panathinaikos-olimpia-milan

Παναθηναϊκός-Μιλάνο: Δεύτερη ευκαιρία

Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να ματσάρει την ορμή και τους αυτοματισμούς της Μπασκόνια στο πρώτο παιχνίδι της εβδομάδας χάνοντας εύκολα από την ομάδα-τρένο της διοργάνωσης. Πλέον έχει την ευκαιρία να αλλάξει τις εντυπώσεις, υποδεχόμενος την εξίσου ποιοτική Ολίμπια Μιλάνο του Έτορε Μεσίνα…

Δεν ήταν έκπληξη τα όσα είδαμε την Τρίτη το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Όσοι διαβάσετε το preview της αναμέτρησης ήσασταν μάλλον προετοιμασμένοι για την εικόνα που θα παρουσίαζαν οι «καιγόμενοι για τη νίκη» Βάσκοι. Το μπάσκετ της Μπασκόνια παρέσυρε τους πράσινους οι οποίοι δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν την ταχύτητα του αντιπάλου τόσο στο transition όσο και στο μισό γήπεδο, ενώ παράλληλα αντιμετώπισαν σημαντικό πρόβλημα ανάπτυξης –αγωνιζόμενοι χωρίς πόιντ γκαρντ- απέναντι σε μια ελίτ άμυνα. Το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα…

Σαφέστατα ο Παναθηναϊκός έχει πιάσει κάποιους από τους ρεαλιστικούς στόχους του για φέτος, ανεβάζοντας νέα παιδιά στο rotation και δημιουργώντας τη συνθήκη ώστε να  έχει του χρόνου έναν αρκετά ενδιαφέρον κορμό, επάνω στον οποίο θα οικοδομήσει την καινούργια του ομάδα. Αυτά όμως θα τα πούμε εν καιρώ…

Στο ΟΑΚΑ σήμερα έρχεται η Ολίμπια Μιλάνο του Έτορε Μεσίνα. Οι Λομβαρδοί εξασφάλισαν το βράδυ της Τρίτης την πρόκριση τους στα playoffs της Ευρωλίγκας, μετά τη νίκη τους επί του Ερυθρού Αστέρα στο Βελιγράδι. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια σημαντική επιτυχία για το αρκετά βελτιωμένο –την τρέχουσα σεζόν- σύνολο του κόουτς Μεσίνα. Στη Σερβία ο Σικελός «καθηγητής» παρέταξε μια ομάδα αποφασισμένη να τελειώσει νωρίς τον αντίπαλο. Ξεκίνησε με τον Μάικλ Ρολ στη θέση του πόιντ γκαρντ, πήρε το τιμόνι της αναμέτρησης με όπλο την καλή της άμυνα και τελείωσε τον αντίπαλο με την ευστοχία της πίσω από τη γραμμή του τριπόντου (14/27, ήτοι 51.9%) αλλά και την αποτελεσματικότητα της σε επίπεδο ανάπτυξης. Οι Λομβαρδοί «έγραψαν» 26 τελικές πάσες για μόλις 6 λάθη (8/0 ο Σέρχιο, 5/0 ο Σιλντς, 4/1 ο Ρολ), επίδοση αν μη τι άλλο εντυπωσιακή, ειδικά για εκτός έδρας ματς.

Ο Μεσίνα επένδυσε στην εμπειρία των βετεράνων φέτος, φέρνοντας στο Μιλάνο παίχτες-νικητές με «γαλόνια» στη διοργάνωση. Δημιούργησε ένα σύνολο το οποίο, αν και βίωσε αρκετά αγωνιστικά σκαμπανεβάσματα, κατάφερε να παίξει ισορροπημένο μπάσκετ, πιάνοντας υψηλά standards και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο Σαβόν Σιλντς (ένας από τους κορυφαίους και πιο αποτελεσματικούς Small Forwards  της διοργάνωσης) και ο Κέβιν Πάντερ, ήταν οι παίχτες που έδωσαν τεράστια ώθηση στην Ολίμπια, υποστηρίζοντας άψογα το παιχνίδι της και τη ροπή στο ένας εναντίον ενός ως μέσο που έκφρασης στην επίθεση, που την διακρίνει. Οι δύο Αμερικανοί μαζί με go-to guy στα δύσκολα, Σέρχιο Ροντρίγκεθ, και τον ογκόλιθο στα μετόπισθεν (ακόμα και εάν τα χρόνια πέρασαν και τα αντανακλαστικά δεν είναι πλέον τα ίδια) Κάιλ Χάινς, δημιούργησαν έναν πυρήνα παιχτών που παρήγαγε συνεχώς clutch plays όταν η ομάδα το χρειαζόταν. Το ρόστερ της Ολίμπια φυσικά χαρακτηρίζεται από μεγάλο βάθος και πλήθος λύσεων σε όλες τις θέσεις. Αυτό της έδωσε τη δυνατότητα να παίξει με το μέγεθος και τα σχήματα και να βρει λύσεις στις δύσκολες στιγμές μιας μακράς σεζόν, αντιμετωπίζοντας απουσίες, τραυματισμούς και το ντεφορμάρισμα κάποιων αθλητών. 

