Ο Παναθηναϊκός ξεκινάει τη φετινή σεζόν στο δικό του σπίτι και το κοινό του περιμένει να τον δει να εκτελεί με σιγουριά το πρώτο βήμα ενός αρκετά μακρινού ταξιδιού…

Πρεμιέρα για το «τριφύλλι» λοιπόν στο οχυρό του ΟΑΚΑ. Είναι η αρχή του μαραθωνίου και το πρώτο βήμα είναι πάντοτε σημαντικό. Αντίπαλος ο Ερυθρός Αστέρας ο οποίος επιστρέφει στην Ευρωλίγκα και έρχεται στην Αθήνα με στόχο να κάνει λίγο θόρυβο. Το χρονικό σημείο της σεζόν άλλωστε ευνοεί την έκπληξη.

O Ερυθρός Αστέρας είναι μια ομάδα που μοιάζει, σε όρους ποιότητας και σε συνάρτηση με τη πρόγνωση για την ακτίνα ανάπτυξης αυτού του ρόστερ, να έχει συγκεκριμένες δυνατότητες στον φετινό θεσμό. Για αυτό και γράψαμε πρόσφατα στο Hoopfellas ότι θα είναι πολύ σημαντικό να ιεραρχήσει σωστά τους στόχους του αναφορικά με το τι θέλει να κερδίσει από την διοργάνωση που ξεκινάει σήμερα. Τέτοια σύνολα είναι σαφώς πιο επικίνδυνα στο ξεκίνημα της σεζόν όπου οι αντίπαλοι μεγαλύτερης ταχύτητας δεν είναι συχνά στο επίπεδο που χρειάζεται (εύλογο) ώστε να κάνουν τη διαφορά μέσα από την ποιότητα του ομαδικού παιχνιδιού. 

Ο Μίλαν Τόμιτς ακούμπησε σε έμπειρους αθλητές αυτό το καλοκαίρι. Βετεράνοι όπως οι Γκιστ, Μπράουν, Τζένκινς (λατρεύεται στο Βελιγράδι από την προηγούμενη θητεία του, έχει διαβατήριο Σερβίας) και Περπέρογλου έχουν γράψει αρκετά «χιλιόμετρα» στη διοργάνωση και πολλές σπουδαίες βραδιές στο υψηλότερο επίπεδο. Είναι σαφές πλέον ότι τα καλά χρόνια της καριέρας τους  βρίσκονται πίσω και ο αριθμός των σπουδαίων τους παιχνιδιών στη σεζόν είναι μικρότερος, όμως θα υπάρξουν ματς που θα πατήσουν καλά και τότε η εμπειρία τους, «τους πάει» μόνη της. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι στο ρόστερ των Σέρβων εντοπίζεται στη παρουσία του «μπόμπερ» Μπίλι Μπάρον (εξαιρετικός σουτέρ, επικίνδυνος κυρίως με τη μπάλα στα χέρια αλλά και δουλεύοντας μακριά από αυτήν για το σουτ του) και της τριάδας Νταβίντοβατς-Ντόμπριτς-Σίμανιτς. Οι δύο πρώτοι έχουν ουσιαστική εμπειρία από το υψηλό επίπεδο μάλιστα και η φύση του φετινού ρόστερ μπορεί να τους δώσει την ευκαιρία να πάρουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το μεγάλο τεστ για τον Παναθηναϊκό

Σίγουρα για τον Παναθηναϊκό  το ανάχωμα της πρεμιέρας πρωτίστως πρέπει να ξεπεραστεί ομαλά και αυτός θα είναι ο βασικός στόχος των πρασίνων στην πρεμιέρα. Η ομάδα (όπως όλες άλλωστε) δεν είναι ακόμα στο επίπεδο που πρέπει και δεν θέλει να πέσει στην παγίδα ενός κλειστού παιχνιδιού απέναντι σε ένα outsider που στη συγκεκριμένη συνθήκη θα έχει το ψυχολογικό πλεονέκτημα.

Η ελληνική ομάδα θα προσπαθήσει να πιέσει τους φιλοξενούμενους, οι οποίοι δεν έχουν ακριβώς …τόνους ποιότητας στη θέση «1», και να ανοίξει τον ρυθμό αξιολογώντας τις επιδόσεις της στην εκτέλεση σε καταστάσεις transition επίθεσης. Ο Παναθηναϊκός θα επιμείνει εκεί πατώντας το γκάζι με βασικό εκφραστή σε επίπεδο ανάπτυξης τον Καλάθη, ελπίζοντας ότι το ανοιχτό γήπεδο θα του δώσει τις λύσεις και την «ψυχοθεραπεία», διώχνοντας μακριά κάθε κηλίδα άγχους. Το σουτ του Φριντέτ, τα τελειώματα των Παπαπέτρου-Τόμας, το τρέξιμο του Ουάιλι στο κεντρικό διάδρομο είναι στοιχεία που μέσα από την επιτυχημένη επανάληψη μπορούν να μετατραπούν σε σταθερές στη παραγωγική διαδικασία των πρασίνων τη φετινή περίοδο.

Παρ’όλα αυτά, το μεγάλο τεστ για τον Παναθηναϊκό στη σημερινή αναμέτρηση αφορά την αποτελεσματικότητα του στο αμυντικό ριμπάουντ και συνολικά, στην άμυνα στο ζωγραφιστό. Νομίζω πως ο κόουτς Πεδουλάκης θα επιστρέψει με ένα κρυφό χαμόγελο σπίτι του το βράδυ, ακόμα και εάν η ομάδα του έχει παίξει ένα αμφίρροπο ματς, εφόσον δει συγκεκριμένο βαθμό αποτελεσματικότητας σε αυτά τα κομμάτια. Ο Παπαγιάννης θα βρει απέναντι του τον θηριώδη Ojo ενώ οι βετεράνοι των Σέρβων θα προσπαθήσουν να βάλουν δύσκολα στα νεότερα παιδιά των γηπεδούχουν. 

Ο Παναθηναϊκός οφείλει να «κρατήσει» τις θέσεις του αμυνόμενος σωστά στο ζωγραφιστό (σημείο από όπου ο Ερυθρός Αστέρος θα προσπαθήσει να τον «ματώσει») και να μαζέψει το αμυντικό ριμπάουντ. Τόσο εύκολο αλλά και συνάμα τόσο δύσκολο. Σίγουρα, καθοριστικό. Το πρώτο βήμα πρέπει να γίνει με ασφάλεια και σιγουριά απόψε. Ο δρόμος είναι μακρύς. Και το περιθώριο βελτίωσης, μεγάλο.