Τη σεζόν 93/94 ο ΠΑΟΚ τερμάτισε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος, ισοβαθμώντας με τον πρώτο Ολυμπιακό με ρεκόρ 22-4 (τα μεταξύ τους παιχνίδια είχαν λήξει 79-61 στο ΣΕΦ και 84-71 στο Αλεξάνδρειο). Οι δύο ομάδες έφτασαν στους τελικούς των play-offs με τον Ολυμπιακό να έχει το πλεονέκτημα της έδρας και τελικά η σειρά οδηγήθηκε σε πέμπτο τελικό για να αναδειχθεί ο πρωταθλητής.
Σχεδόν Super Cup..
Οι δύο ομάδες ήταν πολύ κοντά αγωνιστικά εκείνη τη σεζόν και ο ανταγωνισμός βρέθηκε στα ύψη όταν συναντήθηκαν στους τελικούς. Μιλάμε άλλωστε για ένα άτυπο ευρωπαϊκό Super Cup. Ο ΠΑΟΚ ήταν ο θριαμβευτής της Τεργέστης όπου κατέκτησε το Κύπελλο Κόρατς απέναντι στη Στεφανέλ. Η συμμορία των Πρέλεβιτς, Κόρφα, Μπέρι, Σάβιτς, Γαλακτερού και φυσικά του Σούλη Μαρκόπουλου (ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Ίβκοβιτς) αποτελούσε φόβο και τρόμο για οποιαδήποτε ομάδα εκείνη την εποχή. Ο Ολυμπιακός από την άλλη πήγε στο Τελ Αβίβ ως μεγάλο φαβορί αφού όντως διέθετε τη καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης τη συγκεκριμένη σεζόν αλλά ηττήθηκε στον τελικό με βασανιστικό τρόπο από το outsider του Ομπράντοβιτς, τη Μπανταλόνα.
Φυσικά το υπόβαθρο για να φτάσει αυτή η κόντρα στα “κόκκινα” είχε δημιουργηθεί με μια σειρά αλυδιδοτών γεγονότων. Είχε προηγηθεί η κάθοδος του Φασούλα και του Γιάννη Ιωαννίδη, τo πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ το 1992 και σκηνές όπως αυτή, τον Φεβρουάριο του ’93..
Στο τέταρτο ματς της σειράς των τελικών (2-1 οι ερυθρόλευκοι) ο Ζόραν Σάβιτς βάζει τους Φασούλα-Τάρπλεϊ στο θρανίο. Ο διεθνής Σέρβος κάνει σπουδαία εμφάνιση παραδίδωντας μαθήματα positioning με γαρνιτούρα no look πάσες στη τελική γραμμή και το γνωστό ατελείωτο hustling δίνοντας από την αρχή το τιμόνι στον “δικέφαλο” ο οποίος κυνηγούσε μανιασμένα τη νίκη και την ευκαιρία του πέμπτου ματς. Όταν στο δεύτερο ημίχρονο ο Πρέλεβιτς με τον Μπέρι ανέβασαν στροφές ο ΠΑΟΚ εκτόξευσε τη διασφορά στο +18 και μαζί της τη θερμοκρασία στο γήπεδο. Ο Ολυμπιακός επανήλθε όμως οι γηπεδούχοι με σωστή διαχείριση στο τέλος τελείωσαν τη δουλειά. Η σειρά στο 2-2 και όλα τα φώτα πλέον στο Φάληρο για το μεγάλο πέμπτο ματς που θα έκρινε τον τίτλο..
To τελευταίο ματς της σειράς είναι απλά (και για πολλούς λόγους) “classic”. Ο Μαρκόπουλος ξεκινάει τον Γαλακτερό στον Τάρπλεϊ και τον Μπέρι στον Πάσπαλι με τον Σάβιτς να “αλλάζει” στα σκριν που έδιναν οι ερυθρόλευκοι στον Μαυροβούνιο στη πλευρά όμως ο SF των ερυθρολεύκων είναι ασταμάτητος. Ο Πάσπαλι σκοράρει με κάθε τρόπο και οι ερυθρόλευκοι γρήγορα χτίζουν μια καλή διαφορά χτυπώντας τον αντίπαλο συνεχώς στο ζωγραφιστό (13/27 δίποντα, +9 ριμπάουντ στο ημίχρονο). Το κερασάκι στη τούρτα έρχεται στη τελευταία φάση με τον Πάσπαλι να ευστοχεί σε ένα καταπληκτικό off balance τρίποντο με τον Σάβιτς κρεμασμένο επάνω του. Ο ΠΑΟΚ όμως δεν είχε πει τη τελευταία του λέξη..