Για τον Παναθηναϊκό τα πράγματα λοιπόν θα είναι και πάλι δύσκολα. Η ποιότητα του αντιπάλου είναι μεγάλη και οι πράσινοι θα πρέπει να ανταποκριθούν πολύ πιο αποτελεσματικά  αυτή τη φορά, παρουσιάζοντας καλύτερο πρόσωπο. Ασχέτως με το εάν υπάρχουν βαθμολογικοί στόχοι ή όχι, ο Παναθηναϊκός είναι ένα μεγάλο club με πολύ απαιτητικό κοινό το οποίο δεν έχει συνηθίσει να βλέπει το «τριφύλλι» να πέφτει όπως στο ματς της Τρίτης. Είναι ζήτημα τιμής εν ολίγοις η αναμέτρηση με την Ολίμπια.

Οι πράσινοι θα προσπαθήσουν να χτυπήσουν τον αντίπαλο κερδίζοντας το πεδίο των κατοχών. Η δυναμική τους στο επιθετικό ριμπάουντ (με μπροστάρη τον Μήτογλου) θα πρέπει να δέσει με παιχνίδι χαμηλού λίγων λαθών (η Ολίμπια είναι η ομάδα με τη χαμηλότερη ροπή στο λάθος φέτος στην Ευρωλίγκα) αλλά κυρίως με μια καλή αμυντική επίδοση. Το βασικότερο ίσως πρόβλημα των πρασίνων φέτος (πέραν της παθογένειας σε επίπεδο ανάπτυξης που παρατηρείται από την απουσία καθαρού πόιντ γκαρντ) εντοπίζεται στα μετόπισθεν. Ο Παναθηναϊκός έχει αδύναμες αμυντικές συνεργασίες και πολλά σκαμπανεβάσματα, αναφορικά με την αποτελεσματικότητα του στην πίσω πλευρά του γηπέδου. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους άλλωστε δυσκολεύεται να ελέγξει τον ρυθμό. Ίσως τώρα μπορεί ο κόσμος να καταλάβει το τι έφερνε στο παρκέ ο Καλάθης, βλέποντας τις επιδόσεις του φετινού συνόλου σε δύο τόσο ζωτικούς τομείς (άμυνα και playmaking), όπου ο Νικ αντικειμενικά κυριαρχούσε απέναντι στον ανταγωνισμό. 

Το θέμα βέβαια είναι να κοιτάμε μπροστά, ψάχνοντας λύσεις και όχι να αναπολούμε με νοσταλγία παλαιότερες εποχές. Αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες. Και οι λύσεις σε πρώτη φάση, αναφορικά με τον βραχυπρόθεσμο στόχο της σημερινής αναμέτρησης, πρέπει να έρθουν μέσα από μια βελτιωμένη αμυντική επίδοση. Η Ολίμπια είναι η ομάδα που σουτάρει καλύτερα από κάθε άλλη στη διοργάνωση πίσω από τη γραμμή του τριπόντου (42.0%), διαθέτοντας 7 παίχτες του 39+ (τοις εκατό). Όπως καταλαβαίνετε, κάθε λάθος επικοινωνία στην άμυνα τιμωρείται…

Στα τελευταία βήματα της φετινής ευρωπαϊκής του κούρσας, ο  Παναθηναϊκός έχει μια ευκαιρία για να αντιστρέψει τις άσχημες τελευταίες εντυπώσεις, φιλοξενώντας την Ολίμπια. Ας μη ξεχνάμε ότι σε αντίθεση με τη Μπασκόνια που «καιγόταν» για τη νίκη, οι Λομβαρδοί έρχονται μεν στην Αθήνα με το νέκταρ της πρόκρισης νωπό ακόμα στον ουρανίσκο τους, όμως κυνηγούν ακόμα το πλεονέκτημα έδρας με βασικό αντίπαλο την ισόβαθμη τους Φενέρ . Οπότε, ακόμα και στο δεύτερο εκτός έδρας ματς μιας κουραστικής εβδομάδας, το κίνητρο των φιλοξενουμένων θα είναι υψηλό. Οι πράσινοι πρέπει να αποδείξουν λοιπόν ότι το θέλουν περισσότερο. Αυτή θα είναι η βάση για να οικοδομηθεί κάθε πλάνο και προσπάθεια νίκης. Η εμπειρία των παιχτών του Μεσίνα είναι τεράστια και οι γηπεδούχοι καλούνται να τη ματσάρουν με ενέργεια και ενθουσιασμό.  Επάνω σε αυτήν την εμπειρία και τη σοφία των βετεράνων έχτισε ο Έτορε Μεσίνα αυτό το σύνολο. 

Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν το είχε θέσει πολύ σωστά. 

«Η (μεγάλη) ηλικία είναι σαν να σκαρφαλώνεις ένα βουνό. Όσο ανεβαίνεις, οι αντοχές και οι ανάσες σου, μειώνονται. Οι εικόνες σου όμως γίνεται περισσότερες»…