόγω της αδυναμίας τους να προστατεύσουν την καρδιά του «ζωγραφιστού». Και πάλι  όμως, το «μέγεθος» θα είναι ο πυλώνας της νέας προσπάθειας της ομάδας του Κεμζούρα η οποία με την προσθήκη του Ριντ και τη μετακόμιση του Ρούμπιτ στο «4», δίπλα σε έναν κυρίαρχο ψηλό όπως ο Μιλουτίνοφ (πρώτος ριμπάουντερ της λίγκας με 9.8, πρώτος και σε επιθετικά ριμπάουντ με 4.0) και φυσικά στον Γιώργο Πρίντεζη, έχει δυναμώσει σημαντικά.

Για τους Πειραιώτες ο ρυθμός θα αποτελέσει το «τάλισμαν» της επιτυχίας στο ΟΑΚΑ. Η μεγάλη δύναμη των ερυθρολεύκων, το αμυντικό ριμπάουντ, τους δίνει αυξημένες πιθανότητες αισιοδοξίας και μαζί το δικαίωμα να πιστεύουν ότι μέσω αυτού μπορούν να κοντρολάρουν το τέμπο του παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να τρέξει «μαζί» με τον μεγάλο αντίπαλο του στο μισό και κυρίως στο ανοιχτό γήπεδο για να μεγαλώσει τους χρόνους εκτέλεσης των πρασίνων και να τους κάνει να σκεφτούν, προσθέτοντας δισταγμό. Η transition άμυνα θα είναι καθοριστική. Ο Κεστούτις Κεμζούρα ξέρει ότι η αθλητικότητα των Αμερικανών περιφερειακών του μπορεί να αποβεί καθοριστική στη προσπάθεια αυτή, όμως στην πραγματικότητα ο πιο κομβικός παίχτης των φιλοξενούμενων αναφορικά με την αμυντική συμπεριφορά τους στη συγκεκριμένη αναμέτρηση ακούει στο όνομα Κώστας Παπανικολάου. Ο βετεράνος φόργουορντ θα κληθεί να αμυνθεί πιθανόν σε παραπάνω από ένα όπλα των πρασίνων (μπορεί να πάει οπουδήποτε από το «1» μέχρι το «4») σε προσωπικό επίπεδο αλλά η μεγαλύτερη συνεισφορά του είναι η επίδοση του στην ομαδική άμυνα και ο τρόπος που αναχαιτίζει δράσεις από θέση βοήθειας.

Εάν επιτευχθεί ο στόχος της μεταφοράς της αναμέτρησης στο πλαίσιο του σετ παιχνιδιού, ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να πολιορκήσει τη ρακέτα των πρασίνων, ποντάροντας στη δημιουργικά ικανότητα των Σπανούλη-Ρότσεστι και σε μια αξιοπρεπή βραδιά σε όρους περιφερειακής εκτέλεσης (δεν είναι ακριβώς το δυνατό σημείο των ερυθρολεύκων φέτος, κλειδί οι Πολ-Πάντερ στο ΟΑΚΑ) μέσα από καλά σουτ που μπορεί να παράγει η δραστηριότητα των ψηλών του στο «ζωγραφιστό». Είναι δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί το «βήμα μπροστά» από κάποιον ή κάποιους από τους Αμερικανούς περιφερειακούς του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Η φύση της αναμέτρησης επιτάσσει έναν παίχτη ο οποίος με έξτρα σκορ (πέραν του άξονα των Σπανούλη-Μιλουτίνοφ-Πρίντεζη) και ιδανικά κάποια περιφερειακά σουτ, θα «σηκώσει» τη παραγωγικότητα της ομάδας η οποία θα τεσταριστεί απέναντι σε μια φυσική και πιθανόν, επιθετική άμυνα.

Υπομονή και ριμπάουντ τα «εργαλεία νίκης» για τον Παναθηναϊκό

Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται στο ΟΑΚΑ το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς με τον διαχρονικά «ύπουλο», σε τέτοιες περιπτώσεις, χαρακτήρα του «φαβορί». Οι πράσινοι έχουν καλύτερη εικόνα από τον «αιώνιο» αντίπαλο στη σεζόν μέχρι τώρα και ένα πιο σωστά δομημένο ρόστερ όμως όλα αυτά μένουν έξω το παρκέ σε ένα τέτοιο παιχνίδι «ειδικών συνθηκών» με ξεχωριστό υπόβαθρο.

