Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός παραμένουν εντός συνόρων με στόχο να αποκρούσουν την επίθεση των Βορείων. Η Μπάγερν Μονάχου και  η Ζάλγκιρις Κάουνας θέλουν να εκμεταλλευτούν τη στιγμή και τη μέτρια αγωνιστική κατάσταση των «αιωνίων» στη παρούσα περίοδο…

Ο Ευρωπαϊκός Νότος και δη οι εκπρόσωποι της Ελλάδας, περιμένει τον Βορρά (και) στη δεύτερη αγωνιστική που διεξάγεται εντός της τρέχουσας εβδομάδας.

Καλή η συνθήκη για τον Ολυμπιακό

Οι ερυθρόλευκοι ηττήθηκαν από την Άλμπα τη Τρίτη σε μια αναμέτρηση στην οποία η υψηλών ταχυτήτων επίθεση των Γερμανών υπογράμμισε εμφατικά τις αμυντικές αδυναμίες τους. Είναι προφανές ότι η ομάδα χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να παρουσιάσει σημάδια βάσιμης βελτίωσης στο συγκεκριμένο κομμάτι. Στο πλαίσιο αυτό, το συναπάντημα με τη Μπάγερν (αυτή τη Μπάγερν των τελευταίων αγωνιστικών) δεν είναι τόσο άσχημο νέο. Οι Βαυαροί είναι ίσως το σύνολο που παρουσιάζει τη λιγότερο αποτελεσματική εικόνα από κάθε άλλο στη διοργάνωση τον τελευταίο καιρό. Η φυγή του Ράντονιτς και η απόφαση να μη στραφεί η ομάδα σε κόουτς ανάλογων περγαμηνών μάλλον δεν βοήθησε τους κόκκινους του Μονάχου να βγουν από το τέλμα.

Παρ’όλα αυτά, η Μπάγερν ήταν μαχητική στο ΟΑΚΑ, αποδίδοντας καλό μπάσκετ κατά διαστήματα, βασιζόμενη κυρίως στα εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας της από την περίμετρο.

Παύση.

Το αίμα ακόμα δεν έχει στεγνώσει από τις πληγές που άφησαν τα βέλη των παιχτών της Άλμπα στο αμυντικό σώμα του Ολυμπιακού. Οι ερυθρόλευκοι διαθέτουν ίσως την πιο αδύναμη περιφερειακή άμυνα της διοργάνωσης  και είναι δεδομένο ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας έχει ρίξει μεγάλο βάρος της προσοχής του –αναφορικά με τη συνολική βελτιωτική διαδικασία που θα ακολουθηθεί- εκεί. Σήμερα, δεν υπάρχει το περιθώριο (ψυχολογικά και βαθμολογικά) για μια ακόμα εντός έδρας ήττα που θα έρθει μάλιστα μετά από ανελέητο βομβαρδισμό τριπόντων. Η Μπάγερν σουτάρει με το εξαιρετικό 39.2% πίσω από τη γραμμή.

Συνεχίζουμε.

Η λογική λέει ότι οι παίχτες του Γιώργου Μπαρτζώκα θα είναι επιθετικοί από το ξεκίνημα. Προέρχονται από εντός έδρας ήττα σε παιχνίδι που λογίζονταν ως φαβορί και ζητούν εξιλέωση. Ο αντίπαλος σε καμία περίπτωση δεν φοβίζει και μάλιστα διανύει περίοδο σημαντικής αγωνιστικής κάμψης. Η Μπάγερν έχει τις δικές της (μεγάλες) αμυντικές αδυναμίες τις οποίες ένας γκαρντ με την οξυδέρκεια του Σπανούλη και ένας ψηλός με τις προδιαγραφές του Μιλουτίνοφ μπορούν να «εκτοξεύσουν». Η ελληνική ομάδα ποντάρει στην υπεροχή της στους αιθέρες και στο κομμάτι των ριμπάουντ όπου οι Βαυαροί είναι πολύ αδύναμοι. Το επιθετικό ριμπάουντ μπορεί να αποτελέσει ένα από τα καλύτερα υποστηρικτικά εργαλεία στην παραγωγική προσπάθεια των γηπεδούχων. Παράλληλα, θα είναι σημαντικό να δούμε τη γραμμή των φόργουορντ να επικρατεί της αντίστοιχης των φιλοξενουμένων (είναι αρκετά ποιοτική), τροφοδοτώντας το παιχνίδι των ερυθρολεύκων με τόνους ενέργειας.

Ο Ολυμπιακός είναι φαβορί, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Όμως διανύει μια περίοδο ανακατασκευής η οποία διαχρονικά, σε κάθε ομάδα, μπορεί να «γεννήσει» άσχημες βραδιές και σίγουρα δεν χαρακτηρίζεται από αγωνιστική σταθερότητα. Η Μπάγερν έκανε καλό ματς στο ΟΑΚΑ αλλά θα πρέπει να δουλέψει αρκετά στα 40’ του ΣΕΦ (κυρίως στα μετόπισθεν όπου είναι αδύναμη, ειδικά όσον αφορά την προστασία της ρακέτας) για να δώσει στον εαυτό της μια δεύτερη ευκαιρία για ένα διπλό στην Ελλάδα. Ευελπιστούμε ότι δεν θα το καταφέρει.

