Μετά από μια δύσκολη εβδομάδα σε πολλά επίπεδα, ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στην πίεση της Ευρωλίγκας αντιμετωπίζοντας το «κολέγιο» του Aito Reneses. Είναι ημέρα πνευματικής και αγωνιστικής εκπαίδευσης για το «τριφύλλι».
Μετά την ήττα από τον Προμηθέα στην Πάτρα και τα όσα επακολούθησαν στο εσωτερικό της ομάδας, οι πράσινοι μπαίνουν ξανά σε ρυθμούς Ευρωλίγκας με στόχο να βρουν τις απαιτούμενες απαντήσεις στα ερωτήματα που αφορούν την αγωνιστική ετοιμότητα και τις δυνατότητες του συνόλου τους αυτή την εποχή. Η Άλμπα Βερολίνου –μια ομάδα που τρέχει και σουτάρει εξαιρετικά- τους βάζει ένα σημαντικό τεστ πνευματικής αντοχής σήμερα στο ΟΑΚΑ, λίγο πριν το στενό μονοπάτι των δύο εκτός έδρας αναμετρήσεων στη Βόρεια Ευρώπη.
Η επιτομή του «προγράμματος»
Η Άλμπα είναι η ομάδα στης οποία την λειτουργία (εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών) απεικονίζεται περισσότερο από κάθε άλλη στην Ευρώπη ο όρος «πρόγραμμα», με την έννοια που αυτός χρησιμοποιείται στον αμερικανικό σχολικό αθλητισμό. Η τεχνογνωσία που κουβαλάει μαζί ο Aito Reneses αναφορά με τη στελέχωση συνόλων (ώστε αυτά να μπορούν να υποστηρίξουν το σύστημα του) και την ανάπτυξη των δεξιοτήτων των νεαρών αθλητών είναι μοναδική για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Η δική του Άλμπα παίζει στον ίδιο υψηλό ρυθμό ανεξαρτήτου περιβάλλοντος, στοχεύοντας στη νίκη με την επιβολή του παιχνιδιού της. Είναι το ίδιο επικίνδυνη ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που βρίσκονται κάθε φορά στο παρκέ γιατί όλοι υπηρετούν το σύστημα το οποίο πάντα δείχνει τον δρόμο, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές. Ο Ρενέσες τους έχει βοηθήσει να καλλιεργήσουν την πίστη σε αυτό που δουλεύουν καθημερινά και η επιτυχίες που έχουν έρθει στη θητεία του, τόνωσαν την αυτοπεποίθηση και τον θαυμασμό για τον «Δάσκαλο». Αυτή η συνθήκη που μόλις σας παρουσιάσαμε είναι ένα καλό σημείο για να βρίσκεται μια ομάδα.
Στο Hoopfellas παλαιότερα, είχαμε παραλληλίσει το σύστημα του Ρενέσες με αυτό του Ντ’Αντόνι στο κομμάτι των αριθμών. Και τα δύο (παρά τη διαφορετικότητα τους) βοηθούν τους παίχτες να παράγουν νούμερα. Και τα νούμερα μετατρέπονται σε συμβόλαια. Η Άλμπα φέτος παίζει στο πιο υψηλό ρυθμό στην Ευρωλίγκα και η επίθεση της παράγει τον μεγαλύτερο αριθμό σουτ αλλά και το υψηλότερο ποσοστό σκοραρίσματος μετά από συνεργασίες (το 70.4% των επιτυχημένων εκτελέσεων της έρχεται μετά από τελική πάσα, πραγματικά εντυπωσιακό νούμερο). Σουτάρει και πασάρει εξαιρετικά, γνωρίζει τη βαθύτερη έννοια της συνεργασίας και κυρίως χαρακτηρίζεται από αυτήν την ταχύτητα ανάπτυξης και εκτέλεσης που μας πάει πολλά χρόνια πίσω όταν αποτελούσε ταυτόσημη έννοια με το παιχνίδι των ισπανικών ομάδων.