Στην επανάληψη ο Μαρκόπουλος μονιμοποιεί τον Μπουντούρη στον Πάσπαλι βρίσκοντας το αντίδοτο για τον Μαυροβούνιο ενώ συνολικά ο “δικέφαλος” ανεβάζει το επίπεδο της ομαδικής του άμυνας. Ο Πρέλεβιτς με τον Μπέρι παίρνουν την ομάδα στις πλάτες τους κερδίζοντας συνεχόμενες μονομαχίες απέναντι στη καλύτερη ίσως ευρωπαϊκή άμυνα εκείνης της εποχής. Μερικά σουτ του Μπάνε είναι από αυτά που κάνουν τον αντίπαλο να θέλει να παρατήσει.. Σουτ στα οποία υπό ανάλογες συνθήκες ευστοχεί μόνο ο κορυφαίος ίσως σουτέρ που είδε η ελληνική λίγκα.. Ο “τίγρης” χρεώνει τον Σιγάλα με τρίτο φάουλ στο 26ο λεπτό, ο ΠΑΟΚ έχει φέρει το ματς στα ίσα και ο ουρανός του Φαλήρου έχει συνεφιάσει. Τα όσα εκτυλίχθηκαν στη τελική ευθεία είναι απλά σκηνές από επική μάχη.. Ο Ιωαννίδης προσπαθεί να φορτώσει μπάλες χαμηλά στο ποστ στον Τάρλατς για να φθείρει τον Μπέρι και να εκμεταλλευτεί την υπεροχή της ομάδας του σε μέγεθος (Τάρπλεϊ, Φασούλας, Τάρλατς, Πάσπαλι αποτελούσαν τη καλύτερη γραμμή ψηλών στην Ευρώπη) τη στιγμή που ο Μαρκόπουλος παίζει με τρία γκαρντ. Στο τελευταίο λεπτό οι ερυθρόλευκοι προηγούνται με 66-65. Ο Μπέρι δέχεται το στοπ από τον Τάρλατς και λίγο αργότερα οι Σιγάλας-Τόμιτς παίζουν την ιδανική άμυνα άρνησης στα γκαρντ του ΠΑΟΚ και ο Σάβιτς (στα 9 μέτρα χωρίς πίεση) κάνει 5 δευτερόλεπτα. Ο Πάσπαλι σκοράρει με ταμπλό πηγαίνοντας χαμηλά, πάνω στον Μπουντούρη, φθάνοντας τους 30 πόντους. Ο Ολυμπιακός στο +3 και η μπάλα στα χέρια του ενός που μπορεί να ανατρέψει τη κατάσταση. Όμως και οι ήρωες κάνουν λάθη.. Ο Πρέλεβιτς χάνει τη μπάλα από την εκπληκτική άμυνα του Σιγάλα και το τρόπαιο προσγειώνεται στον Πειραιά..
Τα όσα ακολούθησαν (διακοπή 40 λεπτών, τρομερά παράπονα από τη διαιτησία κυρίως από πλευράς ΠΑΟΚ, επιστροφή 5 παιχτών του ΠΑΟΚ χωρίς κάλτσες ώστε να λήξει και τυπικά το ματς και να μην τιμωρηθεί η ομάδα) είναι μια άλλη πλευρά του συγκεκριμένου ματς. Προτιμώ να θυμάμαι τη τιτανομαχία του αγωνιστικού χώρου όπου μερικοί από τους μεγαλύτερους stars που γνώρισε το ελληνικό μπάσκετ στα ’90s έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για τη κούπα του πρωταθλητή..
Ο Ολυμπιακός με τον Γιάννη Ιωαννίδη έχτιζε τη δυνατή του δυναστεία στο ελληνικό μπάσκετ. Ο τεράστιος ΠΑΟΚ εκείνης της εποχής έχασε μια μεγάλη ευκαιρία, όμως θα πάρει μια και καλή την εκδίκηση του λίγο αργότερα..