Δυνατό bras-de-fer στο ΟΑΚΑ

Ο Παναθηναϊκός δεν διανύει τις καλύτερες ημέρες του αγωνιστικά τον τελευταίο καιρό, είναι προφανές. Η άμυνα των πρασίνων αποτελεί τη βασική πηγή των προβλημάτων στο παιχνίδι τους μιας και το διαχρονικά πολύ ισχυρό στα μετόπισθεν «τριφύλλι», αδυνατεί να δώσει stops. H νίκη επί της Μπάγερν σε μια βραδιά όπου η ομάδα δεν έπαιξε καλά, είναι πολύ σημαντική. Το δύο στα δύο άλλωστε αυτή την εβδομάδα είναι προαπαιτούμενο για τους πρωταθλητές Ελλάδας εάν θέλουν να συνεχίσουν να έχουν υψηλές βλέψεις στη διοργάνωση, ελπίζοντας ότι θα έχουν μια ζαριά κάποια στιγμή για κάτι καλύτερο από την πρόκριση στην οχτάδα και (σε δεύτερη φάση) το πλασάρισμα στην έκτη θέση.

Η Ζάλγκιρις έχει γυρίσει τον διακόπτη της για τα καλά. Οι Λιθουανοί  σηκώθηκαν μετά την λαίλαπα των εννιά συνεχόμενων χαμένων παιχνιδιών και πλέον παίζουν πάλι καλό μπάσκετ, ανακτώντας την (φαινομενικά χαμένη) πίστη τους στο ότι μπορούν να κινήσουν οποιονδήποτε σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Η ομάδα του Σάρας κέρδισε τα τρία από τα τέσσερα τελευταία ματς ενώ ήταν αρκετά ανταγωνιστική για μεγάλο διάστημα στη Μαδρίτη στο μοναδικό που έχασε, απέναντι στη Ρεάλ.

Σημείωση: Ο Λούκας Λεκαβίτσιους στις τρεις πιο πρόσφατες αναμετρήσεις και απέναντι σε μερικές από τις κορυφαίες άμυνες της διοργάνωσης (Μακάμπι, Ρεάλ, Ερυθρός Αστέρας, στο TOP-5 και οι τρεις σε επιδόσεις στα μετόπισθεν) μετράει 20.3 πόντους με 63.1% στα δίποντα (12/19), 66.7% στα τρίποντα (8/12) και 100% στις προσωπικές (13/13).

Για τους Λιθουανούς το βασικό ζητούμενο αφορά την περιφερειακή εκτέλεση. Φέτος σουτάρουν άσχημα με αποτέλεσμα να έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν το θεμιτό πλαίσιο χώρων, κατάσταση που έχει πληγώσει  σημαντικά την επίθεση τους. Η προσθήκη του K.C. Rivers έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια (όπου η Ζάλγκιρις έχει μεταμορφωθεί αγωνιστικά). Ο βετεράνος sharpshooter μπήκε κρύος στα πέντε πρώτα ματς της σεζόν στην Ευρωλίγκα, μετρώντας  5.4 πόντους και μόλις 3/25 (!) τρίποντα. Τις τελευταίες είκοσι ημέρες ο Rivers έχει ανεβάσει την απόδοση του, «γράφοντας» 11.3 πόντους με 9/19 τρίποντα. Τα ποσοστά του Αμερικανού και του Μίλακνις (ο Σάρας τους παίζει συχνά μαζί στην πεντάδα για να έχει τον καλύτερο δυνατό οπλισμό στο παρκέ προς επίλυση του βασικού προβλήματος της επίθεσης του) θα αποτελέσουν βαρόμετρο για την εξέλιξη της σημερινής αναμέτρησης.

Μια ακόμα σημαντική παράμετρος αφορά τη μάχη του «ζωγραφιστού». Η Ζάλγκιρις ακουμπάει συχνά τη μπάλα εκεί για να παράγει άλλωστε. Η απόδοση του Παπαγιάννη απέναντι στη Μπάγερν και η αγωνιστική άνοδος του Μήτογλου τον τελευταίο καιρό τείνουν να αλλάξουν το κλίμα στις τάξεις των πρασίνων, σχετικά με τη λειτουργία της γραμμής ψηλών. Οι δύο Έλληνες διεθνείς θα έχουν πολύ δουλειά όπως και το δίδυμο Ουάιλι-Μπέντιλ που πιθανόν να ενεργοποιηθεί για να αναχαιτίσει τη δράση και τα εξαιρετικά τελειώματα του LeDay. H Zάλγκιρις παίζει συχνά press-άμυνες και οι γηπεδούχοι οφείλουν να είναι έτοιμοι για αυτό το ενδεχόμενο. Θεωρώ δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός θα προσπαθήσει να τρέξει. Οι Λιθουανοί παίζουν στο πιο χαμηλό τέμπο στη διοργάνωση, ζυγίζοντας κάθε κατοχή. Είναι ικανοί σε αυτό το στυλ παιχνιδιού σε αντίθεση με την ελληνική ομάδα που «θερίζει» σε καταστάσεις γρήγορου ρυθμού.

Ο Παναθηναϊκός παίζει στην έδρα του και πρέπει να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί κάθε θετικό παράγωγο αυτής της συγκυρίας, βοηθώντας τον ίδιο του τον εαυτό απέναντι σε ένα σύνολο, ένα σύστημα, που έχει δημιουργηθεί για να μην επηρεάζεται από το αγωνιστικό και μη περιβάλλον που αντιμετωπίζει, βρίσκοντας λύσεις σε κάθε περίπτωση. Η μάχη των ριμπάουντ που θα καθορίσει τον ρυθμό και τα περιφερειακά ποσοστά των φιλοξενουμένων (ή αλλιώς η περιφερειακή άμυνα των γηπεδούχων) θα είναι δύο κομβικοί παράγοντες στην αναμέτρηση. Το παιχνίδι είναι πιο δύσκολο από ότι νομίζουν οι περισσότεροι για τον Παναθηναϊκό. Ας ελπίσουμε ότι οι πράσινοι θα κάνουν μια νίκη-δήλωση επιστροφής στο καλό μπάσκετ…