Οι Γερμανοί είναι καλύτεροι από ότι δείχνει το ρεκόρ τους μέχρι σήμερα (1-6). Το στυλ τους (παίζουν σε μια, υψηλή ταχύτητα ανεξάρτητα από τον αντίπαλο) άλλωστε «γεννάει» εμφατικές ήττες αλλά και νίκες εκεί που κάνεις δεν το περιμένει. Τους έχει λείψει πολύ ο τραυματίας Μάρκους Έρικσον μέχρι τώρα, ο οποίος αποκτήθηκε για να αποτελέσει το βαρύ χαρτί της ομάδας εκτελεστικά. Άλλωστε το σύστημα της Άλμπα (αρκετές δράσεις και κίνηση μακριά από τη μπάλα, σωστά screens και έμφαση στην εκτέλεση των βασικών του αθλήματος) ταιριάζει «γάντι» στον Σουηδό σουτέρ. Τα προβλήματα τραυματισμών μάλιστα των Peyton Siva και Tyler Cavanaugh (δύο πολύ σημαντικοί παίχτες για την επίθεση των Βερολινέζων) συρρικνώνουν αρκετά το διαθέσιμο οπλοστάσιο τους ενόψει της αναμέτρησης του ΟΑΚΑ. Φυσικά ούτε λόγος για υποτίμηση του αντιπάλου από πλευράς γηπεδούχων. Οι Hermannsson και Sikma (οι δημιουργικοί πυλώνες του επιθετικού οικοδομήματος) θα είναι εκεί όπως και ο Giedraitis (13.7 με 41.7% στο τρίποντο και 92.9% στις προσωπικές) ή ο Giffey.
Για τον Παναθηναϊκό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Οφείλει να αμυνθεί σε υψηλά standards για να επιβάλλει τα θέλω και τον ρυθμό του από το ξεκίνημα. Καλή άμυνα και αρκετά defensive stops απέναντι σε αυτή την Άλμπα σημαίνει «ευκαιρίες» στο ανοιχτό γήπεδο. Η γερμανική άμυνα στο transition είναι αδύναμη ενώ συνολικά στη συμπεριφορά τους στα μετόπισθεν εντοπίζονται πολλά κενά. Ο Jimmer Fredette είναι αμφίβολος και μια πιθανή απουσία του από την αναμέτρηση θα δημιουργήσει μια πρόκληση για τον Αργύρη Πεδουλάκη αναφορικά με τη διαχείριση του rotation. Θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να βρει επιθετικό ρυθμό με τα ψηλά σχήματα, ανοίγοντας την αντίπαλη άμυνα με αποτελεσματική περιφερειακή εκτέλεση; Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα και μια σημαντική παράμετρος για τον τρόπο που θα εξελιχθεί η σημερινή μονομαχία. Η παρουσία του Fredette έβαζε πίεση στις αντίπαλες άμυνες και δημιουργούσε χώρους για τους υπόλοιπους. Είναι σαφές ότι οι πράσινοι θα προσπαθήσουν να ματσάρουν την απουσία των πλεονεκτημάτων αυτών κυνηγώντας περισσότερο το ανοιχτό γήπεδο μέσα από την άμυνα τους.
Οι πράσινοι είναι το φαβορί σήμερα όμως δεν έχουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Ο ενθουσιασμός της Άλμπα και η φύση του παιχνιδιού της την καθιστά αρκετά επικίνδυνο αντίπαλο. Παράλληλα, η αποψινή αναμέτρηση θα αποτελέσει και ένα μεγάλο τεστ για την ελληνική άμυνα η οποία θα πρέπει να είναι πειθαρχημένη (απαιτείται πολύ υψηλός βαθμός συγκέντρωσης) για να ελέγξει τις δράσεις που ενεργοποιεί ο αντίπαλος μακριά από τη μπάλα. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει το παραμικρό περιθώριο απώλειας. Και αυτό πρέπει να απεικονιστεί στη γλώσσα του σώματος των πρασίνων από την πρώτη κατοχή του αποψινού παιχνιδιού…