Το μπάσκετ είναι δίκαιο και αξιοκρατικό άθλημα. Ο Ολυμπιακός πήρε ακριβώς αυτό που του άξιζε με γνώμονα τη συνολική πορεία του στη φετινή διοργάνωση.
Μετά τα όσα συνέβησαν εχθές το βράδυ, νομίζω πως μπορούμε να μιλάμε για ακριβή απόδοση δικαιοσύνης. Το δυνατό finish του Παναθηναϊκού και της Ζάλγκιρις τους έδωσαν τη πρόκριση στα playoffs με τους Λιθουανούς να δείχνουν τρομερό χαρακτήρα αντέχοντας στην αντεπίθεση της Ρεάλ στον “τελικό” της Μαδρίτης. Η Αρμάνι πάλεψε αλλά προδόθηκε από την απογοητευτική της άμυνα χάνοντας τη τελευταία της ευκαιρία στη Πόλη απέναντι στην εξαιρετική Αναντολού. Η Μπασκόνια ακούμπησε το μεγάλο διπλό στη Μόσχα, ηττήθηκε στις λεπτομέρειες αλλά πρόλαβε το βαγόνι της οχτάδας νομίζω δικαίως. Πρόκειται για μια ομάδα η οποία αγωνίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν χωρίς τους δύο ηγέτες της εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου (Γκρέιντζερ και Σενγκέλια) όμως βρήκε τη δύναμη να παρακάμψει τα εμπόδια αυτά ακουμπώντας στο βάθος του ρόστερ και τη ποιότητα του πάγκου της. Και κάπως έτσι, η πόρτα έμεινε ερμητικά κλειστή για τον Ολυμπιακό.
Και όμως, η ομάδα που άφηνε πολλές υποσχέσεις με την απόδοση της στο πρώτο μισό της σεζόν δεν άξιζε να βρίσκεται στη μεγάλη γιορτή του Απριλίου. Αυτή είναι η αλήθεια, όσο πικρή και εάν ακούγεται. Ο Ολυμπιακός που χτυπούσε πριν λίγο καιρό τη πόρτα της τετράδας και έδειχνε να έχει χτίσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα για το πλασάρισμα του στη πρώτη εξάδα, βρίσκεται σήμερα να βιώνει ένα τεράστιο σοκ νιώθοντας στο πρόσωπο του το παγερό φύσημα του τέλους της φετινής του προσπάθειας. Είναι αρχές Απριλίου. Η εποχή όπου παραδοσιακά οι ερυθρόλευκοι προετοιμάζονταν ακονίζοντας τα μαχαίρια τους για τις μεγάλες μάχες που ακολουθούν. Φέτος δεν θα είναι εκεί. Στη πραγματικότητα στέρησε ο ίδιος από τον εαυτό του την ευκαιρία να βρίσκεται στα playoffs αδυνατώντας, σε πολλά επίπεδα, να στηρίξει αυτό που έχτισε το καλοκαίρι και παρουσίασε στο πρώτο μισό της χρονιάς. Οι λόγοι αυτού του ξαφνικού, απότομου ναυαγίου είναι πολλοί. Και ξεκινούν εκτός των τεσσάρων γραμμών. Κάποιο από αυτούς είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό, κάποιοι άλλοι (πολύ σημαντικοί) όχι. Εάν κάποιος έχει εικόνα των προβλημάτων που βίωνε στη καθημερινότητα της αυτή η ομάδα εδώ και καιρό, σίγουρα δεν θα νιώθει έκπληκτος με την αγωνιστική βουτιά των ερυθρολεύκων και το χθεσινό αποτέλεσμα.
Το σημερινό ματς με τη Νταρουσάφακα φυσικά δεν έχει τη παραμικρή βαθμολογική σημασία. Αποτελεί όμως την αφετηρία για τη στροφή του ενδιαφέροντος των ερυθρολεύκων στην επόμενη σεζόν. Με τη κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η διοίκηση στο θέμα της διατήρησης ή όχι του κλαμπ στην ελληνική λίγκα να είναι ακόμα άγνωστη, το ενδιαφέρον πέφτει στη σεζόν που έρχεται και στη δημιουργία της καλύτερης δυνατής βάσης επάνω στην οποία θα οικοδομηθεί η καινούργια ομάδα. Στο λιμάνι οφείλουν να χρησιμοποιήσουν λοιπόν το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς για την Ευρωλίγκα με γνώμονα αυτό το σκεπτικό.
Ο Ολυμπιακός πρέπει σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα να πάρει αποφάσεις σημαντικές για την επόμενη ημέρα του κλαμπ. Τα προβλήματα είναι βαθιά όπως όμως και οι ρίζες αυτού του οργανισμού στο γόνιμο έδαφος της επιτυχίας. Η αβεβαιότητα είναι μεγάλη, ναι. Όπως και να’χει όμως , η ομάδα πρέπει να προχωρήσει.