Το «τριφύλλι» βρίσκεται σε καλή κατάσταση, αγωνιστικά και ψυχολογικά. Η έλευση του Ρικ Πιτίνο και οι τελευταίες εμφανίσεις της ομάδας έχουν φέρει πίσω τα μεγάλα όνειρα και τον ενθουσιασμό στον οργανισμό. Η επίθεση της ομάδας με τιμονιέρη τον Νικ Καλάθη πετάει φωτιές (Νο1 στη διοργάνωση), με τους πράσινους να είναι αρκετά αποτελεσματικοί στο ανοιχτό γήπεδο. Η παρουσία των Τόμας-Φρεντέτ και η άνοδος του Παπαπέτρου έχει κάνει μια ισχυρή ένεση αυτοπεποίθησης στο παραγωγικό κομμάτι, επαναπροσδιορίζοντας τη σχέση της ομάδας με τη γραμμή του τριπόντου. Νομίζω πως αυτή η σχέση και το ποσοστό των πρασίνων από την περιφέρεια θα αποτελέσει ρυθμιστικό παράγοντας στην εξέλιξη του ματς. Η αντίπαλη άμυνα είναι αδύναμη στο συγκεκριμένο κομμάτι καθώς επιτρέπει μέχρι στιγμής ποσοστό της τάξεως του 38% πίσω από τη γραμμή στην επίθεση. Οι γηπεδούχοι θα «πατήσουν» εκεί, τη στιγμή που ο αντίπαλος θα προσπαθήσει να κατευθύνει σε συγκεκριμένα χέρια και σημεία την εκτέλεση από την περιφέρεια.

Είναι δεδομένο ότι ο Ρικ Πιτίνο θα δώσει τεράστια έμφαση στο ριμπάουντ, κάνοντας «πλύση εγκεφάλου» στους παίχτες του ώστε να κατακτήσουν τον μέγιστο βαθμό εγρήγορσης. Ο Παναθηναϊκός οφείλει τουλάχιστον να ισορροπήσει τη μάχη των ριμπάουντ ώστε να κεφαλαιοποιήσει τα διάφορα πλεονεκτήματα του παιχνιδιού του. Μέσα από αυτόν τον τομέα θα μπορέσει να αυξήσει και τις ευκαιρίες του στο ανοιχτό γήπεδο, κατάσταση η οποία μπορεί να του δώσει καθοριστικό πλεονέκτημα στην αναμέτρηση. Η παρουσία περιφερειακών όπως ο Κόνιαρης ή ο Τσέρι στην πεντάδα των ερυθρολεύκων δίνει το δικαίωμα στους γηπεδούχους να κρύψουν τις αμυντικές αδυναμίες του Φρεντέτ (χρειάζεται λεπτά, είναι παίχτης ρυθμού και μπορεί να καθορίσει τις ισορροπίες ειδικά εάν δεν εκβιάσει προσπάθειες) ενώ οι Καλάθης-Παπαπέτρου θα εναλλαχθούν αμυνόμενοι επάνω στα δίδυμα Σπανούλης/Ρότσεστι και Πολ/Παπανικολάου. Ο κόουτς Πιτίνο θα προσπαθήσει να βρει λύσεις πιθανόν μέσα από το μέγεθος και το rebounding που δίνουν στη θέση «4» οι Μήτογλου (εξαιρετικός στα τελευταία ματς) και Μπέντιλ, ελπίζοντας ότι η επίθεση της ομάδας του θα ρολάρει από νωρίς. Η εμπειρία του πάντως του επιτρέπει να γνωρίζει ότι το συγκεκριμένο ματς (όπως και όλα τα παιχνίδια με αντίστοιχο υπόβαθρο) χρειάζεται υπομονή. Τίποτα δεν θα δοθεί εύκολο στους γηπεδούχους οι οποίοι οφείλουν να είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν στην πρόκληση ενός κλειστού παιχνιδιού.

Το μεγάλο ντέρμπι του ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι (ξανά) εδώ. Η ιδιαιτερότητα αυτών των παιχνιδιών, η ένταση και το πάθος για νίκη και ο «χωρίς αύριο» χαρακτήρας τους που αρεσκόμαστε να καλλιεργούμε στη χώρα μας, τραβούν τα βλέμματα όλης της Γηραιάς ηπείρου. Η βελτίωση δε των ομάδων μας τις τελευταίες δύο εβδομάδες, στρώνει ιδανικά το χαλί των προσδοκιών αναφορικά με το επίπεδο ανταγωνιστικότητας του παιχνιδιού. Πάμε να το απολαύσουμε λοιπόν. Άλλωστε ήταν, είναι και θα είναι, η «μητέρα των μαχών»…